Afgelopen week | 33

Hoi allemaal!  De eerste feestdagen zitten erop, dit is bij deze ook meteen het laatste weekoverzichtje van 2020. Kerst is net voorbij, en het nieuwe jaar staat voor de deur. Letterlijk, want morgen tellen we af. En wat zal dat een opluchting zijn. Ik kijk uit naar een beter jaar en hopelijk eentje waar er minder verdriet is. Van verdriet gesproken, afgelopen week was vrij deprimerend eigenlijk. Het kwam voornamelijk door de feestdagen, en ik was daarnaast verdrietig en gefrustreerd. Zelfs de leuke uitstappen waren vaak niet genoeg om me op te peppen. Wel een beetje, maar het dekte niet alle schade. Ik hoop zeker op een betere week komende week. Let’s go!

Maandag 23 december 2019 | Goeiemorgen! De week startte vrij rustig. Ik trok een nieuwe outfit uit de kast. Het polsverband op de foto was helaas onderdeel van mijn outfit. Ik heb zondag na het tekenen heel veel pijn in mijn pols gekregen en dat ging niet over. Ik hoop niet dat het aan het tekenen zelf ligt, want dan word ik helemaal gek. Ik had de vroege shift voor de verandering, omdat ik nog iets gepland had in de namiddag. Die vroege shift ging goed en zonder veel problemen. Mijn gemoed was oke, niet helemaal schitterend. Tegen het einde van de dag was ik echter kapot. In de namiddag ben ik met mama, zus, een goeie vriendin van ons en haar kindjes door Brugge geweest. We hebben nogmaals de kerstmarkt gedaan en we hebben geschaatst. De piste is alleen niet meer van ijs, maar van kunststof. Schaatst echt helemaal anders. Ik ben meer voor gewoon ijs, maar ik bepaal dat natuurlijk niet voor de stad Brugge.

Dinsdag 24 december 2019 | Ook dinsdag had ik de vroege shift. Mijn dag begon vroeg en eigenlijk niet zo schitterend. Ik vond mijn steunverband niet en dat zorgde voor een mental breakdown. Omdat er op dinsdag altijd leveringen zijn en ik dan graag mijn pols wat ondersteuning wil geven. Alles met een hand doen is gewoon geen optie. Ook bleek er een trein te zijn weggevallen waardoor ik te laat kwam. Hooray. Dus nee, mijn dinsdag begon niet al te goed. Toen ik aan het werk was besloot de radio ‘Everglow’ van Coldplay af te spelen. Dat is een liedje dat mij aan mijn oma doet denken, ik heb dat liedje heel veel geluisterd toen ze net gestorven was. Het had echter geen verdrietig effect op me. Het voelde een beetje alsof oma me wilde laten weten dat ik niet alleen ben. Het bracht me kracht en een glimlach op mijn gezicht. Net wat ik nodig had. In de namiddag heb ik niet veel meer gedaan. Door opa vieren we dit jaar niet echt Kerstmis, dus ik zat gewoon thuis op de sofa. Ik was moe en kapot. En blijkbaar maken kinderprogramma’s me rustig. De televisie stond op VTM Kids en Maya de Bij was bezig. Ik was zo moe dat ik gewoon gekeken heb. Achja.

Woensdag 25 december 2019 |  Merry Christmas! Ik had geen plannen met familie. Dus ik ben wezen schaatsen met mijn zusje. Ik wilde geen hele dag thuis zitten treuren. Niemand wordt daar beter van, ik niet, zus niet en daarmee help ik mijn opa ook niet echt. Niet dat hij nog kan geholpen worden, maar je snapt me. Ik heb mijn best gedaan er een goeie dag van te maken en dat is soortvan ook wel gelukt. Na het schaatsen hadden we honger en toen zijn ik en zus gewoon naar de Mc Donalds geweest. Geen fancy kerstdiner, maar dat is ook echt niks voor mij. Geef mij frietjes en ik ben blij. Ik probeerde voor het eerst de Generous Jacqueline en die was zo lekker! Ook wel grappig, want ons vogeltje heet ook Jacqueline. Ik kon niet stoppen met er aan te denken toen ik die burger at haha. Op Kerstmis moest niemand van ons werken trouwens, dus iedereen was lekker vrij. Maar goed ook, want ik zag het niet zitten om met mijn verdriet te gaan werken. Op Kerstmis weegt dat net iets zwaarder.

Donderdag 26 december 2019 | Donderdag had ik nergens zin in. Niet verkeerd denken. Ik had gewoon zin in een luie dag op bed in pyjama. Dat soort nergens zin in hebben. En dat heb ik ook gedaan. Ik heb de helft van het boek op de foto gelezen, wat een mirakel is voor mij. Het was dan ook wel een heel mooi boek. De hoofdpersonage is ook in de rouw, en dat schept een band. In de namiddag heb ik een paar blogartikeltjes geschreven en ’s avonds lag ik in de zetel de vlogs van K3 te kijken op Youtube. Het is niet dat ik elke week voor de computer hang uit te kijken naar hun vlogs, maar ik vind het wel grappig om af en toe te kijken. Vooral als ze moeten optreden in Plopsaland. Dat is altijd nostalgie 🙂

Vrijdag 27 december 2019 | Van vrijdag heb ik alleen een foto van mijn kleurrijk ontbijtje. Nu ik die foto zo zie, ben ik eigenlijk echt wel blij met hoe scherp mijn telefoon fotografeert. We hebben nieuwe soorten hagelslag in huis en die wilde ik testen. Deze was met bosvruchten en is nu al favoriet. Van de Albert Heijn. De dag startte eigenlijk wel fijn en relaxed, er kon in mijn ogen niks mis gaan met mijn gemoed. Toch wel. Naarmate mijn late shift vorderde ging het mis en ik heb met veel moeite mijn shift uitgewerkt. ’s Avonds kwam ik thuis en brak ik. Ik ben de dag geëindigd met een huilbui en toen heb ik mijn pyjama aangedaan en ben ik gaan slapen. Ik was kapot.

Zaterdag 28 december 2019 | In de ochtend kreeg ik een mailtje van Zalando dat mijn schoenen waren geleverd. Ik had namelijk galaxy All Stars gezien en ik droom al heel mijn leven van die schoenen. Ik ging nog een tijdje wachten om ze te bestellen (want, duur), maar ineens zag ik dat ze 35 procent korting hadden. Dus ze gingen van 70 euro naar 45 euro. En dat kon ik dus niet laten schieten. En daarnaast, ik vond dat ik ze verdiend had omdat ik een badass woman ben. En een vechter. In het echt zijn ze nog mooier dan op de site en als ik ze aan heb kan ik niet anders dan kijken hoe mooi ze zijn. Echt. In de namiddag ging ik schaatsten met mama, zus en een goeie maat van me. ’s Avonds was ik terug bekaf en down, ik brak ook mama haar beeldje perongeluk en daar voelde ik me heel schuldig over. Uiteindelijk heb ik mijn tekentablet gepakt om te kalmeren en dat had effect. De reden dat ik zo weinig op mijn tablet teken is omdat ik zelf vind dat ik het niet goed kan. Maar eigenlijk moet ik mezelf de tijd geven om het te leren. Daarnaast, mijn kat ziet er niet slecht uit.

Zondag 29 december 2019 | Op zaterdagavond kreeg ik een telefoontje van mijn baas dat de jobstudent die mij normaal vervangt ziek was, dus ik had weer een dagshift op zondag. Op zich vond ik het niet zo erg. Ik had wel moeite met opstaan want het was echt heel lang geleden. Het was ook nog donker buiten en ook dat was iets wat het er niet bepaald makkelijker op maakte. Het voordeel was dan wel weer dat er een prachtige lucht was toen ik op het station kwam. Ik was heel down, heb mezelf nog nooit zo geweten. Dus ik heb mijn favoriete jeans aangetrokken en mijn nieuwe schoenen, om toch iets te doen. Het werkte wel een beetje. In de namiddag luchtte ik mijn hart bij mijn collega en zij gaf me een peptalk waar ik eventjes sprakeloos van was. De dingen die ze zei waren echt zo lief! Echt, ik dacht dat ik erbij ging wenen. Vandaag was het ook 6 jaar geleden dat mijn lieve pepe het leven liet, hij is gestorven aan kanker. Dus ook daardoor was het zeker geen gemakkelijke week. Hij zit erop, en ik ben blij ook.

Op naar een betere week. Ik wens jullie alvast een fijn 2020! En dat al jullie dromen en doelen mogen uitkomen komend jaar 🙂

Hoe heb jij de feestdagen doorgebracht?