Hi allemaal! Toen ik begon aan dit overzicht liet ik zoals gewoonlijk mijn weekfoto’s doorladen om ze straks te gebruiken. En ik was echt in shock. Blijkbaar ben ik deze week het fotograferen echt helemaal uit het oog verloren. Maar het was een vrij heftige en drukke week, dus dat is ook meteen de reden. Ik merk ook aan mezelf dat ik mezelf een beetje voorbij ben gelopen de laatste weken, ook gewoon door al die onderzoeken. Dus ik denk dat het komende weken tijd is om weer eventjes mijn eigen zelfzorg op punt te stellen. Afgelopen week was dus vrij druk, maar tegelijkertijd ging ik langs mijn psycholoog en maakte ik ruzie met DHL. Maar dat laatste is netjes opgelost met de webshop zelf dus ik ben heel blij. Let’s go!
Zondag was ik vrij, waar ik heel blij mee was. Want er lag een verse pak sneeuw op de grond. En ik zei al eerder dat ik door de vrieskou veel meer pijn krijg, maar ik moest gewoon eventjes naar buiten. Van wandelingen zoals deze word ik zo gelukkig. Ik schreef er een volledig verhaal met levenslessen over zelfs. Het was een memorabele wandeling dus. Plus dat de wandeling veel langer heeft geduurd dan ik oorspronkelijk had verwacht. Yes. In de namiddag warmde ik op en ging ik relaxen denk ik.
Een ding waar ik ook enorm van genoot afgelopen week was toen ik op de trein zat. Al die onaangetaste landschappen vol wit. Maar uiteraard vond ik de sporen tussen de sneeuw ook wel heel mooi. Wat dat betreft viel het trouwens goed mee! De eerste dag zijn er twee treinen afgeschaft die ik nodig had, maar daarna heb ik echt geen problemen meer gehad. Daar was ik wel extreem dankbaar voor. Maar ik begin ook te verlangen naar de lente en zomer ondertussen. Sneeuw is mooi, maar de kou is nog altijd niet mijn favoriet.
Vorige week toonde ik een kleine preview van deze schattige beer. Ik wilde iedereen een digitale dikke knuffel geven, en dat gaf mij ook meteen het excuus om een beer te tekenen. Daar had ik zin in. Ik heb een tijdje terug een pakket met brushes en kleurenpaletten gekocht voor Procreate, vooral met de kleuren ben ik heel blij. Ik gebruik eigenlijk altijd standaard hetzelfde penseel omdat dat gewoon het meest bij mijn stijl past denk ik. Wie weet ooit later is het helemaal anders. Maar nu is nu.
Van de week las ik ook het vierde boek van dit jaar uit. Tegelijkertijd heb ik ook besloten om mijn leesdoel naar beneden te halen. Het was eerst 60 boeken, ik heb er nu 55 boeken van gemaakt. Het zou natuurlijk niet het einde van de wereld zijn als ik mijn leesdoel niet haal, maar ik haal hem juist graag wel. Maar lezen moet leuk blijven, dus vandaar. 55 is nog altijd een uitdaging in de drukke wereld waarin we tegenwoordig leven. Ik las wel een paar keer op de trein, maar ik keek -eerlijk is eerlijk- ook heel vaak door het raam om te genieten van de landschappen. Ook dat vind ik geweldig om te doen.
Deze week stond er ook terug een afspraak bij mijn psycholoog gepland. En net in de drukke week van deze week kon ik dat wel waarderen. Nu met mijn eigen lichamelijke toestand en dat ik een lastige week had was ik daar heel dankbaar voor. Alles eraf babbelen zoals ik dat dan noem. Ik kom altijd buiten van de praktijk met het gevoel dat er drie kilo van mijn schouders is af gevallen. Dat is denk ik ook de bedoeling. Het was wel pijnlijk dat ik weer vroeg uit mijn bed moest, maar uiteindelijk ga ik het liefst van al gewoon langs in de praktijk en niet via Skype. Er gebeurt al genoeg via Skype dat ik elke kans om mensen live te spreken graag aangrijp. Maar dat betekende wel terug door de kou en sneeuw. Al gaf dat ook wel weer mooie beelden.
En verder?
Omdat ik wel heel weinig te delen had via foto’s vertel ik tegen gewoonte in nog eventjes verder hieronder. Ik had een vrij lastige week, ik ben denk ik twee keer huilend thuisgekomen van mijn werk en tussendoor zat ik ook niet echt goed in mijn vel. Ik had een goed gesprek met een vaste klant van ons en dat deed me beseffen hoe keihard ik de mensen mis die ik anders altijd zie, hoe hard ik het leven zonder corona mis. Ik denk dat we daar allemaal wel klaar mee zijn nu en ik ben zeker niet de enige. Dat besef ik. Maar deze week werd vechten daartegen gewoon een beetje te zwaar. Ook met die onderzoeken, die zijn mentaal heel zwaar en confronterend. En dan kan ik niet eens mijn vrienden een goeie knuffel geven. Ik mis dat. Maar daar komt komende week wel verandering in. Ik heb afgesproken met mijn beste vriend dus ik ben heel blij en kijk daar enorm naar uit. Daarnaast maakte ik ruzie met DHL. Er was een armbandje op komst uit Californië (als ik het bandje heb zal ik er wel eens meer over vertellen) en volgens de Track and Trace bleef het pakketje maar heen en weer gaan tussen Duitsland en België. En toen stond er dat het afgeleverd was. Maar wij hebben niks gekregen en bovendien heeft DHL aangegeven dat het in Duitsland is bezorgd. Wat wel een probleem is haha. Dus ik heb eventjes contact opgenomen met de webshop in m’n beste Engels en ze gaan het oplossen. Er komt een nieuw pakketje mijn kant op. Bij ons is het komende week krokusvakantie, maar bij mij is het gewoon werkweek. Sinds ik werk sta ik nooit echt stil bij die dingen. Maar ik hoop wel op een fijnere week dan afgelopen week. We will see!
Heb jij ooit al eens pakketjesproblemen gehad?