| Week in beeld 93 |

Hi allemaal! Vorige week was op veel gebieden een fijne week, er waren veel lichtpuntjes (en een gigantische geluksmoment op donderdagochtend). Einde van de week was een stuk moeilijker wel, want mijn trauma speelde enorm op. Ik ontdekte aan het begin van de week een nieuwe preset op VSCO om op mijn foto’s te gooien als filter die ik veel mooier vind dus daar ben ik ook blij mee. Ik bewerk mijn foto’s gewoon met een lichte kleurenfilter, voor de rest doe ik er nooit iets aan. Dit omdat ik graag heb dat mijn feed een beetje bij elkaar hoort online en het eenheid aan mijn weekoverzichtjes geeft ook. Ik sprak af met een van mijn vroegere collega’s (en vriendin ondertussen ook) en verder kocht ik nieuwe boeken en had ik sessie twee bij de psycholoog. Here we go!

MAANDAG 6 JUNI 2022

De dag begon helaas met veel pijn toen ik opstond. En dat is ook zowat de sfeer voor de hele week. Lichamelijk was het ook echt geen gemakkelijke week. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik eerder bezig ben met het mentale dan met het fysieke op dit moment. Dat betekent uiteraard niet dat ik mijn grenzen negeer en roekeloos doe. Maar ik leef nu al bijna twee jaar met gezondheidsklachten dat ik er gewoon een weg heb in gevonden, waardoor het niet ‘mijn hele dag’ meer is maar een stukje ervan. Ik heb hierover verteld denk ik ooit op mijn blog dat er waarschijnlijk een dag komt dat je je leven meer ziet als je leven en niet als ‘leven met een ziekte’. Neemt niet weg dat ik soms nog heel hard rouw om wat kon geweest zijn. Maar ik ben gelukkig hoe het nu is. Ik had geen boodschappen besteld en het was een feestdag dus ze komen toch niet leveren dan. Ik denk dat ik maandag niet echt iets speciaals deed, we gingen wel naar de Jumbo. Mama wilde heel graag gaan omdat ze daar snacks hebben die onze winkels weinig hebben. En Jumbo was een hele dag open. Helaas wel mogen terugkeren in de gietende regen, maar voor de rest was het prima te doen. In de avond at ik en las ik mijn boek. Ik ben begonnen in ‘The Falling in Love Montage’ van Ciara Smyth. Tot nu toe geen slecht verhaal, maar ik merk dat ik wel al boeken heb gelezen die me sneller vast hadden.

DINSDAG 7 JUNI 2022

Ik was best wel een beetje zenuwachtig voor vandaag. Ik moest vroeg uit bed voor de psycholoog en aangezien vorige keer al een hele bom aan emoties was, had ik er wat schrik van. Spoiler alert: ik ben niet zo goed in mijn emoties er laten zijn als ik dacht of vertel. Maar de clue van therapie is wel om de weggeduwde emoties te voelen, want alleen zo kan je herstellen ervan. Dus het was met een klein hartje dat ik aan de bushalte stond te wachten. Gelukkig viel het goed mee en kwam ik zelfs lichter buiten dan voordien. Ik denk ook omdat ik me nu wel gehoord voel. En ik ben heel blij met alle mensen die mij steunen of de mensen die lieve woorden achterlaten onder mijn blog. Absoluut wel, jullie zijn ook onderdeel daarvan. Zelfs met een nieuwe mogelijkheid voor de toekomst, maar daar ga ik nog eventjes niks over zeggen omdat ik daar zelf nog het een en ander voor moet uitzoeken. Na de sessie lunchte ik en ging ik werken. De dag vloog weer voorbij, verder is er niet zoveel speciaals gebeurd die dag. Toen ik thuiskwam praatte ik open over een onderwerp wat ik eigenlijk heel lang gemeden heb (wat waarschijnlijk hier ook ooit een plekje krijgt, als ik de moed heb gevonden).

WOENSDAG 8 JUNI 2022

Aangezien ik deze week niet echt veel heb bijgehouden herinner ik me ook niet bijster veel meer van de dagen. Ik heb eigenlijk ook bijna de hele week veel op socials gehangen en op mijn telefoon. Dus dan gebeurt er niet zoveel spannends. Het is waarschijnlijk een reactie van mij op alles wat er nu gebeurt, want veel mensen grijpen naar hun telefoon als het echte leven te zwaar wordt. Als afleiding. En omdat de online interactie voor endorfine zorgt. Ik ben daar geen uitzondering in. Toch ben ik dat weer aan het afbouwen, want op lange termijn merk ik dat ik er niet blijer van word. Integendeel, ik mis dan mijn hobby’s. En als er een ding is wat ik nu nodig heb in deze pittige tijd, zijn het wel de dingen die me blij maken. Ik ging vandaag normaal mijn step binnenbrengen (er zit een gaatje in de band denk ik) maar het was aan het stortregenen en ik had ‘s morgens ook een doktersafspraak trouwens. Dus het ging iets te krap worden met werk. Dus ik heb het een dag uitgesteld. Toen ik vertrok naar werk reed mijn bus aan me voorbij omdat hij te vol zat waardoor ik mijn trein mistte en nipt aankwam op werk. Het goeie was; deze keer zonder paniek! Dit is overmacht en ik kan hier niks aan doen. De gedachte dat ik het had moeten voorkomen is normaal sterker, maar deze keer niet. Yes! Overwinning! Ik was ook al een hele dag Studio 100 aan het luisteren, waarschijnlijk omdat mijn inner child daar rustig van wordt. En mijn inner child heeft me nu nodig. Geloof erin of niet, maar ik geloof dat wel.

DONDERDAG 9 JUNI 2022

Ik deed mijn step binnen (en maakte geen enkele foto, oeps). De kerel van de winkel zei dat het waarschijnlijk niet lang ging duren want de nieuwe banden gingen eind deze week binnenkomen. Ondertussen een telefoontje verder gaat het toch iets langer duren dan verwacht, maar dat is oke. Das een luxeprobleem. En als dat komende week mijn enige probleem is, heb ik een prima week. Daarna haalde ik nipt mijn trein (wat wel een beetje mijn schuld was deze keer) en had ik fysio. En daarna ging ik werken. Ik had deze week een shiftwissel dus ik werkte uitzonderlijk op donderdag. Maar ik had ook een leuk nieuwtje vandaag. Na wat heen en weer chatten met mijn beste vriendin besloten we om kaarten te kopen voor de K3 show van volgend jaar! En ze zijn ondertussen in the pocket. Ik kan het nog altijd niet geloven, maar volgend jaar ga ik naar een K3 show!!! Ze zijn mijn heldinnen en dat ik ze een volledige show ga zien maakt me intens gelukkig. Ik heb ze al een paar keer live gezien (met Klaasje uiteraard) maar nog nooit een show. Vaak kwamen ze ergens tien minuten tot een halfuurtje optreden tussen andere artiesten. Nu niet dus want het is een show van anderhalf uur. Yes!!! Absoluut een hoogtepunt deze week. AAAH!

VRIJDAG 10 JUNI 2022

In plaats van donderdag was ik dus vrijdag vrij! Op zich kwam die wissel wel goed uit ontdekte ik. Een van mijn vroegere collega’s was namelijk ook toevallig vrij door een shiftwissel op haar werk. Dus in de middag trok ik richting de trein en spraken we dus af. Het was van november geleden dat ik haar gezien had (met de boekenbeurs) dus een goeie bijbabbel was wel welkom. Ze is tussendoor eens langsgeweest in de winkel waar ik werk als ze in de buurt was, maar dat is niet hetzelfde want ik ben dan aan het werk. We hebben meer gebabbeld dan echt in de winkel gelopen, maar daarvoor kwam ik ook. Wel heb ik nieuwe boeken gekocht. En alle sokken netjes laten hangen. Aangezien ik bezig ben met Heartstopper op Netflix was het plan om ooit de boeken te kopen ook, alleen heeft zij daar dus wat versnelling in gebracht want ze kwamen ze tegen in de stad. Ik wilde ook heel graag Loveless hebben omdat aroace daar in voorkomt en dat heel schaars is. Dus die nam ik ineens ook mee, voorlopig geen nieuwe boeken meer voor mij. Ik heb iets van 80 ongelezen boeken op mijn e-reader en nog een paar in de kast ook dus. Over de middag aten we Mc Donalds want zij had daar zin in. Later keerde ik terug in een stampvolle trein want de vorige trein was afgeschaft. En de schoolkiddo’s moesten ook mee met mijn trein. Een topdag. In de avond lag ik in bed met mijn boek want de dag heeft me ook echt afgemat. De hele week is het al van dat wisselvallig weer en mijn lichaam gaat daar heel slecht op want ik heb constant pijn, ben dan weer moe of ik heb weinig tot geen spierkracht.

ZATERDAG 11 MEI 2022

Het was de laatste dag van de week, en dat was maar het beste ook. Overdag viel het ook nog mee, ik moest een hele dag werken en dan ben je ook constant bezig met je werk en met niks anders. Maar tegen de avond overviel het me wel. Constant de stem van mijn trauma in mijn hoofd en ik had het er moeilijk mee. Het is een vermoeiende tijd geweest en mijn vechterslust is niet perse op, maar het begint wel zwaar te worden. Gelukkig was het na vandaag weekend. Dus ik kroop vroeg in bed en op naar een betere dag zondag. Ook dit soort dagen zijn er nu eenmaal.

ZONDAG 12 JUNI 2022

Het was vadertjesdag vandaag, al is dat iets wat hier niet echt gevierd wordt. Vanmorgen stond ik met een minstens even zwaar gemoed op als waarmee ik ging slapen dus ik had het daar wel wat lastig mee. Maar ik heb mezelf eruit kunnen trekken vandaag. Ik probeer alles te voelen wat ik moet voelen, maar ik geloof ook niet dat erin blijven hangen en doelloos plafond staren de oplossing is. Na de middag ging ik gamen, want daar had ik heel veel zin in. Ik downloadde Balan Wonderworld en tijdens het wachten speelde ik eventjes ‘My little dog adventure’. Dat is geen platformgame zoals ik veel speel (als ik geen Animal Crossing speel dan) maar wel een hele schattige game. Volgens mij gaat het vooral over de vriendschap tussen een hond en een mens en het verhaal daarrond. Het is een spel met weinig instructies en ik ben nu door het bos en weiland aan het lopen. Daarna had ik Balan Wonderworld opgestart en kreeg ik honger dus uiteindelijk heb ik zelfs niet meer gespeeld.