Hoi allemaal! Links van me ligt een boek van 607 pagina’s me aan te staren, wachtend tot ik hem ga openen en erin ga lezen. Als ik voor me kijk en die flesjes cola eventjes wegdenk, zie ik daar ook nog zeker drie boeken liggen die nog moeten gelezen worden. Alhoewel, moeten… En in de woonkamer in de kast staan nog zeker een 11-tal boeken die ook nog wachten tot ik hun wonderlijke verhaal ga verkennen. Ik ben een boekennerd, in hart en nieren. Toch is lezen ook ooit meer geweest dan ontspanning. Ergens is het dat nog steeds hoor, maar veel minder gelukkig. Nu lees ik vooral omdat het me gelukkig maakt.
Lezen deed ik al graag van in het lager. De leesuurtjes waren mijn favoriete uurtjes. We hadden in het derde leerjaar zo’n ‘leeskaart’ waarop je de boeken die je had gelezen moest opschrijven. Ik keek altijd vol bewondering als mijn buur in de klas meer boeken had gelezen dan ik. Jaren later zat ik in het zesde leerjaar. Voor een kennismaking met de bibliotheek gingen we toen naar daar. Iedereen kreeg daar informatie, ook werden we aangemoedigd om te lezen. Vele kinderen uit mijn klas waren gewoon lid en kenden de bibliotheek. Maar ik niet. Voor mij was dat een paradijs. Die namiddag kwam ik thuis en vertelde vol enthousiasme aan mijn ouders dat ik ook wilde lid worden en boeken wilde lezen. Ik wist toen als 11-jarige niet dat het later mijn ontspanning en tegelijk ontsnapping zou worden. Ik wilde gewoon heel graag ook thuis boeken lezen.
Ik werd mijn hele lagere schooltijd gepest. Maar ineens deed dat er veel minder toe. Na school dook ik in de zetel met een boek, en beleefde zoveel avonturen. Ook al gebeurden ze niet echt. Hoe cliché dat klinkt. Als ik las, vergat ik de pestkoppen en alles wat er op school gebeurde. Wiskunde was mijn grootste vijand, maar letters waren mijn beste vrienden. Nog steeds. Ik vergat zo heel vaak de wereld om me heen. Later in het middelbaar kreeg ik problemen met mijn gevoeligheid, met mezelf. Het was alleen geen zo’n zware dip als die die eigenlijk bijna achter de rug is. Van de afgelopen jaren bedoel ik dan. Mijn eerste middelbaar was niet gemakkelijk. Ik kwam in een klas terecht die me totaal niet lag, waardoor ik me al snel anders voelde en ook niet geaccepteerd werd. Ook toen was lezen mijn ontsnapping. Mijn eigen wereld, niemand kon me storen. Ook leerde ik door lezen en boeken veel wijze woorden, dingen die me nog steeds helpen de dag van vandaag. Dankzij de trilogie (of inmiddels is het geen trilogie meer) van Ransom Riggs, weet ik dat anders zijn juist een kracht is. De dingen die jou anders maken, zorgen ervoor dat jij de wereld op jouw manier kan helpen. En als we allemaal onze krachten en talenten samenleggen, kunnen we wonderlijke dingen bereiken. Ik heb het over de boekenreeks ‘De Bijzondere Kinderen van Mevrouw Peregrine’. Er is ook een film van, maar de boeken zijn immens dik. Voor mij is dat geen probleem. Het verhaal leest enorm vlot ook, voor mij dan.
Een andere belangrijke levensles leerde ik toen ik zwaar in de knoop lag met mezelf, een paar jaar geleden. Ik las toen de Blood of Eden-reeks van Julie Kagawa. Zij is mijn favoriete schrijfster wat fantasy betreft. Hoewel de boeken van Ransom Riggs ook wel fantasy zijn. Julie Kagawa haar boeken gaan echt over draken, feeën, vampieren… Op een gegeven moment komt er een quote in voor die ik nooit ga vergeten. No one who fights so hard to do the right thing can be evil. Ik zat in een periode van onzekerheid, waarin ik me een enorm slecht mens voelde. Ik ben al heel lang uit die gedachten gelukkig. Maar dat gaf me vertrouwen, dat ik geen slecht persoon ben. Want ik ben niet perfect, maar ik vecht wel elke dag om het juiste te doen. Boeken hebben mijn leven absoluut beter gemaakt. Nee, dit is geen boekenblog. Maar wel mijn blog, waar ik zowat alles deel wat me bezighoudt. En gezien boeken meer dan 80 procent van mijn leven zijn, hoort ook dit onderwerp bij mijn blog. Net zoals het bij mij hoort.
Lees jij veel of graag? En zo ja, welke lessen trok jij uit een boek?
Wat moeilijk dat je zo gepest bent. Maar wat goed dat de boeken je erdoor gesleurd hebben. Kan goed begrijpen dat je daardoor nu ook nog steeds zo graag leest. En ja, lezen is even weg uit de werkelijkheid hé.
Ik lees ook graag, al van kindsaf. Mijn vader werkte in een bibliotheek en we hadden geen tv thuis (tot ik 12 werd, dan kregen we er een). Dus er waren dan vooral boeken, heel veel boeken.
Nu komt het er te weinig van, druk met werk en met mijn andere grote passie, de tuin. Maar als het grootste werk daarvoor wat klaar is, dan ga ik weer eens naar de bib gaan. Lekker lezen, in de tuin 🙂
Dankjewel voor je lieve reactie! Mijn boeken zijn er altijd geweest, ik kan rustig worden van het zien van een boek gewoon. Zo fijn om te horen dat jij ook zo graag leest! Ook heel leuk om te horen dat je zo geniet van werken in je tuin! En als hij af is, dan zal lezen in de tuin nog dubbel zo fijn zijn, want je hebt hem zelf opgeknapt! Ik moet zeggen dat ik niet evenveel meer lees als vroeger, omdat ik nu ook andere passies heb die mijn tijd vragen. Als ik merk dat ik het lezen aan het verwaarlozen ben, dan probeer ik daar bewust tijd voor in te plannen. Lezen is belangrijk voor me ☺️
Echt verdrietig dat je zo gepest werd vroeger. Thank god voor boeken! Mij heeft het ook altijd geholpen om te ontspannen en efkes alle stress te vergeten. Ik las vroeger ook al graag maar ik lees nu wel meer dan toen. Ik vind het echt geweldig leuk om fijne boeken uit te zoeken. Naast mijn blog, mijn favoriete hobby!
Ik vind de eerste zin van je reactie echt heel lief! Ik draag er (zonder zielig doen) nog heel vaak de gevolgen van. Maar dat komt wel goed. Ik las ook heel vaak in drukke tijden omdat ik dan ook de stress vergat. Vooral de wereld om me heen. Ik lees nu ook vaker dan vroeger, omdat lezen nu een nog grotere rol speelt in mijn leven dan toen in de lagere school. Vroeger was lezen een hobby. Nu is het echt iets wat ik nodig heb om te overleven. Als ik merk dat ik te lang geen boek open heb gedaan, dan merk ik dat ik dat begin te missen. Fijn om te horen dat jij ook zoveel aan lezen hebt! 🙂
Ik lees ook dolgraag! Als kind had ik altijd een minstens drie boeken onder mijn hoofdkussen liggen, toen ik een nachtkastje aanschafte verhuisden die stapel gewoon naar daar, maar verkleinde niet. Ik lees ook graag bij het ontbijt, een goede manier om de dag te starten! 🙂
Haha, boeken onder mijn hoofdkussen heb ik nooit gehad. Maar ik had zo’n gigantische lange hond, daar lag altijd een boek onder. Nu ligt de stapel niet op mijn nachtkastje, omdat ik in een stapelbed slaap. Maar er ligt altijd wel een mooie stapel in mijn kamer, en anders wel in de woonkamer. Ik lees ook graag om de dag te starten, maar ik doe dat veel te weinig. Het is een hele goede en vooral rustige manier om je dag te starten! 🙂