Trots | Waarom ik trots ben op mezelf

Hoi allemaal! Complimentjes geven is heel erg leuk. Bovendien verbetert het de dag van de mensen om je heen. Ook ik word heel blij van complimenten. Dus ik moedig dat alleen maar aan. Mensen hun dag beter maken is heel belangrijk. Bedenk dat je misschien wel de enige bent die dat doet voor een iemand. Net op een slechte dag, komt een lief woordje heel erg goed aan. Dan kunnen we dat het meest gebruiken. Maar ik ben ook voorstander van complimenten bij jezelf zoeken. Waardering hoeft niet altijd van een ander te komen. Ergens voelt dit artikel typen heel erg arrogant en zelfingenomen. Als grote ‘middelvinger’ bijna, ga ik het toch doen. Want ook ik verdien het om trots te zijn op mezelf. Een paar puntjes!

• Van bang en onzeker naar…

Misschien een van de dingen waar ik het meest trots op ben. Soms ga ik mee met mama om mijn kleine broer, die zit nu in de basisschool. En dat is altijd nostalgie, want ik heb daar zelf ook gezeten. Mijn volledige kleutertijd en lagere school. En natuurlijk verander je van een lager schoolkind naar een volwassene, dat doen we allemaal. Maar als ik het grote plaatje bekijk en de middelbare jaren erbij neem, dan ben ik wel een stuk zelfzekerder geworden. Ik moet mezelf er soms wel aan herinneren, dat ik van vrij ver kom. Ik neem er graag de woorden van mijn vertrouwenspersoon bij, dat ik kom van een bang vogeltje. En nu is dat totaal anders. Ik heb nog wel eens problemen met wie ik ben, maar veel minder. Ik ben ook nog niet waar ik moet zijn. Maar stap voor stap. Het komt wel goed.

• Ik slaagde in mijn vijfde middelbaar zonder tekenervaring

Ook hierop ben ik enorm trots. Zoals ik al vaker vertelde op mijn blog, ik ging na vijf jaar verzorging naar een tekenopleiding. Grafisch ontwerp en illustratie eigenlijk. Daarvoor moet je kunnen tekenen. Ik had geen ervaring. Mijn eerste rapport was om bij te huilen. Ik heb geluk dat mijn perfectionisme toen niet zo erg was als het nu soms is. Maar ik bleef doorzetten en volhouden. En mijn punten verbeterden. Op het eind van het jaar slaagde ik. En ik haalde afgelopen zomer, op mijn verjaardag mijn diploma. Het is natuurlijk wel middelbaar, waar ze veel minder streng zijn. Maar dan nog. Echt niet iedereen speelt dat zomaar klaar. Er zijn veel mensen die me zeiden dat ik dat nooit ging halen. Mijn diploma is wel een bewijs dat ik dat wel heb gehaald. Eentje waar ik nog met veel trots op terugkijk.

• Ik probeer of wil altijd het goede of beste voor iedereen

Ook ik maak fouten, ik ben niet perfect en ik weet ook niet alles. Ik blog niet omdat alles weet of omdat ik mensen perfect advies kan geven. Ook ik geef wel eens foute adviezen. Maar mijn intenties en hart zijn altijd goed. Ik heb het oprecht voor met mensen. Zelfs de mensen die mij kwaad doen, zou ik nog helpen. Dat maakt van mij ook een persoon waar je makkelijk misbruik van maakt, dat besef ik zelf ook wel. Gelukkig leer ik mijn grenzen kennen en voel ik steeds beter aan wie dat wel en niet wil doen. Het leven is een zoektocht en een leerproces.

• Een positieveling

Ondanks dat ik soms nogal veel meemaak, probeer ik wel altijd het licht te blijven zien. Toen mijn oma stierf in 2016, ben ik begonnen met mijn lichtpuntjes op te schrijven. Ik had destijds een boekenblog, maar dat was de enige ‘alternatieve’ soort blogposts die ik publiceerde toen. Ik blijf dat doen. Ook in hele lastige situaties, probeer ik iets goeds te zien. En bij baalmomenten, probeer ik er gewoon humor uit te halen. Er zijn ook dingen die ik met mijn positiviteit niet kan omkeren. That’s life. Ondanks dat niet alles makkelijk is, blijf ik lachen en vechten. Dat is wie ik ben, en ook altijd zal zijn. Dat hoort bij mij.

• A superempathetic badass!

Het is de baseline van mijn blog. Ik was vroeger als de dood voor mijn gevoeligheid. Ik haatte het, kon het totaal niet aanvaarden en zag het als een last. Altijd dat gehuil en die medelijden met iedereen. Gevoelig zijn is in een wereld als de onze niet altijd makkelijk. Dat zeg ik zonder zelfmedelijden of mezelf daar in te verzuipen. Toch sta ik elke ochtend op, vaak met nieuwe energie en vechterslust. En daarnaast gebruik ik de dag van vandaag mijn gevoeligheid als kracht. Net door mijn gevoeligheid waardeer ik mijn leven zo. Alles voelen kan heel erg druk en overweldigend zijn, en dat is het met momenten ook echt wel. Maar het is ook heel mooi. Zoals ik al eens vertelde, de momenten dat ik geraakt wordt door iemands woorden, de prachtige natuur of een nieuw nummer. Ik zou het niet anders willen.

• Ik durf mezelf te zijn

Als kind werd ik gepest en raar en gek genoemd. Helaas voor mij geloofde ik die woorden en durfde ik heel lang mezelf niet te zijn. Na een paar jaar doorbrak die gedachte, en ik voel me altijd anders. Is te wijten aan mijn hoogsensitiviteit. Wat mij anders maakt, maakt mij prachtig. En dat geldt echt voor ieder wezen op deze aardbol. Ook voor jullie. Ik verstopte mijn boeken jarenlang, om maar niet de stempel ‘nerd’ nog eens te krijgen. Ik droeg saaie t-shirts, om maar gewoon neutraal te zijn. Mijn liefde voor van alles stak ik weg, om maar aanvaard te worden. Nu niet meer. Ik heb die stap gezet, en ik ben nu zo goed als altijd mezelf. Ik kan je verzekeren dat alles wat in mijn kast ligt, kleren zijn waar ik zelf achter sta. En mijn boekenliefde straal ik overal uit. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik een boekenwurm ben. Ik leer en lees graag, en dat maakt mij inderdaad een beetje een nerd. Maar daar ben ik net trots op.

• Ik ben goed in tekenen en creatief zijn

De avond dat ik dit artikel aan het uitwerken ben, heb ik een vrij lang pleidooi achter de rug waarom ik van tekenen hou. Het is ook wel hetgene waar ik trots op ben. Het is niet altijd vanzelfsprekend geweest, wat ik al eerder zei. Ook ik heb veel moeten zoeken en ontwikkelen in mijn stijl en manier van tekenen. En ik weet zeker dat mijn stijl over twee jaar weer anders zal ontwikkeld zijn. Maar er zullen wel nog kenmerken van nu inzitten denk ik. Ik ben trots op mijn tekenstijl en op mijn creativiteit.

Wat maakt jou trots op jezelf?