Technologie & Sociale media

Zoals jullie wel weten heb ik mijn social media pauze eerder stopgezet. Ik had geen zin meer. En normaal ben ik dan een diehard volhouder, maar ik had gewoon geen zin meer. Dus vandaar. En het is niet zo’n grote ramp. Geleerd heb ik sowieso en mijn kijk op social media is ook enorm veranderd. Het doet me een stuk minder. Dat en meerdere dingen wilde ik vandaag eens bespreken. Let’s go!

Het voelt nog steeds een soort van raar om terug online te zijn, maar tegelijkertijd ben ik het ook weer gewend. Maar het lijkt alsof er een deel waarde die ik er vroeger aan hechtte weg is. Het is een beetje moeilijk om uit te leggen. Het is niet dat ik vroeger veel waarde hechtte aan likes of comments op welk platform dan ook. Maar nu nog veel minder. Nu gooi ik iets online omdat ik dat leuk vind, zonder me echt bezig te houden met wat anderen daarvan denken of hoeveel likes ik ga krijgen. Dat betekent niet dat ik niet nadenk over wat ik wel en niet deel. De meeste dingen die ik deel zijn heel alledaags en totaal niet privé. Heel gek om te zeggen terwijl ik wekelijks een persoonlijke update online gooi die wel wereldwijd te lezen is. Maar dat is toch anders. I don’t know why. Vroeger was ik aan het wikken en wegen wat mensen wel zouden denken als ik X of Y online zette. Ik weet niet of ik daar ooit iets over verteld heb, maar het was wel zo. Terwijl ik dat nu veel minder doe. Tegelijkertijd heb ik ook een stuk minder om te delen nu. Misschien ook omdat ik niet echt spectaculaire dingen meemaak of doe nu. Ik ging wel al eens met vrienden iets gaan eten of de stad in. Terwijl ik nu vooral thuis zit om te rusten. En ook gewoon omdat mijn onderzoeken het niet toelaten om af te spreken. Ik mis het wel, dat geef ik toe. Maar daar gaat het nu niet over. Vele dagen is het gewoon ’s morgens lezen of bloggen en ’s middags werken. En om daar nu elke dag een status over te posten… Maar ik gebruik wel Instagram Stories heel vaak. Maar ook daar deel ik niet meer alles, omdat ik daar geen behoefte meer aan heb. Ik volg meestal mijn gevoel. Soms heb ik zin om veel te delen, soms ook niet. En zolang ik me daar goed bij voel, is het allemaal oke.

Ik moet wel zeggen dat ik me daar eerst wel druk in maakte toen ik terugkwam. Die mening van anderen op social media had ik niet tijdens mijn pauze. En dat was heel fijn. Maar eigenlijk is er niemand echt in mijn vriendenlijst die echt haatcomments zou achterlaten, de meeste mensen vinden mij leuk om wie ik ben. En als dat niet zo is, zegt dat meer over die ander dan over mij. Ik heb niet het meest boeiende leven en ik doe geen baanbrekende dingen. Maar hoeveel mensen in het dagelijks leven doen dat echt? Heel weinig. Uiteindelijk krijg je van iedereen vaak maar de ‘best off’ te zien van hun dagen. Ik heb die knop kunnen omdraaien. Als ik nu een liedje wil delen dan doe ik dat gewoon. Als ik zin heb om 100 stories te uploaden, doe ik dat ook gewoon. Die drang heb ik niet meer. Het gebeurt heel vaak dat ik dagen niks online zet omdat ik geen zin heb of gewoon niks te delen heb. En dat is waarschijnlijk het resultaat van mijn pauze.

Tegelijkertijd merk ik wel dat ik mezelf soms wel moet tegenhouden. Soms moet ik mezelf wel echt vertellen, van nu is het genoeg geweest. Leg die telefoon weg en ga iets doen. Er zijn ochtenden die verloren gaan aan scrollen en liken, en dat heb ik van de week gemerkt. En dat wil ik niet meer nu, dus daar heb ik iets aan gedaan. Mijn opgelegde regel van geen social media voor 9u ’s ochtends slaagt meestal wel. Net als geen social media tijdens het eten. Wanneer ik overstuur ben of mijn dag niet heb ben ik ook minder online. Om mezelf te beschermen tegen de overvloed (ik vond het woord niet :p) prikkels die ik dan te verwerken krijg. Op het moment zelf merk ik nooit zo dat ik overprikkeld raak, maar nadien wel. En ook om mezelf te besparen dat ik mezelf ga vergelijken met mensen die wel gewoon gelukkig zijn. Ik weet het, je weet nooit wat er gebeurt als de camera van de telefoon uit gaat. Maar als ik overstuur ben kan ik niet relativeren, ik weet dat van mezelf. Soms gooi ik mijn apps er een paar dagen af als ik daar behoefte aan heb. Het idee dat ik dingen aan het missen ben, raakt me al lang niet meer. Ik heb meer dan een halfjaar allerlei zaken gemist en ik heb het overleefd. Op dat soort dagen denk ik aan mijn rust en ontspanning. En dat werkt. Social media is leuk, als je er op een goeie manier mee omgaat.

Ben ik blij om terug te zijn? Ja. Ik vind het leuk om dingen te delen, te reageren op leuke statussen en ik hou er ook van om quotes en inspirerende ‘shizzle’ te zien passeren. Dat zet mij ook altijd aan het denken over mijn eigen doen en laten. Dus ja, ik ben blij terug te zijn. Maar aan de andere kant merk ik ook iets. Vroeger stond social media veel centraler in mijn leven en blaasde ik het altijd op. Terwijl ik dat nu niet meer heb. Het doet me een stuk minder. En dat was de bedoeling. Dus al bij al ben ik blij met deze ‘vorderingen’ zal ik maar zeggen. Als ik echt dingen wil delen, doe ik dat het allerliefste hier, op Hoogsensitieve Held. Hier kan ik mijn ei altijd kwijt en bovendien kan ik zoveel vertellen als ik zelf wil. Je hebt natuurlijk ook mensen die bloggen via een Facebook-pagina of hun Instagram en als dat werkt voor jou is dat fantastisch. Maar ik heb liever mijn blog om zulke lappen tekst te schrijven. En gelukkig doe ik dat ook graag. Ik kan wel zeggen dat mijn liefde voor bloggen heel hard is gegroeid tijdens die detox. De blogliefde was er natuurlijk al, vanzelfsprekend. Maar ik merk dat als ik scrol op social media, ik op het einde van de rit altijd weer naar mijn blog terug verlang. Dus dit is mijn plekje, hier hoor ik thuis 🙂

Welke rol speelt social media in jouw leven?

Op 23 september 2019 riep ik dat ik een jaartje offline ging. Een jaartje geen Facebook, Instagram, Snapchat of wat dan ook. We zijn niet meer zo ver van 23 september 2020. En toch zullen er enkele van jullie het wel al gemerkt hebben. Nikita is terug online. Ik wilde er graag iets over vertellen. Let’s go

Het is eigenlijk een beetje mijn eigen schuld. Ik had iemand nodig die ik alleen via Instagram kan bereiken. Daardoor stond de app op mijn telefoon. En door af en toe te spieken of die persoon al geantwoord had, werd ik getriggerd. Uiteindelijk besefte ik dat ik het toch wel mistte, in positieve zin. Ik haal ook positieve vibes uit mijn sociale media. Ik chatte erover met Irene en zij zei dat er niemand kwaad ging zijn als ik eerder terug zou keren. En het is geen big deal, want het is maar sociale media. Je leven hangt er niet van af. Mensen waren heel positief toen ik aankondigde dat ik terugkeerde. Niet dat dat me bezighoudt, maar ik vergeleek de likes die ik kreeg op het feit dat ik een jaartje offline ging met de boodschap dat ik terug ben. En dat waren er een pak meer. Blijkbaar hebben mensen me echt gemist. Ik ben nu iets van vijf dagen terug. En ik sta er relaxter in. Ik heb ook bij beide apps een limiet ingesteld. En als ik mijn waarschuwing krijg, is het gedaan voor de rest van de dag. Tot nu toe ben ik altijd onder die tijd gebleven. Ook eten met sociale media doe ik niet meer en als ik over mijn toeren ben blijft sociale media uit. Ik heb wel rust gevonden in mijn gebruik. Ik kan als ik genoeg energie heb zeker een uur doorlezen zonder eventjes te willen kijken op sociale media. Of dat blijft dat zien we dan wel weer. Maar een goei begin is het halve werk zeker?

Dat betekent niet dat ik geen weekoverzichtjes meer ga delen. Ik ga niet alles online zwieren, want dat wil ik niet. Hier en daar zullen er wel dingen verschijnen, maar lang niet alles. Er komt maandag trouwens geen overzichtje online. Ik heb een hele zware frustrerende week en ik heb er gewoon eventjes geen zin in. Maak je geen zorgen, als je dit leest ben ik waarschijnlijk onderweg naar of zit ik bij mijn psycholoog. Ik ben niet van plan weer om de drie weken te gaan, maar ik denk dat ze me wel kan helpen omgaan met alles wat de laatste tijd is gebeurd met mijn lijf.

Voor wie me graag wil volgen, mijn Instagram is nikita.maes. Hij is privé, maar als ik je ken als volger dan zal ik je verzoek aanvaarden.

Hoi allemaal! Euhm, hoe ga ik hier aan beginnen zonder er eerst duizend clichés tegen te gooien dat ik niet kan geloven dat we alweer een half jaar verder zijn? Geen idee. Maar het is dus zo. Een dag eind september nam ik het nogal impulsieve besluit dat ik een jaar zonder social media zou gaan doen. Dat impulsieve besluit zette ik in actie nog geen week later. En dus ben ik binnenkort alweer zes maand zonder social media pauze. Oftewel, ik ben op de helft van mijn detox. Wat echt te gek voor woorden is. Ik merkte een paar eigenaardige veranderingen op en ik wilde ze graag delen met jullie. Het zijn dingen die je niet opmerkt als je wel op social media zit. Of toch een stuk minder. 

• Ik zit véél minder op mijn telefoon ondertussen

Oke, wanneer ik dit aan het uitwerken ben is het tegendeel waar want mijn schermtijd is immens hoog. Maar andere dagen merk ik echt wel verschil. Het voelt ook veel chiller om mijn telefoon ergens buiten mijn bereik te leggen. Vaak lig ik te lezen in de sofa en ligt hij dan gewoon op mijn kamer op te laden. En ik heb er geen last van. Meer nog, ik heb het gevoel dat er een soort last van me af is. Dat ik mijn vrijheid en rust terug heb gevonden. Het was een van de redenen dat ik die detox begon. Of ik dat vasthoud over een half jaar, dat heb ik natuurlijk zelf in de hand. We will see.

• Ik irriteerde me aan Instagram

Laat het me uitleggen. Ik vertelde al over mijn vast contract, maar ik wilde nog een paar mensen op de hoogte brengen. Eventjes live langsgaan was geen optie, en het waren twee mensen die ik enkel via Instagram te pakken kon krijgen. Dus er zat niets anders op dan eventjes die app te installeren. Ik heb redelijk veel meldingen aan staan van mensen als ze iets posten dat je daar dan een melding van krijgt. En ik irriteerde me zwaar aan elke melding. Uiteindelijk heb ik gewoon in de instellingen van Instagram dat uitgezet zodat ik alleen een melding zou krijgen als de desbetreffende personen antwoord hadden gegeven, want ik vond het wel zo netjes om daar op te wachten en eventueel te reageren. Het voelde heel gek en onwennig. En het nog gekkere was dat ik blij was toen ik Instagram terug van mijn telefoon kon halen. Het voelde alsof ik de sleutel naar de gevangenis had gevonden. Dat offline leven bevalt me wel, en dat heb ik toen echt goed beseft. Toen kwam dat inzicht echt binnenwaaien.

Ook gewoon het feit dat ik echt zoveel keer ging checken of ik nog geen antwoord had. Dat verslavende effect voel ik nu dus niet meer omdat ik er een streep heb doorgetrokken voor mezelf. Ik werd er echt gek van. Ik merk zelfs bij het idee dat ik over een half jaar terug social media heb, dat me dat zelf een beetje angst aanjaagt. Een half jaar geleden zou ik je hebben uitgelachen als je dat zou zeggen.

• Tegelijkertijd mis ik het ook wel

Ik geef toe, ik mis het ook wel. Er zitten niet alleen negatieve dingen aan social media. Soms krijg ik echt de meest toffe reacties op mijn stories op Instagram of echt heel grappige opmerkingen. Dat kan echt serieus mijn dag beter maken en die communicatie mis ik nu wel een beetje. De stomme punten aan social media zijn nu weg gevallen (de verslavendheid, prikkels, bang om iets te missen…) maar daarmee neem ik nu ook wel de goeie dingen weg. Want ik ben absoluut geen mens die zal zeggen dat ik alles aan social media stom vind. Nee, ik haal er ook hele goeie dingen uit. Dus ik sta er een beetje met een dubbel gevoel in.

• Er zijn effectief dingen die aan me voorbij gaan

Facebook en Instagram zijn tegenwoordig de platformen waar je veel mensen bereikt. Bedrijven of winkels die in verlof gaan ook. Dat heb ik gemerkt. Een tijd terug ging ik na mijn vroege shift een broodje halen, en dat doe ik altijd in dezelfde broodjeszaak. Die ligt iets van vijf minuutjes wandelen van mijn werk en dan ga ik zo de trein op. En ik zag het al in de verte dat er weinig leven in de brouwerij was. En toen ik voor de deur stond, wist ik het al helemaal. Ik heb toen eventjes research gedaan. En die mensen bleken in skiverlof te zijn. Ik bedacht me dus lachend dat dit dus gebeurt als je geen social media hebt. Ook op televisie als een bekende Vlaming ineens over kinderen begint dan ben ik zo de eerste om te vragen: die heeft toch helemaal geen kinderen? En dan zijn mijn ouders zo van: jawel hoor, X is bevallen, het stond op Facebook. En dat is dus het probleem. Op zich maak ik daar ook geen drama van hoor. Van die broodjeszaak is vervelend, maar het is niet de enige broodjeszaak in de wereld. En wat betreft bevalling van BV X, ik ben niet ineens een pak slimmer geworden toen ik ineens wist dat X of Y een kind heeft ondertussen. Het echte belangrijke nieuws komt toch wel aan mijn oren, daar heb ik geen social media voor nodig. Dat viel me wel op en ik vind het best grappig eigenlijk.

• Ik heb veel meer tijd voor de dingen die me echt gelukkig maken

Vroeger sloop er echt heel veel tijd in social media. Instagram heeft een tijdmeter, ik weet niet meer zeker of Facebook die ook heeft of had. Of ondertussen gekregen heeft. De uren die ik soms op Instagram spendeerde waren echt hoog. En dan kwam er nog eens hetzelfde bij voor Snapchat en Facebook. Nu heb ik daar dus geen last van. Mijn schetsboek vult zich heel snel, ik lees terug meer en ik ben ook een pak rustiger en relaxter geworden. Die haast van social media of snel eens bekijken is weg. Ik merk ook dat ik me veel sneller irriteer aan mensen die voortdurend door Facebook aan het scrollen zijn tijdens uitjes. Meestal weet ik ze genoeg af te leiden dat ze uiteindelijk hun telefoon neerleggen gelukkig.

Conclusie 

Mis ik mijn social media? Ja, soms wel. Ik zal ook wel blij zijn om terug online te zijn later. Maar aan de andere kant ben ik er ook bang voor. Weer constant die prikkels, die verslavendheid. Beide heb ik natuurlijk wel zelf in de hand. En wellicht kan ik ook wel iets doen met de functie van schermtijd in mijn telefoon. Een limiet opstellen. Want oprecht, ik mis het wel. Maar ik zou liegen als ik zeg dat mijn leven er niet beter is op geworden sinds ik offline leef. Er zijn ook heel veel dingen in mijn hoofd veranderd die ik niet goed kan uitleggen. Dus hoe het ook verder loopt hiermee, ik haal er voordelen uit. Of ik dat over pakweg 3 maand nog ga zeggen, dat zien we dan wel weer.

Hoi allemaal! Inmiddels ben ik alweer drie maanden zonder social media bezig; Wat gaat dat ook snel. Ik merk het aan een paar dingen. Ik mis soms volledige boten en trends, maar dat vind ik niet zo belangrijk. Ik geniet er wel van en met de dingen die toen iets minder gingen, gaat het nu een stuk beter. Dus dit smaakt zeker nog naar die zeven andere maanden. Het offline leven lijkt een soort parallel universum voor sommige mensen heb ik het idee, maar dat is het niet. Het is een wereld die simpel te betreden is. Gewoon die zijknop van je smartphone eventjes indrukken. 

Er is een groot ding waar ik het aan merk en het is nu al een paar weken zo. In het begin van mijn detox stonden mijn overzichtjes op maandagochtend vol met foto’s en vertelsels. De vertelsels zijn er nog steeds want ik hou iets meer bij wat ik doe of denk. Ik vind dat wel heel leuk. En jullie blijkbaar ook, want ik krijg zo nu en dan wel eens een toffe reactie. Maar de foto’s. Ik ga na dit artikel een stuk weekoverzicht uitwerken en ik weet nu al dat ik weer ga strugglen met de foto’s. Simpelweg omdat ik er te weinig maak. Ik probeer er op te letten, maar ik ben vaak bezig met leven dat ik het vergeet. Op zich vind ik dat niet zo erg. Er is meer dan het schermpje in je handen of op je schoot. Maar ik wil er wel op blijven letten zodat ik mijn weekoverzichtjes kan voorzien van beeldmateriaal. Dat is net iets leuker. Maar sommige weken maak ik ook gewoon weinig mee en dan wil ik weer niet elke keer hetzelfde fotograferen. Ik geniet er dus wel van.

Trends die volledig aan me voorbij gaan, ook een puntje. Blijkbaar heeft Instagram nu ook van die filters of lenzen net zoals Snapchat. Ik had geen idee, gezien ik momenteel niet op social media zit. Toen ik het aan mijn zusje vroeg toonde ze alles, dus ik weet er ondertussen wel van. Maar dat bedoel ik dus. Mensen spreken ook soms over dingen die ze op Facebook hebben gezien, waar ik dan niet van op de hoogte ben. Vind ik het erg? Niet echt. Ik heb tijd voor mijn tekeningen, mijn boeken en de dingen die ik leuk vind. Dus ik geniet er zeker wel van.

Ik ben ook meer mezelf sinds ik in detox ben. Al heeft dat natuurlijk ook wel met andere factoren te maken. Maar ik was vroeger vaak aan het wikken of wegen of ik nu iets wel of niet online zou zetten en dat heeft te maken met het feit dat ik te veel nadenk. Dat doe ik nog steeds hoor, maak je geen illusies. Maar ik heb het idee dat ik nu wel al die toffe liedjes zou durven delen of gewoon die prachtige lucht. Dus ik heb het idee dat als ik terug ben in de online wereld dat ik nog meer mezelf zal zijn. Voor mij is dat heel erg leuk natuurlijk. Ik krijg altijd het compliment dat mensen me missen op social media omdat ik altijd zulke vrolijke en toffe dingen post, dus ik denk niet de enige ben die dat leuk zal vinden.

Maar. Er is een maar. Ik merk wel dat ik het mis. Nu ga ik die zeven maanden nog wel doen omdat ik geen opgever ben. Maar ik mis het wel. Ik vind het stiekem ook wel leuk om door die statussen en foto’s te scrollen en nu kan dat niet meer. Ik zei het al eens eerder, ik vind Instagram Stories een van de leukste dingen aan social media. Nu mis ik dat dus en dat vind ik wel jammer. En dat er ook een jaartje niks aan herinneringen zal zijn, dat is ook iets wat ik niet zo leuk vind. Daar heb ik nu geen last van, maar over een jaar zal dat wel het geval zijn. Ook niet het einde van de wereld, gezien ik een dagboek heb. Op zich valt het gemis wel mee. Het gebeurt soms dat ik echt iets tofs meemaak of een superleuk liedje ontdek en het dan heel graag wil delen. Als mijn vinger dan bij Spotify boven de knop van Facebook hangt dan realiseer ik me dat dat niet kan. Tegenwoordig realiseer ik het me wel eerder. Voorlopig geniet ik wel nog eventjes van mijn zeven maand rust. En daarna wil ik toch echt wel heel graag terug op mijn kanalen. Maar dan wel met mate, ik denk dat dat ook wel zo zal zijn. Hoop ik.

Mis jij het online leven als je lang offline bent?