Bloopers! | Onhandigheden en Nikita-momentjes

Hoi allemaal! Net zoals ieder ander mens op deze planeet ben ik ook niet perfect. Ik heb natuurlijk ook talenten, dingen die ik goed kan. Dingen waar ik in uitblink. Maar er is ook een eigenschap die mij kenmerkt: ik ben ongelooflijk onhandig. Vroeger zag ik dat als een negatief iets, maar nu zie ik het als iets dat me maakt tot wie ik ben. Hoe stom situaties dan ook wel eens uitlopen. Vaak genoeg kan ik er mee lachen. Soms is een portie zelfspot zo slecht nog niet. Het leverde in elk geval genoeg content op om een volledig artikel te vullen. Dus dat ben ik dan ook van plan!

bloopers van Nikita

  •  Popcorn laten aanbranden in de microgolfoven/magnetron

Ik heb zowel Belgische als Nederlandse lezers, dus ik dacht ik maak mijn artikel eventjes taalvriendelijk. Of hoe je dat ook zegt. Je snap me wel denk ik. Maar een paar zomers geleden hadden we popcorn in de kast. In van die zakjes die je moest plooien en op een bepaalde manier in de magnetron of microgolf moest leggen. En als je het dan juist deed, blies het zakje op en hoorde je pop-geluiden. En had je popcorn. Alleen liep dat niet zoals het hoorde te lopen. Ik vergat het aantal Watt naar beneden te doen. Resultaat? Zwarte, harde popcorn. Ik heb mezelf heel lang uitgelachen daarna hoor. Mijn vader heeft vervolgens een nieuw zakje opgewarmd voor me, zo had ik alsnog mijn popcorn. Ik dacht al dat die rookpluim die uit de magnetron kwam toen we hem opentrokken niet normaal was… Het verklaarde echter veel.

  •  De verkeerde bus naar huis nemen

Ik ging drie jaartjes in Brugge naar school. Een beslissing die me veel moed kostte maar heel goed is uitgedraaid. Ik deed dat echter niet met de trein, maar met de bus. Omdat ik kalmeer van lange busritten. Maar in mijn eerste jaar in die school ontdekte ik dat er een bus was die rechtstreeks reed naar een halte dicht bij huis. Met de bus die ik normaal nam, moest ik overstappen op het station. Wat stom was, want die overstappen liepen nooit vlekkeloos. De bus reed altijd te vroeg weg. Een bus die de hele rit deed was dus zoveel makkelijker. Alleen wist ik niet dat er twee bussen met dat nummer reden. Eentje ging maar tot aan Gistel, en de andere reed effectief door naar mijn gemeente. Ik nam de verkeerde, niet wetende dat hij dus maar tot Gistel reed. Ik had het niet door. Ineens stond ik terug in Brugge. Ik heb ook eens goed gelachen. Tegenwoordig kijk altijd goed naar de voorkant van de bus voor de bestemming. En als er toch twijfels zijn, vraag ik het nog eens na bij de chauffeur. Als ik nu ontdek dat ik toch op de verkeerde bus zit, weet ik inmiddels wel waar ik moet afstappen en overstappen. Weer een les geleerd dus.

  •  Mijn halte missen tijdens het lezen

Ik lees heel graag tijdens lange busritten. Althans, dat was vroeger een gewoonte. Eentje die ik wel terug wil en daar ga ik ook aan werken. Maar ik kon vroeger heel vaak zo in het verhaal zitten en dan vervolgens opkijken en ontdekken dat we net de halte zijn voorbij gereden. Bij korte busritten lees ik niet omdat het de moeite niet is, en ik dan sowieso mijn halte mis. Maar bij busritten van anderhalfuur dan lees ik graag veel. De tijd gaat ook vrij snel als je leest. Maar ja, dat besef je niet als je met je hoofd in een andere wereld zit. En dan heet je Nikita, en mis je je halte.

  •  De verkeerde bus nemen naar school

Oke, bij deze geef ik mezelf een beetje compassie. Het was de eerste dag dat ik naar de hogeschool ging en doordat ik in de namiddag les had, kon ik niet met de schoolbus gaan. En daar kwam bij dat de normale bushalte buiten dienst was, want er waren werken aan het station. Maar ik vond de reservehalte niet. Of ja, ik dacht ‘m te hebben gevonden. Bleek het de verkeerde te zijn. Ik heb er niet opgezeten, ik stond aan de verkeerde halte. Gelukkig merkte ik dat wel op tijd op.

  •  Op het verkeerde liftknopje drukken

Wanneer ik in een appartement naar beneden moet, neem ik vaak de lift. Daarvoor is hij gemaakt. Ik druk echter altijd op het verkeerde knopje. Dan ben ik verbaasd dat de lift niet in gang schiet. Tjah, als je op de vierde verdieping staat en blijft op die vier drukken, zal er inderdaad niet zoveel gebeuren. Misschien moet je het cijfertje nul eens proberen Nikita?

  •  Mijn laptop proberen aan te steken terwijl ‘ie niet opgeladen is

De laatste tijd heb ik inspiratie genoeg om iets neer te zetten. Of heb ik mijn Word-documentje waar ik eens in kan snuisteren. Dan heb ik er zin in en wil ik met frisse moed aan het bloggen slaan. En wanneer ik dan blijf drukken op die ‘power-knop’ van mijn laptop, blijft het scherm zwart. En dan realiseer ik me dat ik hem niet in het stopcontact heb gestoken en hij dus waarschijnlijk niet opgeladen is. Meestal steek ik hem dan in de oplader, en ineens doet hij het dan wel. Wonderbaarlijk.

Oke, genoeg bloopers voor vandaag. Welke onhandigheden of bloopers heb jij de laatste tijd meegemaakt?

Ontdek meer van Hoogsensitieve Held

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder