Hartsprongetjes | 1

Ik zeg denk ik zo’n duizend keer per jaar op mijn blog dat ik meer de kleine gelukjes wil delen. Doorheen de dagen valt dat goed mee en let ik daar echt wel op. Maar op een of andere manier vergeet ik ze altijd op te lijsten voor op mijn blog. Heel stom, want de wereld kan die positiviteit echt wel gebruiken. Hopelijk lukt het vanaf nu wel om er een gewoonte van te maken. Ik krijg van kleine gelukjes altijd een hart dat op springen staat, dus daarmee dat ik ook voor deze naam heb gekozen.

De wereld die vervaagt bij een goed boek
Zoals je waarschijnlijk al doorhebt (het is niet moeilijk om dat op te merken) ben ik een lezer. Lezen en boeken zijn mijn halve persoonlijkheid. Ik lees dan wel geen fantasy, maar zo net na een halfuurtje of twintig minuten lezen de volledige kluts van realiteit kwijt zijn, love it.

De bus die te laat is (en hem daardoor net halen)
Ik reis vrij veel met de bus en trein (sinds ik mijn step heb eigenlijk meer enkel trein) en de overstap is niet altijd soepel. Vaak weet ik dat ik mag aanvaarden dat ik nog tien minuten mag wachten op mijn bus omdat de vorige net weg is. Op zich niet zo’n ramp, maar dan hem toch nog in de verte zien afkomen omdat hij net te laat is, is wel fijn.

Wanneer de drankfrigo vol staat op het werk
Ik werk in een supermarkt, al hou ik werk en blog wel uit elkaar. Voor de privacy van velen. Het is wel een heel satisfying gevoel als ik klaar ben met de gekoelde drank aan te vullen en alles staat perfect vol en netjes op een lijn. De dingen waar een volwassen mens content van kan worden.

Speelgoedboekjes doorbladeren
Als kind kon ik echt maanden op voorhand uitkijken naar Sinterklaas, en dat doe ik nog steeds. Er hangt een soort van magie rond, kinderlijke magie. Door mijn verleden is de feestdagen periode niet mijn favoriet, dus ik mik altijd op Sinterklaas. Van de week kwam er bij een bestelling van Bol ook hun grote speelgoedboek binnen. Het was een zeer nostalgisch moment toen ik het boekje doorbladerde met zus.

Bereal die op een perfect moment kwam
Mede Bereal-gebruikers weten dat dit een zeldzaamheid is. Maar ik was een tijdje terug op wandel en net toen ik het bosje in wandelde kreeg ik de melding. Van een timing gesproken. En dat doet hij echt zelden. Maar daarom heet het ook Bereal, omdat je niet altijd het leukste moment zou pakken.

Spontaan naar de kermis met zus
Er zijn hier heel verdeelde meningen over, maar voor mij is de kermis jeugdsentiment en ik hou van de sfeer. Het is eigenlijk een jaarlijks iets dat ik met mijn zus ga en we lachen altijd heel wat af. En dit jaar hebben we het echt spontaan gedaan op een avond nadat zij thuiskwam van school.

Eten koken met de ‘uitverkoop-bak’ van de supermarkt
Vaak werp ik eens een blik op de bak met eten dat bijna vervalt. Niet perse voor de korting, maar ook omdat ik van het principe ben dat er mensen honger lijden en eten weggooien zonde is. Ik voel me ook altijd super volwassen als ik dat kan.

Mijn Engelse leesverslaving
Vroeger las ik eigenlijk enkel maar Nederlands, af en toe wel Engels. Door de jaren heen is dat Engels lezen eigenlijk beter geworden, want veel boeken zijn gewoon nog het best in hun originele taal. Ik heb ook ontdekt dat veel Engelse paperbacks maar een tientje kosten, dus ik spaar kosten uit. Gelukkig bestaat de bibliotheek ook nog.

Ideeën krijgen voor nieuwe (inspirerende) postjes
Een van de doelen die ik heb met mijn blog is mensen laten weten dat ze niet alleen zijn. In hun zorgen, problemen, chronisch ziek zijn. Ik heb de afgelopen tijd heel veel inzichten opgedaan door mijn recovery, en ik kan niet wachten om die te delen. Elke dag komt er wel iets in mijn hoofd gepopt. Maar ze bedenken en werkelijk uitschrijven is ook iets anders.

Een paar klanten die me bedankten voor de babbel
Ik doe mijn job heel graag en een van de redenen dat ik die graag doe, zijn mijn vaste klanten. Na een paar jaar werken ken je ze wel een beetje. Op een rustig moment vind ik een babbeltje doen met klanten heel erg leuk, maar zij blijkbaar ook. Het maakte dan ook mijn dag toen ze dat kwamen zeggen.

Elke avond een knuffel krijgen van broer voor het slapen gaan
Ik heb twee broers en eentje daarvan vindt knuffelen niet zo leuk. Daar ga ik hem ook niet toe dwingen. Maar onlangs gaf hij mij spontaan een knuffel en toen zei ik uit dankbaarheid dat ik dat heel lief vond. En nu krijg ik elke avond voor het slapengaan een spontane knuffel.

Aardbeien gedipt in chocolade
Je kent zo die aardbeien op een stokje in chocolade gehuld wel. Ik eet die eigenlijk altijd in Plopsaland (een of andere gekke wens van mij) maar die hebben ze dus ook op de kermis. In principe is dat heel makkelijk zelf thuis te maken, maar tis altijd een klein gelukje als ik dat niet moet doen en ze gewoon zo kan eten.

De eerste Pumpkin Spice Latte drinken
Starbucks-liefhebbers zullen hem wel kennen, maar hij is dus maar een bepaalde periode van het jaar verkrijgbaar en dat moment is nu. Een paar weken geleden zette ik de eerste Pumpkin Spice Latte van deze herfst aan mijn lippen en hij was heel lekker!

De nieuwe clip en nummer van K3
Intussen is er alweer een nieuw nummer uit, maar ik heb het wel over Vleugels. Ik vond het al een heel magisch nummer en het gaf me al een fijn gevoel. Dat was voor ik het interview had gezien waarin Marthe en Julia (Hanne moest rusten) de gedachte achter het nummer vertelden. Nu ben ik nog meer fan.

Schepsnoep uit Kruidvat
Ik ben op zich niet iemand die heel veel snoep eet, ik neig eigenlijk meer naar chocolade en chips, maar ik werd er als kind wel altijd blij van als ik een zak schepsnoep mocht van mijn ouders. Onder het mom van mijn innerlijke kind gelukkig maken heb ik weer als vanouds een zak snoep gevuld. Hij was heel lekker trouwens.

Weer mezelf mogen zijn
Na heel lang knokken komt er eindelijk ademruimte vrij daarboven en dat is misschien wel hetgene waar ik het dankbaarst voor ben van dit hele lijstje. Zo’n opluchting om me weer veilig genoeg te voelen om mijn eigen gekke zelf te zijn. Ik heb het gemist. En het voelt zo magisch om dan de dingen te doen die je graag doet, want het voelt gewoon als thuiskomen.

Waar werd jij zo al gelukkig van? Tell me 🙂

2 thoughts on “Hartsprongetjes | 1

  1. Wat een fijne lange lijst met gelukjes! Ik kan me vinden in alles wat in een perfecte lijn staat in de supermarkt – als klant word ik daar ook altijd blij van, al voel ik me dan bijna schuldig om het product te pakken en de perfecte lijn te verbreken, haha.

    1. Dankjewel! Ik heb soms klanten die dan sorry zeggen als ze zien dat ik net alles proper heb gezet, wat ik altijd grappig vind. Een mens moet boodschappen kunnen doen he. En uiteindelijk zorgt het ervoor dat ik altijd de handen vol heb, wat ook wel aangenaam is op het werk. Zolang je niet opzettelijk heel mijn rek naar de vaantjes helpt zijn we nog steeds vriendjes haha

Comments are closed.

%d bloggers liken dit: