Afgelopen week | 13

Hoi allemaal! Voor some reason vergat ik deze week heel veel foto’s te maken. Toch vond ik het wel nuttig om een weekoverzichtje te schrijven, omdat niet iedere week spetterend perfect met hele toffe foto’s is. Hij wasook vrij wisselvallig, net als mijn humeur. Het sloeg echt elke dag om, wat frustrerend is. Maargoed, dat hoort erbij. En net als altijd zet ik dapper door. Vandaag mijn weekoverzichtje. En deze keer netjes op maandagochtend!

Maandag 27 mei 2019 | Wanneer er een mailtje binnenrolt in de vorige week van de bibliotheek, dan weet je dat je je boeken moet gaan binnenbrengen. Maar gelukkig wist ik dat wel op voorhand. ‘S Ochtends ging ik richting Brugge om mijn boeken in te wisselen. Ik was trots op mezelf wat ik wilde maar 5 boeken meenemen (omdat ik van twee bibliotheken leen) en ik ben er ook in geslaagd. Dus goed van mij haha! In de namiddag ging ik door de vacatures heen, ik wil heel graag mijn leven terug oppakken. Hoewel ik nog heel veel stemmingswisselingen heb. En hoewel het beter gaat, nog niet alles altijd even goed gaat. Ik twijfel nog wel. In de middag las ik mijn vorige boek uit om in de avond een beginnetje te maken in een thriller van Abigail Haas. Ik hoorde heel veel goeds over deze schrijfster en het was vrij lang geleden dat ik een goede thriller heb gelezen. Helaas was het boek niet helemaal mijn ding. Ik las het niet dezelfde dag uit, een paar dagen later. Ik heb er nog een liggen van haar, ik ga hem wel lezen om te kijken of het verhaal me gewoon niet lag. Of dat het misschien echt aan de schrijfstijl ligt. Hoe jammer ‘t ook is, hoort erbij. Ook ik ben een mens (en boekenwurm) die niet iedere schrijfstijl tof en geweldig vindt.

Dinsdag 28 mei 2018 | Ook dinsdag las ik vrij veel. Na mijn ontbijt en ochtendroutine ging ik verder in Bedrog van Abigail Haas. In de namiddag ging ik verder met vacatures doorzoeken en diende ik een sollicitatie in. Ik wil het proberen. Eindeloos dubben heeft geen zin, en sowieso zal what’s meant to be zijn weg wel vinden. Net als alles in het leven. Ik haalde mijn broertje op samen met mama, die sportdag had gehad en doodmoe was. Na het boodschappen doen at ik en relaxte ik. Ik keek ook film als avondbesteding. Wat ‘100% Coco’ was. Geen al te hoogstaande film met zware psychologische inzichten, maar dat moet ook kunnen. Ik las als 12-jarig meisje alle boeken van de ‘100%-reeks’ van Niki Smit. Dit is volgens mij haar eerste verfilming, en ik vond het wel tijd voor wat nostalgie en jeugdsentiment. Geen diepgaand verhaal met huilbuilen en zware mooie momenten. Maar dat moet ook kunnen. De boodschap achter de film vond ik wel heel waardevol, zeker voor de mensen waar de film eigenlijk voor bedoeld is.

Woendag 29 mei 2019 | In de ochtend kreeg ik een telefoontje waar ik al een tijdje op wachtte. Ik kreeg telefoon voor verder nieuws over mijn psycholoog. Mijn intake-gesprek is al een paar weken geleden. De verdere regeling ga ik niet bespreken op mijn blog, gewoon omdat die te ingewikkeld is. Maar ik krijg komende week terug nieuws, dus ik vestig mijn hoop daar op. Ik ga niet zeggen dat ik er kapot slecht aan toe ben. Maar ik voel ook wel dat het genoeg is geweest en ik die hulp echt wel nodig heb. Daar kom ik eerlijk voor uit. Ik maakte eindelijk een apart adres aan voor mijn blog, want dat moest ik nog doen. Zo is het terug overzichtelijk. In de namiddag ging ik mee om boodschappen en omdat het nog wel fris was, deed ik dat in mijn awesome Harry Potter trui. Verder deed ik niks speciaals eigenlijk die dag.

Donderdag 30 mei 2019 | Ook donderdag was een rustige dag. Ik speelde sims 3 nogmaals. Inmiddels heb ik dankzij een lieve vriendin terug mijn collectie compleet, maar dat was pas gisteren en nog niet donderdag. In de namiddag deed ik mijn blogrondje, wat ik dagelijks probeer te doen. Als dat niet lukt, dan probeer ik de ‘schade’ in te halen door mijn volledige feed te lezen. Ik geniet er wel van dat ik zo vaak op andermans blogs te vinden ben. Ik vind bloggen en blogs lezen nu eenmaal heel leuk. Anders was ik er zelf geen begonnen. De blog die ik las bij een ijsje is trouwens de blog van Laurine, die blogger is op Laurinemin. Ik volg haar en haar blog nog niet zo lang, maar ik ben wel altijd blij als ik weer iets van haar kan lezen. Dus ik heb zeker geen spijt van het feit dat ik ooit de ‘Follow-knop’ aanklikte op Bloglovin’ bij haar blog. Naast blogs lezen zet ik ook graag andere bloggers in de spotlights en dit is ook een toffe manier om dat te doen. In de avond kreeg ik een inzinking. De remedie daarvoor was een wandeling over het strand met mama, waardoor ik me ook wel beter voelde. Haar liefde maakt heel veel goed. Inmiddels gaat het al iets beter. Zeggen dat het terug toppie gaat zou gelogen zijn, maar ik voel me wel al een stuk beter dan donderdag. Ik mag dan wel eens een dipje hebben, maar ik vecht dapper door tot de overwinning.

2019-05-31-08.43.45-1

Vrijdag 31 mei 2019 | Vrijdag ging het al iets beter. Ik startte rustig de dag en bleef denk ik tot iets van 11u in pyjama. Aangezien het voor iedereen hier verlengd weekend was, zat er ook niet echte een schema in mijn dag. Ik ging samen met mama en zus ook om een broodje en hielp mama toen met de was op te plooien. In de avond ging ik nog eens mee op strandwandeling met mama. We wonen niet zo heel ver van de dijk, iets van vijf minuten. Dus dan kan dat wel. En dat vind ik wel fijn. Natuur is een van de beste medicijnen. En zeker de zee.

Zaterdag 1 juni 2019 | Ik vergat foto’s te maken, maar eigenlijk verliep mijn zaterdag niet anders dan anders. Net zoals ieder weekend was ik bij familie, bij mijn tante en nonkel en een uurtje bij opa. Het was gezellig, door de mooie warme temperaturen zaten we dan ook de hele middag in de tuin te babbelen en genieten van de zon. En natuurlijk hoorde daar een ijsje bij. ‘s Avonds schreef ik een blogartikel want mijn voorraadje begint op te raken. En ik wil mijn blog graag blijven voorzien van mooie content. Het was niet tegen mijn zin hoor, maak je geen zorgen. Ik had er wel zin in.

img_20190602_175302_424

Zondag 2 juni 2019 | We wisten al vrij snel van de vorige dagen dat ook vandaag een vrij tropische dag zou worden. Mijn vrienden hadden gisterenavond gevraagd of ik meeging met mijn zusje naar het strand. En daar had ik wel zin in! Na de middag trokken we dus richting de duinen, want daar heb je ook wat beschutting tegen de warmte. Mijn maat had ook een grote parasol bij, wat ook fijn is. Ik hou van de zon, maar met temperaturen als deze is het ook wel fijn de koelte te kunnen opzoeken. En natuurlijk gingen we heel vaak de zee in. Ook dat was fijn. Heel veel gelachen, genoten van de zon en veel gebabbeld natuurlijk. En ook vandaag at ik terug een ijsje. Thuisgekomen merkte ik de schade. Ik vergat me namelijk in te smeren, dus mijn armen zijn verbrand, schouders en gezicht. Ook mijn bovenbenen wisten dat het warm was vandaag. Het is niet heel fel verbrand, dus het zal prima te doen zijn om straks te slapen. In elk geval heb ik genoten van de dag.

Heb jij net als ik zoveel genoten van de tropische temperaturen eind deze week?

 

4 thoughts on “Afgelopen week | 13

  1. Wat lief om mijn blog te vermelden en leuk om te horen dat je hem graag leest! 🙂 Wat vervelend dat je verbrand bent, hopelijk trekt het snel weer weg!

    1. Graag gedaan! Aan andere blogs aanraden doe ik graag mee 🙂 En lief dat je bezorgd bent, maar de verbrande plekken zijn ondertussen wel weggetrokken. Alleen op mijn benen nog niet helemaal, maar dat komt wel goed.

  2. Wat fijn zeg, dat jullie zo dicht bij de zee wonen. Dat is een mooi compromis voor geen tuin :). Is het ‘s zomers dan niet te druk met alle toeristen? wel echt tof zeg, zo met vrienden even naar het strand.
    Naar, je inzinking, maar wel mooi dat je mama altijd voor je klaarstaat en dan je weer wat uit de put helpt. En ook goed om weten dat er schot in zit qua gesprekken. Daar zal je vast ook nog wat meer hulp krijgen om dingen te verwerken.
    Echt dapper dat je doorzet en verder doet, ondanks dat het niet altijd makkelijk is. Je komt er wel! 🙂

    1. Dat is het zeker! Maar vlak voor de dijk ligt ook een groot grasveld aan de achterkant van de bibliotheek, ook dat is een mooi alternatief tot een tuin. Mijn inzinking was vrij confronterend. Omdat ik daardoor besefte dat ik veel te snel aan het gaan was. Sindsdien doe ik het ook rustiger aan en dat voelt wel fijn. Er is inmiddels meer nieuws rond de gesprekken, dus het komt steeds dichter. Dankjewel voor je mooie compliment op het einde van je reactie! Dat vind ik echt heel mooi om te horen!

Comments are closed.

%d bloggers liken dit: