Week in beeld 63 | De herfst is in het land!

Hi allemaal! Deze week sloeg het weer compleet om, de zomer zit er nu echt op. Wel pijnlijk na die mooie septembermaand. Helaas, aan alle mooie liedjes komt een einde. Ik moet zeggen dat ik het er moeilijk mee heb. De afgelopen weken was het weer nog vrij goed en ik had al veel last. Ik probeer niet pessimistisch te denken, maar de lastigere maanden komen er weer aan. Aan de andere kant heb ik gemerkt dat ik lezen onder mijn elektrisch deken ook wel knus vind, en de warme pyjama’s en knusse truien komen ook weer uit de kast nu. Voor de rest was het een heel rustige week, ik ben veel thuis geweest maar heb er wel van genoten. Naast dat kocht ik eind deze week ook iets aan wat van pas komt als blogger. Nu al blij met die aankoop.

Dit is de schade na meer dan twee maanden elke dag een nieuw buisverband rond mijn vinger draaien. De wonde is genezen dus vanaf nu is het ook niet meer bedekt. Ik heb de afvalzak in de badkamer leeggemaakt. Welgeteld 8 dozen buisverband, drie doosjes pehahaft en vijf vellen vetverband. Maar het was het allemaal waard want mijn vinger geneest goed. Helaas voor mij was het een breuk dus dat reageert ook op het weer. Mijn middelvinger nog het ergste van al. Het gaat goed met de genezing, maar ik voel wel nog heel veel pijn. De pees had ook een vrij diepe snee en dat die nog aan het herstellen is voel ik wel. Met mijn ringvinger gaat het goed. All is good dus 🙂

Ik deed ook voor de eerste keer een zelftest. Over het algemeen was het niet zo ingewikkeld, maar ik heb die wisser echt veel te diep gestoken want de tranen sprongen in mijn ogen. Voor mijn slaaptest in januari moest ik ook een test doen, maar dan in het triagecentrum. Die vrouw die het toen deed was er duidelijk beter in dan ik. Ik denk dat ik nog een hele dag heb lopen snotteren erdoor. Ik heb geen symptomen trouwens, maar het was voor een afspraak waar ik echt safe wilde zijn woensdag. En aan de andere kant, met mijn risicofactoren is het altijd een geruststelling als ik zie dat ik negatief ben voor corona. Dat betekent niet dat ik nu als een gek elke week testen ga doen, maar de afspraak was best wel belangrijk. Ik ga er ook nog niet te veel over delen, pas als ik meer nieuws heb.

Zoals ik al zei, ik had last van het weer. Aan alle lieve mensen die me vorige week een betere pijnweek toewensten, helaas is dat niet gebeurd. Toch vind ik jullie medeleven echt heel lief. Dat neemt de pijn niet weg helaas, maar het verzacht wel mijn mentale pijn die ik er soms door heb. Dat viel gelukkig wel mee deze keer. Ik startte Disney+ op en zette de film van Miss Peregrine’s Home For Peculiar Children. Ik ben de reeks ook aan het lezen, dus ik ben helemaal in de sfeer. Wat ik niet erg vind want naast twee boeken van Judith Visser zijn dit echt mijn favoriete boeken. Wat veel boekenwurmen hebben met Harry potter, heb ik met de boeken van Ransom Riggs. Al ben ik nog altijd niet eens met hoe de film in elkaar zit. Zeker nu ik de reeks tegelijkertijd aan het lezen ben merk ik hoeveel er niet klopt aan de film. Een voorbeeld is dat Emma in het boek de persoon is die vuur kan maken met haar handen, in de film is ze de persoon die zo licht is dat ze in de lucht kan zweven. Dat soort kleinigheidjes storen mij dan wel, vooral omdat het mijn favoriete boeken zijn. De film is zeker niet slecht, maar lang leve de boeken. Sorry voor mijn rant haha.

Woensdag had ik de spannendste dag van de week, de afspraak is naar mijn gevoel wel goed gegaan. Onderweg naar daar las ik om mezelf af te leiden. As I said, ik ben de reeks van Ransom Riggs aan het lezen. Ondertussen ben ik bijna klaar met het eerste boek. Best wel confronterend als ik me bedenk dat ik vroeger dit boek in twee dagen erdoor trok, dat dat nu meer dan een week duurt. En niet perse omdat ik het zo druk heb, maar omdat die ijzersterke leesconcentratie is verloren gegaan aan brain fog door mijn pijn. Maar dat betekent ook dat ik veel langer kan genieten van Jacob en zijn vrienden natuurlijk. Ik kijk vooral uit om de laatste twee delen te verslinden want die heb ik nog nooit gelezen. Maar je favoriete boeken herlezen is altijd een beetje als thuiskomen van een lange reis.

Na de afspraak ging ik nog iets drinken en lunchen met mijn vriend, want die moest pas in de namiddag werken. Het was lekker en gezellig. Ik had ook een hele mooie broek gezien in een winkel, maar ik heb discipline getoond en hem laten hangen haha. Ik wil graag een beetje op mijn koopgedrag letten komende tijd, hoewel ik wel heel veel nieuwe broeken nodig heb want de paar skinny jeans die ik nog kon verdragen zijn inmiddels ook een probleem geworden. Helaas.

Fysiotherapie ging niet door deze week, ik had mijn afspraak geschrapt vorige week. Maar ik wilde wel mijn portie beweging gehad hebben. Dus ik haalde de Ringfit nog eens uit de kast. Ik heb geen nieuwe levels gedaan, daar had ik geen zin in. Vooral losse mini-games. Beweging is beweging! Uiteindelijk heb ik toch een mooi halfuur staan sporten. Ik wilde nog wat langer door maar mijn lichaam was aan het smeken om te stoppen. Dus toen ben ik in de douche gesprongen en heb ik dat ook gedaan. En nu voel ik nog steeds de spierpijn van het sporten. En van de regen. Soms zou je je afvragen of ik het expres opzoek, dat is niet zo. Niet bewegen maakt het veel erger. En om eerlijk te zijn, af en toe eens goed sporten is ook goed voor mijn welzijn. Luisteren naar de signalen van mijn lijf is belangrijk, maar luisteren naar mijn mentaal welzijn is dat ook. Chronische pijn hebben is soms al zwaar genoeg zonder dat je dat negeert. Misschien moet ik daar eens een blogpost over schrijven, de strijd tussen mentaal en fysiek soms.

Ik ontdekte ook dat ik nog meer als vorige keer achter loop op mijn reading challenge. Het zal spannend worden tegen over een paar maanden, maar ik denk dat ik hem dit jaar niet zal halen. Of ik zou een serieuze leesgoesting moeten krijgen. Maar dan nog, twintig boeken is wel veel. Aan de andere kant, ik ga waarschijnlijk veel moeten rusten want de koude maanden kosten mij veel meer energie. Hopelijk lukt het om hier en daar iets te lezen dan. We zullen zien. Tis geen ramp en niemand gaat dood als ik hem niet haal. Alleen kan mijn perfectionisme daar niet zo goed tegen haha.

Lang leve het elektrisch deken dat ik een tijdje terug bestelde. Ik heb er deze week al heel vaak onder gelegen. Niet enkel omwille van de pijn, maar ook vanwege de kou. Dat het weer kouder wordt buiten voel ik ook. En door de pijn slaap ik ook minder goed, dus dat maakt me ook gevoeliger voor koude. Gelukkig is het geen straf om knus onder mijn deken te liggen. Ik gebruik hem trouwens niet om te slapen, dat is te gevaarlijk. Ik gebruik hem wel, maar losgekoppeld en uit. Waarom ben ik er nu pas opgekomen om dit ding in huis te halen. Had me zoveel frustratie gespaard vorige winter. En de buitenkant is van fleece dus what more could you wish for?

Ik had een nieuwe afspraak in het ziekenhuis vrijdagochtend waardoor ik heel vroeg uit bed moest. Hoewel, zeven uur is nu ook niet zo vroeg. Wel voor iemand die al twee maanden niet meer aan het werk is. En het was ook nog donker vanmorgen en daar heb ik ook altijd moeite mee als ik vroeg moet opstaan. Mijn beloning was wel dat ik voor het eerst in lange tijd kon genieten van de zonsopkomst. Allee ja, zonsopkomst. Veel zon was er niet aan…

Toen ik van het ziekenhuis kwam deed ik een grotere aankoop. Ik was er al een tijdje over aan het nadenken. Ik ben blogger, ik schrijf veel en ben veel bezig op mijn iPad. Maar als ik veel pijn heb of in bed blijf, heb ik niet altijd de motivatie om een paar uur met mijn laptop op schoot te zitten. Mijn iPad is veel lichter. Met die gedachten heb ik een Magic Keyboard aangeschaft. Dat is een toetsenbord dat zich met Bluetooth aan je iPad koppelt. Op zich heb je gewoon je toetsenbord op scherm he, maar voor lange blogposts werkt dat voor geen meter. Ik heb er nu deze blogpost mee geschreven en tussendoor een paar berichtjes op Instagram mee getypt en ik ben er heel blij mee! Denk dat ik en mijn nieuwe toetsenbord dikke vriendjes gaan worden. Het was een dure aankoop, maar wel eentje die ik ga benutten. En tis eentje voor mijn gezondheid. Merci trouwens aan de mensen die een reactie achterlieten op mijn postje over pesten. Ik ben altijd dankbaar voor jullie lieve woorden, maar deze lag heel gevoelig en daardoor raakten de reacties me ook keihard. Merci, jullie zijn de beste. This is why I am a happy blogger ❤️

Kijken jullie uit naar de winter?