Over K3 muziek en jezelf zijn

Hi allemaal! Met de keuze van het nieuwe lid van K3 vond ik dit een mooi moment om hierover te schrijven. Wie mijn blog al iets langer volgt weet dat ik nogal gehecht ben aan de meisjesgroep. Ook al is de combinatie al heel vaak veranderd. Ga ik echt een heel stuk over K3 schrijven op mijn blog? Yup. Maar ik daarnaast heb ik ook ontdekt hoe mooi het is om jezelf te kunnen zijn en die twee zijn een beetje gelinkt aan elkaar. Dus ik hang er ook nog eventjes een mooie boodschap aan.

In 1998 ontstond de groep, wat eigenlijk een jaar is nadat ik geboren ben. Net als iedereen in mijn generatie ben ik ermee opgegroeid. Ook met de rest van Studio 100. Ik betrap me heel vaak op uitspraken zoals ‘in mijnen tijd was Gert nog het baasje van Samson’. En dan kijken mensen mij heel dwaas aan want ik klink als een oud omaatje van 80 jaar. In my defense, ik heb spieren en gewrichten die me vaak zo laten voelen. Dus laat mij praten. Waar was ik nu? Ik ben opgegroeid met Kristel, Karen & Kathleen. Als klein meisje was ik niet heel weg van K3, ik vond ze prima. Later weet ik nog dat ik toen ik in het lager zat ik Sims 2 speelde met op de achtergrond LimeWire waar K3 op speelde. Of Youtube. Het waren mijn twee afleidingsmanoeuvres als ik weer eens een stomme week had gehad op school waarin ik moest weglopen van klasgenoten of soms oudere kinderen. Het waren mijn reddende engeltjes, allebei. Toen ik in het eerste middelbaar zat kwam Josje in de plek van Kathleen en ik had daar niet echt een mening over (nu wel trouwens, de liedjes met Kathleen zijn echt vibes). Ik heb toen de wedstrijd niet gevolgd omdat mijn ouders niet wilden kijken en er was geen iPad of zender of wat dan ook om het te volgen. Dus veel later kwamen de afleveringen online en toen heb ik alles wel gezien.

In 2015 wilde Josje ermee stoppen, en daarmee ook de twee andere dames. Ik stopte toen ook met mijn verzorgingsrichting en ging naar Publiciteit, want het eerste jaar in Publiciteit was ook de wedstrijd waarin Hanne, Marthe en Klaasje wonnen. Ik herinner me nog heel goed dat ik al het nieuwe op school heel eng en overweldigend vond en dat ik elke week uitkeek naar de vrijdagavond. Dat doen veel mensen in hun schooltijd, maar voor hele andere redenen wel. Hanne won toen zonder enige ervaring in zang, dans of acteren. Ik zat net in dat jaar in mijn eerste jaar in een compleet nieuwe richting. Hanne werd mijn inspiratie om zelf ook te knokken voor school en zo slaagde ik ook voor mijn schooljaar. Dus alleen al daarom is K3 een belangrijke muziekgroep in mijn leven. Afgelopen week werd Julia gekozen als vervangster voor Klaasje. Ik was diehard fan van Kato, maar Julia kreeg ook een plekje in mijn hart. En met de finalisten die er nu waren had zij mijn voorkeur. In de tijd met Hanne, Marthe en Klaasje ook, dat was mijn favoriete combinatie. Vooral Marthe had mijn voorkeur. Ik weet niet of ik goed ben in wedstrijden voorspellen of ik gewoon een goeie smaak heb, dat laat ik in het midden.

Ik moet zeggen dat mijn favoriete combinatie wel Hanne, Marthe en Klaasje was. Ik ben opgegroeid met een andere combinatie, maar ik weet niet. Zij hebben iets aanstekelijks voor mij. Ik kan heel blij worden van muziekclips kijken en mijn TikTok ontploft er ondertussen ook van. En naar mijn mening zijn de liedjes ook iets betekenisvoller geworden. Natuurlijk zijn er nog altijd liedjes zoals Rettetet of Play-O die bijna nergens over gaan. Maar ze hebben een liedje over andere geaardheden (Prinsesje en Superman) of over dementie (Mijn Held) en zelfs tijdens de eerste lockdown werd er een liedje gemaakt om mensen een hart onder de riem te steken. Een van mijn favoriete liedjes is Verlegen Vlindertje, dat is ook het liedje waar Klaasje een stukje solo op haar dwarsfluit speelt. Verlegen Vlindertje gaat over de meer verlegenere of introverte mensen in de maatschappij. Toen die CD uitkwam waar die op staat, zat ik heel erg in de knoop met mijn introverte kant. Ik voelde me raar in een wereld die altijd maar tettert en extravert is. Dankzij Verlegen Vlindertje heb ik geleerd dat ik dik oke ben als stiller persoon. Ik deed in die tijd ook aan handlettering en ik heb een stukje van de tekst gehandletterd en die hangt nog steeds op mijn kamer.

Toen in 2019 mijn opa stief heb ik bijna altijd K3 opgezet. Niet dat het toen tijd was voor een feestje, maar de nostalgie maakte me rustig en het bekende ervan ook. Nog steeds. Als ik onrustig ben of mijn week niet heb staat K3 op. Niet perse trouwens, ik luister het ook gewoon als ik daar zin in heb. Maar er zijn een paar cruciale of moeilijke momenten geweest waar hun muziek dingen verlicht heeft. En daarom zijn ze zo belangrijk voor me. Hun muziek laat me beter voelen als ik het nodig heb. In de halve finale moesten de overgebleven kandidaten Superhero zingen als openingsnummer en op een gegeven moment kwamen de twee andere K’tjes erbij. En toen zongen ze: ‘Als je denkt ik kan niet meer verder gaan, wees niet bang wij komen eraan’. En ik voelde dat, want dat is letterlijk wat K3 altijd voor me gedaan heeft. Er zijn zoveel liedjes waar ik een belangrijk kantelpunt aan kan koppelen. Van 10.000 luchtballonnen tot Luka Luna tot Land van de Regenboog. Zelfs aan Waterval zit al een betekenis. Ik sluit niet uit dat ik ooit een overzichtje geef van de liedjes waar een betekenis aan hangt. Niet alleen van HKM, maar ook van de oude formaties.

De boodschap die ik wil meegeven hierover is rond jezelf zijn. Jarenlang heb ik mijn ‘gekke trekken’ weggestoken voor anderen. Om maar geen commentaar te krijgen en netjes ‘binnen de lijntjes te kleuren’. Alleen in dat gevecht raak je meestal jezelf kwijt en dat deed ik ook op een gegeven moment. De jaren erna leerde ik mezelf beter kennen, en nog steeds leer ik dingen over mezelf. Je bent ook nooit uitgeleerd in het leven, op welk gebied dan ook. Veel gekke trekken kwamen stilletjes aan naar buiten maar die van K3 bleef beperkt tot familie en goede vrienden. Nu niet om te zeggen dat ik het van de daken schreeuw, maar ik schaam me er ook niet meer voor. Ik deelde het al vaker in mijn weekoverzichtjes, maar ook toen Julia gekozen werd heb ik mijn blijdschap gedeeld in een story op Instagram. En om het in de woorden van K3 zelf te zeggen: ‘Wie is wel en niet normaal, als we zoveel van elkaar verschillen allemaal’. Komt uit Niet Normaal trouwens. We hebben allemaal onze eigen gekke trekken, onze eigen obsessies en onze eigen smaken. En zolang er niemand gekwetst raakt of de wereld er niet slechter van wordt, wat is dan eigenlijk het probleem?

Dit geldt niet alleen voor mijn liefde voor K3, maar ook voor jullie. De dingen die je anders maken of gekker, zijn juist de dingen die jou uniek maken. Misschien is het net als ik een andere muzieksmaak, misschien is het je kledingstijl, misschien is het je kapsel. Juist die dingen die ons anders maken, maken ons mooi. En hoe saai zou de wereld zijn als we allemaal als robotten hetzelfde leuk vinden en doen. Misschien zit je nu in een omgeving met mensen die je raar vinden. Maar de ‘preek’ die ik al een paar keer heb gegeven dit jaar, op een dag kom je mensen tegen die dat niet vinden en je zullen omarmen voor wie je bent. Met je imperfecties, met de dingen die je anders maken maar ook zeker met de dingen die je een prachtig mooi mens maken. Zolang je er niemand kwaad mee doet, is er toch helemaal geen probleem. Spread the joy en doe waar je blij van wordt. De wereld kan het goed gebruiken.

En voor wie het zich zou afvragen: ja, de K3-trui die ontworpen is nu Julia gekozen is ligt in mijn kast. En nee, hij gaat niet enkel als pyjama gebruikt worden. Ik ga hem in het openbaar dragen, en als ik lef genoeg heb doe ik hem vandaag aan om te gaan werken. Ik werk zonder uniform dus should be fun.

Heb jij bepaalde liefdes of obsessies waar mensen van opkijken?