Afgelopen week | 27

Hoi allemaal! Ik denk dat dit een van de zwaarste weekoverzichtjes ooit is. Niet alleen zwaar om te schrijven, maar ook zwaar beladen aan emoties. Afgelopen week was een rollercoaster aan gevoelens en gebeurtenissen. Tegen het eind van de week stond mijn wereld op zijn kop. Hoe pijnlijk ook, het leven gaat door. Al zou je het zelf wel eens op pauze willen zetten. Een vrolijk weekoverzichtje wordt het dus niet, maar na mijn blogpost van afgelopen donderdag denk ik niet dat iemand dat had voorspeld. Let’s go. 

Maandag 4 november 2019 | De week startte best nog positief eigenlijk. Ik had er zin in, had iets leuks uit de kast getrokken. Daarbij moest ik mijn bibliotheekboeken inleveren en daar heb ik altijd zin in. Mijn leesritme en concentratie is niet altijd zo top als ik zou willen, maar ik ben en blijf een boekenwurm. In de namiddag ging ik werken en in mijn kleine pauze om 16u genoot ik van chocolademousse. Geen zelfgemaakte natuurlijk, maar toch lekker! Een rustige maandag zoals ik die meestal heb.

Dinsdag 5 november 2019 | Ik had een shiftwissel waardoor ik pas in de namiddag moest werken. Ik begon de dag met ‘13 reasons why’ in bed. Ik ben echt een beetje verslaafd aan die serie. Als ik ook zo verslaafd was aan mijn boeken was ik een nog gelukkiger mens. Maar soit, dat komt wel weer. Op de trein keek ik Familie bij. Ik heb geen 4G op mijn iPad, maar ik heb wel ontdekt dat mijn iPhone en iPad gekoppeld zijn aan elkaar en ik dus 4G kan doorgeven naar mijn iPad. Fijn! In de avond deed ik niks speciaals meer.

Woensdag 6 november 2019 | Ook woensdag had ik de late shift waardoor ik de dag rustig kon starten. Ook dat deed ik weer met een episode 13 reasons why. Voor de nieuwsgierigen; nee, ik ben nog niet klaar met seizoen 1. Zo snel gaat het nu ook weer niet. De laatste keer dat ik me kan herinneren zat ik aan aflevering 9. Onderweg naar mijn werk vroeg iemand de weg naar een park niet zo ver bij ons vandaan, ik werd afgeleid en iemand pikte dus ook mijn telefoonhoesje. Gelukkig mijn oud hoesje. Mijn nieuwe telefoon is niet gestolen. Maar in dat hoesje zaten veel belangrijke kaarten, die ik dus kwijt ben. Het kon er naar mijn gevoel niet meer bij. Gelukkig dacht ik snel na en kon ik zo een treinticket regelen. Want ja, helaas voor mij zat ook mijn treinabonnement in dat hoesje. Uiteindelijk ging ik werken en werd het nog wel een toffe shift. Ik heb wel wat gelachen die middag.

Donderdag 7 november 2019| De zwartste dag in de week. Ik stond op en meteen kreeg ik te horen dat opa zijn ogen voor altijd heeft gesloten. Het ging al een hele lange tijd niet goed met hem, daar heb ik afgelopen week alles over verteld in een blogpost. Uiteindelijk besloot een goeie maat van me om eventjes samen te komen en iets te drinken zodat ik erover kon praten. Daar heb ik wel deugd van gehad. In de namiddag heb ik weinig gedaan. Mama was samen met familie bij de begrafenisondernemer om de laatste dingen op papier te zetten. Het meeste stond al vast door opa zelf. Ik ging kleine broer ophalen en om me toch iets te geven waar ik me fijn bij voel deed ik mijn nieuwe trui aan. Ook van Lady & The Tramp. In de avond pakte ik mijn tekengerief en ging een uurtje of drie tekenen. Ik dacht aan ons konijn en aan de regen, en het idee was snel gemaakt. Tekenen is mijn verdoving, en het beste medicijn. Zal tekenen alle pijn wegnemen? Nee, maar het zal de tocht wel iets draaglijker maken.

Vrijdag 8 november 2019 | Ik heb vrijdag geen foto’s gemaakt, ik had het gewoon eventjes gehad. Logisch ook, na die klap van donderdag. Natuurlijk wist ik donders goed dat het eraan zat te komen. Maar dat maakt een verlies niet makkelijker of beter. Ik deed ook niet zoveel vrijdag. Ik ben wel gaan werken, ik had de late shift terug. Maar ik stopte door de omstandigheden een uurtje eerder en dat vond ik wel fijn. Aan het einde van de dag was ik best wel trots dat ik uiteindelijk ben gaan werken. Het was geen gemakkelijke shift.

Zaterdag 9 november | Ook zaterdag was een zware dag. Ik ging tegen de middag langs in het politiebureau voor die diefstal. Want er zat wel een en ander in natuurlijk. Bleek daar een afspraak voor te moeten gemaakt worden en dat ik dus morgen mag terugkomen. Yay… Maargoed, er zijn ergere dingen in de wereld. Thuis dronk ik mijn favoriete fruitdrankje. Mama had het eigenlijk meegebracht zodat ik het vrijdag kon meenemen naar mijn werk. Maar je raadt het al, ik vergat het. Dus toen werd het voor thuis. In de namiddag stond er nog iets heel zwaars te wachten. We gingen opa een laatste groet brengen in het mortuarium. Over die gebeurtenis zelf ga ik niet in detail, dat is te persoonlijk. In de avond was ik gebroken en deed ik niks meer. Behalve muziek luisteren en in het niks staren. Het zijn nu eenmaal heftige dagen.

Zondag 10 oktober 2019 | Mijn baas heeft me verlengd weekend gegeven, dus morgen ben ik ook nog thuis. In mijn situatie geen overbodige luxe. Ik begon de dag met Thirtheen reasons why en ontdekte dat ik seizoen een bijna uit had. Dus ik ben er bijna. Ik zit aan tape 11 bij de serie. In de middag ging ik naar mijn afspraak bij de politie en kreeg ik de nodige documenten mee om mijn kaarten opnieuw aan te vragen. Dat verhaal krijgt ook nog een staartje. Maar het is wat het is helaas. Toen ik thuiskwam begon ik aan een kerstkaart en werkte die ook af. Het is nog vroeg inderdaad. Maar ten eerste wil ik dit jaar al mijn kaartjes zelf tekenen. En er is een iemand zijn kaartje die voorrang heeft omdat ik die persoon in december misschien niet meer ’te pakken kan krijgen’. Klinkt heel mysterieus, dat weet ik. Maar gewoon voor privacy (en omdat ik niet wil dat de persoon in kwestie via mijn blog zijn kaartje al ziet) vertel ik het maar eventjes zo. Ik ga geen gekke dingen doen trouwens haha.  En zo sloot ik mijn week ook af. Ik zou zeggen, op naar een betere week. Maar laten we realistisch zijn, ik ga dit verdriet niet in een vingerknip kwijt zijn. En dat hoeft ook niet. Alles op mijn eigen tempo. Stapje voor stapje.

Hoe was jouw week? Had jij toffe dingen gepland?