Hulp vragen een zwakte? | Welnee, dit is waarom!

Hoi allemaal! We leven in een prestatiemaatschappij. En ook in eentje die het liefst alles alleen doet. Hoe fijn is het als je vol trots kan vertellen dat je een probleem hebt opgelost helemaal zelf? Natuurlijk is dat goed en mag je trots zijn! Maar sommige momenten in je leven moet je aanvaarden dat ‘t niet alleen zal lukken. Dat er mensen om je heen zijn die je zullen moeten helpen. En dat is prima. Dat is niet zwak. Integendeel. Ik heb dit geleerd het afgelopen half jaar en graag geef ik deze wijze les door aan jullie.

Het is zo verleidelijk om te blijven doorknokken. Of om anderen ‘niet lastig willen vallen’. We kennen het allemaal, en ik ook. Het liefst vind ik op al mijn problemen zelf een oplossing of remedie. Ik zal ook wel zelf dingen ondernemen om er iets aan te doen. Maar je kan niet al je problemen of zorgen alleen aan. We zijn met miljoenen op de wereldbol, en we kunnen elkaar helpen. Dus laat het toe. Laat je helpen, laat je steunen. Want het is absoluut geen zwakte als je hulp kan vragen, integendeel. Het is juist een kracht

Waarom dan hoor ik je denken? Het is toch juist goed als je jezelf kan redden. Wanneer je veel zelfredzaamheid hebt? Ja, dat zijn inderdaad goeie eigenschappen en je hebt die nodig om er te raken in je leven. Niemand zal elke dag je hand vasthouden om te vertellen wat je moet doen. Hoe stom of misschien cru dat klinkt, het is realiteit. Maar dat betekent niet dat het niet oke is om hulp te vragen. Het is juist sterk dat je dat kan. Zoals ik al eerder zei, we leven in een maatschappij die alles zelf wil doen. Toegeven dat het niet meer lukt is niet echt gemakkelijk dan. Zeker niet als je jezelf vergelijkt met anderen. Die vriendin heeft dat bereikt en die kennis heeft dat bereikt. Wanneer je je sociale media opentrekt is het het ene hoogtepunt na het andere. Hoewel sociale media absoluut niet realistisch is. Het lijkt alleen maar zo. Mensen vertellen ook niet altijd dat ze dat met hulp hebben klaargespeeld. En dan tussen al die schijnbaar perfecte mensen (wat niet zo is trouwens!) je kwetsbaar opstellen en vertellen dat je een probleem hebt? Dat het niet meer lukt en je het anders wilt. Dat je het niet meer alleen kan en naar iemand stapt om je te laten helpen? Het is echt wel een kracht, en niet iedereen gegeven. We zijn allemaal zo goed in zeggen: dat gaat me wel lukken, ik zet nog even door. Of de andere klassieker: het komt wel goed. Maar misschien is het net sterk om te zeggen dat het niet goedkomt. Dat je niet meer kan, dat je hulp nodig hebt.

Het is ook wel een stap die je verder gaat brengen dan blijven ‘dobberen’ in je situatie. En ja, hulp vragen of een verandering doorgaan is eng. Dat ga ik niet ontkrachten, ik weet dat zelf ook wel. Maar uiteindelijk wel de beste keus. We zijn ook niet gemaakt om alles alleen te doen en er zijn zoveel mensen die je kunnen helpen. Dus neem die kans. Vraag hulp. Maar geloof ook in jezelf. En ondanks dat je hulp krijgt, doe jij ook goede dingen. Als je gesprekken hebt bij een therapeut dan helpen die. Maar uiteindelijk ben jij wel degene die erdoor moet. Dus nee, niet alles wordt opgelost door die ander. Heel veel heb je nog steeds zelf in de hand.

Er zijn heel veel mensen die een probleem hebben en koppig doorvechten. Uiteindelijk komen ze dan wel aan bij iemand die hen kan helpen, maar jaren later. En dan heb je al die jaren al doorgemaakt al vechtend. Waarschijnlijk heb je er wel uit geleerd, dat niet. Maar het kan zoveel simpeler. Gewoon door hulp te vragen. Samen kom je er wel uit en kan je je leven beteren. Alleen al de beseffing dat je niet verder wilt zoals nu, is een hele krachtige. Want vanaf dat moment kijk je ook uit hoe je het kan veranderen. En dat doe je dan vaak met hulp. Ik sluit dit artikel af met een mooie quote;

” Asking for help is not giving up.
It’s refusing to give up ,,

Vraag jij gemakkelijk hulp aan anderen?