| Week in beeld 96 |

Net zoals vorige week ga ik terug met hoogte en diepte puntjes werken. Er is zoveel aan het gebeuren op dit moment en het was bovendien ook echt een heel drukke week. Dus net als vorige week is het foto’s maken er weer bij ingeschoten. Het was wel een positieve week dus dat is heel fijn! Ik begin denk ik eindelijk de vruchten te plukken van mijn therapie. Eindelijk. Na zeven jaar hard werk, loont het. Zo blij daarmee.

Hoogtepuntjes

⭐️ Mijn salopetje was gearriveerd!

Al jaren wil ik heel graag een salopetje. Voor de mensen die dat woord niet kennen, tuinbroek. Ik kwam er eentje tegen in mijn maat en met scheuren in. Op Vinted. Heel gelukkig mee! Ik voelde me zo blij erin! Ik heb er al eentje, maar in short versie en die is niet geschikt voor werk en die kan ik ook alleen in de zomer dragen. Nu kan ik ‘s winters ook een salopetje aandoen.

⭐️ Mijn broer zijn reactie

Ik heb een broer die obsessed is met gamen en vooral met de Mario Bros games. Hij speelt ze allemaal, verzamelt er merch van. Deze week zei ik als grap tegen hem dat ik nu op Mario en Luigi lijk want die dragen ook zo’n tuinbroek. Vrijdagavond kwam ik thuis van werk en zei hij plots tegen mij; nu lijk je nog meer op Mario. Ik wist niet wat hij bedoelde, maar hij wees naar mijn rode shirt. Goed gezien, had ik niet bij stilgestaan. Hij praat altijd heel puur over games en je ziet dat dat iets is wat hem heel blij maakt (hij heeft autisme en games is een van zijn special interests, en dat betekent dus heel veel voor hem) en dat was een hartverwarmend moment 🥰

⭐️ Zonder jas naar het werk

Het is al vaker warm genoeg geweest, maar ik rij altijd naar het werk met de step (althans, naar het station, op de trein met step en daarna van station naar werk). En op de step pak je wel wat wind mee vaak. Vandaar dat ik eigenlijk altijd toch een jas meeheb voor de zekerheid. Deze week was dat uiteraard niet nodig met de dertig graden, maar het was toch een speciaal gevoel. In blote armen met mijn step rijden. Dat heb ik nog niet eerder gekund.

⭐️ Iets gaan drinken met een collega

Zondag had ik afgesproken met mijn collega, tegen het einde van de dag zijn we samen iets gaan drinken en het was heel gezellig. Ik kan een goeie fruitige of zoete cocktail wel waarderen heb ik gemerkt, natuurlijk niet te veel want ik moest nog met mijn step naar huis rijden. Maar het was dus heel lekker.

⭐️ Een kindje het wachthokje van de trein

Op zaterdag (dit is totaal niet chronologisch) is mijn trein altijd wat later door de weekendplanning van de treinen. Met die warmte wacht ik liever binnen in zo’n hok want dat is iets koeler. Er was een kindje die de deur openhield voor me met mijn step en hij hield me gezelschap tijdens het wachten. Het was zo schattig!

⭐️ Fall Guys spelen met broer

Sinds een tijdje spelen mijn andere broer en ik Fall Guys. Het is een competitie spel waarin je strijd door verschillende levels voor de kroon. En de game kiest welke levels. Ik ben er soms verschrikkelijk slecht in, maar ik vind het wel super leuk. En gezellig met hem.

⭐️ Merken dat ik mezelf terug aan het vinden ben

Dit heb ik te danken aan mijn therapie uiteraard. En aan mezelf ook. Stilletjes aan wordt het beter en ik krijg meer grip op mezelf en de wereld om me heen. De dingen die ik voor mijn trauma leuk vond, vind ik ook terug leuk nu. En als dat niet zo was, was het zo. Maar ik denk dat ik al van jonge leeftijd wist dat dingen zoals lezen en creatief zijn bestemd waren om er altijd te zijn. Ben eens benieuwd wat ik over een paar jaar ga zeggen als ik als nostalgische sucker dit postje teruglees. Ik heb dat namelijk gedaan met mijn blogposts deze week en gek genoeg is er nog niet zoveel veranderd.

Dieptepuntjes

⭐️ De hitte en de gevolgen

Ik ben zo’n persoon die heel de winter lang roept naar de zomer en lente, en nu ga ik weer klagen? Het is too much en mijn lijf heeft het er best moeilijk mee. Vorige week vertelde ik over mijn survival modus die afbreekt, daar heb ik al mijn handen vol mee. De hitte geeft me nog minder energie en het was een zeer drukke week. Los daarvan slaap ik veel slechter door die warmte. Dus zon is absoluut welkom, maar ietske lager in temperatuur mag ook wel.

⭐️ Zonder portemonnee naar de Jumbo rijden

Zondag had ik eindelijk tijd om boodschappen te doen, en de Jumbo is bij ons altijd een hele dag open. Dus ik pakte mijn step en reed erheen (is ongeveer twintig minuutjes). Op bij de Jumbo te komen en te beseffen dat mijn portemonnee thuis lag. Dus ik kon terugkeren want ik had ook geen cash geld of iets mee. Helaas. Gelukkig viel het goed mee en ik heb uiteindelijk toch mijn boodschapjes gehaald. Mijn step werkt heel erg therapeutisch heb ik gemerkt dus hoe een grote ramp was het uiteindelijk

⭐️ Het was een hele drukke werkweek

Ik heb veel meer gewerkt dan normaal deze week, wat ik niet perse erg vind want ik doe mijn werk graag. Maar dit had ook gevolgen voor mijn lichaam en zaterdag was het eigenlijk al op. Komende week wordt een pak rustiger dus das heel fijn

⭐️ Me vergissen van tijdstip bij de fysio

Ik ging naar de fysio en ik was een halfuur te laat omdat ik het verkeerde uur had onthouden. Nochtans stond het juiste uur wel in mijn gsm, maar ik dacht dat ik juist was. Dus in het vervolg toch maar iets meer op mijn telefoon vertrouwen in plaats van mijn geheugen. Gelukkig vonden ze het niet erg.

⭐️ Middelbare school in brand

Zondagochtend was ik aan het chillen in de living en kwam er een artikel online dat het dak van mijn middelbare school in brand had gestaan in de nacht. Er is best wel wat schade aan een dak en twee lokalen zijn compleet vernield onder dat dak. Het was niet het lesgebouw waar ik het meest kwam, maar ik herkende onder het puin wel een lokaal waar ik les heb gehad. Het deed me toch wel iets. Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen en volgens mij is alles goed afgelopen. School was mijn safe space en het was de reden dat ik altijd ben blijven doorgaan. Dus het raakte me wel.

3 thoughts on “| Week in beeld 96 |

  1. Doorgaans zorgen de warmere temperaturen voor minder pijnlijke gewrichten maar zodra het over de 25°C gaan krijg ik er net meer last van. Zoals jij al aangeeft nog minder energie maar ook meer schommelende suikerwaarden, een heel slap gevoel en meer pijnklachten. Ik ben dus heel blij dat ik me tijdens de ergste dagen gewoon binnen kan verschuilen. Nu maar hopen dat het morgen inderdaad terug wat menselijker is want dan moet ik naar het ziekenhuis voor een onderzoek dat sowieso al niet aangenaam is én dat natuurlijk nog minder zou zijn wanneer het ziekenhuis drukkend warm is.

  2. Ik heb mij in de solden ook een salopet gekocht en ben er ook super content mee! Alleen jammer dat het met dat warm weer niet ideaal is om aan te doen :p
    Ik heb ook heel lang uitgekeken naar de zomer maar nu die er is kijk ik uit naar de herfst. Ik kan gewoon niet tegen de warmte en heb dan nog niet eens allerlei pijntjes die erbij komen. Vandaag vond ik ideaal qua temperatuur!

    1. Salopetjes zijn gewoon life. Ik zou erin kunnen leven, zo leuk vind ik die dingen. Maar inderdaad, op naar de herfst want dan kan ik hem meer aandoen en jij ook. Ik moet zeggen dat ik nog altijd een zomermens ben maar mijn lichaam heeft wel ieder jaar steeds meer moeite met de hittegolven. Ik kon er vroeger goed tegen als ik in de schaduw bleef (of we gingen gewoon gaan zwemmen of iets in die zin) maar nu heeft het echt wel invloed op me. De vermoeidheid is dodelijk en vanuit daar ontstaat inderdaad de pijn. Ben net als jij blij met 20-25 graden (denk ik dat het was, want ik beantwoord dit veel later en ik heb geen idee meer hoe warm het was op 22 juli)

Comments are closed.

%d bloggers liken dit: