Hoi allemaal! Begin dit jaar schreef ik dat een van mijn goede voornemens was om wat liever voor mezelf te zijn en rust te nemen wanneer dat nodig was. En ik wist dat dat iets moeilijks zou gaan worden. Ik help het liefst de hele wereld en mezelf laat ik meestal uitgeput achter. Natuurlijk is dat niet goed. Zo help ik mezelf zeker niet. Ik was de afgelopen weken weer serieus over mijn grenzen aan het gaan. En niet alleen wat betreft rust en ontspanning. Ook op gebied van lief zijn voor mezelf ging het fataal mis. Gelukkig zijn er dan helden van leerkrachten waardoor je dat ineens beseft.
Ik had namelijk afgelopen woensdag een gesprek met mijn leerkracht. Ik had een paar probleempjes die ik kwijt moest, omdat ik wist dat ik anders weer in die periode van afkeer aan mezelf zou raken. En dat wil ik niet. Ik dacht eigenlijk dat ik al goed op weg was om weer liever voor mezelf te worden. Maar na dat gesprek werd al snel duidelijk dat ik eigenlijk mezelf weer aan het afbreken was. Niet goed dus. Maar des te beter dat ik er nu bewust van ben, dan kan ik er hopelijk deze keer ECHT iets aan doen.
Vrijdag heb ik haar nog een keer gesproken, omdat ik over haar woorden had nagedacht. Toen is ook de conclusie er gekomen. Ik vertelde dat ik vaak als ik een taak eens vergeet me daar een hele dag zorgen over maak of mezelf eigenlijk soms echt afbreek. Dat is nergens voor nodig. En toch, perfectionisme. Een fout, en ik boor mezelf soms de grond in. Is dat nodig? Nee, eigenlijk niet. We maken ze toch allemaal. We zijn allemaal mensen. En ook mijn leerkrachten die zo perfect lijken maken wel eens fouten. Ze hebben ook ooit gestaan waar ik nu sta. En dat geldt niet alleen voor mijn leerkrachten, maar ook voor de andere volwassenen in mijn omgeving. Dus eigenlijk moet ik mezelf eens afvragen waarom dat nodig is om mezelf altijd zo af te breken als er iets verkeerd gaat. Terwijl als een ander iets verkeerd doet ik het altijd kan wegwuiven en die persoon kan geruststellen met het feit dat we allemaal mensen zijn en fouten maken. Maar mezelf? Dat is een ander paar sokken. Het is tijd om daar iets aan te doen. Want echt, zo kan het niet verder.
Dat geldt ook voor momentjes voor mezelf nemen. Ik kan mensen tot bedtijd helpen en daarna bedenken dat ik weer een hele dag amper een leesboek vanbinnen heb gezien. En dat klinkt dramatisch, maar zie het als mijn manier om op te laden en te ontspannen. Ik merk dat ik gefrustreerd ben en gek word als ik te lang niet gelezen heb. En de reden is omdat ik niet eventjes stoom heb afgelaten tussen alle dingen door die energie vergen. Vergelijk het met je mobieltje. Als hij de hele dag allerlei apps heeft geopend en jouw een hele dag muziek heeft bezorgd, is hij de batterij ook leeg. Of amper 20 procent. En dan leg je hem aan de oplader en laat je hem met rust (althans, ik toch). Waarom zou ik dat met mezelf ook eens niet doen? Gewoon lezen en alles laten. Van de blogreacties die nog moeten beantwoord worden tot mijn huiswerk dat nog moet gemaakt worden.
Ik denk dat ik de komende tijd maar eens ‘Don’t be so hard on yourself’ van Jess Glynne op repeat zet tot de booschap is doorgedrongen. Gelukkig hou ik van dat nummer, dus dat komt wel goed 😉
Ben jij lief voor jezelf? En zoja, heb je misschien nog tips voor mij?
Ik las ooit de tip: spreek tegen jezelf zoals je tegen je beste vriendin zou spreken. Werkt heel goed 🙂
Dankje voor de tip! Ik denk dat ik die vriendin vervang door mijn zusje, want zij krijgt alle zorg bij mij in plaats van mezelf 😊
Wat mooi dat je hier zo bewust bij stilstaat, juist omdat zelfliefde inderdaad zó belangrijk is. Ik hoop dat het je lukt om de komende tijd daadwerkelijk iets liever voor jezelf te zijn. Het bewust inplannen van me-time kan daar al heel erg bij helpen. Als je het in je agenda zet als een verplichting, dan is de neiging misschien groter om wél bewust tijd te maken voor een leuk boek.
Dankjewel! Het besef is er echt gekomen door mijn leerkracht en ik ben haar nu al zo dankbaar. Ik heb nu na Parijs een week vakantie dus ik ga maar eens goed opladen denk ik 🙂 Dankjewel voor je reactie en de tip trouwens!
wat mooi geschreven! ik heb niet echt tips om lief voor je zelf te zijn, maar wel om jezelf te waarderen. Als je jezelf waardeert, straal je dat ook uit 🙂
Dankjewel! Zelfwaardering is ook iets waar ik elke dag aan werk. Het is niet altijd een makkelijke tocht, maar het komt wel goed. Dankjewel voor je reactie! 🙂