Hoi allemaal! Ik heb geen idee waar ik moet beginnen bij deze blogpost. Daarom zal het waarschijnlijk een hele warrige post zijn, maar ik wil jullie graag bijpraten. Er is veel gebeurd de afgelopen tijd, laar daardoor had ik de energie niet voor bloggen. Er zijn een paar veranderingen gebeurd, en die wil ik graag eventjes bespreken. Maar het belangrijkste is dat ik voor mezelf heb gekozen nu. En dat voelt enorm goed.
Een week leek het goed te gaan met mijn blog, met mijn studie en alles. Ik was positief, had energie voor dertig en had vooral weer zin om te gaan bloggen. En toch viel mijn blog na een week weer stil. Ik wil het een en ander toelichten, ik heb veel geleerd de afgelopen periode. Daarover kan ik ook weer onderwerpen aansnijden op mijn blog, en dat wil ik ook echt wel doen. Maar stukje per stukje, wanneer ik daar energie voor heb. Vandaag heb ik dat wel, dus bij deze al een stukje. Neem er gerust thee en een koekje bij of pak er een zak chips of een bak popcorn bij. Het is maar wat jij wilt 😉
In mijn vorige ‘bijkletsing’ -ik weet dat dat geen woord is- had ik het over de dokter. Laat ik daar maar eens mee beginnen, want daar begint het hele verhaal eigenlijk al. Ik ben ondertussen wel al geweest, zoals je zelf wel had kunnen bedenken. Toen ik sprak over vermoeidheid, vroeg hij naar mijn levensstijl en wat ik zoal in het dagelijkse leven deed. Studeren dus. We sloten het bezoek af met een bloedafname en de boodschap dat ik het rustig moest aandoen. En het eventueel wel aan mijn zware studie kon liggen. Ik ga hem geen ongelijk geven. We weten allemaal dat ik niet altijd even gelukkig ben in mijn studie. Maar de vermoeidheid die erbij komt, is meestal nog wel van een kaliber groter. Ik heb de afgelopen weken heel vaak na een lange schooldag uitgeput in bed gelegen om video’s te kijken. Zelfs mijn leesboek opendoen was te vermoeiend want ik viel gewoon in slaap. En die berg schoolwerk? Ik keek er steeds meer tegenop. Ik was mezelf vooruit aan het slepen voor iets wat me eigenlijk echt kapot aan het maken. Elke dag meer zag ik zaken niet meer zitten. De bibliotheek, tekenen, bloggen, het waren dingen die mij plots niks meer deden. Niet normaal dus.
Een dag later belde ik voor de uitslag. Ik had geen vitamine tekorten of iets te kort. Mijn vermoeidheid kwam dus ergens anders van. Na veel wikken en wegen, moest het wel aan mijn studie liggen. Ik ben toen een week later gaan praten met mijn therapeute, over stoppen met studeren. Toen ik de hele situatie had uitgelegd en hoe ongelukkig ik me voelde, was ze het akkoord met me. Ik heb hier echt heel lang over nagedacht en nu ik die beslissing heb genomen voel ik me lichter en opgeluchter. Het was wel juist, en er is een enorme brok van me afgevallen. Op naar betere tijden. Ik probeer ook mijn blog terug actief in gang te krijgen, maar op maat van mijn eigen energie. Ik moet nu vooral rusten en goed voor mezelf zorgen. Want zonder zielig doen, ik heb een vrij zware en intense periode achter de rug. En dat voel ik ook. Dus stap voor stap. Ik moet nog veel zaken afhandelen, maar dat doe ik ook stap voor stap. Het allerbelangrijkste is nu dat ik aan mezelf denk, en de dingen doe die mij nu energie geven. Bloggen is daar eentje van. Ik wil eerst de hele uitschrijving met school zelf afhandelen voor ik verdere stappen zet. En tot die tijd rust ik goed uit, want dat heb ik nu hard nodig.
Ik weet nu al dat die rustige periode mij gaat frustreren, maar het komt wel goed. Ik heb mijn rust nodig nu, ik heb mezelf nodig. Step by step
Heb jij ooit een hogere studie gedaan?
Ahh wel heftig dat het je zo uitgeput heeft. Ik kan mij voorstellen dat je je nu veel lichter voelt en dat is fijn om te horen! Rustig aan doen kan soms zeker lastig zijn maar dat gaat vast lukken de komende tijd. Stap voor stap inderdaad! Hoe dan ook vind ik het knap dat je deze keuze gemaakt hebt.
Ik weet niet precies wat je bedoelt met een ‘hogere studie’ wel herken ik het te druk zijn en te veel druk voelen. Ik dacht op dat moment dat ik even 2 maanden niks zou doen en weer door zou gaan, maar het duurde langer. Maaar volgens mij ben jij er eerder bij dus geen zorgen. Neem de tijd die nodig is❤️🍀
Dankjewel! Ik heb er wel deugd van om nu thuis te zitten, dat merk ik wel. Met een hogere studie bedoelde ik gewoon na het middelbare (hoge school, universiteit…). Het komt wel goed <3
Fijn om te horen, het komt zeker goed <3 Ik snap het, dan ja inderdaad 🙂
Voor het eerst in een half jaar heb ik dat gevoel ook <3
Wat een moeilijke beslissing heb je moeten nemen, Nikita. Dapper, heel dapper, en de juiste denk ik. Studeren kan fijn zijn, nuttig etc maar het mag niet ten koste van jezelf en je gezondheid gaan. Dus goed dat je voor jezelf gekozen hebt. Nu inderdaad maar proberen de nodige rust te nemen.
En er leiden meer wegen naar Rome dan deze studie. Als je verder wil met het ontwerpen en tekenen, is er vast wel een andere manier. Maar goed, dat zijn zorgen voor later.
Zelf heb ik ook hogeschool gedaan, intussen al wel een hele tijd geleden. Ik doe nu ook het beroep waar ik voor gestudeerd heb (tuinen ontwerpen) en vind het heel leuk.
Maar de studies zelf, die vond ik echt niet fijn. Of toch het meeste van de tijd niet, vooral de ontwerpvakken niet. Niet door de inhoud of het ontwerpen zelf maar door de docenten. Het leek alsof ze ervan genoten om je op je fouten te wijzen, gaven nooit opbouwende kritiek,… achteraf gezien zegt dat meer over hen, wellicht hadden ze veel onverwerkte frustraties 😉
Uiteindelijk heb ik wel mijn drie jaar volmaakt en het diploma gehaald maar ik kijk er nog steeds met heel erg gemengde gevoelens op terug. Dan heb ik aan de laatste jaren in de middelbare school een stuk betere herinneringen.
Sorry voor het lange verhaal. Maar zoals je merkt, studeren is bij weinig mensen denk ik een zorgeloos parcours.
voor nu belangrijk dat je aan jezelf denkt, en goed voor jezelf zorgt zodat je hopelijk snel weer wat energie hebt voor leuke dingen in het leven.
Ik ben echt héél trots op je dat je de knoop hebt durven door hakken! Dat is zeker geen simpele beslissing geweest maar wel het beste voor jou. Ik denk dat je daar niet moet aan twijfelen. Je zat toch gewoon tegen een burn-out aan? Als het al niet het geval was. Je hebt echt voor jezelf gekozen en dat is alleen maar bewonderenswaardig! Ik hoop dat je een beetje je draai kunt vinden nu en je weet me te vinden als je een keer een babbeltje wil doen hé 😉 <3
Dankjewel! Ik twijfel er eigenlijk zelf ook nog elke dag aan of het al niet geval is. Mijn motivatie is nog niet top, maar ik voel me wel beter. Dat moet ik toegeven. En dat weet ik zeker, zal ik onthouden! Dankje voor je steun, kan je niet genoeg bedanken daarvoor 😉 <3
Het lijkt me een heel moeilijke beslissing en waarschijnlijk zal het piekeren daarover het nog zwaarder hebben gemaakt voor je. Ik ben dan ook blij dat die last van je schouders is gevallen nadat je die knoop hebt doorgehakt en natuurlijk ook omdat je je ondertussen al wat beter voelt. Hopelijk blijft het beteren nu je wat meer tot rust kan komen.
Het was inderdaad wel een vrij lastige periode, en het piekeren maakte het nog minder makkelijk. Het gaat al beter. Ik ben nog niet 100 procent in orde, maar het komt goed. Dankjewel voor je lieve reactie! 🙂