Week in beeld 62 | Een heel saai weekoverzichtje

Hi allemaal! Afgelopen weken waren redelijk gevuld, dat viel deze week wel mee. Het was een hele rustige week, maar dat was bewust. Ik had er nood aan. Daardoor heb ik ook echt heel weinig foto’s gemaakt, want ik deed veel hetzelfde en om daar nu elke keer weer foto’s van te maken. Ik heb genoten van de rust en bovendien was het lichamelijk ook niet altijd gemakkelijk. Toch heb ik van veel genoten en ernaast gekeken en daar ben ik trots voor op mezelf.

Maandagochtend begon met een saai taakje, maar tegelijkertijd vind ik dat niet. De verse was terug in de kast steken. Meestal word ik veel blij als ik zie dat mijn favoriete kleding gewassen is. Ik ontdekte daarmee ook dat mijn kast met hoodies echt vol ligt, dus dat ik die voortaan kan overslaan tijdens het winkelen. Om eerlijk te zijn koop ik niet zoveel meer bij fysieke winkels, de meeste nieuwe aankopen komen van Vinted. Binnenkort ga ik wel mijn skinny jeans eens aanpakken, want die ga ik met pijn in het hart wel moeten afgeven. Ze doen te veel pijn meeste dagen. Maar ik heb onlangs een hele mooie mom jeans besteld (waar ik nog op wacht) en die verzacht de pijn een beetje. Ik ben van de week erachter gekomen dat zelfs mijn favoriete jeansbroek van Pull & Bear met scheuren in te veel pijn doet en dat was echt mijn favoriete broek. Voor velen is dat maar een broek die weg mag, voor mij is dat wel een teken dat mijn pijn erger is geworden.

In de namiddag zat ik op de trein naar mijn vriend want die was vrij die dag. Door het wielrennen reden er amper bussen en hij woont echt diep in het centrum. Dus we mochten alles te voet doen. Normaal zou ik daarover zeuren, maar in het terugkeren ‘s avonds betekende dat een hele mooie zonsondergang. Het zijn op dit soort momenten dat ik steeds meer verliefd word op de stad. We hebben niet zoveel gedaan trouwens, we keken een film op Netflix en aten samen en ‘s avonds ging ik terug naar huis. Een rustige maar gezellige namiddag.

Het gebeurt niet veel dat ik een geslaagde foto kan maken van Jacqueline want die zit nooit stil. Deze week had ik wel geluk. Ik krijg nog steeds een grote glimlach op mijn gezicht als ik hem zie. Baasje haar beste vriend 🙂

Ik kocht deze week alle boeken van Ransom Riggs in het Engels voor op mijn e-reader. De eerste drie delen heb ik al zo veel gelezen, maar het zijn echt mijn favoriete boeken. Telkens weer word ik verliefd op het verhaal en de schrijfstijl. En de foto’s waar het verhaal op gebaseerd is. Het vierde boek heb ik ook al gelezen, maar de laatste twee delen nog niet. Dus ik kan de serie nu in een keer uitlezen. Ik merk wel echt dat mijn leestempo achteruit is gegaan door mijn pijn en vermoeidheid. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb deze week al bijna 150 pagina’s gelezen denk ik, dus dat is zeker niet slecht. Ik kijk vooral uit naar de laatste twee delen want ik ben benieuwd naar hoe het afloopt. Tegelijkertijd betekent dat ook dat ik afscheid mag nemen want er komt geen zevende deel meer.

Ik deed woensdagmiddag een wandeling over de dijk en eigenlijk wilde ik nog veel verder wandelen want ik had een route in mijn hoofd. Helaas kreeg ik in het midden van de wandeling een pijnaanval. Gelukkig was ik dicht bij een bushalte in de stad dus ik had nog geluk. Ik heb het toen maar geaccepteerd en ben op de bus gekropen naar huis. Helaas. Volgende keer beter. Toen mama thuis vroeg hoe ver ik had gewandeld en ik het vertelde was ze alsnog onder de indruk van mijn kilometer. Dus note to self: meer trots zijn op wat WEL lukt. Ik heb wel genoten hoor trouwens, het was niet zo druk. Het was net warm genoeg en ik had mijn favoriete muziek in mijn oren. Alleen gaan wandelen is iets wat ik echt heb ontdekt en dat doet zoveel deugd! Ik kan er helemaal van tot rust komen.

Die avond werd ik wel getroost door Moeder Natuur met mooie kleurtjes in de lucht. Op het derde hoog wonen is op dit soort momenten echt fijn!

Mijn zus en ik hebben de laatste tijd een chipsverslaving. Bij haar is het iets minder erg, maar mijn lade met chips ligt vol. Ik moet mezelf altijd vertellen dat als ik naar de winkel ga, ik geen chips mag meebrengen. Er staat zelfs nog een bus Pringels op de kast. Onder de chips ligt er nog snoep ook, maar het grootste deel is chips. Gelukkig eet ik ook graag chips dus ze gaan wel op raken. Voor alle mensen die denken dat ik altijd gezond ben en fruit eet: not. Het zou beter zijn voor mijn energie, maar laat mij mijn gelukjes hebben.

Deze twee vriendinnen liggen trouwens ook soms in de meest rare posities bij elkaar. Meestal liggen ze gewoon naast elkaar of tegen elkaar. Maar de laatste tijd liggen ze regelmatig op elkaar. Om te slapen. Dat kan volgens mij niet comfortabel liggen haha. Maar blijkbaar wel, want ze doen het altijd weer. Het is wel een schattig zicht zo

Ik zei het al dat ik veel meer last had deze week, ik lag vrijdagavond met mijn elektrisch deken op bed want ik had rugpijn. Ik lag op mijn deken zodat ik er met mijn rug tegen kon liggen. Normaal zet ik hem maar op stand 1 of 2 dus het feit dat ik deze keer stand 4 nodig had om echt een beetje verlossing te krijgen van de pijn zei eigenlijk genoeg. Ik had ook mijn pijnstiller genomen maar die heeft helaas niet zoveel gedaan. Behalve me moe maken, maar dat was goed want zo kon ik goed doorslapen ondanks de pijn.

Ik kreeg ook een herinnering van Timehop dat het vrijdag al drie jaar geleden was dat ik mijn eerste lesdag had aan de hogeschool. Toen blogde ik ook al, ondertussen ben ik al gestopt met mijn studies. Ik kan wel zeggen dat ik veel gelukkiger ben dan toen. Er is nog werk aan, maar ik ben zoveel gelukkiger nu dan ik toen ooit geweest ben. Dus het was zeker de juiste keuze om te stoppen, ik heb er geen spijt van.

Vrijdag ging ik ook langs de Albert Heijn omdat ik een paar dingen nodig had die zij alleen hebben. Vooral hun aanbod van vegetarisch is veel groter. Ik ontdekte dat er nieuwe hamsters waren dus ik nam er twee mee. Eentje voor mij, eentje voor mijn ene broer die ze spaart. Ik vind het wel leuk dat ze een keer een editie hebben gemaakt met de uniformen van de Albert Heijn.

Zaterdagochtend startte heel lekker! Mijn zusje en ik ontbeten in de stad, lekker uitgebreid. We hadden dat nog nooit echt gedaan en het leek me wel eens leuk. Het was eventjes pijnlijk om uit mijn bed te raken want ik had niet echt fantastisch goed geslapen. Maar het was het zeker waard. Na het eten zijn we nog eventjes in de stad geweest want we hadden beide nog een paar dingen nodig. Het was zeker een toffe ochtend! Een gelukje.

Dit was trouwens de night before. De nacht van vrijdag op zaterdag. Ik lag pas na vier uur te slapen want ik had heel veel pijn. Dit soort nachten komen vaker en vaker voor, dus dat is wel slikken. Uiteindelijk heb ik mijn favoriete comedian opgezet want voor some reason is die stem rustgevend. Daardoor ben ik vanzelf in slaap gevallen. Gek hoe de meest rare dingen kunnen helpen. Mijn pijnstiller werkte gewoon niet. Er was niks dat de pijn een beetje deed dimmen. De koudere seizoenen zijn op komst dus dit was al een voorsmaakje.

Komende week wordt weer wat drukker, ik heb een paar afspraken staan bij de dokter en het ziekenhuis. Verder heb ik ook nog een spannende afspraak waar ik nog niet te veel over ga delen. Wel eentje waarvan ik heel gelukkig ga zijn als hij een goeie afloop heeft. Dus hoe komende week eruit gaat zien weet ik niet, maar ik ga er met goeie moed in! Verder hebben ik en mijn zus ook een nieuwe doos snacks besteld dus ik kijk er ook zeker naar uit om die te proeven. Foodlovers die we zijn.

Hoe was jouw week?