Hoi allemaal! Ontkennen heeft geen zin, we leven in een maatschappij die verwacht dat je op elk moment iets nuttigs doet. Ben je klaar met iets? Dan zijn er tal van andere dingen die nog moeten gebeuren. Zo blijf je bezig en wordt niets doen iets waar je je schuldig over voelt. Er is altijd wel iets te doen. En jammergenoeg leggen we onszelf die druk ook heel vaak op. Om altijd bezig te zijn. Want een dag lui zijn is ten strengste verboden, dat vertellen we onszelf allemaal. En als we het toch doen, voelen we ons schuldig. Dat is weer een dag weg waarop je productief kon zijn. Maar het is tijd om een keer een momentje van niks doen in te lassen. Of iets dat niet heel veel nut heeft voor je verder leven. Ken je het nog? Iets doen omdat je het leuk vind, je ervan ontspant? Die tijden lijken soms zo ver weg. Maar ik kan je vertellen dat het helemaal niet zo moeilijk is.
(Bron)
Ik betrap mezelf er ook altijd op. Ben ik eventjes uit het raam aan het staren op mijn slaapkamer, dan weet ik wel weer duizend dingen die ik nog moet doen of kan doen. Zelfs op de bus weet ik mezelf te vertellen dat er nog zoveel boeken liggen te wachten op mij die ik nog moet lezen. En dat ik dus beter werk kan maken van dat boek dat in mijn rugzak zit. Vooral dat laatste is zware onzin. Waarom zou ik mezelf druk opleggen om te lezen? Is lezen niet net iets wat ik voor mijn plezier doe? Niet om er nog een boek door te persen omdat ze over een dag naar de bibliotheek moeten. Ik heb er zelf ook last van. Doordat ik de laatste twee jaar teveel heb meegemaakt vind ik het heel moeilijk om mezelf een momentje van rust te gunnen. Maar het is zo nodig. De dag dat dit online komt, zal dit al wel weer een paar weken geleden zijn. Ik merkte namelijk bij mezelf op dat ik van iets enorm genoot. Terwijl het niet iets was wat me verder zou helpen of waardering zou opleveren.
Het zat namelijk zo. Het was vrijdagmiddag, ik had geen school. Zo is mijn lessenrooster namelijk ingepland. Op vrijdagmiddag ben ik vrij. Verlengd weekend. En thuis was ik alweer aan het bedenken dat er zoveel plannen waren voor het weekend. Zaterdag moesten de boeken terug naar de bibliotheek en zondag gingen we op familiebezoek. En terwijl ik doelloos lag te spelen op mijn iPad bedacht ik dat ik nog zeker 7 kleurboeken voor volwassenen had. En die liggen daar al wel lang. Laten we zeggen dat ze daar al bijna drie jaar liggen. Juist omdat ik nooit de tijd ervoor neem. Bij mij moet altijd alles nuttig zijn. Maar zo is het leven niet. Je moet juist die dingen doen die af en toe nutteloos zijn om jezelf te ontspannen. Tekenen is nuttig want daar leer ik van bij en leer ik nieuwe technieken. En bovendien is het iets wat ik heel graag doe. Maar kleurboeken voor volwassenen? Leer je iets bij? Nee. Alhoewel, ik heb wel door die kleurboeken hele mooie overgangen leren maken. Maar dat is dan ook het enige.
Maar het feit is, ik had mijn kleurpotloden erbij gepakt, muziek opgezet en een kleurplaat gekozen. Met uiltjes. En ik heb een uurtje gekleurd. En weet je, ik genoot er echt van. Meewiegen op de muziek, een kleur uitkiezen uit mijn kleurpotloden en gewoon gaan. Het moest niet perfect zijn, het was gewoon pure ontspanning. En toen bedacht ik me ineens dat er nog dingen te doen waren. Maar ik dacht bij mezelf: ‘laat het, morgen zijn er nog dagen en dan kan het ook nog gebeuren’. En ik kleurde fijn verder.
Dat soort momentjes kunnen van alles zijn. De kleinste dingen. Maar ze helpen ons net eventjes uitblazen of eventjes onze gedachten loslaten. Laten we eerlijk zijn, dat hebben we allemaal wel een keer nodig. Dus gun jezelf die momentjes. Al is het dat je op de lange busrit of treinrit uit het raam staart naar de huizen die voorbij komen of de weilanden. Al is het dat je uit je slaapkamerraam kijkt naar het voorbijrijdend verkeer. Of je eventjes doelloos door Pinterest of iets anders scrolt. Maar je kan bij jezelf merken dat je daar toch van geniet. En tijd die je geniet, is nooit nutteloos. Dat is gewoon een feit.
Gun jij jezelf soms een nutteloos momentje?