Hoi allemaal! We kennen ze allemaal, die goede voornemens. Meestal houden mensen het op ‘afvallen’ en die dingen. Maar uiteindelijk houden ze het niet vol. Mensen nemen hun voornemens ook niet altijd serieus. Ik doe dat wel. En vlak voor 2017 ging het met mijn gedachtengang en gedachten over mezelf niet zo goed. Het nieuwe jaar leek mij de perfecte gelegenheid om daar iets aan te doen. Vandaag vertel ik je of dat gelukt is! Lees je mee?
-
Mij niks meer aantrekken van anderen
Dat ging voor 2016 prima, maar die onzekerheidsdeuk heeft ook daar schade aangericht. Plotseling was ik me bewust van alles wat iedereen zei. En dat is de grootste gevangenis waarin je kan leven. En ik trok me terug en zei minder en minder. Omdat ik toch maar dacht dat de oordelen naar mijn kop zouden gegooid worden. En als ik dan toch zei wat ik dacht over iets bijvoorbeeld op school? Dan dacht ik dat het er niet toedeed of ik irritant was. Maar ook dat ging langzaam aan beter, zeker toen ik mijn zelfvertrouwen begon aan te leggen. Het maakt mij steeds minder uit wat een ander zegt. Want uiteindelijk is de eerste persoon die gelukkig moet zijn met mij toch ikzelf? Zolang dat goed zit, is het oke. En je kan sowieso toch niet voor ieder wezen op de wereld altijd het juiste doen. Dus dan moet je maar doen wat jij zelf het juiste vindt.
-
Minder controle willen hebben over alles
Tjah, dat ik een perfectionist ben dat is al vaker gebleken. En dat zal ook altijd wel in mij zitten vrees ik. Maar ik kan die controle wel wat meer loslaten. Soms lopen dingen nu eenmaal anders dan gewild en dat kan ik gelukkig steeds meer accepteren. Als iets echt in het honderd loopt weet ik het meestal ook rustiger op te lossen. Dus ik denk wat dat betreft, dit punt ook wel redelijk geslaagd is. Dat perfectionisme kan ik aan werken, maar zal ik ook een stuk moeten accepteren denk ik. Het is niet anders.
-
Zelfliefde ontwikkelen
Ook dit vertelde ik al vaker. Met mijn zelfliefde en zelfvertrouwen zat het -op zijn zachts gezegd- niet zo goed. 2017 is dan ook een jaar van leren van mezelf te houden geworden. Als ik mijn dagboek lees en kijk hoe ik me toen voelde over mezelf, en het vergelijk met nu voel ik welke stappen ik heb gezet. Ik merk dat ook op de manier waarop ik nu over dingen denk. Ik kan mijn gedachten relativeren. Stel, ik verpest een maaltijd (wat niet de eerste keer zou zijn, ik ben geen keukenprinses) dan zou ik vroeger geneigd zijn te zeggen dat ik niks goed kan en geen talenten heb. Nu gaat die gedachte er gewoon niet meer in. Ik kan dat nog steeds denken, maar de kracht van de gedachte komt er niet meer in. Want direct erna denk ik; Nee Nikita, dat is niet waar. Jij hebt wel talenten, misschien gewoon niet in de keuken. Of ik denk aan momenten dat het juist wel goed ging toen ik kookte. Ik ben milder voor mezelf als er een keer iets verkeerd gaat of ik een keer mijn dag niet heb. En dat merk ik ook in mijn omgeving. Complimenten komen nu dubbel aan, en dat is een fantastisch gevoel.
-
Vaker illustreren
Illustratie is hetgene wat mij werkelijk gelukkig maakt. Dat gevoel is niet te beschrijven. Maar ik hou ervan om geconcentreerd te zijn op een tekening en er een eigen kunstwerk van te maken. En als ik mezelf heb uitgedaagd, om het resultaat te zien. En soms vind ik het zo mooi dat ik niet kan geloven dat ik dat echt heb getekend. Het idee dat dat met mijn hand is getekend en geschilderd is soms echt onwerkelijk. Dit is echt iets waarbij ik telkens weer denk, hoe fantastisch moet het zijn als je hier je job kan van maken? En dat gevoel heb ik soms wel bij dingen, maar nog nooit zo sterk als bij illustreren.
-
110 boeken lezen
Op het moment dat ik dit typ, zit ik nog niet aan die 110 boeken. Maar eerlijk gezegd heb ik er veel vertrouwen in dat dat wel goedkomt. Ik ga dat volgend jaar niet doen, maar ik had het moment dat ik mijn voornemens opstelde nog een boekenblog en dat was een stok achter de deur om genoeg te lezen. En een stiekeme uitdaging om meer te lezen en de vraag of het mij ging lukken. Dat is het inderdaad, maar lezen is meer een verplichting geworden daardoor. Vandaar dat ik in 2018 geen leesdoel zal hebben. Maar ik wil wel het aantal boeken bijghouden. Ik ben benieuwd!
-
24 films kijken
Ik heb dat lijstje uiteindelijk niet echt bijgehouden denk ik. Maar dat was een stok achter de deur om meer films te kijken, en dat is wel een stukje gelukt. Ik zal denk ik nooit iemand worden die op een luie zaterdag een hele dag films ligt te kijken. Maar zo af en toe een film en een goede snack? Daar geniet ik wel van. Zo genoot ik onlangs nog van The Parent Trap & van A Serie of Unfortunate Events. Dus ik kijk wel meer films en daar ben ik blij om. Tussendoor zag ik nog films in schoolverband ook hoor trouwens, maar ik had het echt op films in mijn vrije tijd. En laten we onze lieve Trolls niet vergeten natuurlijk! In 2018 wil ik dit ook zeker verder zetten, maar daar zie ik geen enkel probleem opduiken eerlijk gezegd.
Ik hoop trouwens dat jullie allemaal een heel fijne jaarwisseling hebben gehad en dat het gewoon gezellig was! En voor de rest wens ik jullie een fantastisch 2018 toe. Met veel liefde, geluk, gezelligheid en zo min mogelijk pijn en verdriet. Dit klinkt heel cliché, maar ik wens het mensen altijd toe. De wereld is soms al kapot en deprimerend genoeg, dat een fijne nieuwjaarswens het jaar wel iets leuker laat starten. Het is natuurlijk ook een stukje aan de mensen zelf om die waar te maken, maar soms kan je er ook niks aan doen. Ik hoop in elk geval dat jullie 2018 prachtig wordt!
Hoe ging het met jouw doelen in 2017?