Afgelopen week

Hi allemaal! Mijn excuses als deze week een beetje een rommeltje is. Ik vergeet gewoon vaak foto’s te maken. Daarnaast heb ik mezelf ook in mijn hoofd gestoken dat m’n weekoverzichtjes niet boeiend genoeg zijn, maar ik schrijf ze wel graag. Vanaf morgen heb ik mezelf opgelegd om beter foto’s te maken en terug het bij te houden. Mijn geheugen werkt deze keer wel mee want ik herinner me nog vrij veel van de week. Daarnaast was het ook de week van onhandigheid bij mij. Je zal vanzelf wel zien waarom. Let’s go!

★ Zoals bijna elke zondag stond ik trouw achter m’n kassa. Normaal was ik vrij, maar de jobstudent liet niks meer van zich horen. Niks aan te doen helaas, dus ik vertrok naar mijn werk. Het was het weekend van de klant en iedere klant kreeg koekjes mee als bedankje. Sommige klanten waren echt heel dankbaar en daar geniet ik dan wel van. Veel klanten hebben daardoor echt wel m’n dag gemaakt. We hadden gehoopt alles te hebben uitgedeeld tegen de avond, maar dat was niet zo. Dus de volgende dag gingen we door met uitdelen. Al bij al een prima werkdag. Zo heb ik ze graag.

★ Maandag deed ik de vroege shift, expres. Want ik moest dinsdag vroeger starten en ik vond het idee dat ik dan maandagmiddag kon rusten wel fijn. Dat klinkt voor anderen misschien heel overdreven, maar voor mij is een paar uur extra werken een big deal. Ik kan er ook niks aan doen. Het is hoe mijn lichaam is en ik moet er naar leren luisteren. Hij ging heel vlot. Helaas toen ik bezig was met de oven voor de winkel openging kreeg ik een van de roosters tegen de bovenkant van mijn arm. Wat pijnlijk was. Het resultaat komt later. Ik heb het wel onder water gehouden en verzorgd maar ik dacht dat ik er ’s avonds niks meer van zou zien. Was I wrong. Daar was ik dus wel van geschrokken. ’s Middags ging ik naar de bibliotheek want anders had ik een boete, en daarna lunchte ik en rustte ik. Ik heb zelfs geslapen denk ik. En voor de rest gelezen en een serie gekeken.

★ Zoals ik al zei, ik begon dinsdag wat vroeger dan normaal. Voor ik ging werken ging ik naar de apotheker om wat materiaal voor mijn brandwonden en daarna ging ik aan de slag. Toen ik een van de winkelmandjes die gebruikt waren op de stapel gooide, viel die om. Het was in een druk moment. En de stapel viel om tegen mijn scheenbeen. Ik werkte verder zonder veel zorgen te maken. Maar op een rustiger moment voelde ik nattigheid aan mijn been en toen ik mijn jogging omhoog stroopte zag ik bloed. Jup, ik ben officieel LOMP. Het moest snel gaan dus ik heb een compres uit de doos getrokken die ik had gehaald voor m’n brandwonden en die erop gedaan. De wonde is niet zo heel groot. Tot zover mijn ‘gevaarlijke’ week haha. Voor de rest verliep de dag best wel goed, wel moeizamer. Ik was zeker tegen de namiddag wel moe en dat heb ik gevoeld. Maar het is gelukt!

★ Woensdag had ik de late shift en had ik dus terug m’n normale rooster. In de ochtend deed ik weinig speciaals. Ik merkte wel dat ik heel moe was en toe was aan een dag vrij. Maar gelukkig was het nog een keer doorbijten en dan had ik ook een vrije dag. Voor de rest ging hij vrij snel, zoals altijd. Er is ook niet echt iets speciaals gebeurd. ’s Avonds verzorgde ik zoals elke avond mijn brandwonden. Op de bovenste foto kan je het resultaat zien. Drie tijgerstrepen dus. Voorlopig dek ik ze af omdat ik niet wil dat ze te veel stoten krijgen als ik aan het werk ben, dan zijn ze beschermd. Ze genezen gelukkig wel goed, dus dat is een opluchting. Want dit soort wonden kunnen ook ontsteken en dan heb je echt wel een probleem. Ze doen pijn, maar ik probeer er maar mee te lachen. Door boos te zijn op mezelf verdwijnen ze toch niet. Vandaar dat ik ze ook m’n tijgerstrepen noem 😉

★ Vrije dag! Ik had wel een sessie bij mijn psycholoog ingepland vandaag. Omdat ik echt wel heel veel stress heb ervaren de afgelopen tijd en ik voelde dat ik en mijn lijf het niet meer aankonden. En dit kan ik ook niet alleen oplossen. Mijn eigen situatie met de onderzoeken, wachten op resultaten en daarnaast corona werden een beetje te veel. Ik voelde me een stuk beter toen ik uit de praktijk kwam en daarom is mijn psychologe dus een heldin. Het deed goed om mijn ei kwijt te kunnen en ik zie de dingen weer veel helderder. Ik heb ook het gevoel dat sinds die sessie er een steen van me afgerold is. Natuurlijk is het daarmee niet opgelost. Maar het is fijn om je ‘ei’ kwijt te kunnen bij iemand die je vertrouwt. In de namiddag deed ik niks speciaals meer, ik rustte en las mijn boek.

★ En toen brak het einde van de week weer aan. Ik ontbeet en luisterde wat muziek in de ochtend. Daarna werd ik er door mijn ouders aan herinnerd dat de bussen staakten vandaag en ik dus moest oppassen dat ik niet te laat kwam. Gelukkig kon ik via de app vrij snel zien welke bussen er wel en niet gingen uitrijden. Het resultaat was dan ook dat ik vrij vroeg in het station was. Maar dat probleem was al snel opgelost want ik had mijn iPad mee en dus kon ik lezen. Handig als je altijd je iPad op zak hebt. Ik lees nu ‘Het meisje met de vlechtjes’ van Wilma Geldhof, een verhaal over de tweede wereldoorlog. Twee zussen worden gevraagd voor een verzetsgroep. Oorlogsverhalen zijn niet mijn favoriete verhalen, maar ik besloot deze toch een kans te geven. Het boek bevalt me wel. Ik ben nog niet zo heel ver dus ik kan er ook nog niet zoveel over vertellen. Vrijdagmiddag was weer snel voorbij, ik heb ook veel gelachen. Lang leve goeie collega’s 🙂 ’s Avonds raakte ik zonder al te veel problemen weer thuis ondanks de staking. Ik ken ondertussen mijn trucjes wel want dit is niet de eerste keer dat er staking is op een werkdag van me.

★ Ik had terug een vrije dag en ik wilde die goed inzetten. Ik had al de hele week zin om een wandeling te maken, maar het weer liet het niet toe of m’n werk liet het niet toe. Het zag er ook eventjes naar uit dat dat weer het geval zou zijn, maar gelukkig brak de zon door. Ik heb een uurtje gewandeld met muziek op en het was heerlijk. Op een gegeven moment ging de zon ook feller schijnen en dat was echt een geluksmomentje. Eigenlijk besef je in de natuur wat er echt belangrijk is. Ik had nooit zo hard door dat ik oplaad van de natuur, wat wel goed is om te weten. Na de wandeling was het al middag, at ik iets en deed ik een dutje. Het gevolg was dat ik wakker werd met pijn, maar het was het waard. Daarna deed ik boodschappen, at ik en heb ik dit weekoverzichtje geschreven. En nu nog eventjes relaxen. Als het goed is ben ik morgen wel gewoon vrij, maar dat zien we dan wel.

Hi allemaal. Het is een tijdje geleden dat er een weekoverzichtje online kwam. Ik heb daar een heel simpele verklaring voor, afgelopen weken waren niet zo leuk. En ik wil niet de happy hippo uithangen op mijn blog die altijd geluk heeft en blij is. Want ik denk dat mijn blog wel oprecht uitstraalt dat het leven dat niet altijd is. Maar vaak waren die weken al zwaarder dat ik geen zin had om het op zaterdagavond nog eens allemaal naar boven te halen. Deze week was ook niet echt een topweek, maar ik heb wel inzichten opgedaan en er waren wel geluksmomentjes. Daarnaast mis ik het wel om te bloggen in het algemeen. Het probleem is gewoon dat het enige waar mijn hoofd aan denkt is mijn onderzoeken. En ik weet niet of jullie zitten te wachten op elke week een verhaaltje over mijn pijn of vermoeidheid. Maar met de nieuwe inzichten die ik opdeed moet het wel lukken om iets te schrijven.

★ Doordat ik van shift wisselde was ik zondag vrij. Niet helemaal want ik had afgesproken met iemand, maar dat is iets helemaal anders dan werken natuurlijk. De zaterdag ervoor was heel stressy geweest met een paar mental breakdowns, gelukkig voelde ik me vandaag beter. De reden dat ik me de zaterdag ervoor zo slecht voelde was heel simpel. Ik wil altijd alles alleen oplossen en voor de simpelste dingen hulp vragen is heel lastig. Ik voel me dan altijd een soort idioot. En ’s avonds barstte de bom. Niet in woede, maar in tranen. Mijn moeder is me wel komen troosten en heeft toen gezegd dat als er iets scheelt, ik dat gewoon moet aangeven. En hulp vragen. Dat weet ik wel, maar het blijft een lastig puntje. En dan te bedenken dat dat misschien voor altijd is. Ik vraag me soms af of er een dag komt dat ik dat ooit zal aanvaarden als het zo is. Want dat zie ik niet zo snel gebeuren. Maar ik moet erop blijven vertrouwen dat wat er ook gebeurt, het wel goedkomt.

Maar dit gaat over zondag. Ik sliep uit, bleef lang in bed liggen om te lezen. Heerlijk boek ook, ondertussen heb ik hem uit. Ik had afgesproken met mijn beste maat, maar hij kwam uit zijn nachtshift en zei toen dat hij nog niet zeker wist of het afspreken ging doorgaan. Natuurlijk neem ik hem niks kwalijk, want zijn gezondheid gaat voor en zijn rust ook natuurlijk. Maar ik geef wel toe dat ik daar een dipje door had want ik had er naar uitgekeken. Uiteindelijk kreeg ik een berichtje op Whatsapp met het uur waarop we zouden afspreken en ging het dus toch door. En daar was ik blij mee. Terwijl we toch in de stad waren sloeg ik een paar joggings in want ik heb ondervonden hoe zalig die dingen zitten en ik kwam een trui tegen. Truien zijn ook iets waar ik een tekort aan heb, en zeker de goeie warme voor de winter. Als ik nu door het raam kijk dan is de zomer ook wel officieel gedaan en dat vind ik wel jammer. Ik weet niet waar het aan ligt, misschien corona of mijn eigen situatie, maar dit jaar heb ik nog veel minder zin in de winter. En al helemaal niet in feestdagen. Het is nog ver weg, maar toch. We zijn al oktober. Mijn maat en ik sloten ons dagje af met een warm drankje. Ik dronk chocolademelk, hij een koffie. ’s Avonds rustte ik uit en keek ik met mama naar De Code van Coppens. En we hebben echt keihard gelachen.

★ Maandag was niet m’n beste dag. Ik wil daar niet over liegen. De koelkast en kast waren voor mijn deel best wel leeg dus ik ging eerst naar de Albert Heijn. En promo’s jagen, waar ik wel in geslaagd ben. Op zo’n momenten voel ik me altijd zo ongelooflijk volwassen haha. Maar het gaat me wel steeds beter af. Iedereen moet leren omgaan met geld uitgeven en voordelig boodschappen doen. Ik ook. Als lunch at ik een salade van Albert Heijn zelf die ik nog nooit heb gehad maar wel lekker is! Met salade, blauwe kaas, rode druiven en een frambozendressing. Absoluut voor herhaling vatbaar. Verder liep de dag niet heel soepel. De week ervoor heeft onze veiligheidsraad beslist om te versoepelen. De bubbel is afgeschaft, je mag weer meer mensen zien en zelfs knuffelen mag terug. In België gaan de cijfers omhoog. Nu op dit moment zijn ze stabiel geloof ik, maar toen gingen ze echt de lucht in. Besmettingen, ziekenhuisopnames en overlijdens. En dan versoepelen ze. Ik was de moed gewoon eventjes kwijt in onze COVID-strijd. En natuurlijk m’n eigen situatie. Ik begon me af te vragen dat als dit voor altijd is, hoe ik dit ooit ga aanvaarden. Gelukkig was de sfeer op mijn werk en tussen m’n collega’s wel iets waar ik me aan kon optrekken. Altijd fijn. ’s Avonds werd ik onderweg naar de trein uitgescholden door een dronken gast en daar werd ik een beetje paniekerig van. Ik heb het niet zo op dronken mensen. Gelukkig is er niks gebeurd, en anders was Starbucks wel open. Dan ging ik daar wel binnen schieten voor hulp. Thuis chatte ik met een paar vrienden over selfcare, lief zijn voor jezelf. Dat was wel echt het lichtpuntje aan mijn dag en ik voelde me na dat gesprek een beetje beter. Ik moet gewoon leren aanvaarden dat die verdrietige buien nog wel voor een tijd zullen zijn, en dat ze waarschijnlijk niet gaan liggen voor ik een diagnose heb. En dat is normaal, het is niet niks om doorheen te gaan.

★ Gelukkig bracht dinsdag iets meer verlichting want ik voelde me wel wat beter. Ik nam uitgebreid de tijd om te ontbijten, want ik had toch niks te doen die ochtend. Het was ook de tweede dag dat ik niet op social media was, niet bewust. Maar als ik er geen behoefte aan heb dan ga ik het ook niet doen. Zoals ik al zei bij maandag, ik voelde me wel beter maar ik denk ook dat het tijd is om te aanvaarden dat die zware ups en downs nog wel voor een tijd zijn. En that’s okay. Ik ben ook maar een mens. Het was een rustige shift en hij ging vrij snel voorbij. Ik haalde op het nippertje mijn trein eerder en dat was wel een geluksmomentje. Door het station rennen met een mondmasker is trouwens geen leuke combi, maar ik had echt geen zin om mijn trein nog op twee minuten na te missen. Op de trein heb ik tijd genoeg om uit te hijgen. Want zo slecht is m’n conditie wel geworden.

★ Toen waren we al in de helft van de week! Ik stond moe op, maar mentaal wel prima. Ik schreef het overzichtje van ontdekte muziek voor september dat al online kwam eerder deze week. Deze keer was het wel een heel lang lijstje, maar dat is leuk. Muziek ontdekken is een van mijn hobby’s ondertussen. Verder ging ik werken en het was een drukkere shift voor mij dan anders. Wat ik niet zo erg vond, maar dat resulteerde wel in het feit dat ik aan het einde van de dag heel veel pijn had. Maar dat hoort erbij. ’s Avonds heb ik ook echt niks meer gedaan denk ik.

★ Mijn vrije dag! Fijn. Ik bleef iets langer in bed liggen en ontbeet laat. Dat was achteraf gezien niet zo’n goed idee, maar kom. Ik keek ’s morgens op mijn iPad naar ‘Een Echte Job’ wat een programma is over de zorg. Vijf bekende Vlamingen draaien drie weken mee in de zorg. Vier in een ziekenhuis, eentje in een revalidatiecentrum voor kinderen. Ik heb nu nog meer respect gekregen voor de zorg. Het raakte me ook enorm. En ook voor die BV’s trouwens. Rond de middag ging ik de bus op want ik had afgesproken om te gaan lunchen met mijn beste vriendin. Na een wandeling door de stad dronken we nog samen iets en toen gingen we naar huis. Thuis hielp ik met de afwas en daarna ging ik rusten. Ik probeerde ook te aanvaarden dat ik die rust nodig had, maar dat is niet altijd simpel. Het lukte wel beter dan in het begin van de week.

★ En toen brak het einde van de week aan. Vrijdag. Ik ga niet te veel woorden vuilmaken aan vrijdag, want het was geen al te beste dag. Ik mocht mijn kleine broer ophalen van school omdat hij ziek was geworden (niks ergs trouwens, hij had gewoon last van zijn maag vermoed ik) en vervolgens werd m’n moeder ook ziek. Ik heb een angst voor mensen die overgeven en dat klinkt heel belachelijk. Maar toch is het zo. Dus die ochtend was stresserend. Toen ging ik ook in alle haast naar de bakker en apotheker en toen ging ik lunchen. De ochtend was gestresseerd en gejaagd en ik heb drie mental breakdowns gehad in een ochtend. Wat veel is. Mijn werk bracht gelukkig afleiding en beterschap. Dat heeft wel echt m’n dag gered. En dat deed me ook nadenken dat het zo niet verder kan, met die stress. Ik heb van de week ook een mailtje gestuurd naar mijn psycholoog, volgende week ga ik langs. Want ik ga geen gekke dingen doen, maar zo ga ik dit geen weken meer volhouden.

★ Weekend! Of toch half, want morgen moet ik gewoon werken. Allee ja, als je dit leest is het al zondag. Ik sliep heel lang uit en dat had ik gewoon echt eens nodig. Daarna las ik ‘Bijna Echt’ van Lisa van Campenhout uit en ik heb zeker van het verhaal genoten. Ik gaf het vier sterren op Goodreads. Ik begon in een tweede boek, wat het vijftigste boek van dit jaar wordt. En daarmee zal ik ook mijn doel halen. Het is geen young adult maar ik raak er wel vlotjes doorheen. Ik maakte fruitsalade omdat ik daar heel veel zin in had. En daarvoor had ik ook dat fruit in huis gehaald maandag, maar ik heb niet echt de energie of zin gehad om het klaar te maken. Ik heb zelfs nog een portie over voor in m’n pauze. ’s Middags deed ik boodschappen en voor de rest deed ik niks speciaals meer. Ik ga straks nog eventjes lezen in bad, waar ik wel van ga genieten. En daarna hopelijk relaxed gaan slapen voor morgen. Voor mij is een werkdag van 8u niet vanzelfsprekend. Maar gelukkig slaag ik er wel altijd in en zondagen gaan altijd heel snel.

Hoe was jouw week? Blij dat de herfst er is?

Zoals ik al zei, ik upload vanaf nu mijn weekoverzichtjes op zondagochtend. Voor mij komt het een stuk beter uit qua planning en schrijven. Dat betekent ook dat de overzichtjes starten op zondag en eindigen op zaterdag. Afgelopen week was een hele emotionele, maar er was elke dag wel een geluksmomentje of iets waar ik blij van werd. Mijn onderzoeken zijn ook officieel in gang, wat spannend is. Maar ik ben ook opgelucht, want de eerste stappen zijn gezet en ik weet hopelijk over een paar maand wat de diagnose wordt.

★ Zondag startte ik rustig met een ontbijtje, het leek alsof ik alle tijd had. Maar dat was niet het geval want ik moest werken die dag. Ik voelde wel dat het een zware dag ging worden, ik voelde het aan mijn spieren. Voor ik vertrok gooide ik het restje pasta pesto van de zaterdag in mijn lunchbox, zo had ik een lekkere lunch. Gelukkig vliegen zondagen altijd voorbij, maar het was een zware. ’s Avonds had ik zoveel pijn dat ik eventjes moest gaan zitten. Gelukkig was dat echt in de avond al, wanneer het bijna tijd was om te sluiten. ’s Avonds keek ik een stuk van The Hungergames na het eten, maar dat was bijna onmogelijk want ik was zo moe.

★ Opstaan ging lastig omdat ik zo moe was, maar gelukkig viel het wel goed mee eens ik echt uit mijn bed was. Ik besloot naar de bakker te gaan want ik had zin in croissantjes. Don’t ask me why want normaal heb ik altijd zin in brood. Maar deze week had ik iets met croissants. Ik merkte ook dat ik stress had voor dinsdag, voor mijn onderzoek. Onderweg naar de bakker passeerde ik de broodjeszaak en kocht een broodje voor mijn lunch. Bij de bakker bleek je dan niet met de kaart te kunnen betalen, het was niet onze normale bakker dus ik wist het niet. Dus ik mocht eventjes naar de bank lopen. Gelukkig was er eentje schuin erover. Mama was ook ondertussen gaan wandelen met het hondje van een goeie vriendin van ons en ze komt er dan altijd eventjes mee naar huis. Want wij zien die hond allemaal graag. En dat is altijd een geluksmomentje. Vlak voor mijn lunch deed ik wat blogwerk en daarna ging ik werken. Ik kan me niet zoveel meer herinneren van mijn shift, waarschijnlijk door dinsdag. Maar volgens mij is er niet echt iets geks gebeurd en was het een normale dag.

★ Het was een gezellige drukte deze ochtend, want het was natuurlijk 1 september en ik heb broers en een zus. Die nog naar school gaan. Voor mijn kleine broer was het extra spannend, want hij gaat voor het eerst naar het middelbaar. Het is raar om ze ’s ochtends niet in huis te zien lopen, maar aan de andere kant is het ook wel rustig. Ik zie ze allebei heel graag, maar sinds corona zijn ze allebei eigenlijk niet meer echt volle weken naar school moeten gaan. Dus de rust is er weer. Toen ik op de trein had voelde ik enorm veel spanning, want het moment van de waarheid kwam dichterbij. In het ziekenhuis vond ik ook niet direct mijn weg waardoor ik in paniek raakte. Gelukkig heb ik het toen gevonden en de dokter was heel vriendelijk. De dokter heeft besloten dat er een botscan moet komen, die gebeurt volgende week. Bij de botscan zal duidelijk worden of het effectief reuma is of niet. Als dat geen resultaat geeft, dan komen er verdere onderzoeken om uiteindelijk bij een diagnose uit te komen. Het gaat nog wel een helse tijd worden. Thuis at ik mijn lunch en las ik mijn boek uit. In de middag haalde ik met mama twee pakketjes op, eentje daarvan was het mijne. Mijn pakketje van MyMuesli was aangekomen. En ik ben heel blij met de muesli. Ze zijn zo lekker! Ik had eerst geen goeie yoghurt waardoor ik er minder van at, maar nu heb ik ook een goeie yoghurt gevonden die zuivelvrij is en nu kan ik wel genieten. De grote bussen op de foto zijn muesli, de kleine zijn dingen die je erbij kan gooien. Voornamelijk met chocolade. Maar er zitten ook nootjes bij die in chocolade gedipt zijn. Heel lekker!

★Ik stond moe en down op, mijn humeur klaarde wel op. Ik maakte me klaar en ging -je raadt het al- croissantjes halen bij de bakker. Samen met de muesli at ik ze als ontbijtje, wat heel lekker was. Ik las daarna wat blogs, las in mijn boek en hing wat rond op social media. Ik haalde pasta dicht bij mijn werk als lunch, de restjes hield ik voor ’s avonds. Ik had nogal laat ontbeten waardoor ik niet echt heel veel honger had tijdens de lunch. Het was deze keer gelukkig wel een betere shift en ik heb heel veel gelachen. Zo mogen er meer zijn haha. Daarom hou ik van mijn werk. ’s Avonds at ik de restjes pasta op en keek ik mijn soap.

★ Het was vandaag alweer 4 jaar geleden dat mijn lieve oma is overleden. Altijd een memorabele dag. Ik probeer ook op dit soort dagen wel blij te zijn, mijn oma zou niet anders willen. Mijn pakketje van Libris arriveerde ook met een nieuw boek dat ik al een tijdje wil lezen. Doordat ik dinsdag naar het ziekenhuis moest had ik een shiftwissel en moest ik donderdag werken. Het was best wel rustig qua klanten, waardoor ik wel tijd had om op mijn gemak te dweilen. Vraag me ook niet hoe, maar na het dweilen was bijna de hele achterkant van mijn ene been van mijn broek nat. Ik slaag echt in alles. De shift ging wel heel snel, en ik was bekaf na mijn shift. Maar dat hoort er helaas bij. Ik ben vooral trots op de dagen dat ik toch doorzet ondanks de pijn. Natuurlijk let ik wel op dat ik niet over mijn grenzen heen ga, maar het is gewoon niet altijd makkelijk.

★ Vrijdag was de laatste werkdag op een rij, zaterdag was ik een dag thuis gelukkig. Op vrijdag stond ik misselijk op, waardoor ik nog eventjes langer heb geslapen. Slecht bij vermoeidheid, maar dit was de beste keuze. Ik had ook gelijk, want toen ik een uur later wakker werd voelde ik me beter. Uiteindelijk ontdekte ik heel veel nieuwe muziek op Spotify, heel fijn altijd. Een van mijn collega’s had een afspeellijst gemaakt met liedjes waarvan ze dacht dat ik ze leuk zou vinden. En ja, meer dan de helft was mijn smaak. Ik ga sommige artiesten hun repertoire zelfs verder onderzoeken als ik tijd heb. Zo vind ik gemakkelijk nieuwe muziek. Mijn lijst met favorieten groeit altijd maar weer, maar dat vind ik juist leuk. Verder was het een zware ochtend. Zoals altijd, omgaan met mijn lichaam dat steeds meer een stap achteruit zet. Ik ga niet dood natuurlijk, maar toch is het confronterend. De shift ging vrij snel. ’s Avonds startte The Voice Kids en dat was een groot geluksmomentje! Ik keek daar al zo lang naar uit. Ik was niet helemaal akkoord met de keuzes van de coaches, maar veel van mijn favorieten zijn gelukkig door naar de finale.

★ Weekend! Ik sliep iets langer uit. Ik probeer een vast slaapritme te pakken te krijgen, maar ik wil ook luisteren naar mijn lichaam. Deze ochtend was het gewoon beter om nog eventjes door te slapen. Toen ik opstond heb ik ontbeten, me aangekleed en ging ik kort de stad in. Ik had een pull gezien die ik graag wou. Dat is ook het enige wat ik gekocht heb, niks anders. Ik wist ook in welke winkel ik moest zijn en toen ik buiten kwam ben ik vrijwel direct terug naar huis gegaan. In de namiddag deed ik boodschappen en ’s avonds maakte ik een eenpansgerechtje klaar. Rijst, worteltjes, paprika, rode uit en kip. Mama vond het zo lekker dat ze drie keer heeft opgeschept, wat ik echt wel een compliment vind. Dat soort dingen maken me dan weer blij. Ik zeg altijd dat ik niet lekker kan koken, maar misschien moet ik die gedachte eens leren loslaten. Na het eten keek ik mijn soap, had nog wat afleveringen in te halen. En kreeg ik een mental breakdown over de pijn en vermoeidheid. Het was een moeilijke week wat dat betreft. Maar maandag weer een nieuwe week en dan gaan we er weer voor.

Mis jij het warme zomerweer al?

Back to the normal work week. Vorig weekoverzichtje had ik nog verlengd weekend, deze week was het weer back to businnes. Zwaar woordgebruik voor iemand die in een supermarkt werkt. Het was een rustige week, ook op het werk. Voor mij ook wel, ik heb niet zoveel gedaan. Ik ging naar de bibliotheek, ontdekte helaas nieuwe pijnplekjes en voor de rest was het een vrij saaie week. Ik vrees dat dit nu het is wat ik ga publiceren. En ook, met corona kun je niet zo heel veel doen. Het komt wel weer terug.

★ Mijn week begon down. Helaas. Ik heb er vaker last van maar ik kan niet achter de oorzaak komen en dat is frustrerend. Het neemt gelukkig niet de bovenhand, dus daar ben ik al blij mee. Na het ontbijt en mijn boek uitlezen voelde ik me gelukkig beter. Het was een boek van 500 pagina’s en in het Engels, dus ik ben best wel trots. Ik besloot ook een paar probeerpakketten bij MyMuesli (geen sponser!) te bestellen om te kijken of het iets is. Als ik ze echt lekker vind dan ga ik af en toe een afwisselen in mijn bestelling. Het schijnt wel heel goed te zijn. Ik vertrok ook op mijn gemak naar mijn werk in de middag, luisterde wat muziek en staarde uit het raam van de trein. Daar word ik heel rustig van en ik haat het als er dan wordt omgeroepen dat we aankomen op bestemming. Ik ben echt zo’n persoon die echt uren op de trein zou kunnen zitten zonder zich te vervelen. Daarom vind ik elke dag pendelen met de trein niet zo’n hele grote ramp. ’s Avonds begon het keihard te regenen en zat ik kletsnat op de trein. Maar er was wel een regenboog! Zie het als een lichtpuntje in een zware regenbui. En mijn favoriet soap startte weer. De opnames lagen stil door corona, in verband met veiligheid natuurlijk. Ik heb er alle begrip voor, maar ik ben stiekem ook heel blij dat ik weer kan kijken nu.

★ Gelukkig stond ik dinsdag een stuk vrolijker op. Nadat ik rustig was opgestaan speelde ik nog eventjes op mijn iPad. Ik probeer een slaapritme op te bouwen, waardoor ik nu elke ochtend op hetzelfde tijdstip uit mijn bed kom. Ik verwachtte altijd dat ik dan de meest gekke dingen moest doen. Maar eigenlijk is een uurtje lezen of eventjes een spelletje spelen op mijn iPad prima toch? Netflix kijken ook, maar dan val ik gegarandeerd weer in slaap. Dat weet ik gewoon. Zelfkennis. Toen ik goed en wel wakker was en ontbeten had, ging ik langs de winkel om boodschappen te doen. Ik werk zelf in een winkel, maar voor grote boodschappen ga ik graag naar onze winkel in de buurt. Ik moet dan geen zware boodschappen mee sleuren op de trein. En ook, wij zijn een kleinere winkel. Soms heb ik dingen nodig die wij niet hebben. Ik maakte een uitgebreidere lunch klaar waar ik van genoot (die salade is niet het enige wat ik heb gegeten) en daarna ging ik de trein op. In de namiddag ging de shift heel traag voorbij en ik was bovendien moe. Geen toffe combi. Maar we moeten erdoor.

★ Woensdag vergat ik foto’s te maken, het was ook niet echt een boeiende dag. Niet dat ik een wild leven heb trouwens. Ik stond wel op met gewrichtspijn in mijn voet, voor de eerste keer. Ik weet niet welke pijn ik het ergste vind, maar ik weet wel dat ik pijn in mijn voet niet kan gebruiken. Geen enkele pijn trouwens. Daar schrok ik wel van. Woensdag was het een voet, ondertussen is de andere erbij gekomen. Het was een rustige shift in de middag, maar ook een memorabele shift. Ik ga niet in detail treden wegens privacy, maar ik was wel stressy.

★ Chill-dag! Ik werd wakker door mijn wekker en las een halfuurtje. Uiteindelijk legde ik mijn hoofd heel eventjes neer om te genieten van mijn muziek. Ik had moeten weten dat dat geen slim plan was. Want ik viel weer in slaap. Het deed wel deugd en uiteindelijk had ik toch geen plannen dus hoe erg was het? Na het ontbijt startte ik mijn laptop op en speelde wat sims, wat ik best wel lang heb gedaan vandaag. Maar ik vind het gewoon heel leuk. Sims 3 trouwens. De Sims 4 zijn ze naar mijn mening volledig naar de knoppen aan het helpen. En aan alle reacties op social media te zien ben ik niet de enige. Het voelt ook zo grappig om dat weer te kunnen zeggen. In de namiddag ging ik langs de bibliotheek en kwam alleen maar met Engelse boeken thuis. Ik weet niet of ik het al eerder heb verteld, maar doordat de bibliotheek zo lang dicht was zijn er weinig nieuwe boeken. En ik heb letterlijk te weinig leesvoer. Gelukkig is Engels lezen geen straf. In de namiddag las ik wat in mijn boek en speelde ik Sims. Ik vroeg mama om een paar boodschappen mee te brengen. ’s Avonds kookte ik nog eens Chicken Tonight en deze keer was ik wel voorzichtig met de kruiden waardoor het een heel stuk minder pikant was. ’s Avonds deed ik blogwerk en schreef ik de helft van dit overzichtje.

★ Ik herinner me niet zoveel meer van vrijdag, wel dat ik ’s morgens nog lang heb zitten lezen onder een dekentje. Ja mensen, het is nog steeds zomer. Maar ik had koud. Op de foto is het zonder dekentje, na de foto is er een dekentje bijgekomen. Ik ben waarschijnlijk ook wel niet de enige die een dekentje erbij neemt in de zomer. Nu ben ik wel eens benieuwd of ik de enige gekke persoon ben met die gewoonte. Vroeger las ik met het doel om zoveel mogelijk boeken te lezen, maar nu is het goed zo. Ik hoop wel dit jaar nog de 50 te halen, volgend jaar ga ik hem dalen naar 25. In 2016 las ik iets meer dan 100 boeken, wat ik fantastisch vond. Maar die jaren zijn denk ik wel echt voorbij. Ik ging werken en ik weet niet wat er gebeurde maar de middag vloog echt om. Het was niet te geloven hoe snel het ging. Ik was verbaasd toen we de sleutel in het slot staken om de deur van de winkel te sluiten. Unbelievable. Op de trein naar huis chatte ik met mijn twee vrienden en genoot ik van het uitzicht.

★ Zaterdag had ik weekend voor een dag. Ik stond op met heel veel pijn, zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt. Dat maakte me een beetje moedeloos. Dus na het ontbijt dook ik terug onder de dekens met mijn boek. Wat ook wel rustig was. In de namiddag kreeg ik wel een kleine mental breakdown rond mijn pijn, ik was het eventjes allemaal beu. Als het echt chronisch is dan zal dat wel meer dan eens voorvallen. It’s okay. Ik moet er nu eenmaal door. Ik deed ook boodschappen en ik was dus vergeten mijn rekening te checken waardoor ik met ongeldig saldo aan de kassa stond. Dat vind ik altijd zo gênant. Ik was gewoon vergeten geld over te zetten van mijn andere rekening op de app. Gelukkig was mama er om me uit de nood te helpen. Achteraf bedacht ik me dat het zever is dat ik boos was op mezelf. Ik sta zelf achter de kassa en als klanten dat tegenkomen heb ik er altijd alle begrip voor. Mag bij mezelf ook wel. Dat overkomt iedereen wel eens. Ondertussen was ik aan de kassa wel helemaal aan het panikeren. Mama was wel heel lief en ik werd er emotioneel van. Toen we naar huis gingen waren de mensen ook echt ongeduldig op de bus en ze duwden bijna een oud vrouwtje omver. Echt ongelooflijk. Zaterdag was dus niet echt mijn dag zoals je merkt. Ik maakte een salade met pesto, mozzarella en tomaatjes (en sla natuurlijk). Ik vond dat ik dat wel verdiend had omdat ik me zo slecht voelde. Het was gelukkig zonder gevolgen. ’s Avonds wilde ik heel graag een film kijken in bed en wist ik niet wat ik wilde. Uiteindelijk heb ik The Hungergames opgezet. Ik heb hem al vaak gezien, maar het is wel door die boeken dat ik Young Adult ben gaan lezen (zoals velen) en daardoor is de film voor mij ook soort van waardevol. En ook al weet ik heel goed dat het gaat gebeuren want ik heb zowel boek als film meerdere keren gezien en gelezen. Het blijft altijd hartbrekend als Prim haar naam wordt getrokken.

Kleine mededeling: Vanaf komende week komen mijn weekoverzichtjes op zondag online. Dat betekent ook dat ze zullen starten op zondag. Voor mij is het beter omdat ik nu vaker werk op zondag en ik heb niet altijd het fut om ’s avonds nog achter mijn laptop te kruipen. Op zaterdag ben ik zo goed als altijd thuis (of er moet een noodgevalletje zijn) en dan is het voor mij gewoon fijner. Vandaar dat we ook eindigen met zaterdag vandaag. Mijn overzichtjes lopen vanaf nu van zondag tot zaterdag. 

Ik ben wel benieuwd: lig jij soms onder dekentjes in de zomer? 

Afgelopen week koelde het eindelijk een beetje af. Ik ben fan van goed weer en je hoort me niet klagen. Maar het was wel een beetje te veel van het goeie. Mijn week startte ook goed, ik had verlengd weekend. Ik had al weekend sinds vorige vrijdagavond, dus ik had vier dagen na elkaar vrij. Wat zeker welkom was en waar ik zeker van genoten heb. Voor de rest was het geen echt bijzondere week. Ik heb wel beter bijgehouden wat ik heb gedaan, dus dat alleen al verdient een kus van de juf en een bank vooruit :p

★ Zoals ik al zei, mijn week startte met een vrije dag. Nadat ik me had aangekleed en gewassen en ontbeten, besloot ik eerst naar de bibliotheek te gaan. Er was een boek dat ik te laat had weggebracht en er was dus een boek aan het lopen. Dus ik heb dat boek eventjes binnen gebracht. Toen ik aankwam stond er echt een rij van meer dan 15 mensen, en ik had echt zoiets van, oh god. Maar gelukkig kwam er daarna iemand naar buiten van de bibliotheek zelf. Als je enkel je boeken kwam inleveren, nam hij ze mee en hoefde je niet te wachten. Ideaal! Het zonnetje scheen, dus ik wandelde door naar de zeedijk en ging een uurtje wandelen. Ik dacht dat ik door de pijn niet ver ging kunnen wandelen, maar uiteindelijk heb ik verder gewandeld dan ik verwachtte. Een kleine herinnering dat ik sterker ben dan ik denk. In de namiddag klasseerde ik mijn eigen papierwerk, rekeningen, loonbrieven, papieren. Alles wat bij adulthood hoort. Verder was het de normale gang van zaken. Wat tekenen, chatten, lezen. Voor het slapengaan keek ik een aflevering Trinkets op Netflix.

★ Mijn laatste dag van mijn verlengd weekend. Maar het was fijn en ik heb genoten. Ik startte mijn dag door nog eventjes in mijn bed te lezen, wat fijn was. Dagen die starten zonder vliegen en rushen, heerlijk. Alleen al daarom is het het waard om iets vroeger op te staan. Helaas denk ik daar niet aan als ik op de snooze-knop druk en me omdraai. Ik merkte wel dat ik voor some reason down opstond, dus ik besloot mijn social media eventjes dicht te laten tot ik me beter voelde. Ik ontbeet, kleedde me aan. In de namiddag haalde ik als troost mijn favoriete salade bij de broodjeszaak, met mozzarella. Ik eet zo goed als geen zuivel meer, maar ik heb wel gemerkt als ik heel af en toe iets met zuivel eet dat mijn maag het wel trekt. En zoveel kaas zat er niet in die salade. Het heeft wel geholpen, ik voelde me beter nadien. Daarna ging ik de stad in omdat ik nieuwe broeken wilde halen. Maar ik vond niet echt iets moois. Wel heb ik een jogging gescoord die echt hemels zit. Die is ook handig voor als ik een dag in bed spendeer, dan heb ik een comfy broek om te lezen. Daarnaast vond ik een nieuwe hoodie en mondmaskers. Dat laatste is noodzakelijk in deze tijd. Ik heb met de regenvlagen van afgelopen tijd ontdekt dat ik te weinig echt goeie dikke truien heb. En gezien ik hoodies zalig vind, besloot ik maar weer eentje te kopen. Het grappige was trouwens dat op mijn jogging zo op het been staat ‘training time’. Heel grappig, want ik ga alles behalve actief zijn in dat ding.

★ En toen was het weer tijd om te werken. Het weekend was officieel voorbij. Maar daar kan ik niet over klagen na die dagen thuis zijn. ’s Morgens ging ik langs bij de huisarts. Ik had maandag gebeld met hem, vanwege mijn onderzoeken. Omdat ik nog tot september moet wachten tot het ziekenhuis me kan helpen. En dan moet ik nog bellen voor een afspraak, dus het kan nog twee maanden duren. Ik zag dat niet meer zitten, dus toen vroeg ik of hij me kon helpen. En he could. Hij heeft me doorverwezen naar een dichter ziekenhuis wat wel vrij is. 1 september starten mijn onderzoeken en kan ik aan de slag. Ik vind het spannend, maar aan de andere kant kijk ik er ook naar uit. Piekeren over wat het probleem is, of het al dan niet chronisch is. Het is soms echt zwaar. Ik ben een optimist en ik probeer dingen altijd van de zonnige kant te bekijken. Maar het is mooi geweest. Als het echt chronisch is dan kan de dokter me niet genezen, maar ik kan wel medicatie krijgen, ik kan begeleid worden. En dan zijn al die brandende vragen in mijn hoofd weg. In de namiddag ging ik werken, en het ging gewoon zijn gangetje. De normale woensdagmiddag routines. ’s Avonds liet ik mijn favoriete restaurant thuisbezorgen. Uiteraard werd het deze keer wel de plantaardige versie. Hij was niet verkeerd, maar ik moet wel nog wennen aan al die andere smaken.

★ Donderdag was normaal mijn vrije dag. Dat lees je goed, was. Ik werd ineens opgebeld omdat onze jobstudent ziek was en of ik wilde komen invallen. Nog geen half uur later zat ik op de trein naar mijn werk, ik at een broodje in het station. Ik ging die dag boodschappen doen omdat er echt letterlijk niks meer in huis was (van mijn eten bedoel ik dan) en dat ging dus ook niet door. Maar ik kan niet klagen, ik werk zelf in een supermarkt. Ik was te vroeg in de winkel, waardoor ik op mijn gemak mijn boodschappen kon doen. Uiteindelijk was het een rustige middag, ik ben wel een uurtje eerder gestopt. Ik wilde mijn collega’s helpen, maar mezelf ook compensatie geven. Dat deed ik door dat uurtje eerder te stoppen. Een uur is niet veel denk je, voor mij maakt dat wel een verschil. Een uur eerder op de trein, een uur eerder thuis. En sowieso, vanaf ik op de trein zit kom ik tot rust. Raamstaren met muziek, zalig. Give me more. Dus nee, mijn ontspanning begint niet thuis. Meestal al op de trein  want ik kom enorm tot rust van treinritten of busritten.

★ En toen waren we alweer vrijdag! Ik heb in het begin van de week notities getrokken maar dat bleef helaas niet duren. Ik denk ook niet dat ik veel heb gedaan vrijdagochtend, anders zou ik het me wel herinneren. Het zonnetje scheen dus ik ging in korte mouwen naar buiten. Ik heb een hele tijd terug een shirtje van The Care Bears besteld bij Pull & Bear en sindsdien is het echt een van mijn favoriete shirtjes. ’s Middags was het ook niet zo druk, dus het was een chille dag. ’s Avonds keek ik volgens mij nog eventjes Netflix op mijn iPad in bed.

★ Donderdag had ik in alle drukte niet gezien dat Media Markt me een berichtje had gestuurd. Mijn trouwe laptop was gerepareerd! Een tijd terug is hij kapot gegaan, blijkbaar had de bovenkant een duw gehad waardoor mijn halve scherm zwart was. Ik hou van kunst, maar niet op mijn laptop haha. Ik was verbaasd dat het zo snel ging, want we leven in een tijd van crisis en ik herinner me dat het soms best lang duurt voor je toestel hersteld is. Natuurlijk begrijp ik dat wel, ik ben niet de enige met een kapot toestel. Ik ben vooral blij dat ik dit weekoverzichtje aan het afwerken ben op mijn trouwe laptop. Want ja, ik mocht mama haar laptop gebruiken en ik had mijn iPad. Maar misschien is dit gewoon een gekke trek van mij, ik werk het allerliefst op mijn eigen laptop. Het stomme was dat toen ik mijn reparatie wilde betalen om mijn laptop mee te nemen naar huis, ik ontdekte dat mijn portemonnee thuis lag. Stom. Gelukkig wilde mama hem brengen, waardoor ik alsnog met laptop naar huis kon. Toen ik van de bus kwam zat ik in een gigantische regenbui. We zijn beide ongedeerd thuisgeraakt, ik kletsnat en mijn laptop nog droog en beschermd. Anders had ik wel een probleem. Ik speelde een uurtje sims (want dat had ik echt heel hard gemist!) en in de namiddag deden we boodschappen. ’s Avonds deed ik wat blogwerk en relaxte ik.

★ Het was werkdag vandaag, de hele dag. Ik stond down op, waar ik ook de oorzaak niet van wist. Maar het is goedgekomen. Ik ben begonnen met Pokemon Go te spelen terug, don’t judge me. Mijn kleine broer speelt dat ook en zijn vrolijkheid maakte dat ik me beter voelde. Daardoor kon ik met goeie moed vertrekken. Ik vergat mijn mondmasker toen ik de deur uitging, maar had gelukkig een reserve mee. En zo ging ik werken. Zoals altijd vloog de zondag weer voorbij. ’s Avonds maakte ik een rijstsalade met tomaat, boursin, spek en kruiden. In Boursin zit zuivel, want dat is kruidenkaas. Ik hoef zuivel niet volledig te mijden, maar ik moet er wel grenzen in trekken. Deze week heb ik niet kapot veel zuivel gehad en het meeste waar wel zuivel in zit eet ik plantaardig. Dus daardoor was deze maaltijd wel een mogelijkheid. Het was een receptje van Lekker en Simpel waar ik een paar ingrediënten heb uitgehaald. En het was welkom na een lange dag werken. Op naar een nieuwe week!

Hoe was jouw week?