Een maand terug online en hoe ik dat ervaar

Zoals jullie wel weten heb ik mijn social media pauze eerder stopgezet. Ik had geen zin meer. En normaal ben ik dan een diehard volhouder, maar ik had gewoon geen zin meer. Dus vandaar. En het is niet zo’n grote ramp. Geleerd heb ik sowieso en mijn kijk op social media is ook enorm veranderd. Het doet me een stuk minder. Dat en meerdere dingen wilde ik vandaag eens bespreken. Let’s go!

Het voelt nog steeds een soort van raar om terug online te zijn, maar tegelijkertijd ben ik het ook weer gewend. Maar het lijkt alsof er een deel waarde die ik er vroeger aan hechtte weg is. Het is een beetje moeilijk om uit te leggen. Het is niet dat ik vroeger veel waarde hechtte aan likes of comments op welk platform dan ook. Maar nu nog veel minder. Nu gooi ik iets online omdat ik dat leuk vind, zonder me echt bezig te houden met wat anderen daarvan denken of hoeveel likes ik ga krijgen. Dat betekent niet dat ik niet nadenk over wat ik wel en niet deel. De meeste dingen die ik deel zijn heel alledaags en totaal niet privé. Heel gek om te zeggen terwijl ik wekelijks een persoonlijke update online gooi die wel wereldwijd te lezen is. Maar dat is toch anders. I don’t know why. Vroeger was ik aan het wikken en wegen wat mensen wel zouden denken als ik X of Y online zette. Ik weet niet of ik daar ooit iets over verteld heb, maar het was wel zo. Terwijl ik dat nu veel minder doe. Tegelijkertijd heb ik ook een stuk minder om te delen nu. Misschien ook omdat ik niet echt spectaculaire dingen meemaak of doe nu. Ik ging wel al eens met vrienden iets gaan eten of de stad in. Terwijl ik nu vooral thuis zit om te rusten. En ook gewoon omdat mijn onderzoeken het niet toelaten om af te spreken. Ik mis het wel, dat geef ik toe. Maar daar gaat het nu niet over. Vele dagen is het gewoon ‘s morgens lezen of bloggen en ‘s middags werken. En om daar nu elke dag een status over te posten… Maar ik gebruik wel Instagram Stories heel vaak. Maar ook daar deel ik niet meer alles, omdat ik daar geen behoefte meer aan heb. Ik volg meestal mijn gevoel. Soms heb ik zin om veel te delen, soms ook niet. En zolang ik me daar goed bij voel, is het allemaal oke.

Ik moet wel zeggen dat ik me daar eerst wel druk in maakte toen ik terugkwam. Die mening van anderen op social media had ik niet tijdens mijn pauze. En dat was heel fijn. Maar eigenlijk is er niemand echt in mijn vriendenlijst die echt haatcomments zou achterlaten, de meeste mensen vinden mij leuk om wie ik ben. En als dat niet zo is, zegt dat meer over die ander dan over mij. Ik heb niet het meest boeiende leven en ik doe geen baanbrekende dingen. Maar hoeveel mensen in het dagelijks leven doen dat echt? Heel weinig. Uiteindelijk krijg je van iedereen vaak maar de ‘best off’ te zien van hun dagen. Ik heb die knop kunnen omdraaien. Als ik nu een liedje wil delen dan doe ik dat gewoon. Als ik zin heb om 100 stories te uploaden, doe ik dat ook gewoon. Die drang heb ik niet meer. Het gebeurt heel vaak dat ik dagen niks online zet omdat ik geen zin heb of gewoon niks te delen heb. En dat is waarschijnlijk het resultaat van mijn pauze.

Tegelijkertijd merk ik wel dat ik mezelf soms wel moet tegenhouden. Soms moet ik mezelf wel echt vertellen, van nu is het genoeg geweest. Leg die telefoon weg en ga iets doen. Er zijn ochtenden die verloren gaan aan scrollen en liken, en dat heb ik van de week gemerkt. En dat wil ik niet meer nu, dus daar heb ik iets aan gedaan. Mijn opgelegde regel van geen social media voor 9u ‘s ochtends slaagt meestal wel. Net als geen social media tijdens het eten. Wanneer ik overstuur ben of mijn dag niet heb ben ik ook minder online. Om mezelf te beschermen tegen de overvloed (ik vond het woord niet :p) prikkels die ik dan te verwerken krijg. Op het moment zelf merk ik nooit zo dat ik overprikkeld raak, maar nadien wel. En ook om mezelf te besparen dat ik mezelf ga vergelijken met mensen die wel gewoon gelukkig zijn. Ik weet het, je weet nooit wat er gebeurt als de camera van de telefoon uit gaat. Maar als ik overstuur ben kan ik niet relativeren, ik weet dat van mezelf. Soms gooi ik mijn apps er een paar dagen af als ik daar behoefte aan heb. Het idee dat ik dingen aan het missen ben, raakt me al lang niet meer. Ik heb meer dan een halfjaar allerlei zaken gemist en ik heb het overleefd. Op dat soort dagen denk ik aan mijn rust en ontspanning. En dat werkt. Social media is leuk, als je er op een goeie manier mee omgaat.

Ben ik blij om terug te zijn? Ja. Ik vind het leuk om dingen te delen, te reageren op leuke statussen en ik hou er ook van om quotes en inspirerende ‘shizzle’ te zien passeren. Dat zet mij ook altijd aan het denken over mijn eigen doen en laten. Dus ja, ik ben blij terug te zijn. Maar aan de andere kant merk ik ook iets. Vroeger stond social media veel centraler in mijn leven en blaasde ik het altijd op. Terwijl ik dat nu niet meer heb. Het doet me een stuk minder. En dat was de bedoeling. Dus al bij al ben ik blij met deze ‘vorderingen’ zal ik maar zeggen. Als ik echt dingen wil delen, doe ik dat het allerliefste hier, op Hoogsensitieve Held. Hier kan ik mijn ei altijd kwijt en bovendien kan ik zoveel vertellen als ik zelf wil. Je hebt natuurlijk ook mensen die bloggen via een Facebook-pagina of hun Instagram en als dat werkt voor jou is dat fantastisch. Maar ik heb liever mijn blog om zulke lappen tekst te schrijven. En gelukkig doe ik dat ook graag. Ik kan wel zeggen dat mijn liefde voor bloggen heel hard is gegroeid tijdens die detox. De blogliefde was er natuurlijk al, vanzelfsprekend. Maar ik merk dat als ik scrol op social media, ik op het einde van de rit altijd weer naar mijn blog terug verlang. Dus dit is mijn plekje, hier hoor ik thuis 🙂

Welke rol speelt social media in jouw leven?