We zijn inmiddels bij de herfst aangekomen en dat was deze week heel goed te merken. Het regende enorm veel en het is ineens een pak frisser buiten. Dat betekent standaard iets meer pijn bij mij dan gewoonlijk, maar ondanks dat was het een prima week. Er zijn niet veel gekkigheden gebeurd, behalve ik die aan het eind van de week extreem moe was. En ik las zowaar weer een boek uit. Dat laatste gaat heel vlot de laatste tijd en daar ben ik alleen maar blij mee. Op de dag dat ik dit schrijf ben ik naar de bibliotheek en ik ben de dagen aan het aftellen ernaar. Niet normaal, maar heel blij mee want ik voel me wel steeds meer mezelf elke dag.
Ik ging voor het eerst in tijden nog eens naar de Carrefour omdat mijn koffie in promotie stond. Die ijskoffie van Emmi drink ik heel graag. Normaal ga ik altijd naar den Delhaize maar dat was dus niet zo. Bleek dat ze mijn koffie niet verkochten. Allee jawel, maar het waren de verpakkingen per drie die in korting stonden en die hebben ze dus niet. Helaas. Niet helemaal voor niks, want de Vegetarische Slager stond ook in promo en die vleesvervangers vind ik heel lekker. Ik verschoot er wel van welk prijsverschil het is in vergelijking met Delhaize trouwens. Nu met alle prijsstijgingen probeer ik daar toch wel op te letten. Geen koffie dus, wel vleesvervangers. Verder was het mijnen vrije dag dus ik nestelde me met mijn boek op mijn bed en las een heel groot stuk.
Ik dacht dat Loveless zo goed viel omdat het natuurlijk over aroace zijn gaat en ik dat zelf ben, maar Alice Oseman is gewoon een nieuwe favoriete schrijfster aan het worden. Want Radio Silence vond ik net zo fijn weglezen. Zo van genoten! En uiteraard, Alice Oseman is keihard gehyped door Heartstopper op Netflix en de boeken, maar dat heeft eigenlijk weinig invloed op mij. Integendeel, mijn verwachtingen liggen dan net torenhoog.
Dinsdag ging ik werken, vertrok ik veel te laat naar het station en vreesde ik eigenlijk dat ik mijn trein ging missen. Maar dat viel goed mee. Het universum stond aan mijn kant want ik had alle lichten mee, dus ik kon altijd doorrijden met de step. Het was dinsdag een doodnormale werkdag met weinig zottigheden. Wel eentje, maar privacy dus daar kan ik niet veel over vertellen. Woensdag maakte ik mijn saus klaar voor ‘s avonds want ik wist dat ik daar geen zin meer ging in hebben na het werk. Ik smeet wat groentjes bij elkaar samen met mijn gehakt en had daardoor vrij simpel en snel mijn sausje. Verder maakte ik wat overuren want een collegaatje moest onverwachts eerder weg, dus ik ben dat brandje dan gaan blussen. Woensdag en zaterdag zijn altijd de pittigste en drukste dagen, dus die vloog ook heel snel om. Dankbaar dat ik ‘s morgens al alles had klaargemaakt, dus ik moest eigenlijk enkel pasta koken en mijn saus opwarmen en ik kon aan tafel.
Mijn créme voor mijn haar kwam ook binnen. Hij is duur, maar het doet wel zijn werk. En met de vorige fles heb ik gedaan van april tot nu dus dan is dat zijn geld wel waard. Ik smeer dit eigenlijk in mijn haar na elke wasbeurt en het doet (in combi met de juiste shampoo en zorg) wel zijn werk. Heel blij mee, want ik zit een stuk beter in mijn vel met krullen in mijn haar. Dat de herfst weer in aantocht is (of er eigenlijk al is) betekent ook dat ik vaak met mooie zonsondergangen naar huis kan rijden, wat weer een lichtpuntje is. Woensdag was het twee keer prijs. Donderdag had ik fysio en was ik weer verslaafd aan mijn boek, toen nog steeds bezig in Radio Silence. Ik heb hem echt met pijn in het hart uitgelezen. Ik denk dat ik hem donderdagavond heb uitgelezen. Je hebt van die boeken waarvan je niet wilt dat ze eindigen, en ik prijs me gelukkig want ik heb er op een hele korte tijd zo een paar gelezen.
In de namiddag (op donderdag) ging ik mee met mama langs de Gamma om een bestelling op te halen, bleek dat het in een andere Gamma was geleverd aan de andere kant van de stad. Helaas. Om daar nog mee naartoe te gaan had ik te weinig energie, dus ik ben thuisgekomen en heb me toen in bed genesteld met mijn boek.
Vrijdag was geen heel speciale dag, ik had op mijn planning staan dat ik ‘s morgens boodschappen ging doen maar toen realiseerde ik me dat ik eigenlijk nog genoeg eten in huis had om het nog zeker tot dinsdag te redden, dus dat heb ik maar gelaten. Goed plan ook, want ik was heel erg moe toen ik opstond en mijn lichaam had eigenlijk al vanaf de eerste seconde dat ik mijn ogen opendeed oorlog verklaard. Ik ben niet pessimistisch, eerder realistisch, maar op zo’n dagen wordt het eigenlijk zelden beter. Lichamelijk gezien dan he, voor de rest zie ik altijd wel wat de dag brengt. Gelukkig was het een rustige werkdag en die vloog ook zeer snel voorbij.
Zaterdag werkte ik een hele dag, het was een lange en drukke dag. Ik was ook nog moeier (ik weet dat dat geen woord is) opgestaan dan vrijdag, want bad pain days kosten mij veel meer energie. Ik was vrijdagavond begonnen in Boyfriend Material van Alexis Hall, die ik helaas perongeluk in het Nederlands heb geleend bij de bib. Dus ik doe het er nu maar mee. Tot nu toe een heel goed boek, ik zit as we speak ergens over de 100 pagina’s. Dus zaterdagochtend las ik nog een stukje voor ik begon met werken, en daarna ging de dag vrij snel om want zaterdag is altijd een drukke dag. Toen ik thuiskwam stond er een beker Bubble Tea in de frigo te wachten op me. Daar heb ik ondertussen ook een lichte verslaving aan, en het helpt niet dat er een zaak in de straat waar ik werk zit. Maar mijn zus had er dus besteld want in de stad waar ik woon is er ook eentje geopend. Dus dat was zeker welkom na zo’n drukke dag! Ik sloot de werkweek ook af met frietjes van de frituur, want daar had ik zoveel zin in.
Zondag had ik afgesproken met mijn collega, we gingen samen iets drinken en verder was het vooral een rustige dag. Het was ook echt een hele dag bijna goed aan het regenen, dus het was binnen fijner vertoeven dan buiten. En toen ik naar huis ging was er een probleempje met de trein, dus ik was bijna een uur onderweg. Verder was het een gezellige dag, dus mij hoor je niet klagen.
Hoe was jouw week?