Wanneer ik mij verveel of gewoon iets doelloos om handen wil hebben, zet ik meestal een Youtube video op. Een paar jaar geleden ging Teske terug in de tijd met tekeningen, agenda’s, dagboeken en dergelijke doorheen dozen en daar vertelde ze dan over. Dat soort video’s vind ik sowieso heel erg leuk. Kort daarna vertelde Romy over haar verhalen als kind en de herinneringen daaraan. Die twee inspireerden me om dat ook te doen. Ik was eventjes aan het denken of ik mezelf een ninties-kind mag noemen, maar ik ben in 1997 geboren dus ik vind van wel. En besides, in heel veel verhalen en ‘throwbacks’ herken ik me wel. Dit wordt niet enkel een cliché-postje met de dingen die je kent, maar ook kenmerkende dingen voor mij uit mijn jeugd.

⭐️ Sms’jes kosten veel geld
Dit was dan niet perse in mijn vroege kindertijd, maar iets later. In het middelbaar kreeg ik mijn eigen telefoon (mijn basisschool was vijf minuten wandelen, dus mijn ouders vonden dat niet nodig). Maar nu heb je zoveel abonnementen met ongelimiteerde mobiele data, berichtjes, belminuten. Mijn ouders betaalden vroeger de telefoonrekening in het geheel en dat begon met beltegoed. En als het op was, was het ook op voor een tijdje. Er waren afspraken daarrond. Ook als ik ‘s avonds op zaterdagavond pech had en mijn beltegoed was op, was het gewoon wachten tot maandagavond want dan pas ging mijn moeder naar de supermarkt. Dat ging over naar een abonnement waar je per sms zoveel cent betaalde (denk ik, is te lang geleden). Ik zat toen al in het middelbaar en stuurde er vaak op los met vrienden. Mijn vader heeft vaker met de rekening rond mijn oren gezwaaid. Sms’jes zijn nu ook niet gratis, maar toen werd de rekening wel per berichtje gemaakt.
⭐️ Mensen winks en buzzers sturen op MSN
Nu heb je Messenger waar je kan videochatten, bellen, stickers, foto’s en allerlei versturen. Ik stam uit de tijd dat Messenger nog in gebruik was. Dan kon je winks naar elkaar sturen, de zogenaamde bewegende animaties die meestal levensgroot waren. En online kon je nieuwe downloaden om dan cool te zijn bij andere mensen. En mensen irriteren met buzzers die het hele scherm liet trillen en schokken. En met onze lange statussen over beste vriendjes. Ik werd helaas gepest toen dus mijn lijstje was niet heel lang, maar ik ben er wel altijd bij gebleven dat ik niet veel echt dichte vrienden heb, maar degene die ik heb wel geweldig zijn.
⭐️ Buiten lezen met een walkman en oortjes
Vroeger verzamelde ik CD’s van de artiesten die ik toen leuk vond, om vervolgens mijn walkman mee te pakken naar buiten en hem onder beschutting van de zon daar te gebruiken. Ik denk dat er in die tijd wel al Spotify was, maar ik had toen geen smartphone dus dat was geen optie voor mij. Na een kleine research kan ik je vertellen dat Spotify nog niet beschikbaar was in België, dus nevermind. Ik werd er door wiki ook aan herinnerd dat we vroeger muziek luisterden via Windows Media Player, en nu zie ik dat ook weer voor me.
⭐️ Een smartphone-loze jeugd
Ik had zelf pas een smartphone toen ik in 2015 naar een nieuwe school ging. Onder het mom van, je bent toch iets verder weg van huis. Dan is Google Maps en degelijke bij de hand hebben handig. Maar daarvoor had ik dus een hele normale Samsung Star. Een touchscreen toestelletje, maar die kon amper op het internet en maakte hele wazige foto’s. Ik ben best wel blij dat ik zolang geen smartphone had en mijn jeugd zo is geweest. Soms als ik de jeugd nu zie, denk ik daar wel zo over na. Ik ga me echt niet in de opvoeding van andere ouders moeien, maar ik denk dat wij het toch iets minder stressvol hebben gehad zonder smartphone en socials.
⭐️ Reclame doorspoelen werd revolutionair
Ik heb de tijd dat de modems voor de televisie kwamen bewust meegemaakt. Grote reclames van Belgacom die ons vertelden dat we over een tijdje alle reclame konden doorspoelen. Ik weet niet zeker of die twee dingen er op hetzelfde moment zijn gekomen, maar ineens kon je ook dingen opnemen op je digibox. Gedaan met casettes. Terwijl je je dat nu niet meer kan voorstellen dat die tijd er geweest is. Er zijn zelfs zenders waar je niet meer mag doorspoelen. Het wordt je gewoon geweigerd als je het probeert. Er is een zender die dat doet bij ons maar die leven van reclameblokken dus dan moet het wel.
⭐️ Kinderprogramma’s & films
Vroeger werden er heel wat kinderprogramma’s opgenomen omdat sommige gewoon op tijdstippen speelden dat ik op school was. Dora the Explorer was daar eentje van, maar ook Blue’s Clues. Ik weet nog dat ze op een dag me thuisbracht over de middag van school en ze vertelde me dat ze perongeluk de verkeerde cassette had ingestoken en dus over mijn programma had opgenomen. Dus het mijne was weg. Gelukkig was ik een blij kind en er waren nog zoveel afleveringen die ik kon zien. Maar zoals je kan zien: ik heb de tijd met cassettes nog bewust meegemaakt. Je wilt niet weten hoe vaak de cassette van Lady & The Tramp in de speler verdween op regenachtige dagen. Uiteraard in het Nederlands, maar ik prefereer de Engelse naam.
⭐️ Wachten om iets op Facebook te zetten
Toen ik naar het middelbaar ging, mocht ik ook Facebook van mijn ouders. Er was eigenlijk niemand in ons huis die dat had, maar toen dus wel. Als ik nu iets meemaak dat ik online wil zetten kan ik een story uploaden op Instagram of een statusje schrijven voor Facebook en het staat binnen de minuut online. Dat was vroeger wel anders. Ik had in tegenstelling tot mijn leeftijdsgenoten veel later een smartphone met mobiele data. Dus als ik iets ‘wilds’ had meegemaakt en ik wilde het delen, mocht ik wachten tot ik weer thuis was.
⭐️ Wordart op werkstukken
Ook ik stam uit de tijd dat werkstukken werden gepimpt met een prachtige wordart. Het liefst in regenboogkleuren en een boogje. Apetrots was ik op mijn kunst. Nu zoveel jaar en een heleboel lessen grafisch ontwerp later denk ik daar het mijne van. Ik heb zelfs het paperclipje nog meegemaakt in Windows.
⭐️ Katten en honden op de taakbalk
Op de computer kon je vroeger zoiets downloaden en dan liep er of een hond, of een kat over je taakbalk. Deed verder niks speciaals, het was gewoon een leuk extraartje. Dan gingen ze ook echt eten en drinken en spelen. Soms klom de kat zelfs over je scherm alsof ze in gordijnen klom. Ik kan er ook niks meer online over vinden, maar het bestond ooit. Ik was er dolgelukkig mee als dierenliefhebber.
⭐️ K3 was nog echt K3
Ik ben opgegroeid met Karen, Kathleen en Kristel. Later toen ik naar het middelbaar ging, kwam Josje en zoveel jaar later kwamen Hanne, Klaasje & Marthe. En inmiddels hebben we natuurlijk Julia. Mijn jeugd is ook nog steeds de originele K3 en daar zullen de nieuwe dames nooit iets aan kunnen veranderen. Maar ik haat ze daarvoor niet. Integendeel, ik heb zelfs een boontje voor een van de drie. Leuk feitje: vroeger vond ik het liedje Mama’s en Papa’s een geniaal idee. Het idee was dat de kinderen thuisbleven en de ouders naar school gingen. Als kind vond ik dat idee geweldig, want ik rende elke speeltijd weg van pesters. Nu zijn we meer dan twintig jaar later, ik vind het nog altijd geweldig. Volwassenen terug op de schoolbanken. Iets met school die altijd een plekje in mijn hart zal hebben.
⭐️ Pijnlijke polsen van het schrijven
Schrijven en verhalen bedenken heeft altijd al in mijn bloed gezeten. Al heel jong had ik een rijkelijke fantasie en schreef en tekende ik erop los. Er was wel een computer in huis, maar schrijven in Word vond ik ongemakkelijk want stel dat mijn ouders mijn verhalen vonden. En de computer moest gedeeld worden dus dat kon ook niet altijd zomaar. Nu ratel ik woord na woord uit op mijn blog of in andere schrijfsels. En zelfs niet op een laptop, ik schrijf op een iPad met een keyboard cover. Tijden veranderen, maar de liefde voor schrijven gelukkig en duidelijk niet.
Ik kan hier overigens gemakkelijk een tweede postje van maken, dus voor vandaag laat ik het eventjes.
Welke dingen zijn typisch voor jouw geboortejaren?
Ohhh wat een super leuke blog! Ik herken echt heel veel, ben zelf geboren in 1996. Mis vooral nog weleens het smartphoneloze tijdperk hoor, wat was het heerlijk om gewoon buiten te spelen tot de lantaarnpalen aan gingen en je vriendinnen met de huistelefoon op te bellen of een buzzer te sturen via MSN.
Oh dit is allemaal héél herkenbaar. Die goede oude tijd 😉