Wees trots op jou, want je verdient het ♥

Hi allemaal! Zo nu en dan geef ik mezelf eens een peptalk, over van alles. Klinkt misschien heel gek maar tegelijkertijd ook niet. Maar ik ben niet de enige die soms een peptalk kan gebruiken. Doe ermee wat je wilt, gebruik het als je het nodig hebt. Bij deze een kleine peptalk over trots zijn op jezelf

We leven op een wereldbol waar iedereen iets vindt van je. De ene zal alles wat je doet supporten, de andere zal alles afkraken. Met beide mensen zal je moeten leren omgaan. Want beide soorten zal je nog meerdere keren tegen het lijf lopen. Maar mensen zien alleen de buitenkant. Jouw lichaam, emoties, reacties, gezicht, lichaamstaal. Niemand weet wat er vanbinnen in dat kopje afspeelt. Ook al vertel je er heel open over, toch is dat niet hetzelfde.

Ik kan me soms verliezen in anderen hun meningen, woorden en verhalen. Maar aan het einde van de dag is er maar een persoon die echt voor de volle honderd procent weet hoe hard je hebt geknokt voor iets. Of het nu een promotie is, een angst overwonnen, vechten tegen mentale problemen, leven met een chronische ziekte, iemand die gestorven is. Ik noem maar een paar dingen die ons kunnen overkomen. Mensen zien alleen de buitenkant van die verwerking.

Mensen kunnen soms zoveel commentaar, bedoelingen, adviezen, meningen en woorden hebben. Maar wees trots op jezelf. Voor alle moeilijke periodes die je hebt overwonnen, of misschien zit je er middenin te vechten. Misschien ben je nu bezig met demonen te proberen te verslaan, elke dag opnieuw. Niemand weet welke kracht het misschien heeft gekost om vanmorgen die dekens aan de kant te slaan, recht te gaan zitten en aan je dag te beginnen. Hoe je elke dag vecht met je eigen demonen. In de vorm van angsten, onzekerheden, mentale problemen, fysieke problemen. Maar toch doe je het. Het feit dat je dit aan het lezen bent, betekent dat je nog niet hebt opgegeven. We laten ons soms zo gemakkelijk neerslaan door de soms kort door de bocht gesproken woorden van andere mensen. En meestal bedoelen ze het absoluut niet kwaad. Maar ik ook hoor. Het gaat beter dan vroeger, maar soms laat ik me er toch door neerslaan. En dat is heel menselijk. We lopen allemaal met onze kop tegen de muur. En zelfs als je oud en wijs bent, zal dat nog steeds gebeuren. En maar goed ook. Als je niet soms eens stevig met je kop tegen de muur loopt, kan je ook niet leren ervan.

De reden dat ik dit schrijf was vooral om mezelf te motiveren. Ik heb heel veel mensen die mij steunen in mijn traject als chronisch zieke. Maar soms krijg je van die woorden die raken. Woorden zoals dat je een beetje beter je best moet doen, of dat je een beetje positiever moet denken en het dan wel beter zal gaan. Ik kan me dat wel aantrekken, maar toch ben ik trots op mezelf. Er is niemand die weet door welke hel van verdriet, rouw en hartenpijn ik ben gegaan toen ik besefte dat ik waarschijnlijk ga moeten leren leven met mijn klachten. Dat ik op 24 jaar al zoveel gezondheidsklachten heb. Het was niet altijd makkelijk. Om door de donkere wolken altijd een lichtpuntje te vinden en te blijven doorgaan. Ik heb dagen gevochten met mezelf, met wie ik ben. Met wat mijn ziekte betekent voor mijn verdere leven. Dingen die voorgoed verleden tijd zijn. Rouwen om wat niet meer terugkomt. Tijdens een pandemie waarin ik mijn vrienden weinig tot niet kon zien. Ik heb dagen gehad dat ik huilend van de pijn (zowel fysiek als mentaal) in mijn kussen lag. Dagen dat ik dacht dat ik niet meer kon. Dagen dat ik wilde opgeven. Ik alleen weet door welke donkere tijden ik ben geweest, ook vroeger. Hoe het is om te glimlachen ondanks ik het gevoel heb er via mijn schouders een staak door mijn ruggengraat wordt gestoken, of alsof iemand persoonlijk mijn twee knieën probeert te breken. Het is na een slechte nacht een paar tassen koffie naar binnen gieten om toch een beetje energie te hebben; En er is niemand die het merkt. De meeste mensen zien alleen de goeie dingen en de buitenkant. Slechts een paar mensen krijgen het volledige echte beeld van je. En dan nog.

Dus wat een ander ook zegt, jij weet hoe hard je hebt gevochten om te komen waar je nu bent. Om te zijn wie je nu bent. Om de doelen te hebben behaald die je nu hebt behaald. Om de dingen te kunnen die je nu kan. Niemand anders heeft de hel, de frustratie, het verdriet, de onzekerheid en de angsten meer meegemaakt dan jijzelf. Dus wees godverdomme trots op jezelf ♥