Hoi allemaal! Toen ik besloot om terug in bloggersland te kruipen, was dat om mij te uiten op mijn blog. En een van de dingen die bij mij hoort, is dat ik geniet van alleen zijn. Want ja, ik ben een introvert persoon. En daar heb ik jaren tegen gevochten, maar eigenlijk hoort het gewoon bij me en ben ik het gaan accepteren. Want stiekem vind ik het superleuk om alleen te zijn. Sterker nog, zonder mijn alleen-momentjes word ik gek. En dat mag je heel letterlijk nemen. Daar heb ik onlangs nog een situatie mee gehad, waardoor het me maar weer een keer duidelijk werd dat ik die tijd nodig heb. Meestal zie ik mijn introvertie ook als een handige eigenschap, als iets positiefs. Want uiteindelijk is dat geen ramp. Het is gewoon wie ik ben. Het hoort bij mij. Ik weet dat er mensen zijn die zichzelf willen veranderen, en net wat meer naar buiten willen komen. Maar ik leer je vandaag waarom introvert zijn oke is, en hoe je er handig gebruik van kan maken als een kwaliteit.
(Bron)
Ik geef toe, de wereld is soms veel makkelijker als je goed bent in omgang met mensen en zomaar op mensen kan afstappen om te vertellen wat jij te vertellen hebt. Juist daarom wou ik altijd net wat extraverter worden en meer naar de buitenwereld toestappen. Gelukkig heb ik optijd beseft dat dat geen zin heeft. Je kan niet weglopen van wie je bent, in welke situatie dan ook. Uiteindelijk zal je toch bij jezelf terechtkomen. Vroeger als kind was ik me er ook nooit zo bewust van. Maar het is toen ik een middelbare scholier was, rond mijn 16/17 jaar dat ik me daar wel bewust van werd. Dat ik alleen zijn geweldig vond/vind. Vooral toen ik wisselde van opleiding was het duidelijk.
In mijn vorige school kende ik bijna iedereen, toch de meeste mensen. Ik had een paar vrienden waar ik hecht mee was, waar ik mee omging. Door stages en andere schoolgebeuren gebeurde het wel eens vaker dat ik een keer niemand had om mee te praten. En vroeger zou ik dat erg gevonden hebben. Maar ineens las ik in het zonnetje een goed boek en werd dat ineens veel minder erg om alleen te zijn. De conclusie dat ik introvert ben, kwam echter pas na mijn opleidingswisseling in het jaar 2015. Op een nieuwe school kende ik natuurlijk niemand, en was de drang om tijd voor mezelf te hebben veel groter. Omdat alles nieuw was en dat nogal binnenkwam bij mij. Ik kan totaal niet om met veranderingen, en dat weet ik heel goed van mezelf. Veel mensen zeiden dat ik contact moest zoeken met mijn eigen klasgenoten en mensen moest leren kennen. Voor mijn eigen goed. Dat heb ik geprobeerd, maar het voelde niet juist om constant omringd te zijn door mensen. Ik was me tegen mezelf aan het verzetten en dat is nooit goed denk ik. Even een kleine notitie hierbij: het is niet dat ik niet praat met klasgenoten of mensen op school. Ik ben gewoon ietsje afzijdiger van alles, maar ik heb wel contact.
-
Concentratie
Een van de dingen die ik het handigst vind, is mijn concentratievermogen. Vooral als de examenperiode aanbreekt. Dat is er voor mij persoonlijk gekomen omdat ik meestal wel vrij goed weet hoe ik me moet afsluiten van mensen en de wereld. En daardoor weer heb ik geen afleiding als ik iets doe. Het eerste voorbeeld wat in me opkwam was wel studeren, maar dat geldt voor veel meer. Ik kan als ik een goede concentratieplek heb letterlijk in een boek kruipen. Dan hoor ik mijn omgeving niet meer. Ook als ik iets in mijn hoofd heb dat ik eerst wil weten kan ik heel geconcentreerd naar een antwoord zoeken, tot ik echt mijn oplossing heb. Dat kan om heel doorsnee dingen gaan, maar ook om belangrijke dingen. En geef toe, een goede concentratie is soms ver te zoeken in onze wereld van vandaag. We zijn altijd omringd met sociale media, prikkels van buitenaf tot onze eigen afleidende gedachten. Net daarom is introvert zijn handig.
-
Goede luisteraar
Doordat ik geen prater ben in meeste omgevingen (thuis en in familiekringen valt dat wel mee) ben ik iemand die goed kan luisteren. Vooral op school is dit een heel handige eigenschap. Als ik iets praktisch moet weten over lokaalwisselingen of wat dan ook, weet ik meestal het antwoord al door gewoon te luisteren wat er in de omgeving gezegd wordt. Maar ook vinden mensen het heel erg fijn om hun problemen bij mij te luchten. Niet alleen dan is dat handig, maar ook als mensen iets vertellen over het leven steek ik enorm veel op en onthou ik ook veel. De wereld heeft luisteraars nodig, want er zijn veel te veel mensen die altijd maar praten en het beter willen weten. Terwijl er een ding is dat we nodig hebben als we problemen hebben of iets ons heel veel pijn doet: een luisterend oor.
-
Drie keer nadenken
Om eerlijk te zijn vecht ik soms wel een keer met deze eigenschap. Het feit dat ik altijd drie keer nadenk voor ik iets zeg of typ of plaats of wat dan ook. Dat zorgt namelijk voor heel veel twijfels en problemen die ik voor het nadenken niet had. Maar het positieve hieraan is ook dat ik mijn woorden heel goed wik en weeg en zo mensen minder makkelijk zal beledigen of kwetsen. Net omdat ik dat wil voorkomen. Dat zal dan ook wel de eerste reden zijn waarom ik zoveel nadenk voor ik iets zeg. Het kan vervelend zijn om zoveel te denken en dat weet ik als geen ander. Maar het zorgt net ervoor dat je alles goed overziet en op veel meer voorbereid bent. En we hebben mensen nodig die voor elkaar zorgen, van die mening ben ik ook.
-
Vrijheid
Iets wat ook heel leuk is, is dat je jezelf veel meer vrijheid kan geven. En dat vind ik zelf een van de fijnste dingen aan introvert zijn. Alleen al om die reden zou ik niet anders willen zijn. Het feit dat je met niemand rekening moet houden. Ik geef een voorbeeld. Je bent zelf in de stad, zonder familie of vrienden of vriendinnen. En ineens zie je een winkel die je heel graag een keer vanbinnen wilt bekijken. Je hebt alle tijd, je kan doen wat je wilt. Want wie is er mee om te zeggen dat ze niet in die winkel willen kijken? En wie is er binnen mee om te zeggen dat je sneller moet kijken omdat hij of zij nog andere winkels wil zien? Juist, niemand. Waardoor je meteen wat meer op je gemak bent en je voor niemand moet opjagen. Zalig.
Ben jij meer introvert of extravert?