Afgelopen week

Hi allemaal! De week die gepasseerd is was heel rustig. Ik verwachtte het al toen ik de weer app op mijn gsm bekeek, maar het ging een hele week regenen en waaien. Met af en toe een paar zonnestraaltjes. De herfst is nu eenmaal in het land, maar dat weer nodigt ook niet echt uit om buiten rond te lopen. Daarnaast had ik ook veel pijn en dat kost me energie. Dus het was geen wilde week. Wat wel positief was, was dat lezen wel een stuk beter lukte. Ik ga niet te vroeg juichen want wie weet is het van korte duur, maar van elke minuut dat ik kan lezen geniet ik. Lezen is geen wedstrijdje maar wel iets waar ik zoveel van hou. Dus dat het een tijdje niet lukte was best wel verdrietig voor mij. Een ander memorabel moment was dat er een einde kwam aan de zoektocht van het nieuwe K3’tje. Voor veel mensen misschien gewoon iets wat gewoon passeert, maar aangezien ik K3 altijd opzet als het moeilijk gaat voor mij wel iets wat ik volgde. Spoiler alert: ik ben heel blij met de winnares. Voor de rest was het een frustrerende week. Normaal laat ik me zo niet neerslaan door frustraties of die kleine negativiteit. Maar dinsdag is het bergaf gegaan en tis precies ook niet meer weggegaan. Zo’n weken zijn er ook. Dit was niet de beste.

Zondagavond werd mijn lief onverwachts opgebeld om te komen werken waardoor ik een paar uur alleen was. Ik heb de finale helaas niet live kunnen kijken, dus ik keek achteraf. Natuurlijk wist ik al wie de winnaar was en zelfs in welke volgorde de anderen afgevallen waren. Maar ik vond het nog steeds heel leuk om te kijken, zeker omdat er nieuwe liedjes werden gezongen. Mijn ultieme favoriet was eigenlijk Kato, maar daarna werd het Julia. En ik ben dus heel blij met wie gewonnen heeft.

Omdat mijn lief moest werken gingen we ‘s avonds uit eten want geen een van ons had zin om te koken. We aten in een restaurant niet zo ver van de winkel. De mensen die daar werken zijn klanten van ons, dus dat is altijd leuk. Het was heel lekker, maar de porties zijn echt enorm. En ik ben geen gigantisch grote eter dus er kon een portie mee naar huis. Daarna zijn we nog iets gaan drinken en daarna bedtijd want we waren allebei moe. Ik moest niet werken die dag, maar gewoon functioneren en bestaan op dagen dat de regen met bakken uit de lucht valt is vermoeiend. Het kost me zoveel meer energie.

Dinsdagochtend ging ik boodschappen doen. Nu ik achteraf kijk lijkt het alsof ik alleen maar snacks mee heb, maar dat is niet zo haha. Onder die snacks lag ook echt eten. Ik wilde ook chocolade meebrengen voor mijn broers en zus voor hun Sinterklaas. Ze hebben het al gekregen want ik ben een sucker in wachten om dingen te geven. Alleen al het idee dat ik een ander blij kan maken met een kleinigheidje maakt me blij. Allemaal vonden ze het heel leuk dat ik chocolade had meegebracht. En dat maakte mijn dag ook weer beter. Wat nodig was trouwens, want in de namiddag ging ik werken en het was niet ‘s werelds beste werkdag. Die zijn er nu eenmaal ook.

Feestdagen betekent ook dat Ferrero Rondnoir weer in de winkelrekken ligt. Ik weet niet hoe het in andere winkels zit, maar deze vind ik dus alleen rond december. Dus toen ik ze vond was ik als een kind zo blij. Ik zette ze op mijn story en kreeg veel verbaasde reacties van mensen, dus blijkbaar kennen heel weinig mensen deze versie. Het zijn bijna dezelfde chocolaatjes, alleen van pure chocolade en rond de chocolade zitten nog hele kleine pure bolletjes. Wat ik het allerlekkerste vind aan de hele bol trouwens. En de vulling is zacht en rijk van smaak. We zijn een dag later en de halve doos is al weg. Dus volgens mij is dit niet de laatste doos die in huis komt deze maand.

Zoals ik al zei, ik las iets meer deze week en dat maakte me heel blij! Op de trein zaten er een paar drukke mensen dus ik was bang dat dat slecht ging zijn voor mijn leesconcentratie. En eventjes later kreeg ik ook controle of ik wel een geldig vervoersbewijs had en normaal haalt dat me ook uit mijn flow. Maar nee, beide maakten geen verschil. Ik heb echt een kwartiertje goed kunnen lezen en dat alleen al was zo fijn!

In de namiddag ging ik dus werken, en op zich was het niet zo’n hele stomme shift. Tot ik later tegen de tijd van mijn pauze heel veel pijn kreeg. Normaal verzacht mijn pauze dat wel een beetje omdat ik dan tien minuten kan zitten, maar dat was ook vandaag niet het geval. Meer nog, doordat ik stil zat kreeg ik koud en dat maakte het nog erger. Dus ik ben maar mijn trui gaan halen van het werk. Het was een mooi zicht, een dikke hoodie en daarboven op nog een fleece trui. Alles voor warmte. Tegen de avond kreeg ik ook nog een hele boze klant. Ik ga niet in detail treden want privacy. Maar hij was niet echt beleefd. Normaal kan ik daar tegen en zeker na alle lockdowns die we gehad hebben want mensen waren echt onbeleefd toen. Maar ik had al pijn, vrij veel zelfs. En dat kon er niet meer bij. Mijn collega zag het wel want hij kwam kassa overnemen zodat ik kon kalmeren in het bureau. Dus ik heb toen eventjes mijn hart gelucht bij mijn beste maat en dat maakte weer een heleboel goed. Een halfuurtje later kreeg ik dan een hele lieve klant terug die mijn glimlach terug op mijn gezicht toverde. Voor elk moeilijk of stom moment in het leven is er als tegengewicht meestal een lichtpuntje. Je moet het enkel willen zien en omarmen.

Woensdagmiddag had ik ook shift, er was levering dus dat betekent dat de tijd goed vooruit gaat want er is veel werk te doen. En door interne problemen was het de laatste tijd ook wel knokken met de leveringen, maar vandaag viel het goed mee. Toen ik aankwam op het werk merkte ik dat die klant van dinsdag nog hoog zat, dat ik nog steeds niet honderd procent in orde was. Het is een beetje zo’n week denk ik. En als kers op de taart kondigden ze donderdagavond aan dat er vrijdag een nieuw overlegcomité is. Anyways, ook woensdag las ik eventjes op de trein, maar ik wilde ook eventjes tonen hoe ik mijn e-reader heb opgepimpt met de stickers die ik een tijdje terug heb getoond. Ik ben er heel blij mee. Ze zijn allemaal fantastisch maar een e-reader is niet groot dus het waren een paar zware knopen om door te hakken haha. Ook nu las ik weer een paar pagina’s. Ik ben na de helft van de week ook op de helft van mijn boek en daar ben ik zo blij mee!

Woensdagmiddag vloog voorbij, we hadden werk genoeg om handen. Toen ik ‘s avonds mijn social media bekeek bleek dat de Spotify Wrapped van dit jaar klaar was. Ik kijk altijd uit naar dat moment. Eigenlijk kon ik dit jaar wel een beetje voorspellen welke liedjes er in mijn top zouden staan en het is geen verrassing. Vooral die eerste niet, ik heb hem echt duizend keer opgezet als ik weer eens in tranen was om mijn gezondheid. Oke, volgens Spotify maar 95 keer maar shttt. Ik moest ook opzoeken wat Nederpop betekende trouwens, maar ik kan me er wel in vinden. Ik luister heel veel Nederlands. Minder dan vroeger, maar zoals je ziet is er maar een Engelse artiest in mijn lijst te vinden. Het verbaast me echt dat K3 er dit jaar niet in stond want vorig jaar stonden ze op nummer een. Echt in heel mijn Wrapped, geen woord. Misschien volgend jaar haha. Er zijn altijd mensen die dat irritant vinden als mensen dat delen in hun story en ik denk ook niet dat er veel mensen echt zitten te wachten op mijn overzicht, maar ik vind het leuk om te delen en te zien van anderen. Zoveel verschillende muzieksmaken! En altijd grappig om te zien als iemand dezelfde resultaten had als ik.

Aangezien het ondertussen al december is hangt er overal al decoratie en lichtjes. Wij gaan niet echt vieren, maar ik vind de lichtjes wel altijd gezellig. Zeker ‘s avonds in het donker naar huis, het maakt de donkere winter toch iets beter. Ik vind het wel gezellig.

Herinner je je die volle doos met Fererro Rondnoirs nog aan het begin van mijn overzichtje? Dit was donderdag. In drie dagen was hij leeg. Erger nog, ‘s avonds had ik gevraagd aan mama of ze een nieuwe doos wilde meebrengen voor me (ik had echt de energie niet voor boodschappen te doen) en die staat halfleeg naast me. Ik ben echt erg. Ik eet veel chocolade maar dit is zelfs voor mij extreem. Maar ze staan maar beperkte tijd in de winkel dus ik moet ervan profiteren. En aan de andere kant, het is een kutjaar. Treat yourself 🙂

Donderdag was het echt keihard aan het hagelen. En echt luid. Ik was ook verbaasd dat er zoveel viel, heel eventjes zag het voetpad en de straat er wit uit. Het was van korte duur want erna is het gaan regenen en smolt alles weg. Later was de lucht ook aan de ene kant blauw en aan de andere kant grijs. Het Belgisch weer. Al denk ik dat het bij de buurlanden niet veel beter is. Ik wacht vol liefde op een beetje sneeuw, zo net genoeg dat je erdoor kan stappen en genieten van de witte pracht. En net niet te veel want ik heb mijn trein nodig haha.

Donderdag was ik moe en had ik ook wel pijn, dus ik heb eigenlijk een hele dag in pyjama gezeten. Tegen de avond las ik ook weer een stukje. Ondertussen zit ik al over de 200 pagina’s. Ik kijk ernaar uit want na dit deel komen de twee laatste delen en die heb ik nog niet eerder gelezen. De vorige delen las ik al in het Nederlands. Maar lang geleden, vandaar dat ik ze herlees. Zodat ik kan volgen als ik aan de nieuwe delen begin. En tegelijkertijd kan ik me ook voorbereiden op afscheid nemen van de boeken want Ransom Riggs heeft aangekondigd dat er geen nieuwe boeken meer komen in de reeks. Maar na zes boeken van meer dan 400 pagina’s is het ook wel mooi geweest eigenlijk. Als ik me niet vergis ging hij een compleet nieuwe serie of verhaal schrijven, dus ik ben eigenlijk wel benieuwd. Ransom Riggs is een held want door zijn boeken heb ik ingezien dat anders zijn ook een kracht is.

Van de week publiceerde ik ook een postje over mijn liefde voor K3 muziek, omdat dat ooit een plekje moet krijgen op mijn blog. Dit is een plek waar ik mezelf uit, waar ik ook mezelf ben. En er zou een dag komen dat K3 daar ook een plekje zou krijgen. Afgelopen week brak die dag aan. Ik bestelde de nieuwe K3-trui en ging erin werken. Ik werk voor het moment zonder uniform dus het was zichtbaar. Trots op mezelf dat ik het gedaan heb want ik ben zolang bang geweest om de dingen die ik echt leuk vind te tonen. Verstoppen voor commentaar, om maar normaal te zijn. Na een paar jaar is dat gewoon een overlevingsmodus geworden. Maar dat wil ik niet meer. En eigenlijk, als mensen ernaar vragen en ik vertel het is er niemand die het gek vond. Meeste mensen vinden het mooi wat K3 voor mij betekent. Dit was wel een grote stap vooruit voor mij. Past Nikita zou echt juichen voor me.

Hoe was jouw week?

Hi allemaal! Vorige week schreef ik dat ik het moeilijk had met de pandemie, de besmettingen die dichter kwamen. Gelukkig ben ik daar een beetje van gekalmeerd, ik denk dat het praten en schrijven erover opluchtend werkte. Ik heb ook ingezien dat ik niet meer kan doen dan zelf de maatregelen volgen en voorzichtig zijn. Toch blijft het eng, want het is een gevaarlijk virus. Verder was het niet zo’n wilde week, ik ging drie dagen werken en tussendoor had ik pijn. Daarbij is het ook echt druilerig herfstweer geweest dus ik heb vooral tijd binnen gespendeerd. Mijn overal mood was wel goed dus dat is positief. Het ding is dat mijn foto’s wel minderen aangezien ik terug meer werk.

Vorige week vrijdag was ik heel moe toen ik thuiskwam van werk, dus ik besloot frietjes te bestellen als avondeten van de frituur. Eigenlijk doe ik dat heel weinig, normaal bestel ik altijd pizza of iets anders. Maar dan smaakt dat extra goed! Ik was tijdens mijn werkdag er al aan het denken omdat ik zoveel zin had in frietjes met stoofvleessaus dus ik besloot het mezelf ook te gunnen. Fijne afsluiting van de werkdag.

Maandagochtend gingen ik en mijn lief boodschappen doen en iets drinken, dat deden we op echt een toeristenplek. Maar het uitzicht op het marktplein was heel mooi, ook al zie je dat niet op de foto. Ze hadden ook nog een terras op hun balkon, maar daarvoor vond ik het net iets te koud. Het eindejaar en de feestdagen blijven een dubbel gevoel hebben voor mij, maar ik geniet wel van de versiering en lichtjes. Normaal is het bij ons ook traditie om te gaan schaatsen en naar de kerstmarkt te gaan (in mijn eigen stad bedoel ik) maat de locatie waar die al een paar jaar plaatsvindt is echt krap. En ik ga dus niet dit jaar, want je kan bijna geen afstand houden. Hoe leuk ik schaatsen en de kerstmarkt ook vind. Op de kermis kon je nog afstand houden en was het toen ik ging telkens rustig. Het zal ene jaartje uitgesteld worden hier. Toch voor mij.

Ik wilde eigenlijk koffie want ik was totaal nog niet wakker, maar het koffiemachien was kapot dus het werd toch chocomelk. Ook lekker natuurlijk. Zeker nu het kouder is buiten. Hoe ik klink lijkt het echt alsof het al min tien is en je oren eraf vriezen maar dat valt goed mee. Ik was vroeger al een koude kikker, maar sinds mijn ziekte nog veel meer. Warme chocomelk voor dit weer is natuurlijk ook geen straf. Wanneer ik nu naar buiten kijk is het trouwens grauw en regenachtig, en dat was zo’n beetje de hele week zo. Ze spreken zelfs van sneeuw komende week.

Dinsdagochtend was ik weer thuis, ik ging maandagavond naar huis. Voor mijn werkdag begon maakte ik het nog eventjes knus om nog te gamen. De waxmelt die ik vorig jaar voor Kerst kreeg van mijn maat mocht aan het werk en ik haalde er mijn fleecedekens bij. Het was bijna jammer dat ik nog moest werken. Hiervoor had ik trouwens problemen met de oplaadkabel van mijn Switch waardoor ik vrij gefrustreerd was toen ik kon beginnen spelen en ik heb ook tien minuten gezocht naar een werkend kaarsje. Dus hoe mooi ik dingen ook romantiseer of vertel op social media of hier, het is niet altijd zo. Just so you know it. Het gamen heeft me wel terug rustig gemaakt, dat wel. Ik herinner me liever de goeie dingen aan die momenten want ik heb al genoeg frustraties als mijn lijf tegenwerkt. Maar ook ik lach niet altijd.

Ik speelde voor de verandering eens geen Animal Crossing. Maar wel Pokémon Cafe Remix. Is een kleine schattige game (en ik denk dat hij zelfs gratis is in de Nintendo Shop, maar not sure) van Pokemon. Je onderhoudt er een klein eetcafe, met de tijd komen er nieuwe Pokemons langs en krijg jij ook nieuwe Pokemons die je kunnen helpen met hun eigen krachten. Voorlopig begin je met Eevee, maar die is ook echt heel schattig dus geen problemen mee.

Dinsdagmiddag zag het weer er nog oke uit, dus ik wandelde naar het werk vanaf het station in plaats van de trein te nemen. Ik heb onderweg toch een paar kleine druppels op mijn kop gekregen, maar gelukkig is het grootste deel gevallen toen ik door de overdekte tunnel wandelde. Mijn wandelroute is een stukje door de natuur en ik was zo blij met al die herfstkleurtjes! Ik genoot er zo van dat ik bijna vergat dat er nog een werkdag te wachten stond. Dus dat was wel een van de beste momenten van deze week. De dag erna deed het openbaar vervoer heel lastig waardoor ik wel met de bus moest reizen of ik ging te laat komen. Maar echt. Dit is een van de dingen waar ik wel dankbaar voor ben vanuit mijn ziekte. Die kleine dingen die me steeds meer raken, me dankbaarder maken. Een ziekte kan zoveel frustraties en lelijke dingen brengen, maar tegelijkertijd zat het dingen in een compleet ander perspectief.

Woensdag was het grote levering in de winkel en ik had nog heel veel werk. Wat ik op zich niet erg vind, ik ben niet bang om de handen uit de mouwen te steken. Het was wel een zware werkdag. ‘s Avonds kwam ik met maar liefst twee plakkers naar huis, want ik had me twee keer serieus gesneden aan karton. En twee sneden die niet stopten met bloeden ook. Het lot was mij ook echt aan het uitlachen denk ik, want ook mijn middelvinger was van de partij. Alsof die nog niet genoeg gebloed heeft dit jaar. Achja, dat gebeurt nu eenmaal ook als je in een supermarkt werkt. Het was wel een zware dag dus ik was heel blij toen ik thuis was. De day after voel ik het ook echt. En the day after is het ook aan het regenen en er hangt vocht in de lucht.

Donderdag lag ik bijna een hele dag onder mijn dekentje te lezen, op mijn elektrisch deken om wat warmte te geven aan de pijnlijke plekken. Dat ik weer werk betekent ook dat mijn gezondheidsklachten weer in de lucht gaan aangezien dat veel vraagt van mij. Neem daar ook eens bij dat het herfst is en het veel regent. Aan de andere kant merk ik dat het stilletjes aan een plekje krijgt. Neemt niet weg dat ik nooit meer zal gefrustreerd zijn als het eens lang tegenzit ermee, maar ik merk dat de intense verdrietige tijden al een tijdje achter me liggen wat mijn lichaam betreft. Best wel trots daarop, want ik heb er heel lang mee gevochten. Nu kan ik me focussen op het beste ermee te leven. Wat ik wel lastig vind is dat mijn leesconcentratie aanzienlijk verminderd is en dat is wel een van de dingen die ik het allerliefste doe. Maar ik lees al een hele lange tijd in het Engels, misschien moet ik gewoon de lat iets lager leggen en terug naar Nederlands gaan. Donderdagnamiddag deed ik nog boodschappen maar thats it.

Vrijdagmiddag had ik de late shift terug. En toen ik moest vertrekken was het echt kei en keihard aan het regenen. Toch vanaf toen ik van de trein stapte. Het resultaat was ook dat ik verzopen en kletsnat op mijn werk aankwam. En dan heb je van die grappige mensen die je zien binnenkomen en vragen of het buiten regent. Not funny. Het was geen hele speciale shift, hij ging in mijn ogen snel voorbij. Maar ik vond dat vroeger al altijd dat vrijdagen voorbij vlogen. Zal wel te maken hebben met het feit dat het weekend dan aanbreekt. Toen de werkdag om was regende het heel lichtjes en ik juichte want ik dacht dat ik droog zou thuiskomen. Weer hetzelfde verhaal, toen ik van mijn trein kwam was het echt door aan het regenen. En mijn bus naar huis was ook te laat en de bushokjes aan het station zijn totaal niet regenbestendig want je wordt nog steeds kletsnat. Dus ik kwam ook verzopen en kletsnat thuis. Gelukkig kon ik snel opwarmen met mijn lasagne. Ik vind doorgeregend op het werk aankomen veel erger want dan kan je niet opwarmen in pyjama. Thuis wel.

De chocolade voor de feestdagen arriveert ook in de winkels, er zijn veel winkels waar die zelfs al een tijdje staat. Dat betekent meestal ook dat de speciale edities van Ferrero Rocher in de winkels liggen. Ik ben echt fan van de donkere versie, maar die vind je dus enkel tijdens de feesten. Gelukkig heb ik een goed lief en die kocht me van de week chocolade. Tot nu toe heb ik me nog kunnen beheersen en hij zit nog mooi in papier. Maar vanmiddag (op de dag dat ik dit afwerk) gaat hij waarschijnlijk sneuvelen.

Zaterdagmorgen was ik mijn social media aan het bekijken met dit gezelschap. Mijn kleine vriend zat op mijn been mee te kijken. En soms lukt het dan om een hele lieve foto te maken van hem. Zoals nu dus. En ik ben blij dat ik mijn overzichtje deze week kan afsluiten zijn lief kopje. Het was al een tijdje geleden dat een van de dieren was gepasseerd op mijn blog dacht ik zo.

Kijk jij uit naar het einde van het jaar?

Hi allemaal! Ik lanceerde afgelopen week al een postje over dar de pandemie zwaar begint te worden, dus jullie voelden de bui waarschijnlijk wel al hangen. Ik weet ook niet hoelang de bui zal blijven hangen. In mijn foto’s heb ik vooral geprobeerd om de positieve dingen van de week naar boven te halen, maar weet dat de ‘good mood’ zeker niet altijd aanwezig was. Het was een moeilijke week, echt zwaar. Dus let’s go!

Zondagavond kwam ik thuis van mijn vriend en had ik zin om Animal Crossing te spelen. Ik heb denk ik niet zo heel veel speciaals gedaan, vooral wat rondgerend op mijn eiland en wat kleine dingen aangepast op mijn eiland. Het leuke van Animal Crossing is dat het een ‘hersendodend’ spel is en je er vanzelf rustig van wordt. Althans, dat heb ik toch. Ik denk dat ik een klein halfuurtje heb gespeeld en daarna ben gaan slapen.

Maandagochtend zat ik bij de huisarts in de wachtzaal. Niks ergs aan de hand, maar ik wilde heel graag bloed laten trekken zodat ik weet of ik vitamines tekort heb. Als ik dat kan voorkomen wordt de winter wellicht een beetje lichter. Voor de rest heb ik nog wat extra supplementen gekregen en hebben we nog een paar dingen besproken, maar echt drastische dingen zijn er niet uitgekomen. En dat was ook niet echt nodig. Een dag later sprak hij op mijn voicemail in dat mijn ijzer weer te laag stond, dus ondertussen heb ik de apotheek ook weer gesponsord. Alles voor de gezondheid.

Dinsdagmorgen zat ik in de zetel op mijn gsm te spelen, en Jacqueline kwam heel knus bij me zitten. Het was echt een heel schattig zicht! Deed dan ook een beetje pijn toen ik moest rechtstaan om me aan te kleden en te eten. Want ik kon niet de hele dag in de zetel hangen, want er stond een late shift op de planning. Die shift is heel rustig verlopen, het was niet zo heel druk. De laatste uren kropen echt voorbij omdat alles al gedaan was. Dat zegt iets want ik ben normaal niet iemand die dat zegt. Maar ik weet van vroeger dat dinsdagen standaard rustig zijn.

Ondanks de rustige werkdag had ik toch wel pijn achteraf, dus ik ben toen voor ik ga slapen nog eventjes onder mijn elektrisch deken gaan liggen om mijn spieren wat warmte te geven. Daarvoor verlicht het niet altijd, maar de warmte werkt vaak wel ontspannend en dat is ook al iets.

Ik heb een zus die graag bij Shein bestelt. Zelf heb ik dat nog ooit echt gedaan. De meeste nieuwe kledij die in mijn kast ligt komt van Vinted. Dat is mijn manier om een steentje bij te dragen aan het milieu. Ik liet een tijdje terug vallen dat ik eigenlijk heel graag stickers wilde voor mijn iPad en e-reader. Maar ik wilde er ook die bij mij passen en die ik echt mooi vind. Missie was geslaagd! Woensdagavond lagen de stickers klaar voor me, maar donderdagochtend heb ik ze echt goed bekeken en ook geplakt. Van het resultaat heb ik nog geen foto gemaakt, maar ik denk dat er vanzelf wel eens een foto in een van mijn overzichtjes komt.

Ondanks dat mijn gemoed niet altijd heel hoog was deze week, was er wel iets waar ik naar uitkeek. Aan het begin van de week heb ik boodschappen gedaan en haalde ik alles in huis voor cake. Steeds meer krijg ik de liefde voor koken en bakken te pakken. Het heeft iets therapeutisch en rustgevends. Vroeger dacht ik dat mensen die dat zeiden overdrijven, maar daar ben ik het nu niet meer mee eens. Ik weet ook niet wat ik leuker vind, het deeg maken of voor de oven staan gluren en vol ongeduld wachten tot mijn baksel klaar is. Ik maakte een simpele blauwe bessencake. Misschien dat ik me in de toekomst aan meer gewaagdere recepten waag, maar we bouwen rustig op haha.

Hij kwam er in elk geval mooi bruin en met een stevig korstje uit. Dat laatste is iets wat ik graag heb aan cake, dus ik ben blij met het resultaat. Door de blauwe bessen proeft hij een beetje naar confituur, maar hij was zeker gelukt! Op een detail na wat ik sebiet ga tonen. Blijkbaar had ik toch het recept niet helemaal goed gelezen.

Dit was de binnenkant. Ik had meerdere keren gecontroleerd of alles gaar en gebakken was, maar dat was wel het geval. Dus achteraf heb ik eens gekeken, ik heb een ei te weinig in het beslag gegooid en waarschijnlijk nog een tweede afweegfout gemaakt. Op zich smaakte hij niet slecht, hij was zelfs lekker. Ook met de stevige binnenkant. Hij was een beetje broodpudding achtig daardoor. Dus all is good. En wie nooit iets doet in het leven, zal ook nooit iets meemaken.

Hi allemaal! Ik begin voor de verandering met de zaterdag in plaats van de zondag. Vorige week werd mijn weekend iets te vol om nog een einde aan het overzichtje te breien. Dus ik heb toen besloten om de zaterdag er gewoon bij te nemen. Als het een saaie dag was geweest had ik het gelaten, maar dat is niet. Dus een klein beetje anders dan anders, maar dat maakt dit overzichtje ook wel iets langer. Verder ging ik voor het eerst in maanden weer aan het werk, hoe dat in elkaar zit lees je verder wel. In elk geval was ik daar heel blij mee want ik mis het wel. Ook dat zal wel voor die moodswings gezorgd hebben. Verder was het een veel rustigere week, waar ik wel aan toe was.

Zaterdag was het vroeg dag want ik had afgesproken met een van mijn vroegere collega’s. Eigenlijk dekt dat de lading niet, want ze is door de tijd dat we samenwerkten een vriendin geworden. Allebei enorme booknerds en we wilden al een paar jaar eens samen naar de boekenbeurs. Maar Corona liet dat vaak niet toe. Deze keer wel! Toen we aankwamen in het station zagen we deze prachtige decoratie van Alice in Wonderland. In november of december is het lichtfestival in de Zoo van Antwerpen en dit was alvast daarvoor. We hebben hem ook ‘s avonds in het donker gezien en hij was best wel mooi! Fijne start van de dag

Met de tickets voor de boekenbeurs (eigenlijk heet het nu LEES! Festival) konden we ook gratis naar binnen bij heel veel musea in Antwerpen. Omdat LEES! niet zo groot is als de boekenbeurs zelf, hebben we er ook gebruik van gemaakt. Dus na de lunch hebben we twee expo’s bezocht, het waren kleine expo’s. We bezochten de expo rond het eten en daarna eentje rond kleurrijke rituelen. De tweede vond ik iets mooier en interessanter. Maar ik heb vroeger met school echt heel vaak musea en tentoonstellingen bezocht dus misschien ben ik gewoon te verwend. Het is ook van toen geleden dat ik nog eens in een museum ben geweest dus ik had meteen flashbacks naar vroeger. Fijne flashbacks, dat wel.

We zijn niet tot helemaal boven geweest en eigenlijk nu ik achteraf nadenk wilde ik dat we dat wel gedaan hadden. Het uitzicht vanaf de vijfde verdieping was ook al indrukwekkend. Fun fact: de tweede boot op de foto (van links geteld, met de donkere onderkant) is de boot van Gert Verhulst. Er zijn heel wat mensen die hem een blaaskaak vinden, maar ik niet. Net als voor heel veel kinderen heeft hij voor een magische jeugd gezorgd en eigenlijk was Studio 100 ook wel een lichtpuntje in mijn jeugd. Nog steeds trouwens, als ik mijn dag niet heb zoek ik een playlist op van Studio 100 en ik voel me altijd beter dan.

Een hoogtepunt van deze week was wel dit. Al een paar jaar volg ik schrijfster Monica Haak op Instagram en Youtube. Ze is de enige wiens vlogs ik altijd kijk en tot de laatste seconde. Daarnaast schrijft ze ook hele mooie boeken. Een kleine waarschuwing, je moet wel tegen een stootje kunnen als je haar boeken leest want ze zijn vrij heftig. Het mooie aan haar schrijfstijl is dat het mooi blijft en niet eindigt in een cliché dramaboek zoals sommige schrijvers. We hadden door te chatten al een vrij goeie band via Instagram opgebouwd, dus het was wel heel speciaal om elkaar in het echt te zien. Toen ik haar gespot had (want ik wist uiteraard dat ze er was) kwam de adrenaline ook op. Echt, we zijn drie dagen later en ik typ dit met een grote glimlach op mijn gezicht. We hebben zeker een halfuur staan babbelen en het voelde of ik haar al jaren kende. Omgekeerd ook heb ik ondertussen gehoord. Vriendschap is zoiets moois 🙂

Het grappige was ook dat normaal laat je je boek signeren. Dat is de bedoeling. Haar boeken staan allemaal al gesigneerd in mijn kast dus dat was geen optie meer. Gelukkig had ik mijn treinticket, dus er is wel iets gesigneerd. Al een chance dat ik mijn ticket en de foto heb, want het voelt zo mooi en onwerkelijk dat ik bijna zou denken dat ik het gedroomd heb. Maar nee, het is echt gebeurd.

Na de babbel met Monica wandelden we verder door de beurs, ik ging met een bescheiden buit naar huis. De twee bovenstaande boeken zijn onderdeel van de buit, maar die komt straks nog. Het was ook gewoon heel gezellig. Ik had mijn collega al heel lang niet meer gezien maar toen we elkaar terug zagen babbelden en er was niks veranderd. Ons gezever, onze plagerijen en grapjes was er nog steeds. Als er een ding is waar ik dankbaar voor ben van mijn vorige job is het wel dit. Dat ik er zulke lieve en geweldige mensen heb leren kennen. In allerlei manieren. Ik ging trouwens niet met de duurste rekening naar huis, just saying. Er zijn waarschijnlijk mensen die dat vermoeden wel hadden, het is niet zo. Maar het was wel een hele toffe dag, niet enkel vanwege Monica. Zet twee booknerds bij elkaar op een boekenbeurs en je krijgt dit haha. We gaan er proberen een jaarlijkse gewoonte van te maken dus we zullen zien.

Dit is de buit waar ik mee naar huis ging. Het boek van Sex Education ging ooit wel naar huis komen, want die serie was echt geweldig. Dus toen ik hem zag liggen dacht ik dat ik hem meteen kon meenemen. Ik had niet echt een plan of bepaalde titels in mijn hoofd, maar ik ben wel heel benieuwd naar Middernacht bibliotheek. Het klinkt wel als een verhaal waar ik voor zou kunnen vallen. Ik hoop ook dat die nieuwe boeken mijn leesconcentratie terug in de lucht schoppen. Lezen is geen wedstrijdje natuurlijk, maar als ik door Timehop of social media eraan herinnerd word hoe vlot ik vroeger las, mis ik dat wel. We zullen zien. Ik denk dat De Roadtrip wel een boek is dat makkelijk zal weglezen. En Stranger Things is altijd goed dus dat komt ook goed. Ik weet sowieso dat ik volgend jaar mijn leesdoel een heel pak lager ga mogen zetten want meer dan 50 boeken is niet meer haalbaar.

Sinds de update speel ik weer veel meer Animal Crossing, net als velen die addicted zijn aan dit spel. Zoals ik al zei, de update zorgde voor een frisse wind door het spel. Er is ook nog betalende content bijgekomen, maar die heb ik nog niet aangeschaft. Een van mijn eilandbewoners ging ook verhuizen en ik vond een dreamie in de plaats. Olive was een schattig beertje dat ik heel graag op mijn eiland wilde en nu is ze er! Net als vroeger met The Sims kunnen de kleine overwinningen uit de game me heel blij maken. En eigenlijk is dat wel heel mooi dat iemand zo gelukkig kan worden van die kleine lichtjes. Zeker in de wereld hoe hij vandaag is.

Mama toonde me dat Large nieuwe sneakerkousen van Harry Potter verkocht. Ik heb er nog geen officiële melding van gemaakt op mijn blog, maar eigenlijk heb ik net als twee medebloggers een koopstop ingelast. Het boekenfestival van afgelopen zaterdag (of aan het begin van dit overzichtje, want eigenlijk klopt die benaming niet meer als dit online komt). Ik hoop dat je nog kan volgen haha. Die telt niet mee. Ik heb zowel games als boeken nodig om me goed te voelen. Maar ik wil dat ook met mate doen, en voorlopig geen nieuwe ebooks of boeken kopen. Voor het festival heb ik een uitzondering gemaakt omdat dat gewoon bij die sfeer hoort. Maar dus toen zei ik dat tegen haar en voor ik het wist had ze ze besteld voor me. Als cadeautje. Ik krijg de laatste tijd veel cadeautjes zo te zien, maar ik vind het wel superlief en ik ben er altijd heel dankbaar voor ❤️

Woensdag was mijn eerste werkdag in drie maanden. Ik heb nog geen vast werk, ben nog volop aan het solliciteren. Bij mijn vorige job in de supermarkt zat er wel een heel groot gat in de roosters. Tot die tijd heb ik besloten om (met toestemming van mijn baas) af en toe een paar shiften te draaien om het rooster vol te krijgen. In België heet dat dan een flexijob of bijverdienste, maar zo kan ik ook rustig weer opbouwen. Mijn plan is niet om te blijven, want die job in fulltime bezetting gaat niet meer voor mijn lichaam. Maar het is fijn om weer iets om handen te hebben. Bovendien kan mijn lichaam dan ook weer wennen aan een job, want ik ben anders bang dat de klap met een vaste job heel groot zal zijn. Nu kan ik opbouwen en dat is ook niet slecht. En ondanks de moeilijke kantjes die mijn lijf me soms gaf, deed ik mijn werk daar wel heel graag, dus zo’n grote ‘straf’ is het niet. Ik had enkel de late shift, maar het was wel meteen een pittige en hectische shift. Op een niveau dat ik nog niet veel meegemaakt heb in die twee jaar dat ik daar wel vast in dienst was. Maar het was fijn, en veel vaste klanten waren ook heel blij toen ze me zagen. Vond ik wel heel leuk natuurlijk 🙂

Ik heb deze week twee late shiften, die ben ik ook gewend om te werken en vind ik om eerlijk te zijn ook het fijnste. Maar we zullen zien hoe de komende weken eruit zien. Zal wel heel wisselend zijn.

Donderdag was het feestdag. Wapenstilstand. Mijn beste vriendin speelt bij de stadsharmonie, en vroeger heb ik haar al eens horen spelen tijdens een concert. Ze wilde heel graag dat ik nog eens kwam kijken. Vandaag was het geen concert, maar natuurlijk kwam de harmonie samen voor een kleine ‘plechtigheid’ voor Wapenstilstand. Het is nu eenmaal een belangrijke dag in onze geschiedenis. Het was zo leuk om haar te zien spelen, want muziek is haar grootste passie. Altijd al zo geweest, al sinds ik haar ken. Daarna was er nog een kleine receptie buiten met de muzikanten en vroeg ze of ik misschien zin had om de middag bij haar thuis te spenderen. Haar ouders vonden dat ook prima, dus ik zei ja. Ik had wel echt heel veel pijn door die zware shift van woensdag, maar ik wilde heel graag iets leuks doen. Het was qua pijn echt een hele pittige dag, het is lang geleden dat ik zo’n pijnlijke dag heb gehad. Het is ook op donderdagavond dat ik nu een vervolgje aan het schrijven ben, dus ik voel het echt wel nu.

In de namiddag na het eten kwam er ook familie over de vloer van mijn beste vriendin, met twee kinderen. Mijn beste vriendin had cupcakes gebakken die zij dan mochten versieren met glazuur, sprinkles en suikerpastei, of hoe je dat gekleurde spul ook wil noemen. Achteraf gezien was het wel een hele kleurrijke en vrolijke boel zo. En ze waren ook heel lekker! Het was ook een gezellige namiddag, ik ken mijn beste vriendin haar ouders ook al vrij goed aangezien we al meer dan tien jaar bevriend zijn. Een tijdje terug zijn ze een dierbare verloren en ik had een kaartje getekend en opgestuurd en ze waren daar allemaal heel blij mee. Daar doe ik het voor. De pijn en het verdriet kan ik jammer genoeg niet wegnemen, maar ik kan wel een lichtje proberen te maken voor hen. Ik heb ook weer geleerd vandaag dat je de wereld niet hoeft te redden om een lichtje voor iemand te zijn. Dus het was zeker een geslaagde namiddag. Normaal is de gewoonte dat ik bij hen blijf eten ‘s avonds, maar ik was zo kapot dat dat niet meer is doorgegaan. Mijn vriendin zag het volgens mij aan me dat ik niet helemaal oke was, want ze was echt wel bezorgd. Is ze altijd, maar dat voelde ik vandaag net iets meer. Het is mooi hoe de mensen die mij echt goed kennen toch zien dat ik niet oke ben als ik blijf beweren dat het wel zo is.

Donderdagavond keek ik naar de derde studioshow van K2 zoekt K3 want die moest ik nog kijken. Doordat ik zo laat keek heb ik al spoilers gevangen online en ik was het er zeker niet mee eens. Een van mijn favorieten is uit de wedstrijd. Soms hoor ik dan om me heen dat ik me niet druk moet maken, dat het voor kindjes is. Maar aangezien ik op slechte dagen rustig word van K3 belangt dit mij wel. En eigenlijk vind ik het ook gewoon heel leuk om te volgen, want soms worden er echt hele oude of minder bekende liedjes gezongen en das altijd nostalgie. En nostalgie is bij mij iets heel magisch heb ik gemerkt. Wellicht is het daardoor dat ik rustig word van hun muziek als ik mijn dag niet heb.

Hoe was jouw week?

Hi allemaal! Het was een fijne week afgelopen week, wel een vollere. Terwijl ik mezelf had beloofd dat ik drukte wat meer ging spreiden. Maar al doende leert me en tis met vallen en opstaan in het leven. Ik deed ook een inzichtje op dat dingen in een heel ander perspectief zette, gelukkig wel een positief inzichtje. En hopelijk slaag ik erin om komende weken weer een beetje rustiger te krijgen. Ik heb ook de hele week het idee gehad dat ik weinig foto’s heb gemaakt, maar dat valt eigenlijk nog goed mee.

De herfst is echt in het land. Dat was al zichtbaar in mijn wandelingen, maar nu ik door de straten wandel liggen sommige voetpaden ook echt vol met oranje of gele bladeren. Zie mij ook gaan, de meeste mensen doen nu al soms dikkere schoenen aan, ik loop altijd op mijn Conversjes. Zelfs met tien centimeter sneeuw. Maar dan heb ik wel dikkere kousen aan, want kou is niet mijn beste vriendje

Ik werd woensdag ook heel vrolijk van mijn outfit! Het is een trui met heel veel regenboogkleurtjes, meer dan op de foto. Ik heb hem een tijdje terug overgekocht van iemand op Vinted omdat ik heel graag zo’n trui wou. Het wol van de trui is niet zo zacht als ik zo graag heb, maar ik vind hem zo tof dat ik dat gemakkelijk vergeet. Ondanks de wind en regen kon ik ook met open jas naar de bakker en broodjeszaak, wat ik heel leuk vond. Ben nu de helft van dit overzichtje aan het uitwerken op woensdagmiddag en nu valt de regen met bakken naar beneden. Dus het was van korte duur helaas, ons zonnetje.

In de herfst zijn warme soepjes altijd goed, dus toen ik in de broodjeszaak stond kwam ik op het idee om meteen ook een beker soep mee te nemen. En een tijdje terug kocht ik bij HEMA een hele leuke mok, die ik ook meteen kon testen. Sowieso heb ik gemerkt de laatste tijd dat ik bij HEMA veel te veel leuke tassen tegenkom en ik moet me inhouden om niet met ze allemaal thuis te komen. Soepje was heel lekker bij mijn broodje, zeker welkom in koude en natte weken.

Toen ik deze week reacties aan het beantwoorden was (dat duurt soms een tijdje, i know!) bleven er maar dingen bijkomen in de lijst. Op een gegeven moment had ik zoiets van: he, zo raak ik nooit klaar he vandaag. Maar tegelijkertijd vond ik het wel superleuk. De essentie van bloggen is dat je zelf graag blogt en dat je er plezier uit haalt. Een gelukkige blogger is het belangrijkste. Maar ik ben dankbaar voor alle lieve woorden, steun en liefde van mijn lezers. Ben ook best wel trots want op vroegere blogs had ik een stuk minder bereik. Ik kijk niet zo heel hard naar cijfertjes, maar als ik dan na maanden eens kijk ben ik wel onder de indruk altijd.

Donderdag was ik een hele dag bij mijn vriend, aangezien die een hele korte shift had. Het is vakantie in België, maar er waren werken aan het spoor waardoor ik met de vervangbus moest reizen. De burgemeester van onze stad was allesinds not amused maar oke. Zelf vond ik het niet zo’n grote ramp, het is niet zo heel veel langer onderweg en je kan mij niet straffen met lange bus of treinritten, en zeker niet alleen als ik kan raamstaren met muziek. Maakt mij een raar mens heb ik gemerkt want van veel mensen krijg ik een hele rare blik als ik dat vertel. Het was ook echt zwaar aant onweren en regenen, maar ik heb het grootste deel nog kunnen ontwijken dus ik ben blij. Het was een rustige middag. We hebben boodschappen gedaan voor de namiddag en voor komend weekend, verder een paar films gekeken op Netflix en voor ik naar huis ging nog eventjes iets gaan drinken. Het was trouwens ook gek dat we ons CST moesten tonen, al was dat natuurlijk aangekondigd als verplicht.

‘s Morgens passeerden er een paar TikToks op mijn feed van mensen die beweerden dat de grote update van Animal Crossing een dag eerder was gereleased. Ik dacht eerst dat dat was om extra aandacht of likes te krijgen. Maar toen ging ik het spel updaten en ontdekte ik dat dat niet zo was. De grote update was gewoon een dag eerder vrijgegeven. Helaas toen ik dat ontdekte moest ik nog eten, douchen en me klaarmaken zodat ik naar mijn vriend kon vertrekken dus ik had pech. Grapje, ik hou van mijn vriend. Maar tegelijkertijd was ik ook een heel gelukkig mens toen ik ‘s avonds in mijn zetel plofte met mijn Switch op mijn schoot. Ik speel nu al een jaar Animal Crossing en het is een heel repetitief spel. Na een tijdje heb je alles wel gedaan en is je eiland af (i wish trouwens) en dan is het een beetje gedaan met het plezier. De update geeft heel veel nieuwe doelen en bezigheden ervoor. En met veel van het nieuw materiaal kan je ook je eiland weer een nieuwe touch geven. Ik ben zelf nog niet klaar met alles dus ik ben nog volop in ontdekking.

We hadden afgesproken om nog een tweede keer naar de kermis te gaan. Het was prikkelarme dag dus voor mij was dat al ideaal. Maar vorige keer zijn we met een groep geweest, terwijl mijn zus en ik er traditie van maken om ieder jaar een keer met twee te gaan. Dat voelt een beetje als ‘onze dag’. En dat wilden we ook niet opgeven. Een kleine domper was helaas dat een van onze favoriete attracties al vroeger weg was, die mistten we dan wel. We hebben het ruimschoots goedgemaakt met andere attracties, dat wel. Ik was ook bang dat ik weer zoveel pijn ging hebben zoals vorige keer, maar het viel mee. Ik ben er bij de meeste attracties achter gekomen hoe ik het kan mijden dat ik er nadien uitkom in pijn. Maar nu ‘s avonds ben ik wel moe. Ik merk dat dit soort dagen me veel meer energie kosten en ik de pijn moet ondergaan achteraf. Maar as I said, ik wil niet dat mijn pijn de dingen waar ik gelukkig van wordt afpakt. Dit is er eentje van.

Mijn zus en ik gingen voor het eerst samen in de Breakdance. Dat is een attractie op een platform, het platform draait rond en de karretjes ook. Maar echt wilde en snel. Dus voor de mensen die gemakkelijk duizelig zijn, geen aanrader. Bij mij valt dat op attracties wel mee heb ik gemerkt. Deze was wel heel wild, dus na een keer hadden we het wel gezien op de Breakdance haha. We hebben wel goed gelachen.

We zijn nog een vrij lange tijd gebleven, uiteindelijk zijn we rond vijf uur naar huis gegaan denk ik. Waar de zon weer onderging en daar moest ik uiteraard foto’s van maken. Toen we op de bus aan het wachten waren was het echt ook heel mooi. Ik ben in elk geval blij dat ik deze dag heb gehad met mijn zus, want daar heb ik van genoten. We hebben ons allebei keihard geamuseerd en we hebben ook stevig gelachen met momenten. Dankbaar voor de mooie band die ik met haar heb ❤️

Hoe was jullie week?