Hi allemaal! Ik was net mijn collages aan het samenstellen en bekijken wat ik heb aan materiaal voor deze week. Het antwoord: vrij weinig. Het was ook niet echt de beste week ter wereld en ik merkte dat heel erg. Wanneer ik me slecht voel dan ga ik in overlevingsmodus en weinig foto’s maken hoort daar een stukje bij. Niet altijd. Maar als ik in overlevingsmodus zit dan doe ik meestal enkel het ‘nodige’ of ‘vertrouwde’ en dan vergeet ik ook foto’s te maken. Ik heb wel tot het midden van de week notities gemaakt en de rest van de week zit nog vrij vers in mijn geheugen dus tis beter dan niks.
Afgelopen week was heel zwaar. Zowel mentaal als fysiek. Ik zou kunnen zeggen ‘maar he, er waren lichtpuntjes’, zoals meestal. Maar ik voelde ze deze week soms heel moeilijk. Zeker het einde van de week. Ik bezocht wel mijn middelbare school en dat was iets waar ik enorm naar uitkeek! Het was kort maar krachtig en het was denk ik een van de redenen dat ik afgelopen week heb doorstaan. Dus bereid je voor op een niet al te gezellig overzichtje, ik heb bijna elke dag wel een flare-up gehad en daar werd ik echt niet vrolijk van. Volgende week wordt het weer een beetje beter dus ik zet daar mijn hoop op in.
MAANDAG 25 APRIL 2022
Op zich begon de week echt heel goed. Ik werd uitgerust wakker voor mijn wekker, wat altijd een fijn besef is. Alleen al dat uitgerust wakker worden is een zegen. Ik pakte mijn aardbeitjes en daarmee was ik ook extreem blij want ik hou van aardbeien. En het feit dat dat betekent dat de zomer in zicht is. Yes! Nadien kleedde ik me aan en ging ik een pakketje ophalen. Helaas was het net keihard beginnen regenen toen ik de voordeur open trok. Maar ik moest terug zijn op tijd want Albert Heijn kwam ook nog en er was niemand thuis die die bakken kon aanpakken. Gelukkig lag de winkel waar mijn pakje lag niet ver weg, en ik had direct een bus. Hij ligt niet ver maar toch ver genoeg om kletsnat te zijn in die regen dus ik nam de bus en dat kortte mijn tocht wat in. In de terugweg begon het helaas ook te waaien, maar ik had mijn pakje! En onderweg was ik Encanto aan het luisteren dus in mijn hoofd zat ik op een eiland in de zon bij de familie Madrigal. Tis dat K3 en Leonardo Di Caprio door mijn koptelefoon schalt of Bruno zat in mijn hoofd.
In de namiddag sneed ik mijn groenten voor de hele week en ging ik lezen en wat schrijven voor mezelf. Het was op zich een fijne dag zonder al te veel pijn, dus ik dacht eigenlijk dat die vibe ging blijven hangen ondanks het weer. Vooral omdat ik uitkeek naar mijn plannen van zaterdag. Maar het mocht niet baten helaas.
DINSDAG 26 APRIL 2022
Nieuwe werkweek! Ik werd heel goed gezind wakker en ik schreef wat voor mezelf en las blogs. Het was een hele fijne ochtend en opstart, en de dag ging alleen maar goed voort. Op de trein las ik mijn boek, ik ben momenteel bezig in ‘Middernacht Bibliotheek’ van Matt Haig. Ik snap waar de hype vandaag komt, want het is wel echt een mooi verhaal en het doet je wel echt nadenken. Ik hou van boeken die dat losmaken. Ik was toen een uurtje aan het werk toen er iets heel leuks gebeurde! Een vriendin van een groep die ik al bijna tien jaar ken online was in de stad waar ik werk en ze had gevraagd waar ik werk. En ze was speciaal voor mij langs geweest! Het was zo leuk om haar te meeten! Uiteraard was het geen meet van een paar uur want ik moest werken maar het was zo speciaal! Echt precies zoals ik haar online kende. Dat soort vriendschappen zijn goud waard. Zeker een hoogtepunt in mijn week.
De rest van de dag verliep vrij rustig, het was niet zo’n hele drukke werkweek. Helaas kwam toen pijnaanval een van deze week aangelopen, maar het was niet zo heel druk waardoor het houdbaar was. Op de ene foto zie je trouwens het mooie kunstwerk als de zon door de bomen schijnt wanneer de zon aan het ondergaan is. Dit is een stukje van waar ik rijd om naar mijn werk te gaan of naar het station te gaan ‘s avonds. Ik geniet er altijd weer van. Mijn trein had vertraging, wat ook een traditie was deze week. Op zich heb ik daar geen last van en ben ik best wel geduldig en kan ik dat relativeren. Maar naar mate de week vorderde werd mijn geduld iets minder en irriteerde ik me er wel aan. Ik heb ook mijn moeilijke momenten. Nadien reed ik naar huis via de dijk, wat ook weer een lichtpuntje was. Ik keek ‘s avonds nog eventjes op Vinted, maar de laatste tijd scoor ik weinig pareltjes. Das op zich goed voor mijn portemonnee dus je hoort me niet klagen. En met wat in mijn kast ligt op dit moment ben ik ook wel tevreden, maar ik merk dat ik nog niet helemaal blij ben met mijn kast dus.
WOENSDAG 27 APRIL 2022
Helaas werd ik woensdag wakker met pijn, en ik nam ook echt pijnstilling deze keer. Het is al heel lang geleden dat ik dat heb gedaan dus dat zegt wel iets. En mijn pijngrens is een heel stuk hoger geworden sinds ik ziek ben. Dat moet wel, anders is er weinig leven mogelijk. Waarmee ik niet wil zeggen dat mensen die bedridden zijn door pijn geen leven hebben natuurlijk, als het niet gaat, dan gaat het niet. Alle respect daarvoor. Mijn pijnstiller en een warme douche haalden wel de scherpe rand weg. Dat is niet alles, maar dat is wel waar ik dankbaar voor ben. De pijn werd ook wel wat verzacht doordat ik clipjes van K3 keek en zo heb ik toch genoeg moed verzameld om de dag te doorstaan. Het zijn de kleine dingen des levens en soms is een klein duwtje in de rug alles wat je nodig hebt. Ik las op de trein verder in lijn boek en ik had roze olifanten sokken aan! Ik vind ze wel grappig haha. Niet dat ik ooit al roze olifantjes heb gezien want ik heb nog nooit een kater gehad. Het was zo’n trein met extreem zachte zetels en dat was ook fijn. Het was geen al te drukke dag en de levering zat al voor een heel groot deel in toen ik aankwam. Met dank aan mijn collega’s, ik ben ze daar heel dankbaar voor. ‘s Avonds had mijn trein weer vertraging maar ik kwam goed en wel thuis.
DONDERDAG 28 APRIL 2022
Vanaf nu beginnen dus de dagen dat ik weinig foto’s maakte haha. Ik had fysio, een beetje vroeger dan anders en die ging vrij vlot. Er was weer een stagiaire en een hele lieve. Ze vond het ook super cool dat ik mijn trui van K3 aan had en ik daar zo’n grote fan van was. Vond ik wel een leuk complimentje. In het terugkeren moest ik nog eventjes wachten op mijn trein, dus ik parkeerde mezelf in de Starbucks en genoot van een Chocolate Chip Frappucino, wat ondertussen mijn favoriet is. In de namiddag had ik platte rust. Ik las wat, keek wat Youtube en deed een dutje. Ik was rond vier uur wakker geweest voor een uurtje omdat ik niet kon slapen en dat ene uurtje voelde ik dus wel. Na het eten deed ik niks speciaals meer en ging ik slapen. Op hoop van zegen dat ik goed ging slapen, maar dat was gelukkig geen probleem.
VRIJDAG 29 APRIL 2022
Vrijdag was niet mijn dag. Net als de andere dagen werd ik wakker met heel veel pijn. Dit was ook het moment dat ik het gehad had. Normaal ben ik vrij positief en laat ik me niet klein krijgen door mijn ziekte, maar vandaag lukte dat niet. En das oke. Die momenten zijn er ook en ze zijn net zo belangrijk om te uiten en delen als de goeie momenten. Ik las mijn boek, bestelde mijn boodschappen online voor volgende week en ging werken. Het was een moeilijke shift, ik had er eigenlijk ook niet zoveel zin in. Echt tot mijn pauze heb ik echt een vrij slecht humeur gehad. Ik werk dat niet uit op anderen, dat niet. In mijn pauze keek ik TikToks van K3 en dat draaide mijn mood voor een groot stuk om, waardoor ik de laatste uren weer wat nieuwe moed had om aan de slag te gaan. Waar K3 niet allemaal goed voor is he! Ik sloeg The Voice Kids over en ging vroeg slapen, want ik moest zaterdag iets vroeger uit bed. Wel voor een goeie zaak, eentje waar ik naar uitkeek wel.
ZATERDAG 30 APRIL 2022
Het einde van de werkweek was daar! Maar de werkdag begon niet direct. Ik nam een trein vroeger omdat het opendeurdag was in mijn middelbare school. Ik kon geen hele dag gaan, maar een klein uurtje wel en daar was ik al heel blij mee. Doordat ik zo weinig tijd had heb ik helaas niet al mijn leerkrachten gezien of gesproken, maar het deed me wel goed om terug te zijn. Ik heb ook mijn vertrouwenspersoon teruggezien uit de middelbare, wat toch wel mijn grootste lichtpuntje was deze week. En ook het besef dat ik veranderd en gegroeid ben, ik ben best wel trots op mezelf. Het jaagt me aan de andere kant ook wel angst aan, daar schreef ik ook een stukje over voor mijn blog. Het zette me allemaal weer met mijn voeten op de grond en dat alles in orde komt met de tijd. Want het is toen ook goed gekomen, in een van de moeilijkste periodes in mijn leven. Het deed me vooral deugd dat ik mijn vertrouwenspersoon heb teruggezien, want hij heeft me toch wel heel veel geholpen toen. En fijn om te laten weten dat alles goed gaat (behalve deze week dan, maar dat komt ook wel weer goed). Nadien ging ik werken, door dat ik in een goeie mood was vloog de dag heel snel om. Ik kreeg ‘s avonds wel de meest intense pijnaanval van de hele week, dus ik was echt wel heel blij toen ik thuis was. Ik trakteerde mezelf op Mc Donalds als ‘beloning’ na deze week en daarna ging ik slapen. Op naar betere dagen. Hopelijk.
ZONDAG 1 MEI 2022
Weekend! Daar was ik wel aan toe. Ik stond met veel angsten en gedachten op. Waarschijnlijk de nasleep van het feit dat ik zaterdag mijn middelbare school heb bezocht. Het was heel fijn en ik ben zeker blij dat ik geweest ben. Maar ik wist ook dat het ook enige impact ging hebben op me. Niet alleen werd ik geconfronteerd met mijn trauma’s van toen, maar ook met de laatste keer dat ik daar was. Toen ik nog gezond was welteverstaan. De wereld draait door. Daar was ik wel een tijdje mee bezig vandaag, maar daarna ging het prima. Ik heb een paar uur Animal Crossing gespeeld en ik heb niks geks gedaan. Me gewoon geconcentreerd op visjes vangen, fossielen opgraven en zeewezens uit de oceaan opduiken. Dat werkt heel rustgevend op mij. Na het gamen maakte ik mijn eten klaar, ontdekte ik dat pasta koken in de microgolf ook werkt en heb ik dus een nieuwe spoonie hack voor koken gevonden. Want ik vind dat een veel makkelijkere manier. Na het eten speelde ik Uno met een paar mensen in huis, we hebben enorm hard gelachen en dat zorgde er ook voor dat de dag wel een fijn einde had. En feestje waard: na zeven dagen aan flare-ups en pijnaanvallen was vandaag een pijnvrije dag. Ik ben een heel gelukkig mens. Hoe morgen eruit ziet, geen idee. Maar vandaag heb ik weer gehad.
Hoe was jouw week?
Niet iedere week kan fijn of leuk zijn, dus mindere weken zitten er ook tussen. Vervelend dat je zoveel pijn had en daardoor niet echt kon genieten. Ik hoop dat deze week een stuk beter is!