Hartsprongetjes | 2

Het is alweer een kleine maand geleden dat ik een lijstje maakte met de kleine gelukjes van de afgelopen tijd. Iets wat ik heel belangrijk vind, en tot zover ook mijn belofte om daar een gewoonte van te maken op mijn blog. Meestal let ik er in het dagelijks leven wel op, maar ze ook echt noteren op mijn blog vergeet ik snel. Jammer eigenlijk, want ik denk dat iedereen van tijd tot tijd wel eens deugd heeft van zo’n lijstje te maken, lezen of te schrijven. Dus hier zijn we er weer mee.

★ De Code van Coppens is weer begonnen

Heel veel mensen vinden dit plat entertainment, maar ik heb een hoofd dat al genoeg ingewikkelde sh*t creëert op zichzelf. Dus ik maak hiermee mijn hoofd leeg. De Code van Coppens is een programma waarin twee duo’s BV’s een escape room spelen, maar vaak gaat het samen met een hoop gelach, gestunt en soms ook serieus gevloek. Meestal zijn het ook BV’s die ik graag bezig zie of hoor, dus daar amuseer ik me altijd mee. Voor het intellectuele (ik schreef het bijna verkeerd, zo goed is het gesteld ermee) gedeelte is er Lieven Scheire die tussendoor technieken/chemische reacties enzovoorts uitlegt. Dus eigenlijk leer je sowieso wel bij. Ik kijk altijd samen met mama, en we lachen vaak wat af.

★ Hanne Verbruggen is mama geworden

Ik denk dat je van ver had kunnen zien aankomen dat ik dit ging delen. K3 heeft een speciaal plekje in mijn hart, maar Hanne nog het meest. Ze heeft me al heel vaak geïnspireerd en haar karakter/ de dingen die ze in interviews vertelt zijn dingen waar ik me aan optrek in moeilijke periodes. Dus ja, ik was heel blij dat ze mama was geworden. Ik kijk ook uit naar volgend jaar, want ik ben aan het aftellen naar de dag dat ik naar hun concert ga. Het komt dichter en dichter. Tis nog steeds een half jaar hoor, maar voorvreugde is de beste vreugde

Ferrero Rondnoir die weer in de winkels ligt

Iedereen kent de chocolaatjes van Ferrero Rocher wel, die eet ik ook heel graag. Maar er bestaat ook een pure chocolade versie van, die heet ‘Ferrero Rondnoir’. Ik hou ervan. Het ding is dat (toch in de winkels waar ik kom) de dozen waar enkel die soort inzit enkel rond de feestdagen in de rekken liggen. Kerst en Nieuwjaar zijn niet mijn favoriete dagen in het jaar, maar dit maakt het wel beter.

★ Promo’s bij Kruidvat

Voor mijn krullen gebruik ik speciale shampoo en die is vrij prijzig. Wat een luxe-probleem is, dat weet ik ook wel. Maar afgelopen week stond zowel het assortiment van mijn shampoomerk als de deo van Zwitsal in promo. Ik ben alsnog met een serieuze rekening naar buiten gegaan, maar ik heb weer shampoo, conditioner, mousse en deo voor de komende drie of vier maanden. Want er stonden nog flessen van de vorige keer in de badkamer. Ik voel me ook altijd heel volwassen als ik dit zeg.

★ De kat van mijn psycholoog

Ik had afgelopen week weer een afspraak bij mijn psycholoog, en op het einde van de sessie kwam de kat weer kijken. Ze wilde ook gewoon niet meer van mijn schoot af, het was heel erg lief. De dierenwereld heeft altijd een plekje in mijn hart, maar zijn kat al helemaal.

★ Sinterklaassfeer

Ik kwam op een ochtend in de Albert Heijn en toen begon er een Sinterklaasliedje te spelen op de radio. Over het algemeen hou ik van die sfeer, het was als kind ook mijn favoriete feest. Ook al wordt het hier bij ons niet echt meer gevierd, want we zijn allemaal te oud ervoor geworden.

★ Zwitsal kaarsje aansteken

In de winter kan ik er heel erg van genieten om te lezen met lichtjes en een kaarsje, en sinds een paar jaar doe ik dat met een Zwitsal kaars. Ik hou van de geur van Zwitsal en nu heb ik dus ook een kaars ervan in de winter. Couldn’t be more happy

★ Met een stapel boeken thuiskomen van de bibliotheek

Eens in de drie weken ga ik naar de bibliotheek, en net zoals vroeger gaat dat gepaard met een heleboel inside happiness. Ik neem meestal meer boeken mee dan ik kan lezen in die tijd, mensen denken heel vaak dat ik die allemaal uitlees binnen de uitleentermijn. Niks is minder waar. Maar gewoon het idee van die stapel en dat er nog zoveel boeken liggen te wachten, daar word ik heel blij van. Bang om zonder boeken te zitten ben ik inmiddels allang niet meer. Daarvoor is het aantal in mijn eigen boekenkast en op mijn e-reader te groot geworden.

★ Op stap met (oud-)collega’s

Een van de dingen waar ik nog het meest dankbaar voor ben op mijn werk is dat ik er hele mooie en lieve mensen aan heb overgehouden. Het gebeurt regelmatig dat ik ermee op stap ben. Het varieert van iets gaan drinken, gaan winkelen, gaan wandelen en ondertussen ook Pokemon Go spelen. Ik geniet er altijd wel van.

★ De postbode verwachten met nieuw leesvoer

Dat heb je juist gelezen. Er zijn nog boeken op komst. Twee gloednieuwe via Standaard Boekhandel, en twee gevonden op Vinted. Voor die van Vinted heb ik wel een excuus. Ik heb ondertussen alle boeken van Alice Oseman (de schrijfster van Heartstopper) behalve twee. Dus die konden niet achterblijven. Ik heb ze kunnen scoren voor minder dan twintig euro, inclusief verzendkosten. Dus ik ben een heel gelukkig mens. Ze moeten wel nog aankomen dus hopelijk geen beschadigde exemplaren.

Wat waren jouw gelukjes de afgelopen weken?

Hartsprongetjes | 1

Ik zeg denk ik zo’n duizend keer per jaar op mijn blog dat ik meer de kleine gelukjes wil delen. Doorheen de dagen valt dat goed mee en let ik daar echt wel op. Maar op een of andere manier vergeet ik ze altijd op te lijsten voor op mijn blog. Heel stom, want de wereld kan die positiviteit echt wel gebruiken. Hopelijk lukt het vanaf nu wel om er een gewoonte van te maken. Ik krijg van kleine gelukjes altijd een hart dat op springen staat, dus daarmee dat ik ook voor deze naam heb gekozen.

De wereld die vervaagt bij een goed boek
Zoals je waarschijnlijk al doorhebt (het is niet moeilijk om dat op te merken) ben ik een lezer. Lezen en boeken zijn mijn halve persoonlijkheid. Ik lees dan wel geen fantasy, maar zo net na een halfuurtje of twintig minuten lezen de volledige kluts van realiteit kwijt zijn, love it.

De bus die te laat is (en hem daardoor net halen)
Ik reis vrij veel met de bus en trein (sinds ik mijn step heb eigenlijk meer enkel trein) en de overstap is niet altijd soepel. Vaak weet ik dat ik mag aanvaarden dat ik nog tien minuten mag wachten op mijn bus omdat de vorige net weg is. Op zich niet zo’n ramp, maar dan hem toch nog in de verte zien afkomen omdat hij net te laat is, is wel fijn.

Wanneer de drankfrigo vol staat op het werk
Ik werk in een supermarkt, al hou ik werk en blog wel uit elkaar. Voor de privacy van velen. Het is wel een heel satisfying gevoel als ik klaar ben met de gekoelde drank aan te vullen en alles staat perfect vol en netjes op een lijn. De dingen waar een volwassen mens content van kan worden.

Speelgoedboekjes doorbladeren
Als kind kon ik echt maanden op voorhand uitkijken naar Sinterklaas, en dat doe ik nog steeds. Er hangt een soort van magie rond, kinderlijke magie. Door mijn verleden is de feestdagen periode niet mijn favoriet, dus ik mik altijd op Sinterklaas. Van de week kwam er bij een bestelling van Bol ook hun grote speelgoedboek binnen. Het was een zeer nostalgisch moment toen ik het boekje doorbladerde met zus.

Bereal die op een perfect moment kwam
Mede Bereal-gebruikers weten dat dit een zeldzaamheid is. Maar ik was een tijdje terug op wandel en net toen ik het bosje in wandelde kreeg ik de melding. Van een timing gesproken. En dat doet hij echt zelden. Maar daarom heet het ook Bereal, omdat je niet altijd het leukste moment zou pakken.

Spontaan naar de kermis met zus
Er zijn hier heel verdeelde meningen over, maar voor mij is de kermis jeugdsentiment en ik hou van de sfeer. Het is eigenlijk een jaarlijks iets dat ik met mijn zus ga en we lachen altijd heel wat af. En dit jaar hebben we het echt spontaan gedaan op een avond nadat zij thuiskwam van school.

Eten koken met de ‘uitverkoop-bak’ van de supermarkt
Vaak werp ik eens een blik op de bak met eten dat bijna vervalt. Niet perse voor de korting, maar ook omdat ik van het principe ben dat er mensen honger lijden en eten weggooien zonde is. Ik voel me ook altijd super volwassen als ik dat kan.

Mijn Engelse leesverslaving
Vroeger las ik eigenlijk enkel maar Nederlands, af en toe wel Engels. Door de jaren heen is dat Engels lezen eigenlijk beter geworden, want veel boeken zijn gewoon nog het best in hun originele taal. Ik heb ook ontdekt dat veel Engelse paperbacks maar een tientje kosten, dus ik spaar kosten uit. Gelukkig bestaat de bibliotheek ook nog.

Ideeën krijgen voor nieuwe (inspirerende) postjes
Een van de doelen die ik heb met mijn blog is mensen laten weten dat ze niet alleen zijn. In hun zorgen, problemen, chronisch ziek zijn. Ik heb de afgelopen tijd heel veel inzichten opgedaan door mijn recovery, en ik kan niet wachten om die te delen. Elke dag komt er wel iets in mijn hoofd gepopt. Maar ze bedenken en werkelijk uitschrijven is ook iets anders.

Een paar klanten die me bedankten voor de babbel
Ik doe mijn job heel graag en een van de redenen dat ik die graag doe, zijn mijn vaste klanten. Na een paar jaar werken ken je ze wel een beetje. Op een rustig moment vind ik een babbeltje doen met klanten heel erg leuk, maar zij blijkbaar ook. Het maakte dan ook mijn dag toen ze dat kwamen zeggen.

Elke avond een knuffel krijgen van broer voor het slapen gaan
Ik heb twee broers en eentje daarvan vindt knuffelen niet zo leuk. Daar ga ik hem ook niet toe dwingen. Maar onlangs gaf hij mij spontaan een knuffel en toen zei ik uit dankbaarheid dat ik dat heel lief vond. En nu krijg ik elke avond voor het slapengaan een spontane knuffel.

Aardbeien gedipt in chocolade
Je kent zo die aardbeien op een stokje in chocolade gehuld wel. Ik eet die eigenlijk altijd in Plopsaland (een of andere gekke wens van mij) maar die hebben ze dus ook op de kermis. In principe is dat heel makkelijk zelf thuis te maken, maar tis altijd een klein gelukje als ik dat niet moet doen en ze gewoon zo kan eten.

De eerste Pumpkin Spice Latte drinken
Starbucks-liefhebbers zullen hem wel kennen, maar hij is dus maar een bepaalde periode van het jaar verkrijgbaar en dat moment is nu. Een paar weken geleden zette ik de eerste Pumpkin Spice Latte van deze herfst aan mijn lippen en hij was heel lekker!

De nieuwe clip en nummer van K3
Intussen is er alweer een nieuw nummer uit, maar ik heb het wel over Vleugels. Ik vond het al een heel magisch nummer en het gaf me al een fijn gevoel. Dat was voor ik het interview had gezien waarin Marthe en Julia (Hanne moest rusten) de gedachte achter het nummer vertelden. Nu ben ik nog meer fan.

Schepsnoep uit Kruidvat
Ik ben op zich niet iemand die heel veel snoep eet, ik neig eigenlijk meer naar chocolade en chips, maar ik werd er als kind wel altijd blij van als ik een zak schepsnoep mocht van mijn ouders. Onder het mom van mijn innerlijke kind gelukkig maken heb ik weer als vanouds een zak snoep gevuld. Hij was heel lekker trouwens.

Weer mezelf mogen zijn
Na heel lang knokken komt er eindelijk ademruimte vrij daarboven en dat is misschien wel hetgene waar ik het dankbaarst voor ben van dit hele lijstje. Zo’n opluchting om me weer veilig genoeg te voelen om mijn eigen gekke zelf te zijn. Ik heb het gemist. En het voelt zo magisch om dan de dingen te doen die je graag doet, want het voelt gewoon als thuiskomen.

Waar werd jij zo al gelukkig van? Tell me 🙂

Kleine gelukjes die mij altijd blij maken

Hi allemaal! Ik merk dat ik de laatste tijd me heel erg focus op de irritatiepuntjes. De kleine dingen die eigenlijk je dag niet zouden mogen verpesten maar het toch doen. Ik moet nu ook wel zeggen dat de laatste weken ook niet de meest emotionele stabiele geweest zijn. Op een dag zat ik op de bus naar huis en bedacht me dat er gelukjes zijn die mij altijd blij maken. Als kleine reminder voor mezelf maakte ik er een lijstje van.

Jacqueline of de konijntjes
Regelmatig passeren ze allebei de revue op mijn blog. Dan eens in een weekoverzichtje, dan eens als foto bij een artikel. Bij de konijntjes kan ik echt uren voor die kooi zitten met een smile op mijn gezicht. Ze mogen een uur in dezelfde positie liggen slapen, het blijft schattig. Mama zei van de week om te lachen dat ik weer tv aan het kijken was. Het is echt een obsessie soms. Net als Jacqueline. Die kan echt schattige dingen doen. Daarnet had ik eigenlijk een down-momentje en hij zat op mijn schouder en maakte een of ander raar lawijt dat hij anders nooit maakt en ik was meteen weer blij. Op dit moment staat meneer op de bovenkant van mijn laptop zijn pluimen te kuisen. ‘t Is best wel een schattig zicht

Mijn bus in de verte zien afkomen
Ik ben volwassen en heb geen rijbewijs, een bewuste keuze. Omdat ik het eigenlijk meer dan prima vind om te reizen met het openbaar vervoer. Er zijn mensen die mij gek verklaren daarvoor en ik weet het. Die liefde is ontstaan toen ik naar het middelbaar ging vanaf het vijfde middelbaar. Ik reisde toen anderhalf uur met de bus naar school. In het begin vond ik dat lastig, maar ik begon er een soort charme in te zien. Nu al helemaal. Ik heb de laatste tijd zelf gemerkt dat ik gelukkig word van omleidingen omdat dat betekent dat ik langer op de bus zit. Call me crazy. Betekent by the way niet dat ik nooit geirriteerd ben of pissed. Als ik weet dat ik te laat ga komen door mijn bus of trein of er ferme staking is dan krijg ik het ook wel eens. Maar over het algemeen zijn het OV en ik dikke vriendjes. Vandaar ook, als ik in de verte (en daar ben ik ondertussen een pro in) de vorm van de bus herken en ik weet dat het de mijne is dan kan ik daar heel blij van worden.

Release Radar op Spotify
Elke vrijdag maakt Spotify een afspeellijst met nieuwe muziek. Het verschil met Discover Weekly (op maandag) is dat het muziek is van artiesten waarvan de app weet dat je ze graag en veel luistert of volgt. Neem nu dat Marco Borsato morgen een nieuw liedje besluit te lanceren dan zal die in de Release Radar staan. Alle nieuwe liedjes van je favoriete groepen, zangers, zangeressen of bands staan meestal in die lijst. Nu weet ik meestal ook wel dat die artiesten nieuwe muziek hebben want de meeste volg ik wel. Maar toch, tis altijd mijn gelukje aan het einde van de week. De meeste artiesten lanceren ook hun nieuwe album op een vrijdag dus das altijd dubbel geluk. Op moment van schrijven vorige week waren er twee nieuwe albums en deze week is er ook eentje.

De weekoverzichtjes van Irene op zondagochtend
Over het algemeen vind ik weekverslagen en weekoverzichtjes heel leuk om te lezen. Don’t ask me why maar die liefde is volgens mij onder veel bloggers gedeeld. Ik lees natuurlijk alle overzichtjes van mijn medebloggers graag. Maar die van Irene springen er altijd uit. Ik weet niet hoe of waarom maar door haar verhalen leer ik zelf ook bewuster op kleine gelukjes letten. Ik geniet er altijd van om ze te lezen.

Mijn schoolbus zien passeren
Zoals ik daarnet zei, ik reisde altijd met het openbaar vervoer naar school. Afhankelijk van mijn rooster met twee bussen. Het hing af van hoe laat mijn lessen gedaan waren die dag van welke ik nam. Als ik een bus zie rijden met de bestemming van of naar school dan maakt mijn hart nog altijd een sprongetje. Ook drie jaar later. Het is niet zo dat ik echt heimelijk naar mijn middelbare schooltijd terug verlang, maar ik heb er wel hele mooie herinneringen aan. Het zijn ook niet altijd de gemakkelijkste jaren geweest. Maar still going strong. Ik had een tijd terug een moeilijk moment en toen passeerde net mijn schoolbus. En zonder liegen, dat gaf me nieuwe moed. Omdat ik toen ook soms wanhopig was of niet meer wist hoe verder en toch is het altijd goed gekomen. Ik heb toen met zoveel minder wijsheid en kennis overleefd, dus ik kan dat nu ook. En dat gaf nieuwe moed.

Zeveren met mensen die ik graag zie
Ondanks dat er al eens een tegenslag mag zijn, ik lach graag. Liefst nog met de meest domme dingen. Domme uitspraken, domme acties van anderen. Dan heb ik het wel over het soort waar je mee mag lachen. Gewoon eigenlijk lachen om dingen die nergens op slaan, met mensen die ik graag zie. Het kan zowel in real life, maar ook in een groepschat kan ik me daar echt mee amuseren. Ik zit nog steeds in de Whatsapp groep van mijn werk (om het contact met mijn collega’s te huden) en soms zitten we echt met elkaar te lachen of elkaar te plagen en kan ik daar heel blij van worden.

Warmte op een pijnlijke plek op mijn lijf
Het verzacht daarvoor niet altijd, soms wel. Maar alleen al als ik bijvoorbeeld pijn heb in mijn benen daar mijn elektrisch deken op leggen of een kersenpitkussen dat net opgewarmd is leggen. Het ontsnapt toch wel, ondanks at het de pijn niet perse wegneemt. Dat stadium ben ik helaas voorbij.

Een liedje vol power op volle volume draaien
Ik doe dat meestal met mijn koptelefoon. Niet goed voor mijn oren, ik weet het. Maar dat doe ik ook niet hele dagen door. Als ik eens een ambetant momentje heb helpt dat wel eens. Vooral ‘A Million Dreams’ maar dan de versie door P!NK is daar een hele goeie voor. Er zijn er nog hoor, maar soms is dat het enige wat ik nodig heb om een klein beetje energie te krijgen of een schop onder mijn kont om verder te kunnen met de dag.

Mijn jongere zus horen lachen – gelukkig zien
Eigenlijk is dat geen klein gelukje maar iets wat heel mijn hart verwarmt. Natuurlijk ben ik altijd blij als de mensen om me heen gelukkig zijn. Maar mijn zus is een van de belangrijkste mensen in mijn leven. Ze heeft het ook niet altijd gemakkelijk en als ik haar dan hoor lachen dan ben ik gelukkig. Ik ben ook dankbaar voor die band want niet iedereen heeft zo’n goeie band met zijn broers of zussen. Natuurlijk zie ik mijn twee broers ook graag. Als ik een kutdag heb en weet dat zij wel een goeie dag heeft, dat verzacht altijd een beetje mijn verdriet.

Wat zijn kleine dingen die jou altijd gelukkig maken?

Kleine gelukjes | 3

Hi allemaal! Ik vertel vaak in weekoverzichtjes dat ik veel kleine gelukjes meemaak. Al een tijdje wilde ik weer eens een lijstje opmaken voor mijn blog maar het kwam er maar niet van. Kleine gelukjes zijn altijd goed, zeker in tijden als deze. Maar voor mij is het ook een mooie manier om mezelf eraan te herinneren dat ondanks wat ik nu doormaak of tijdens slechte dagen, er altijd gelukjes zijn. Ondanks de dagen dat ik soms in bed lig van de pijn of soms denk dat ik niet meer kan, er is altijd iets waar ik blij van wordt. Regelmatig weet ik nog te lachen of glimlachen om iets wat me raakte.

Mini pannenkoeken met fruit

De laatste tijd eet ik heel veel van die mini pancakes. Met fruit. Meestal niet zelf gebakken trouwens. Ik wil het wel ooit een keer doen, maar daar heb ik ‘s morgens niet altijd de energie voor. Die komt meestal pas na het ontbijt. Maar toen, ik weet met lekker fruit en poedersuiker er altijd wel iets lekkers van te maken. En de aardbeien zijn ook weer op hun best dus dat is dubbel geluk!

Mario Bros games

Het is ondertussen een tijdje geleden (eigenlijk niet, vanaf het moment dat ik aan het typen ben) dat ik nog echt lang en uitgebreid gespeeld heb, maar ik word heel blij van de Mario games. Nooit verwacht. Had je dat een paar jaar geleden tegen mij gezegd, ik had je heel raar aangekeken waarschijnlijk. Toch is het zo. Voor de mensen die mij al langer volgen, die weten dat ik op de Switch speel. Mijn favoriete games op dit moment zijn Mario Galaxy & Mario Odyssey. Sowieso vind ik van die platformgames in 3D echt fantastisch en de games van Mario zitten ook gewoon heel goed en mooi in elkaar. En als ik een slechte dag heb gehad dan helpt het ook heel goed om mijn frustraties op Bowser uit te werken :p

Wandeling door het centrum van de stad

Bijna elke donderdag heb ik een sessie bij mijn fysiotherapeut. Wat ook echt helpt trouwens, ik merk dat zelf. Meestal neem ik de bus terug naar het station, maar ik besloot dat van de week anders te doen. Het was lang geleden dat ik door het centrum was gewandeld, echt door de winkelstraten. Mede door corona. En het was fijn. Ik heb niks gekocht of geen winkels bekeken of binnen geweest. Gewoon echt door de straten gewandeld. Het was lang geleden en juist daardoor voelde het zo tof. Mijn fysiotherapeut zit in de stad waar ik werk, vandaar dat ik zo zeg van lang geleden. In onze eigen stad ben ik eigenlijk nog niet zo heel lang geleden in de winkelstraten geweest.

Afspreken met mijn beste vriendin

Nog niet zo lang geleden hadden mijn beste vriendin en ik een gat vrij op dezelfde dag. Daar maakten we maar direct gebruik van en we gingen samen de stad in. Normaal mag dat niet, maar we hebben ons netjes aan de regels gehouden, handen ontsmetten. En zelf ben ik echt alleen maar in de winkels geweest waar ik ook echt binnen moest zijn. Ik had het ook gewoon nodig om haar nog eens te zien, en om echt te gaan wandelen was het eigenlijk niet zo’n heel goed weer. Voor de rest hou ik me praktisch altijd aan de regels.

Just Dance spelen

Ondanks dat ik een chronische ziekte heb met veel pijn soms, moet ik blijven bewegen. Want anders maak je het nog veel erger. Bij de fysio beweeg ik al vaker, ook door sommige dingen al wandelend te doen in plaats van met de bus. Maar ik heb een paar maand geleden Just Dance aangeschaft. Eigenlijk gekregen van mama. En daar probeer ik nu elke week minstens een of twee keer mee te spelen. Ik ken lang nog niet alle dansjes dus niet alles gaat even vlot. Maar de dansjes die ik wel ken doe ik met volle overgave mee en dan kan ik daar ook echt heel erg van genieten. En de bonus is dat ik ook aan het bewegen ben ondertussen.

Engelse boeken lezen

Normaal lees ik altijd Nederlands omdat ik van mening ben dat mijn Engels niet sterk genoeg is om altijd Engels te lezen. Dat ga ik ook nooit doen. Om de simpele reden dat er heel veel Nederlandse auteurs zijn die ik ook heel leuk vind. Maar de afgelopen tijd las ik wat meer Engels en het was allemaal middle grade. Dus het niveau ligt niet heel hoog. Aangezien het niet mijn moedertaal is leer ik automatisch bij. En besides, lezen is pas leuk als je leest wat je zelf wilt. Ik ben nu eenmaal een jeugdlezer of young adult lezer. Het gaat ook echt vlot de laatste tijd, lezen in het algemeen. En daar word ik zeer gelukkig van. 100 boeken per jaar zoals vroeger zal nooit meer terugkomen, maar ik wil toch proberen die 55 te halen dit jaar. Ondertussen zit ik aan de 18.

Koopjes doen op Vinted

In mijn omgeving zijn er altijd gemengde meningen over, ik ben fan. Natuurlijk moet je altijd opletten wat je doet met online shoppen. En soms klinken dingen te mooi om waar te zijn, dat zijn ze soms ook. Tot nu toe heb ik altijd geluk gehad en ondertussen zijn er zelfs al een paar dingen nieuwe favoriete kledingstukken. Misschien is dat ook eens leuk om te laten zien. Ik scoor meestal geen verbazingwekkend hoge koopjes (hoewel, onlangs een hele mooie gehad) maar ik ben toch altijd blij met wat ik weet te scoren. Ik vind de mode die in de winkels hangt niet zo mooi, en bovendien is via Vinted het veel goedkoper. Zie het als kringloopshoppen, maar dan online. Ik ga zelf soms wel eens naar de fysieke kringloopwinkel, maar daar heb ik niet altijd succes want het gedeelte met kleding is niet zo heel groot bij ons. Er is wel een andere kringloopwinkel die een grotere keus heeft, maar die is iets verder weg.

Wat waren jouw gelukjes de afgelopen tijd?

Geniet-momentjes 1 | Netflix, trots & Animal Crossing

Hi allemaal. Het is al een hele lange tijd geleden dat ik weer eens mijn gelukjes deelde. Dus ik vond het vandaag wel weer eens tijd om dat te doen. Juist omdat we nu wel wat positiviteit kunnen gebruiken. En om te leren dat er in elke donkere wolk, er gouden puntjes zijn. En omdat ik juist nu leer naar de kleine gelukjes leer te kijken. Met name door een virus dat ons allen bekend is, maar natuurlijk omdat ik zelf ook onzekerheid heb over mijn toekomst. Let’s go!

Photo by Daniel von Appen on Unsplash

Fijne gesprekken met mensen
Veel van mijn sociaal leven verloopt op twee plekken. Op mijn werk, en op mijn telefoon. Je kan nu eenmaal weinig anders op dit moment, en dat mis ik ook wel. Maar gelukkig heb ik heel veel toffe gesprekken waar corona of mijn eigen situatie niks mee te maken hebben. Ik had nooit gedacht dat ik echt ‘small talk’ zo zou waarderen, want ik ben normaal niet voor zulke gesprekken. De echt diepe gesprekken blijven wel mijn favoriet. Echt dingen over het leven, wijsheden, lessen, gevoelens. Al die dingen die niet zijn zoals een praatje over het weer vind ik echt geweldig. Gelukkig heb ik die ook nog steeds heel vaak.

Mijn doorzettingsvermogen en trots
Afgelopen week werd mijn doorzettingsvermogen en geduld wel een paar keer op de proef gesteld. Ik ben een doorzetter, ook als het moeilijk gaat. Maar na die brief dat mijn onderzoek verplaatst was naar mei was ik het eventjes kwijt. Ondertussen gaat het gelukkig weer beter, maar ik blijf het echt moeilijk vinden. Want dat betekent dat het eindgesprek pas echt in juli of augustus zal zijn waarschijnlijk. Toch ben ik trots op mezelf dat ik blijf doorgaan, en zelfs de lichtpuntjes leer zien in een tijd die voor niemand vanzelfsprekend makkelijk is. Het is wat het is en dat moet ik leren aanvaarden. Maar dat is niet altijd gemakkelijk. Ik denk dat ik nog nooit zo trots ben geweest op mezelf als nu. In mijn hele leven. Op twee komt wel echt mijn middelbare schooltijd, die in publiciteit.

Praten over Animal Crossing met J.
Ik heb een vriendin die ik heb leren kennen dankzij The Sims. Doordat we allebei zo weg waren van het spel zijn we hele goeie vriendinnen geworden. Ondertussen gaan onze gesprekken allang niet meer alleen over wat er nu weer gebeurd is in onze game. Nu hebben we toevallig allebei Animal Crossing in huis gehaald zonder dat we het wisten van elkaar. Voortaan zijn we echt een hele tijd aan het hypen over Animal Crossing en wie we op ons eiland willen hebben wonen. Voor de mensen die Animal Crossing niet kennen klinkt dit heel raar, voor de mensen die het wel spelen is dit waarschijnlijk een bekend gespreksonderwerp. Sowieso was Animal Crossing tijdens de pandemie echt mijn redding.

Shadowhunters : The Mortal Instruments
Veel mensen kijken echt heel veel series door elkaar, ik heb dus ontdekt dat ik daar het geheugen niet voor heb. Vanaf nu kijk ik ook maar een serie per keer. Ik hoop dat ik niet de enige ben met dat probleem haha. Momenteel kijk ik Shadowhunters dus. Ik ben al een paar keer opnieuw begonnen omdat ik het plot niet onthield omdat ik te veel series door elkaar keek. Nu ik maar een serie kijk kan ik alles wel onthouden. Ik ben nu eind het tweede seizoen en het wordt steeds spannender. Naast Clary is Magnus Bane trouwens mijn favoriet personage. Ik weet niet of dat nog gaat veranderen, maar ik hou van zijn humor en de manier waarop hij in het leven staat. Maar oke, misschien doet hij in komende afleveringen wel iets waar ik het niet mee eens ben.

Wandelen met mijn beste vriendin
Er kwam een dag dat ik en mijn beste vriendin op dezelfde dag niet moesten werken, en daar hebben we heel snel gebruik van gemaakt. Zij kwam mijn richting uit en we hebben een hele lange wandeling gemaakt. Ik zag ook een heel stuk van het bos/park waar ik normaal wandelde dat ik nog nooit had gezien en dat was een heel mooi stuk. Het was fijn om bij te praten, we werken allebei in de supermarkt dus we kunnen heel vaak verhalen delen en dan lachen we altijd. Ik hou ervan. Het was ook in de week van mijn slaaponderzoek en ik was toen heel emotioneel en had veel moeilijke momenten. Dat lachen en babbelen als vanouds heeft me zoveel deugd gedaan.

Alle lieve berichtjes, vragen en gebaren
Ik heb de afgelopen tijd wel echt ontdekt wie er voor me duimt en supportert. Alleen al dat geeft me zo’n warm gevoel en zo’n grote glimlach op mijn gezicht. Al die mooie mensen die er voor mij zijn, ik kan niet in woorden uitdrukken hoe dankbaar ik daar voor ben. Dus wie je ook bent, wat je ook hebt gedaan, bedankt. Voor de lieve berichtjes, de vragen uit bezorgdheid en de gebaren om mij te helpen. Thanks allemaal ♥

Het lachen op de werkvloer
Ik heb een job die gewoon doorgaat en wel buitenshuis. Supermarktwerk doen vanuit huis is een beetje lastig. Toch vind ik dat niet erg. Het is voor iedereen een zware tijd, en juist doordat we een goeie teamsfeer hebben en veel lachen met elkaar ben ik daar heel dankbaar voor. Het lachen en dom doen op de werkvloer zou ik niet willen missen. Mijn collega’s zijn echt helden nu. Ook omdat ze me zoveel steunen en helpen. Maar ook dat gelach en dat plagen onderling maakt altijd weer mijn dag. Ik ben blij dat ik zulke goeie collega’s om me heen heb.

De treinritjes helemaal alleen
We leven in een tijd waar thuisblijven meer dan ooit gevraagd wordt. Daardoor ben ik weinig alleen en daar heb ik het soms moeilijk mee. De treinritjes zijn de enige momenten dat ik echt helemaal op mezelf ben, en daar geniet ik altijd van. Vooral omdat ik vaak tot laat werk, en dan heb ik de treinwagon vaak voor mezelf. Raamstaren met muziek, ik hou er zo van. Ik kan daar echt van opladen. En hoe graag ik mijn werk of doe of hoe graag ik ook naar huis wil als ik moe ben, ik vind het altijd een beetje jammer als er wordt afgeroepen dat de trein zijn bestemming binnenrijdt.

De aankondigingen van nieuwe seizoenen op Netflix
Onlangs heeft Netflix bekendgemaakt van welke series er nieuwe seizoenen komen. En daar zaten twee van mijn favorieten tussen. Ondertussen heb ik Stranger Things al helemaal uitgekeken, maar nu komt er dus een seizoen vier van. Er zijn mensen die vinden dat het genoeg is en dat het al uitgemelkt werd, maar dat vind ik niet. Ik kijk heel hard uit naar dat nieuwe seizoen. Ook van The Babysittersclub komt er een tweede seizoen. Die serie is meer iets voor jongere kijkers denk ik, maar ik vind het een hele fijne serie en ik heb enorm genoten van het eerste seizoen. Ik kijk uit naar het tweede seizoen!

Mijn broertje blij maken met koekjes
Ik hou van versgebakken cake of koekjes, maar ik heb niet altijd de energie of te veel pijn om hem echt vers te bakken van het begin. Dus dan zijn de kant en klare deegjes in de winkel mijn redding. Op de eerste dag van het nieuwe jaar bakte ik zo ook koekjes. Gewoon kant en klaar deeg dat in stukjes moest gebroken worden en de oven in. Mijn broertje vond ze zo lekker en hij vroeg direct of ik dat nog een keer kon doen. Andere mensen blij maken, ik word er zo blij van!

Uitkijken naar een nieuwe armband
Via Instagram leerde ik de webshop ‘ZOX’ kennen. ZOX maakt armbanden en andere sieraden. Het zijn geen sierlijke gouden dingen, niet echt vrouwelijk. Maar juist hun armbanden passen meer bij wie ik ben. Het bijzondere aan hun sieraden is dat de bandjes aan twee kanten kunnen gedragen worden. Aan de ene kant zijn er kleuren of een patroon, en aan de andere kant staat dan een boodschap. Iedere armband heeft een eigen boodschap, en die kan je uit hun aanbod kiezen als reminder voor jezelf. Hij komt helemaal uit Californië, waardoor ik er al eventjes op wacht. Maar met liefde! Ze zijn ook altijd bezig met een betere wereld en het milieu, en dat is ook mooi meegenomen. Ik koos voor deze toepasselijke armband.

Thuiskomen en horen dat er nog eten in de koelkast staat voor je
Ik woon nog thuis, maar ik kook zelf mijn eigen potje en betaal ook zo goed als alles zelf. Maar als ik na een drukke of vermoeiende dag ‘s avonds thuiskom en dan hoor dat er nog een restje in de koelkast staat dat ik mag hebben, ben ik altijd blij. Dan kan ik gewoon meteen eten en na een vermoeiende dag is dat echt fijn. En sowieso, thuiskomen en meteen de voeten onder tafel kunnen schuiven vindt iedereen toch leuk? Al geef ik toe dat ik zelf koken ook echt superleuk vindt. Dat is het goeie wat de lockdown me heeft opgeleverd.

Wat waren jouw gelukjes de afgelopen tijd?