Hoi allemaal! Het leven is onverwacht en soms trek je lessen uit dingen die eigenlijk helemaal niet zo speciaal zijn om een les uit te trekken. Toch gebeurde het mij een hele tijd terug wel. Ik trok er niet perse een les uit, eerder een wijsheid. Door de uitspraak van papa werd ik toen aan het denken gezet en hij had eigenlijk wel gelijk. En dat allemaal door een simpele zak chips met tomaat en basilicum. Je kan het zo gek niet bedenken, en ik verzin het niet. Maar het is mooi dat er weer een wijsheid naar boven is gekomen. Ik deel graag mijn verhaaltje en de les die ik eruit trok!
Krokusvakantie dit jaar. Dat was ergens midden februari. Mama was ziek, er hing namelijk een griepepidemenie rond in het land. Zij had hem helaas te pakken en moest rusten van de dokter. Wat betekende dat een stuk van het huishouden op mijn schouders kwam. Zo ook de boodschappen. Van mijn ouders mochten ik en mijn zus beide een zak chips meebrengen voor ‘s avonds bij onze soap. Dat deden we dan ook. Alleen kon ik niet kiezen in de winkel. Ik wilde heel graag een nieuwe smaak uitproberen. Maar wat als het niks was? Dan had ik geen chips. Omdat ze bij elkaar niet zo duur waren nam ik ze beide. Thuis hielp papa de boodschappen uitladen en ineens lagen er drie zakken chips op tafel. En hij begon daar eerst grappen over te maken en ik wilde me eruit kletsen dat ik niet kon kiezen en niet wou dat ik geen chips had. Hij begon mijn verantwoording meteen te onderbreken. Hij zei dat al had ik zin in vijf zakken chips, dat prima was. Dat het oke is om te kiezen voor de dingen die ik lekker of leuk vind. Hij had een punt. Dat besef had ik ook wel. Maar ik was me toch wel weer aan het verantwoorden. En waarom?
Waarom moet ik me altijd verantwoorden dat ik iets voor mezelf heb meegenomen? Papa zei ook gewoon dat dat niet nodig is. Ik merk daardoor dat ik eerst een hele uitleg wil geven aan mensen waarom ik iets doe of niet doe. Ik ben ergens bang om voor mezelf te kiezen en de reactie van anderen daarop denk ik. En dat is niet nodig. Ik hoef helemaal geen toestemming te vragen aan anderen om voor mezelf te kiezen. Het is nergens voor nodig om bij wijze van spreken eerst mijn hele leven te vertellen aan redenen waarom ik nu wel een boek ga lezen. Of waarom ik nu een keer niet help. Of wanneer ik zin heb om twee zakken chips voor mezelf te kopen. Nee, dat is niet nodig. Het is mij evenveel gegund om mezelf te verwennen of lief voor mezelf te zijn. Ook zonder verantwoording of uitleg. Ik wil dat altijd goedpraten en dat is niet nodig. Het is prima om voor jezelf te kiezen. Ik merk dat gewoon altijd. Maar nee, dat is niet nodig. Als ik zin heb om mezelf te verwennen, heb ik daar niemands toestemming voor nodig. Ik mag dat doen uit mezelf en voor mezelf. Zo zie je maar weer hoe in de dagelijkse dingen zoveel te leren valt!
Verantwoord jij jezelf vaak voor de dingen die je doet of net niet doet?
Herkenbaar 🙂 Het hoort ook bij ‘volwassen’ worden. Natuurlijk moet je je over sommige belangrijke zaken wel verantwoorden, maar je mag je eigen beslissingen nemen en als je die voor jezelf kan rechtvaardigen is dat voldoende.
Je vader heeft dat ook goed door 😉
Dat is waar! Het is niet zo dat ik geen beslissingen neem zonder ouders of over zulke simpele dingen niet beslis. Het ging er mij om dat ik altijd mezelf verantwoord voor ik voor mezelf kies en dat dat niet nodig is 😉 dankjewel voor je reactie!