Het lijkt soms maar zo

Hoi allemaal! Ik kom zo vaak motiverende quotes tegen op Pinterest. Maar ook teksten die gewoon de waarheid zijn. Deze keer zette dat mij aan het denken. Want we denken zoveel te weten over een ander of over zijn of haar leven. Maar eigenlijk is dat niet zo. Dingen zijn niet altijd wat ze lijken. Ik denk dat dat goed is om te beseffen. En ik heb het niet alleen over social media, heus niet. Het echte leven is hier minstens even hard van toepassing. Want hoe vaak denk je dat iedereen het perfect voor elkaar heeft? Toch is dat niet zo. Niemand heeft een perfect leven.

DSC_6228

Hetgene wat je van een ander ziet is slechts een momentopname. En dat heb ik ook met mijn faalangst. Gelukkig zie ik nu door die sluier heen. Mensen in mijn klas lijken altijd perfect te zijn en de leerkrachten ook. Terwijl ze dat niet zijn. Dat maakte mij onzeker. Te bedenken dat ik hier de enige ben die fouten maakt. We maken ze allemaal. Sommige zijn gewoon beter in ze te verdoezelen. Niemand is perfect. Heus niet. En ik wil ook niet op fouten van een ander gaan letten of ze in de bloemetjes zetten, maar soms doet het mij wel eens deugd dat een ander een fout maakt waar ik bij ben. Dat klinkt echt sadistisch. Maar dat is het niet. Het doet mij altijd beseffen dat ik niet de enige ben die fouten maakt en het iedereen overkomt. Mijn leerkracht schrijft ook wel eens iets verkeerd. Die perfecte klasgenoten halen ook wel eens onvoldoendes of weten het eventjes niet. Ze zullen het alleen niet zo gauw tonen. We maken ze allemaal en dat is oke. En weet je, dit kan je echt op heel veel stukken in het leven toepassen.

Want het tekstje wat mij echt aan het denken zette, was deze; ‘Sometimes the strongest people in the morning are the people who cried all the night’. We denken altijd maar dat iedereen het zo voor elkaar heeft of nooit problemen heeft. Ik vind dat wel mooi dat je niet bij je problemen blijft zitten, maar soms vind ik dat ook wel eens lastig. Ik merkte dat vooral toen oma pas was gestorven. Er waren mensen in de klas die op de hoogte waren, en ik verwachtte ook niet dat mensen elke keer gingen vragen of het wel ging met mij. Maar ik had gewoon een lastige periode. Nogal logisch ook. En sommige dagen hoor ik dan van mijn klasgenoten hoe positief ik ben en dat ik zoveel lach en blij ben. Ik zie dat als een compliment, ondertussen wel. Maar weet je, op dat moment kwam dat ook wel als een compliment aan. Maar iets in mijn achterhoofd knaagde ook wel. Niemand wist hoe hard ik struggelde met het verwerken van het verdriet en hoeveel moeite ik moest doen om me elke dag uit bed te slepen op sommige dagen. Ik krijg altijd de opmerking dat ik zulke mooie punten heb en ik het perfect voor elkaar heb. Maar dat is niet zo. Ik ben ook maar een mens dat dingen probeert. Ik denk dat weinig mensen in de klas beseffen hoe hard die strijd is die ik soms voer tijdens lessen of tijdens ontwerpen. Door mijn perfectionisme welteverstaan. Ik doe mijn opleiding met heel veel liefde en zou het niet anders willen trouwens. Net als de wijsheid die ik heb. Mensen denken zo vaak dat ik weet hoe ik mijn eigen problemen moet oplossen en ik er wel uit kom. Uiteindelijk wel, maar ik kan het ook niet alleen. Het maakt niet uit hoe sterk of positief ik ben. Of hoeveel oplossingen ik heb. Ik ben ook een mens en af en toe wil ik gewoon iemand die mij zegt dat het goedkomt en mij een knuffel geeft. Natuurlijk vind ik al die complimenten heel mooi en leuk. Maar ik denk dat het goed is om te beseffen dat ieder persoon dat zo een perfect leventje lijkt te lijden, ook zijn probleempjes heeft. Ieder huisje heeft zijn kruisje. Net als dat perfecte gezinnetje. Wie weet breekt er vanaf de voordeur dicht is wel altijd stevige ruzie uit tussen de ouders en zijn kinderen al gauw weg omdat ze het niet weer willen meemaken. Niks is perfect, zo is het leven. Maar het is aan jou om er wel iets moois van te maken.

Ik denk gewoon dat het goed is om te beseffen dat alles ook een ‘backstage’ heeft. Zie het als een muziekshow. De werk en crew die daarachter zitten zie je ook niet zo heel vaak in beeld, maar toch zijn ze er. Dat is met veel elementen in het leven ook zo. Net zoals je leven op sociale media. Je zal niet zo snel op facebook zetten dat je ontslagen bent of je een baaldag hebt gehad. Er zijn mensen die dat doen, en ik ook wel eens. Maar ook social media is maar een momentopname. Je kan nog zo je best doen, je zal nooit het gehele plaatje zien van hoe iets zit. Ook in het echte leven niet. De enige die dat totaalplaatje kent, is toch echt de persoon zelf. Ik weet het, als ik een probleem heb moet ik er dan ook wel over praten of er iets aan doen. Dat probeer ik op mijn allerhardst elke dag. Maar het is soms lastig. Soms zijn er ook dagen dat ik moe word van mijn perfectionisme. Soms zijn er ook dagen dat ik in ruzie kom met mezelf of het lastig heb. Ze horen er allemaal bij. Maar ik kies er altijd voor om er het beste van te maken. Besef gewoon goed dat dingen niet altijd zijn zoals ze lijken. Ik denk dat je met die visie een realistischer beeld van dingen krijgt. Het is goed om de goede dingen te benadrukken. Dat juich ik wel toe. Maar weet dat niemand perfect is en iedereen problemen of fouten heeft. Je bent heus niet de enige.

Hoe denk jij hierover?

8 thoughts on “Het lijkt soms maar zo

  1. Je hebt helemaal gelijk! Moet wel zeggen dat ik er niet zo’n last meer van heb, van al die schijnbaar perfecte levens want die klik maakte ik al een tijdje geleden. Je kan ook naar jezelf kijken vanuit iemand anders zijn perspectief. Dan lijkt bij jou waarschijnlijk ook alles helemaal oké terwijl het niet zo is 🙂 Dat heeft mij alleszins wel geholpen.

    1. Die tip kende ik nog niet, goeie! Maar het is natuurlijk top dat het jou helpt in jouw leven. Dat maakt het gewoon leuker en beter. Niemand heeft een perfect leven, dat is gewoon zo.

  2. Wat een ontzettend mooi artikel. En ‘Sometimes the strongest people in the morning are the people who cried all the night’ vind ik ook echt een mooie quote; die denk ik ook wel op mij van toepassing is. Mensen dachten altijd dat ik het perfect voor elkaar had en dat ik altijd vrolijk was; helaas was de waarheid een stuk minder rooskleurig.
    En ondanks dat ik nu een stuk opener ben over wat er met me aan de hand is tegen de mensen om me heen draag ik vaak nog steeds dat masker; en er zijn maar een paar mensen om me heen die af en toe vragen hoe t echt met me gaat. Maar dat vind ik oke; want ik zit er zeker niet op te wachten om constant de vraag te krijgen hoe het gaat.

    1. Je reactie is zo herkenbaar! En het is goed dat je dat masker af en toe laat vallen, zo kunnen mensen je echt helpen. Bij mensen die je vertrouwt kan je dat inderdaad wel doen. En misschien is dat masker soms nog niet zo slecht hoor. Mensen zien dat vaak negatief, maar niet iedereen hoeft te weten dat je problemen hebt. En het is inderdaad prima als mensen het niet constant vragen. Zo ben jij ook niet constant gefocust op je problemen. Dankjewel voor je reactie!

  3. Een onwijs waardevol artikel en je stipt een heel belangrijk punt aan! Die quote kan ik me helemaal in vinden. Dat geldt zowel voor mijzelf als voor sommige mensen om mij heen. Je kent nooit het hele verhaal van een ander. Hoe mooi en perfect iemands leven ook lijkt, dat zegt nooit alles. Het is goed om je regelmatig te beseffen dat ook andere mensen strugglen, alleen al omdat dat helpt om te stoppen met vergelijken.

    1. Dankjewel! Jouw reactie is een prachtige aanvulling op het artikel. Iedereen heeft problemen, ook degene die het perfect lijken te hebben. Dat helpt mij wel met mijn perfectionisme trouwens

Comments are closed.

%d bloggers liken dit: