Week in beeld 56 | Gebroken vingers in mijn vakantie

Hi allemaal! Ik heb een paar weken geen weekoverzichtje gemaakt simpelweg omdat ik te weinig foto’s had, plus ik kon me er niet toe zetten. De tijd die gepasseerd is was vrij heftig, als je mijn vorig blogpostje hebt gezien dan weet je waarom. Ik ga die uitleg niet nog eens typen. Mijn week verlof was prima, ik had er deugd van om eventjes niet met het werk bezig te zijn en simpelweg te genieten. Helaas kwam er aan het genieten snel een eind. Of eigenlijk niet, maar er kwam een domper aan. Let’s go!

Zondag was mijn laatste werkdag voor ik in vakantie ging. Ik merkte dat ik er enorm naar uitkeek. Ook voor mij was het heavy de afgelopen tijd. Het was een prima werkdag, ondanks het slechte weer. Tegen de avond kreeg ik een vrij zware pijnaanval omdat het ineens keihard begon te gieten. En ik was ook in mijn bermuda gaan werken in plaats van een lange broek dus fun. Ik had gelukkig wel een trui mee. Na het werk ging ik nog iets drinken met een collega om mijn vakantie in te zetten en toen ging ik naar huis. Vooral het laatste uur was heftig geweest want alle klanten vielen toen binnen omdat de bui toen gaan liggen was. Wat ik wel had zien aankomen.

Maandagochtend deed ik rustig aan want dinsdag zou er een vrij drukke dag op de planning staan. Wel eentje waar ik naar uitkeek, maar wat me heel veel energie zou kosten dus ik besloot de dag ervoor niet te gek te doen. Dus ik lag voor het grootste deel van de dag onder mijn dekentje met mijn e-reader. In een van de weken zonder overzichtje heb ik een e-reader aangeschaft omdat ik toch altijd digitaal lees. En dan is een e-reader iets lichter en ook aangenamer voor mijn ogen. Ik moet zeggen dat ik positief verrast ben, want hij heeft er de afgelopen tijd voor gezorgd dat ik een stuk meer lees. Ik heb de Kobo Libra H20 omdat veel mensen die hebben en ik er hele goeie dingen over hoorde. Dus een tevreden lezer hier! Ik ben nog steeds in het boek op de foto bezig, maar het is een zwaar onderwerp en Engels. En een vrij dik boek ook. Maar ik ben al over meer dan de helft ondertussen dus ik denk dat ik er niet zo lang meer over ga doen om hem uit te lezen.

Dinsdag was het tijd voor Plopsaland! Ik keek hier al zo lang naar uit! Ik heb twee zomers gewerkt in het team, het grootste deel niet in het park maar in het zwembad ernaast (Plopsaqua). Het was zo fijn om er weer eens te zijn! Sowieso ben ik opgegroeid met de helden van Studio 100 dus het is altijd nostalgie om al die liedjes te horen. Plopsaland is echt een van mijn happy places op de wereld. ‘s Morgens was er een vrij lange wachtrij om in het park te gaan, maar al bij al waren we nog vrij snel binnen. Ik ging alleen met mijn zusje, door de dag kwamen er een paar vrienden van haar bij. Vond ik niet zo erg, want het was een vrij gezellige dag.

We gingen als allereerst in de Dino Splash, wat een boomstammetjes achtige attractie is. Alleen zaten we op de hoogste helling twee keer vast. De tweede keer ook echt op het punt waar het bootje schuin staat om naar beneden de roetsjen. Ik vond het grappig, mijn zusje was iets minder amused. Het was een speciaal zicht wel, normaal krijg je amper de kans om het uitzicht te zien omdat het zo snel naar beneden gaat. Aan het station om terug uit te stappen liep de boel nog eens vast dus een van de werknemers moest ons begeleiden om over de bootjes eruit te klimmen. Het was een speciale ervaring. Ik had nog nooit echt meegemaakt dat een attractie vast bleef zitten dus ergens vond ik het wel grappig.

We hadden een paar regenvlagen, maar dat mocht de pret niet drukken. De foto hierboven is gemaakt vanuit de wachtrij van een van mijn favoriete achtbanen. Het is een houten achtbaan die vrij snel en wild gaat. Die er ook nog geen jaren staat, maar als ik in Plopsaland ben dan slaan we hem nooit echt over. Vroeger had ik vrij veel schrik in zulke wilde attracties maar nu heb ik niks liever. Voor mijn zusje was het de eerste keer dat ze erin ging dus ik ben trots op haar.

Helaas eindigde deze toffe dag iets anders dan verwacht. Toen ik wilde aanschuiven bij een andere rollercoaster struikelde ik. Mijn middelvinger en ringvinger zijn over een steen heen gegaan waardoor die een paar heel diepe snijwonden hadden. Bovendien heb ik ook een van de dranghekken op mijn vingers gekregen dus fun. Het was door mijn eigen schuld, ik was te enthousiast en werd daardoor onhandig. Dus we zijn toen vrij snel naar het EHBO gegaan, die al snel doorhadden dat zij niks konden doen. Ambulance werd gebeld, ik mocht mee naar het ziekenhuis. Door corona mocht mijn zusje niet mee, wat nog het meest van al mijn hart brak. In het ziekenhuis zijn foto’s genomen, het bovenste kootje van mijn beide vingers is gebroken. Het lukt prima om nu te typen omdat we al een paar dagen later zijn en de pijn afneemt. Maar ik heb dus wel tijdelijk twee minder functionerende vingers. Plus die botjes genezen heel traag. Uiteindelijk werden alle wondes gehecht en mocht ik gelukkig naar huis, want er was misschien sprake van overnachting. Een paar uur later kwam ik veilig thuis, mijn zusje was ook veilig thuis geraakt. Dus als jullie komende weken mijn twee vingers in een verband zien, dat is het probleem. Er zit geen gips omheen door die wonden en ik weet eigenlijk ook niet of ze daarvoor een gips leggen.

Het slapen met die pijn is nog vrij goed gegaan, natuurlijk heb ik pijnstillers genomen. Met die pijn had ik niet zoveel zin om te koken dus ik haalde mijn favoriete salade bij de broodjeszaak. In tijden van pijn moet je jezelf iets gunnen toch? Mijn zusje was zo lief om mee te gaan met me, want ik had ook nog medicatie nodig voor mijn vingers. Naast rust en zorg moet ik ook antibiotica nemen, waarschijnlijk om infecties te voorkomen.

Ik lag ook vooral Netflix te kijken deze week want ik was veel moe. Ik vermoed dat dat is omdat mijn lichaam extra moest werken met die breuk en wondes. Sowieso als ik al ergens een grote wonde heb of gewoon een simpele verkoudheid ben ik al sneller moe doordat dat mijn lichaam dan veel meer moeite kost. Gelukkig is Sabrina er om mij gezelschap te houden dan. Ik ga deze serie missen als ik hem uit heb gekeken, maar ik heb nog heel veel afleveringen te gaan. En ondanks dat ik veel rust nodig heb, ben ik niet iemand die een serie snel in een keer uit binget.

Donderdag zocht ik mijn collega op die in zwangerschapsverlof is. Na al die tijd samenwerken is ze een hele goeie vriendin geworden dus ik was blij dat het ons eindelijk lukte om eens af te spreken. We deden een kleine wandeling door haar stad en babbelden vooral bij, waar ik enorm van genoten heb. Ik mocht ook haar Ringfit lenen omdat ik hem wil uitproberen maar ik ben bang als ik hem zelf koop dat ik dan misschien een miskoop doe. Gezien mijn vingers zal het niet voor de eerst komende dagen zijn, maar ik hoop binnenkort hem toch eens te kunnen proberen. Ik ben nu al benieuwd! Ze zei zelf dat er vrij veel beweging en sport komt kijken bij een halfuurtje alleen al, dus dat is goed. Want ik moet blijven bewegen. Ondanks de pijn.

Heb jij ooit al eens iets gebroken in je leven?