Week in beeld | 117

En toen was er weer een week voorbij. Het was gelukkig wel een betere week dan vorige week. Hij begon al met verlengd weekend, waar ik ook leuke dingen in heb gedaan. En hij eindigde onverwachts ook met leuke plannen. Dus ik heb genoten deze week en waar ik vorige week heel veel last had van mijn trauma’s, viel dat deze week enorm mee en daar was ik blij mee. Daarbij hadden we ook een paar dagen waar het zonnetje feller scheen, dus meer heb ik niet nodig.

Zoals ik al zei begon mijn week met verlengd weekend. Met dat Pasen zo druk was geweest, gaf ik mezelf de kans om wat te rusten. Ik sliep wat langer uit en gaf mijn lichaam de tijd om te bekomen. In de namiddag trok ik de stad in met mijn zusje, want we waren nu eindelijk eens een dag allebei vrij. Het regende wel enorm dus we hebben het rustig gehouden en mijn zusje zei ook dat ik zeker mijn grenzen moest aangeven want ze wist dat ik pijn had die dag. Van mij moeten mensen het niet dagelijks vragen of over praten, maar ik vind het wel altijd lief als mensen dat doen. Ik trakteerde mezelf op pannenkoeken en nieuwe boeken (hoe kan het ook anders). We hebben enorm veel gelachen en het was een hele toffe dag. Ik heb dat gemist, maar werk en school laten dat niet altijd toe.

Dinsdag haalde ik mijn step op. Er was een probleempje met de rem waardoor het eigenlijk gevaarlijk werd om hem te gebruiken. Soms wilde hij niet remmen en soms gooide hij de rem dicht wanneer dat niet moest. Levensgevaarlijk. De winkel heeft een nieuwe remkabel gestoken en nu is hij zo goed als nieuw. Ik werk nu dichter bij huis dus in principe kan ik me heel goed redden zonder step, maar ik ben toch blij dat hij er weer is. Zeker als ik moet werken tot sluitingstijd dan ben ik blij dat ik mijn step heb om naar huis te rijden. Voor ik mijn step ging halen had ik een afspraak bij de tandarts, aangezien ik zei dat ik mijn gebit ging laten herstellen. Mijn tandarts heeft me ook enorm veel complimenten gegeven over hoe sterk ik ben en dat ik een echte vechter ben, want ze weet wat ik mentaal allemaal heb meegemaakt. En dat ik een voorbeeld ben voor anderen qua kwetsbaar opstellen en praten over mentale gezondheid. Dat was enorm fijn om te horen en ik voelde me enorm krachtig toen ik buiten ging. Nadat ik mijn step heb afgezet thuis deed ik boodschappen en de Ben & jerry’s stond in promo dus die pot ging ook mee. In volle enthousiasme wel de verkeerde pot meegenomen, maar B&J smaakt eigenlijk altijd. Ik maakte die avond ook pasta met brocolli en kaassaus klaar, met vegetarische spekjes.

Woensdag was het back to business. Ik had ook ineens een shift van negen uur tot zeven uur. Maar door de paasvakantie en door het paasweekend was er veel werk, dus de dag vloog echt voorbij. Er is niet veel speciaals gebeurd vandaag, en ‘s avonds las ik nog eventjes in mijn boek en that’s it. Ik ben nog steeds bezig in de biografie van Jennette McCurdy. Dat boek is me aan het breken en helen tegelijkertijd. Ondertussen heb ik hem uit, en dit is een boek dat me voor altijd gaat bijblijven. Ik heb totaal andere dingen meegemaakt dan zij, maar er zijn wel een paar aspecten heel herkenbaar. En toen ik kwam bij het gedeelte waar ze zelf het heft in handen nam, voelde ik me ook heel krachtig want dat is het deel waar ik zelf ook mee bezig ben. Met therapie, door te praten over mijn problemen, door te ontdekken wie ik ben en wil zijn. Er is altijd hoop mensen, maar je moet het blijven geloven.

Donderdag moest ik werken van acht uur tot vijf uur, het was een hele bevrijdende dag voor mij. Zoals ik al zei, ik had nog wat last van mijn trauma maar dat is vandaag voor een groot deel opgeklaard geraakt en dat is een enorme opluchting. Voornamelijk door erover te praten. Verder was het niet zo’n heel speciale dag, en vrijdag ook niet. Ik werkte vrijdag van elf uur tot acht uur, maar beide dagen hadden we veel werk dus ging het heel snel voorbij. En na vrijdag was het tijd voor een vrije dag.

Donderdagavond had ik een berichtje gekregen van een van mijn oud-collega’s (en een hele goeie vriendin ondertussen) of ik tijd had om af te spreken zaterdag omdat ze vrij was. En dat hebben we ook gedaan. Het was een hele gezellige middag, we hebben samen geluncht en daarna zijn we in de winkels geweest. Zij en ik zijn allebei enorm grote boekenwormen en ook twee grote nerds samen, dus dat geeft meestal wel vonken. Al moet ik wel zeggen in vergelijking met de vorige keer dat het heel goed meeviel. Ik kocht wel nieuwe stiftjes, ik heb al heel veel promarkers (van Newton en Winsor) maar ik heb nu ook een kleine voorraad aquarelmarkers in huis gehaald. Het was een hele gezellige dag en ik ben ook weer met mijn neus op mooie nieuwe inzichten gedrukt, maar ik ben met een enorm dankbaar en blij gevoel naar huis gegaan achteraf. En met nieuwe boeken uiteraard. En na mijn eten experimenteerde ik met mijn nieuwe stiftjes en ik heb me er enorm mee geamuseerd. Dat er meer ruimte vrijkomt in mijn hoofd betekent ook dat ik weer creatiever ben en gewoon energie heb voor andere dingen.

De week eindigde met en werkdag van twaalf uur tot acht uur. Op zich was het geen slechte dag, maar mijn lichaam had er sommige momenten toch wel wat moeite mee voelde ik. Ik had niet zoveel pijn, ik heb echt al veel erger meegemaakt maar toch. Verder was het een toffe werkdag die heel snel voorbij ging, want zo zijn zondagen wel. Ik las nog een stukje in mijn boek ‘s avonds maar ik hield het al snel voor bekeken want ik was echt moe. En dat hangt nu een dag later nog steeds een beetje, dus ik ga mijn lichaam wat meer rust gunnen komende tijd. Die klachten zijn blijvend maar ik voel wel aan mijn lichaam dat er iets scheef zit, dus daar ga ik op letten en vooral naar luisteren.

Ik heb ook besloten om mijn weekoverzichtjes vanaf nu op zondag te plaatsen. Dus dan lopen ze van zondag tot zaterdag, omdat dat iets makkelijker uitkomt met mijn werk.