Omgaan met perfectionisme | 6 tips!

Hoi allemaal! Het afgelopen jaar sprak ik heel vaak over perfectionistisch zijn. Een jaar geleden ontdekte ik de struggle die ik ermee had. Gelukkig gaat het beter. Ik heb wel een paar lessen eruit getrokken. Perfectionisme is goed, maar niet wanneer het te veel wordt. Alles waar TE voor staat, is vaak niet goed. Ook geldt dat voor perfectionisme. Door die lange rit, leer je natuurlijk wel het een en het ander. Ik weet hoe rottig te veel perfectionisme kan zijn, dus ik wil al die perfectionistjes eventjes een handje helpen. Nee, ik ben geen allesweter en ik heb ook nog veel te leren. Maar dit zijn mijn tips!

  • Beginnen en doorzetten

Vaak merkte ik dat het beginnen het lastigst van al was. En dat herkennen waarschijnlijk meerdere mensen. Het was ook een kwestietje ‘zelfvertrouwenproblemen’ eigenlijk hoor. Maar ook de drempel om soms aan iets te beginnen omdat ik wist dat het niet perfect zou zijn, was wel eens groot. Ik ben iemand die me daar wel makkelijk over zet en het toch gaat doen. Ik neem eventjes het voorbeeld met een tekening, in het begin had ik altijd de gedachte dat ’t toch op niks trok. Door de beginlijnen. Vaak gumde ik dan niet uit, maar ging juist verder. Meestal had ik uiteindelijk wel een tekening waar ik tevreden mee was. Dus laat je niet afschrikken door die hoge lat die je legt voor jezelf of je perfectionisme. Het komt meestal wel goed achteraf. En de beste remedie voor veel problemen is gewoon beginnen. Hoe eng of stom ook.

  • Praten, praten & nog eens praten

Heel vaak heb ik mezelf bij elkaar moeten rapen na een conclusie dat iets niet perfect was. In het leven is ook niks perfect. Maar ik heb heel vaak frustraties of net verdriet geuit bij andere mensen. Bij leerkrachten destijds, mijn vertrouwenspersoon, familie, vrienden. Meestal konden ze me door te luisteren en goede raad sussen. Of net vertellen dat het allemaal zo erg niet is als het lijkt. Toen ik paniek voelde omdat iets niet volgens mijn ‘normen’ was, zag ik vaak ook dingen niet meer helder of zoals ze waren. Het is goed dat een ander je dan weet met je twee voeten op de grond kan zetten. En daarbij is het vaak al een opluchting als je frustratie of andere lastige emoties kwijt kan. Zo hoef je ze niet alleen te dragen.

  • Goed genoeg is het nieuwe perfect!

Een quote die je op alle sociale media, blogs, in tijdschriften en hulpboeken leest. Na een jaartje vechten met perfectionisme, moet ik ook toegeven dat dat waar is. Iets moet goed genoeg zijn, niet perfect. Want perfectie ga je nooit bereiken. Dat bestaat niet. Ik probeer altijd een niveau te bereiken van ‘goed genoeg’. En wanneer iets goed genoeg is, dat bepaal je zelf. Bij mij is dat punt bereikt als een blogartikel logisch en goed in elkaar zit. Of wanneer een tekening klopt qua vorm en kleur. Goed genoeg is goed genoeg. Je hoeft niet altijd voor de 100 procent te gaan. Het is leuk om je soms eens te geven en alles op alles te zetten vooreen belangrijk project. Maar dat hoef je niet 24/7 te doen. Hou je trouwens ook echt niet vol. Omdat we mensen zijn, en niemand perfect is.

  • Je hoeft je perfectionisme niet te verbergen of proberen af te leren

Toen ik zo ongelukkig was omdat ik de lat altijd veel te hoog legde, wilde ik mijn perfectionisme kwijt. Ik wilde het weg, ik haatte ’t. Vorige zomer ging bij mij gelukkig het licht aan hierboven. Mijn vertrouwenspersoon zei ooit een keer dat mijn perfectionisme bij me hoort, dat het me maakt wie ik ben. Dat is zo. Perfectionisme is een deel van mijn karakter en zal er ook voor zorgen dat ik voorbereid ben op situaties. Dat als ik iets publiceer of indien, het gecontroleerd is. Maar dat geldt ook voor jou! Je hebt je perfectionisme niet gekregen of ontwikkeld voor niks. Je hebt het gekregen om te gebruiken. Maar het is oke om de lat wat lager te leggen, dat heb ik ook moeten leren doen. Want het leven is zoveel beter als je lat een beetje lager ligt. 

  • Accepteer je perfectionisme

Het zit in je voor een reden, zoals ik al hierboven zei. Je kan doen net als ik, er een half jaar mee vechten en nog verder van jezelf te komen staan. Maar net zoals veel in het leven, is accepteren wie je bent nog het beste. Ook bij perfectionisme. Zolang de lat niet te hoog ligt, is perfectionisme nog zo erg niet. Des te meer je het accepteert, zal je ook ontdekken dat het een kracht en hulpmiddel is in je leven. Misschien zie je het nu nog niet direct, maar het is wel zo. Je zal het ontdekken.

  • Geluk en doen wat je graag doet, is veel belangrijker!

Ik schreef er al eerder een blogpost over, over het onbelang van perfectie. Ik zei toen al dat ik nooit had verwacht die woorden ooit in een blogartikel te gieten. Ongelooflijk, maar het is toch gebeurd. Toen ik Flappie konijn aan het schilderen was, besefte ik dat perfectie helemaal niet het belangrijkste is in het leven. Maar wel dat je geniet, dat je doet wat jij graag doet. Dat je van je leven een gelukkig leven maakt. En dat dingen niet altijd lopen zoals ze moeten? Dat hoort erbij. Maar je geluk moet op de eerste plaats komen, en niet perfectie. Kan ook niet, want je kan het niet bereiken. Er zal altijd wel iets zijn dat beter of anders kan. Maar niet perfect zijn, geeft mogelijkheden tot groeien en leren. En er is niks mooiers aan het leven dan dat, is mijn mening dan toch.

Ben jij perfectionistisch aangelegd?

2 thoughts on “Omgaan met perfectionisme | 6 tips!

  1. Super mooie inzichten! Gewoon beginnen, niet denken maar doen, helpt mij ook altijd erg! Dat het een kracht kan zijn en niet iets is wat je hoeft af te leren vind ik ook een mooie. Zo had ik er nog niet over nagedacht 🙂
    Ik zag mijzelf nooit als perfectionistisch omdat ik altijd een enorme sloddervos was in alles, maar op latere leeftijd kreeg ik er wel mee te maken. Tegenwoordig ben ik er eigenlijk niet meer zo mee bezig op een of andere manier.

    1. Dankjewel! Soms is je over die drempel heen zetten vaak de grootste uitdaging, dat weet ik maar al te goed. Dat het een kracht is moest ik ook leren. Heel lang zelfs, maar nu zie ik het niet als een beperking of belemmering.

      Trouwens, ik herken je verhaal wel. Vroeger was ik een sloddervos, raakten al mijn huistaken door elkaar en was mijn kamer een stort. Nu kan ik er niet meer tegen. Ik ben er zelf ook minder mee bezig, omdat ik ermee leer omgaan. Soms gaat het nog wel eens over the top, maar die momenten zijn vrij zelden 😊

Comments are closed.

Ontdek meer van Hoogsensitieve Held

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder