Hoi allemaal! Ha, het is geschreven. Alleen al de titel dacht ik nooit te kunnen neerschrijven zonder inwendige paniekaanvallen. Maar het is zo, ook ik ben niet perfect. Niemand is dat. Ik heb ook mijn goede kanten, maar ook de minder goede kanten. Dingen die ik totaal niet kan. Onder het mom van gezonde zelfspot wil ik graag delen waar ik niet zo goed in ben. Maak je geen zorgen, ik breek mezelf niet af. Het is net die zelfspot die ervoor zorgt dat ik met die mindere trekjes kan omgaan.
-
Wiskunde
Ik hou van school, studeren en leren. Er is echter een vak dat ik graag van mijn rooster schrap. Gelukkig was ik een zevendejaars en stond dat vak niet meer op mijn lessenrooster. Het hoogste van wiskunde dat ik kreeg is in bedrijfsbeheer, en veel minder. Ik heb dyscalculie. Een leerstoornis, getalletjes zijn gewoon niet mijn beste vriendjes. Ik moest lachen een paar weken terug met het HEMA-fiacso met de geodriehoeken. Op facebook stond namelijk dat er zoveel studenten een onvoldoende hadden doordat er drie graden te veel op die driehoek stonden. Met alle respect voor die studenten natuurlijk. Al lachend zei ik dat ik zonder die driehoek ook een onvoldoende heb, ik kan dat helemaal zelf. Natuurlijk heb ik niet voor alle wiskundetaken of toetsen een onvoldoende, maar ik vind het echt lastig. Die zin was een gezonde portie zelfspot. Ik weet heus wel dat ik ook voor wiskundevakken goede cijfers haal, maar ik kan de zelfspot nooit laten. Prima, want na een onvoldoende kan ik er zo wel goed mee omgaan.
-
Koken
Je zou verwachten van iemand die vijf jaar een verzorgingsrichting heeft gedaan, dat ze kan koken. Het tegendeel is waar. Als ik kook, is het rookalarm werkelijk enthousiast. Ik kan ook wel iets maken hoor, ik kan me prima redden. Maar ik ben geen ster in koken. Zo liet ik destijds in verzorging eens een pannenlap in brand vliegen, brandde mijn appelmoes aan en liet ik eens een bakplaat die net uit de oven kwam recht op mijn hand glijden. Allemaal perongeluk natuurlijk. En dan te bedenken dat ik als 10-jarige droomde van een kokscarriere. Nee Nikita, dat gaat hem niet worden 😉
-
Tekenen in perspectief
Ik teken met heel veel liefde en dat is een van mijn passies geworden. Na drie jaar in mijn opleiding kan ik ook aardig tekenen. Met een eigen touch dan, want ik teken het allerliefst illustratief en in een eigen stijl. Er is echter een ding waar ik niet aan onderuit raak, en dat is perspectieftekenen. Het perspectief klopt nooit bij mij. Maar ik vind dat niet erg. Dat geeft mijn werk een eigen touch. Vroeger vond ik dat niet leuk omdat zo mijn tekening niet meer klopte. Maar het is zoals mijn illustratie-leerkracht zei vorige jaar: ‘Het zijn net die dingen, die je werk uniek maken’. Dus eigenlijk is dat tekort aan juist perspectief zo erg nog niet toch?
-
Aan een stuk door schrijven
Als blogger is het handig om een goede concentratie te hebben. Die heb ik bij vele taken wel. Mijn huiswerk kan ik perfect een uurtje doen en dan pauzeren. Maar bloggen? Ik verzeker je, na ieder puntje zit er zeker tien minuten eindeloze clips kijken op Youtube tussen of ander gesurf. Als je altijd dacht dat ik aan een stuk door werkte en de artikels uit mijn vingers vloeien, forget it! Ik ben tijdens het schrijven veel te gemakkelijk afgeleid.
-
Spullen loslaten
Grappig, dit puntje besefte ik toen ik zaterdag met mama naar de bushalte aan het wandelen was. Ze had namelijk gezegd dat ze dringend haar kledingkast moest opruimen. Ik zei vervolgens dat ik dat ook nog eens moest doen. Terwijl hij eigenlijk vrij proper is. Maar het gaat mij eigenlijk niet om de netheid. Het feit is, die kast ligt vol met t-shirts die ik gewoon amper aanraak. De reden dat ze nog niet weg zijn is dat ik altijd bedenk welke leuke herinneringen ik eraan heb en ze vervolgens in de kast leg. In de hoop dat ik ze ooit nog eens ga aandoen. Je raadt het al, dat gebeurt niet. En geloof me, dat heb ik heus niet alleen met kleding. Ik ben een enorme hechter. Zowel aan spullen en mensen.
Maar ik heb dit hele artikel nu uitgeschreven en ik besefte me dat ik niet perfect hoef te zijn. Misschien ben ik inderdaad niet de eerste klas kok of ben ik geen wiskundig genie. Net als ik op sommige vlakken een verschrikkelijke concentratie heb. Maar weet je, heb jij al iemand ontmoet die in werkelijk alles goed is? Ik ook niet. Dus ik ga dat bij mezelf ook maar eens leren accepteren 😉
Waar ben jij niet goed in? En spot jij dan wel eens met jezelf?