Hoi allemaal! Deze week startte vrij lastig, maar hij beterde gelukkig wel door de week. Die genietmomentjes van twee weken geleden kwamen terug. Ik merk wel nog steeds dat ik heel moe ben, maar dat hoort erbij. Het is voor iedereen die werkt nu echt een hele drukke periode. Alle succes ook aan de mensen die nu aan het werk zijn of terug begonnen zijn met werken. Veel meer heb ik ook niet te vertellen, want het was een fijne week, maar ook een heel gewone week. Alhoewel, ik ging wel tegen het einde van de week naar het ziekenhuis voor onderzoek rond mijn pols.
★ Zoals ik al zei, mijn week startte niet zo heel goed. Op zich ging het in de ochtend prima, ik was rustig. Ik heb ook besloten om vanaf nu elke dag om 7u30 op te staan zodat ik op mijn gemak kan doen. En dat bevalt me enorm! Voor ik ging werken sneed ik aardbeitjes zodat ik een gezonde snack had voor in mijn pauze. ‘s Morgens las ik verder in mijn boek. De middag verliep minder vlot, ik heb geen idee wat ervoor gezorgd heeft dat alles ineens omsloeg. Ik was in elk geval blij als ik op mijn trein naar huis zat. Op naar een beter dag.
★ Ik had de late shift en gelukkig ging het een stuk beter dan maandag. In de ochtend herinner ik me niet meer wat ik heb gedaan, heel weinig denk ik. ‘s Middags ging ik werken en het was rustiger in de winkel. Ik voelde me ook een stuk beter dan maandag, dus dat maakt ook wel verschil. ‘s Avonds had ik een mailtje van mijn psycholoog, ik had haar een bedankje gestuurd op mail omdat ik zo blij ben met de dingen die verricht zijn. Haar antwoord was zo mooi en warm. Ik denk dat dat net hetgene was dat mijn dag nog beter maakte. Ik voelde me na dat mailtje ook extreem gelukkig. En ik kreeg heel veel energie, niet handig vlak voor je gaat slapen. Maar oke, het gaat om het feit dat ik me extreem blij voelde.
★ De laatste late shift voor ik thuis ben. Ik merkte ook wel dat ik moe was en opstaan werd lastiger. Maar het is gelukt. Ik ben eerst een paar boodschappen gaan doen voor ik ging werken, want er was weinig in huis. Ik werk zelf in een winkel, maar ik had een paar dingen in mijn hoofd die wij niet verkopen. En dan zou het onnozel zijn om de helft ‘s morgens te doen en de andere helft op mijn werk. Vandaar dat ik het maar in een keer gedaan heb. De middag liep op zich wel heel snel en daar was ik blij mee. Onderweg naar huis ging de zon al een beetje onder en het was een mooi zicht.
★ Vrije dag! Ik had in de ochtend een afspraak bij de dokter voor mijn pols. Alweer. Maar ik blijf gaan tot het opgelost is. Eigenlijk is het meer mijn duimgewricht en hand en niet meer mijn pols. Ik teken heel veel en graag, en dan is dat gewoon echt hele stomme pijn. Ik teken ook heel weinig nu om mezelf te sparen, maar ik merk wel dat ik het oprecht mis. Tekenen is echt mijn alles, het heeft me al door zoveel heen geholpen. De dokter heeft me doorverwezen naar de specialist. Omdat het niet normaal is dat ik in minder dan een jaar tijd drie peesontstekingen heb. Toen ik terugkwam en mama thuiskwam was er een pakketje geleverd, mijn boek was er. Normaal ga ik er zelf om in de winkel, maar met alle drukte die ik hoor in de winkelstraten heb ik daar geen zin in. Ik bestel wel via Libris, dus de boekhandels blijven gesteund. Libris is net een platform dat daarvoor staat. In de namiddag had mama beloofd om te gaan wandelen met de hond van een van haar vriendinnen, en ik ging mee. Het heeft me wel deugd gedaan. Nu ga ik relaxen en lezen. Ik moet zeggen dat ik wel een beetje stress heb voor de controle bij de specialist. Maar het komt wel goed.
★ En toen brak de vrijdag aan. De dag waar ik voor vreesde. Op zich ging de rit naar het ziekenhuis goed en het wachten in de zaal bij de specialist ook. Hij zei uiteindelijk dat hij foto’s wilde laten maken, om zeker te zijn dat er niks aan de hand is. En ook daar had ik geen problemen mee. Tot ik beneden vroeg waar de medische beeldvorming (want zo heet dat in mooie woorden) lag. En toen ze wees in de richting, voelde ik mijn kalme gemoed ineens 380 graden draaien. De medische beeldvorming ligt in dezelfde gang die we altijd moesten nemen om naar opa te gaan. En waar we ook wel eens met hem door reden als hij eventjes buiten wilde zitten. Toen ik die gangen terugzag en die liften. De oogarts in maart was een ding, die zit in het midden van het ziekenhuis en totaal niet aan de kant van de gangen. Maar dit was wel eventjes anders. Normaal denk ik terug aan de goeie herinneringen en krijg ik daar een warm gevoel van. Maar dat allemaal terugzien bracht heel veel flashbacks en verdriet. Ik voelde mijn hart in tienduizend stukken breken. Maar ik ben erdoor geraakt. Blijk ik gewoon gevoelige pezen te hebben. In de middag ging ik werken.
★ Voor het weekend heb ik niet echt foto’s, dus ik vertel het maar zo zonder foto’s. Zaterdag was ik thuis, ik merkte wel dat dat ziekenhuisbezoek een impact op me had want ik voelde de naslag nog steeds. Daardoor was ik ook een beetje down en was mijn enthousiasme niet heel groot. Ik was ook moe en had pijn. In de namiddag deed ik boodschappen en daarna deed ik vrij weinig.
★ Zondag moest ik een hele dag werken, dus ook daar kan ik heel kort over zijn. Het was ook heel druk en dat heb ik ook gevoeld. Tegen het einde van de werkdag was ik echt kapot. Ik was ook vergeten dat de treinen weer als normaal reden en daardoor mistte ik mijn trein. Maar dat vind ik niet zo erg, er zijn grotere drama’s in het leven. Op zich zat mijn gemoed wel een stuk beter dan zaterdag. Dus ik hoop dat ik dat deze week weer kan oppakken. Verdrietig zijn is best oke en ik laat het ook echt toe. Maar het liefst van al ben ik blij. Dat is ook beter voor mijn energie. Ik merkte ook zondag dat ik opstond met pijn en moeheid en normaal kan ik daar mee dealen. Normaal kan ik dat aan. Maar ik had het er deze keer gewoon eventjes mee gehad, met mijn lichaam. Maar kijk, er komen wel weer betere dagen. Zowel lichamelijk als mentaal. Al was zondag mentaal al wel een betere dag.
Leuke foto’s in dit weekoverzichtje. Balen van je pols, ik hoop dat er een oplossing komt zodat je weer fijn kan tekenen.