Wijze lessen uit 2021 die ik leerde

Hi allemaal! We dachten dat 2020 een drama was en dat het nieuwe jaar een heel stuk beter zou verlopen en zonder problemen. Helaas. Ik denk dat het afgelopen jaar voor niemand echt gemakkelijk was. Allemaal op onze eigen manier zijn we geconfronteerd geweest met eigen problemen, struggles, verdriet en natuurlijk was er ook nog steeds een pandemie gaande. Ook die zal bij iedereen persoonlijk ook zijn afdruk hebben achtergelaten, bij de een al erger dan de ander. In mijn ogen zijn de moeilijkste jaren wel degene waar je de meeste dingen in leert in het leven. Naast de pandemie had ik ook te dealen met omgaan met chronische pijn en vermoeidheid. Het rouwen en verdriet daarrond was ook niet gemakkelijk, en al zeker niet in een periode waar ik mijn vrienden heel weinig kon zien door een virus dat rondspookt op de wereldbol. Toch heb ik ook mooie lessen getrokken uit dit jaar. En die deel ik vandaag heel graag.

⭐️ Je bent zoveel sterker dan je zelf denkt

Vroeger zouden mensen je zo dwaas hebben aangekeken als je vertelde dat er een periode zou komen waar je zoveel mogelijk thuis moest blijven, alles wat niet perse noodzakelijk was dicht moest en we in lockdown gingen. Allemaal omdat er een virus ronddwaalt. En ik weet dat we aan het begin van de pandemie allemaal een beetje in paniek waren, niemand wist echt wat er ging komen. En dat weten we nog steeds niet. Niemand weet wanneer dit een einde krijgt. Toch ben je hier nog steeds. Still fighting, still going. Na bijna twee jaar pandemie is dat echt wel een schouderklopje waard. Want ondanks we allemaal in hetzelfde schuitje zaten, had iedereen wel zijn eigen zorgen aan zijn kop denk ik. Voor mezelf geldt dit ook. Naast het verdriet dat over de hele wereld heerst en mijn eigen mentale gezondheid die af en toe sneuvelde door de pandemie, was ik ook in de rouw. Rouwen om wat niet meer terugkomt, rouwen om wat niet meer kan. Het heeft ondertussen ene plekje gekregen voor een groot deel. Maar toch. Dat ik dat allemaal heb voor elkaar gekregen in een pandemie waarin de wereld op zijn kop stond en staat. Ik ben daar echt wel trots op.

⭐️ De kleine dingen zijn de grote dingen

Volgens mij heeft ook de pandemie ons met onze voetjes op de grond gezet en geleerd wat er echt belangrijk is in het leven. Voor mij ook, maar ook door mijn ziekte. Ik zei het al tegen een paar mensen: er is heel veel in perspectief gezet. De kleine gelukjes worden de grote dingen die mijn dag kunnen maken. Op dagen waarop mijn rug voelt alsof er iemand een staak door aan het rammen is of ik bijna aan het bidden ben dat mijn medicatie iets gaat doen moet ik het hebben van die kleine gelukjes. Want de grote dingen zoals uitstappen, concerten, reizen, afspreken met vrienden zijn niet meer vanzelfsprekend. Dus dan kan een lief berichtje of een schattig geluidje van Jacqueline echt mijn dag maken. Het afgelopen jaar heeft me (nog meer) dankbaarheid geleerd. En ook daar ben ik weer dankbaar voor, want het heeft mijn leven verrijkt.

⭐️ Er is altijd nog hoop

Soms ben ik die net als iedereen eens kwijt. De hoop. De hoop op beterschap, op betere dagen. Het virus verdeelt ons vaak, en ik denk niet dat er ooit op een dag wereldvrede komt. Maar het zijn de kleine lieve gebaren van onbekenden of mooie woorden van klanten in de winkel die me vaak doen beseffen dat het niet allemaal verloren is. En soms in een heel klein hoekje zit er nog hoop. Je moet het alleen vinden. En ik heb altijd geleerd dat als er hoop is, er ook leven is. Hoop doet leven.

⭐️ Zelfs de meest moeilijke klimparcours kennen een uitzicht

2021 was voor mij ook een jaar waarin zelfacceptatie een plekje kreeg. Al bijna mijn hele leven struggelde ik met wie ik ben of was. Er zijn zeker periodes geweest dat het beter was, maar over het algemeen was er altijd wel iets dat niet goed was. En maak je geen illusies, ik ben ook maar een mens en perfect zal ik nooit zijn. Maar ik heb geleerd om naast die imperfecties te kijken. Ik dacht om eerlijk te zijn dat het niet meer ging gebeuren, dat ik zou moeten aanvaarden dat ik nooit volledig van mezelf zou houden. Maar mijn stukje over pesten een tijd terug heeft wel het tegendeel bewezen. Net als veel andere momenten. Als ik nu in de spiegel kijk, ben ik trots op de persoon in de reflectie. Het heeft me 24 jaar gekost. Vandaar, zelfs de moeilijkste beklimmingen kennen een einde en als je blijft gaan, word je ooit wel beloond met een prachtig uitzicht. Misschien niet het uitzicht dat je voor ogen had, maar wel het uitzicht dat je nodig hebt.

⭐️ Jouw mensen lopen ergens rond op de wereldbol

Als er iets is dat ik dit jaar heb geleerd is het wel dit. Mede door de meeting in oktober, door mijn favoriete schrijfster te ontmoeten op de boekenbeurs. Hoeveel je nu bekritiseert wordt, hoeveel mensen je nu raar vinden, hoeveel mensen je nu ook niet aanvaarden. Er komt een dag waarop je mensen ontmoet die net als jij zijn en je wel in hun hart zullen sluiten. Misschien zijn het je collega’s later, misschien zijn het klasgenoten op de universiteit of in de hoge school. Misschien is het een squad mensen die je online leert kennen. Maar ze zijn er, echt waar. En na allerlei jaren te horen dat je raar bent of misschien beter normaal kunt doen, is er een zinnetje dat zoveel deugd doet. En dat zinnetje is: ‘No way, ik dacht dat ik de enige was!’. Ik zei het al een tijdje terug, ik ben dankbaar voor alle mooie mensen.

⭐️ Omarm je ‘gekke trekken’

Ik denk dat de definitie van normaal of gek een moeilijke is om vast te stellen. In een wereld waar we allemaal verschillen van elkaar. Maar afhankelijk van de cultuur of samenleving waarin jij bent opgegroeid zal je trekken, gewoontes of wat dan ook hebben die voor anderen raar zijn. Verstop ze niet. Ze maken je net wie je bent. Het zijn soms de dingen die mensen gekker of anders maken, die ik het allerleukste vind aan de mensen waar ik zoveel van hou. Het maakt je uniek dus je moet ze niet wegsteken. Als we dat allemaal zouden doen loopt de wereld rond met robotten. Hoe triestig zou dat zijn.

⭐️ Je hoeft niet altijd een inspiratie voor anderen te zijn

Ik ben over het algemeen mag ik wel zeggen iemand die positief in het leven staat. Veel dingen handel ik met humor, het is ondertussen mijn weg door moeilijke periodes geworden. En mensen inspireren en hoop geven is ook iets wat ik zo graag doe. Dit jaar leerde ik dat dat niet altijd mogelijk is en dat dat oke is. Ook al ben je altijd positief, je mag huilen, schreeuwen, boos zijn, gefrustreerd zijn. We zijn allemaal mensen. Ik roep dat wel altijd op mijn blog dat dat oke is, maar in de praktijk laat ik dat bij mezelf nooit toe. Ik wil altijd de sterkste zijn die de held uithangt en anderen redt. Maar soms ben je zelf de persoon die een held nodig heeft die je redt. En das allemaal dik oke ❤️

⭐️ Je bent meer dan je pijn, ziekte of beperking

Aan dit rijtje kan ik nog een heleboel toevoegen. In het begin van mijn rouwperiode zag ik mijn chronisch ziek zijn als mijn identiteit. Er staat ook nog een postje hierover in mijn ‘drafts’. Eventjes het Nederlandse woord daarvoor kwijt. Kladblok? Kladbericht? Ik weet niet of het tegen de tijd dat dit online staat al gepubliceerd is aangezien ik geen vaste planning hanteer. Maar je bent meer dan je ziekte of beperking. Het enige wat dat zegt, is dat je (lichamelijke) grenzen hebt. Meer niet. Het neemt niet je talenten, krachten, karakter of wie je bent weg. Jij bent nog steeds jij. En misschien in het begin is het moeilijk om door die sluier heen te kijken en dat is oke. Maar je zal jezelf ook leren kennen met je ziekte. Ik mik hier ook graag op mensen met mentale problemen. Je bent niet je mentale problemen. Jij bent jij, en een ziekte of beperking of wat dan ook verandert daar helemaal niks aan.

⭐️ Wees dankbaar voor wat er is. Want het kan er morgen niet meer zijn.

Dan heb ik het op van alles. Dierbaren, gezondheid, werk, uitstappen. Ik hoop dat we door Corona leren dat niks vanzelfsprekend is en elke dag dat je je ogen opent je blij mag zijn. Er zijn mensen die op de IC liggen en vechten voor hun leven. Er zijn mensen die hun zaak moeten sluiten omdat ze failliet zijn door de pandemie. Er zijn mensen die jobs kwijtraken door al die faillisementen. Er zijn mensen die familie of andere dierbaren verliezen. Wees dankbaar. Wat er vandaag is, is morgen niet beloofd.

Wat heb jij geleerd afgelopen jaar?