Hi allemaal! Als je een van mijn blogcollega’s volgt of meerdere zul je wel al gehoord hebben dat we een meeting hebben gehouden afgelopen weekend. Mijn blog was wat stil, kopje zat een beetje te vol vorige week. Vandaar. Ik hoop gewoon terug te bloggen zoals voor die week, maar dat zal mijn kop uitmaken. Merk dat te veel social media me wel irriteert dus dat blijft waarschijnlijk stil. Let’s go!
Al een tijdje lag het plan op tafel. Irene en Robin (ik link later in deze post alle blogs bij de mensen) hadden de organisatie op zich genomen. Al snel werd ook duidelijk dat Gent de gemakkelijkste plek zou worden aangezien dat het meest centraal lag voor iedereen. Het deed heel raar om in Gent terug te zijn na twee jaar. Ik heb een half jaar in Gent aan de hoge school gezeten, maar die studie zette ik stop omdat het me ongelukkig maakte. Sinds mijn uitschrijving ben ik niet meer in Gent geweest. Dus het deed raar om daar weer te zijn. Al kreeg ik wel het besef cadeau erbij dat ik nu heel veel gelukkiger ben. Beter in mijn vel zit, het leven beter gaat en ik echt gelukkig ben. Daar was onze meeting dus ook goed voor.
Irene en Robin reden zelf naar de zaal als ‘welkomstcomité’. Ik reisde samen met Shirley en Amber naar het zaaltje, wat gelukkig nog gemakkelijk te vinden was. Het was spannend, maar zo leuk! Voor mij voelde het op geen enkel moment ongemakkelijk of akward, dus dat was fijn. Het hielp natuurlijk wel mee dat we allemaal bloggers zijn en die hobby schept meteen al een soort band. Al zijn er sommige van ons die al heel lang niet meer netjes geblogd hebben. De bloggers op pensioen zoals we ze noemden. Grapje, het was heel gezellig. De meeste mensen waren ook gewoon precies zoals ik me voorgesteld had. Niet iedereens blog ken ik al jaren of heel lang, maar ik heb de blogs van de mensen die ik minder goed kende wel opgezocht voordien. Het klopte. Dat vind ik ook zo mooi aan bloggen, het is anders dan Youtube maken. Het was ook grappig om te horen dat Amber me blijkbaar al kende van toen ik vroeger boekblogger was. Voor wie het niet weet, ik heb zeven jaar een boekenblog gehad. Ik had niet verwacht dat er nog iemand die blog zou kennen want zo groot en bekend was hij niet. Hoogsensitieve Held is dat ook niet, maar ik heb hier wel iets meer bereik dan vroeger op Sensitive Booknerd.
Ik heb zoveel geleerd door de jaren heen van andere bloggers. Over bloggen zelf, wat ik zelf wil met mijn blog maar ook dingen over het leven, waardevolle inzichten. Daar ben ik zo dankbaar voor! Het was ook fijn dat er een paar ‘kwetsbare’ momenten waren of dat er over blunders of domme momenten werd gebabbeld. Dat is misschien de grootste les die ik heb geleerd van bloggen (en die nog eens werd benadrukt toen op de meeting). Niemand is perfect en we doen allemaal maar iets. Ik dacht vroeger dat ik de enige was die soms nog onstabiel in het leven staat of in het volwassen zijn. Of dat ik de enige ben met bepaalde angsten, die dingen heeft meegemaakt. Maar dat is niet en dat voelt minder alleen. En niet alleen dat: ik voel me ‘normaal’ daardoor. Vroeger toen ik als kind of tiener gepest werd zeiden mensen altijd van ‘op een dag ga je jouw mensen ontmoeten’. En net als ieder ‘raar’ advies waar je niks mee kan op die leeftijd luister je daar niet echt naar. Maar het is me altijd bijgebleven. Nu op 24-jarige leeftijd kan ik zeggen dat dat waar is. I’ve met my people. Soms krijg ik zulke mooie reacties op mijn blog en dan val ik soms nog van mijn stoel van verschot. Zijn die mooie woorden of complimenten echt voor mij? Het gaat er in eerste instantie natuurlijk om dat je jezelf accepteert en dat doe ik ook voor een groot stuk. Maar een mens is ook gemaakt om verbonden te zijn. Zonder dat ontbreekt er een cruciaal stukje. Dus thanks people die er waren, thanks aan de twee organisators. Ik heb genoten. De meeting alleen al brengt een grote smile op mijn gezicht terug.
Toen we nadien maar met vijf overschoten hebben we buiten nog iets gedronken en dat vond ik ook heel fijn. Ik merkte dat ik mijn klop van overprikkeling begon te krijgen, Niks persoonlijks, ik doe het sowieso beter in kleine groepen. Over het algemeen heb ik van de hele dag genoten. Ik hoop jullie ook. We wilden ook heel graag een groepsfoto met iedereen, maar dat is mislukt.

Van links naar rechts: Robin – Laurence – Irene – Amber (en haar tweede blog) – Fieke
De rest van de groep: Lesley – Shirley – Talitha
Het was een hele toffe dag! Hopelijk waren de anderen het daar ook mee eens. Zeker voor herhaling vatbaar!