Happiness

Hi allemaal! Ik merk dat ik de laatste tijd me heel erg focus op de irritatiepuntjes. De kleine dingen die eigenlijk je dag niet zouden mogen verpesten maar het toch doen. Ik moet nu ook wel zeggen dat de laatste weken ook niet de meest emotionele stabiele geweest zijn. Op een dag zat ik op de bus naar huis en bedacht me dat er gelukjes zijn die mij altijd blij maken. Als kleine reminder voor mezelf maakte ik er een lijstje van.

⭐ Jacqueline of de konijntjes
Regelmatig passeren ze allebei de revue op mijn blog. Dan eens in een weekoverzichtje, dan eens als foto bij een artikel. Bij de konijntjes kan ik echt uren voor die kooi zitten met een smile op mijn gezicht. Ze mogen een uur in dezelfde positie liggen slapen, het blijft schattig. Mama zei van de week om te lachen dat ik weer tv aan het kijken was. Het is echt een obsessie soms. Net als Jacqueline. Die kan echt schattige dingen doen. Daarnet had ik eigenlijk een down-momentje en hij zat op mijn schouder en maakte een of ander raar lawijt dat hij anders nooit maakt en ik was meteen weer blij. Op dit moment staat meneer op de bovenkant van mijn laptop zijn pluimen te kuisen. ’t Is best wel een schattig zicht

⭐ Mijn bus in de verte zien afkomen
Ik ben volwassen en heb geen rijbewijs, een bewuste keuze. Omdat ik het eigenlijk meer dan prima vind om te reizen met het openbaar vervoer. Er zijn mensen die mij gek verklaren daarvoor en ik weet het. Die liefde is ontstaan toen ik naar het middelbaar ging vanaf het vijfde middelbaar. Ik reisde toen anderhalf uur met de bus naar school. In het begin vond ik dat lastig, maar ik begon er een soort charme in te zien. Nu al helemaal. Ik heb de laatste tijd zelf gemerkt dat ik gelukkig word van omleidingen omdat dat betekent dat ik langer op de bus zit. Call me crazy. Betekent by the way niet dat ik nooit geirriteerd ben of pissed. Als ik weet dat ik te laat ga komen door mijn bus of trein of er ferme staking is dan krijg ik het ook wel eens. Maar over het algemeen zijn het OV en ik dikke vriendjes. Vandaar ook, als ik in de verte (en daar ben ik ondertussen een pro in) de vorm van de bus herken en ik weet dat het de mijne is dan kan ik daar heel blij van worden.

⭐ Release Radar op Spotify
Elke vrijdag maakt Spotify een afspeellijst met nieuwe muziek. Het verschil met Discover Weekly (op maandag) is dat het muziek is van artiesten waarvan de app weet dat je ze graag en veel luistert of volgt. Neem nu dat Marco Borsato morgen een nieuw liedje besluit te lanceren dan zal die in de Release Radar staan. Alle nieuwe liedjes van je favoriete groepen, zangers, zangeressen of bands staan meestal in die lijst. Nu weet ik meestal ook wel dat die artiesten nieuwe muziek hebben want de meeste volg ik wel. Maar toch, tis altijd mijn gelukje aan het einde van de week. De meeste artiesten lanceren ook hun nieuwe album op een vrijdag dus das altijd dubbel geluk. Op moment van schrijven vorige week waren er twee nieuwe albums en deze week is er ook eentje.

⭐ De weekoverzichtjes van Irene op zondagochtend
Over het algemeen vind ik weekverslagen en weekoverzichtjes heel leuk om te lezen. Don’t ask me why maar die liefde is volgens mij onder veel bloggers gedeeld. Ik lees natuurlijk alle overzichtjes van mijn medebloggers graag. Maar die van Irene springen er altijd uit. Ik weet niet hoe of waarom maar door haar verhalen leer ik zelf ook bewuster op kleine gelukjes letten. Ik geniet er altijd van om ze te lezen.

⭐ Mijn schoolbus zien passeren
Zoals ik daarnet zei, ik reisde altijd met het openbaar vervoer naar school. Afhankelijk van mijn rooster met twee bussen. Het hing af van hoe laat mijn lessen gedaan waren die dag van welke ik nam. Als ik een bus zie rijden met de bestemming van of naar school dan maakt mijn hart nog altijd een sprongetje. Ook drie jaar later. Het is niet zo dat ik echt heimelijk naar mijn middelbare schooltijd terug verlang, maar ik heb er wel hele mooie herinneringen aan. Het zijn ook niet altijd de gemakkelijkste jaren geweest. Maar still going strong. Ik had een tijd terug een moeilijk moment en toen passeerde net mijn schoolbus. En zonder liegen, dat gaf me nieuwe moed. Omdat ik toen ook soms wanhopig was of niet meer wist hoe verder en toch is het altijd goed gekomen. Ik heb toen met zoveel minder wijsheid en kennis overleefd, dus ik kan dat nu ook. En dat gaf nieuwe moed.

⭐ Zeveren met mensen die ik graag zie
Ondanks dat er al eens een tegenslag mag zijn, ik lach graag. Liefst nog met de meest domme dingen. Domme uitspraken, domme acties van anderen. Dan heb ik het wel over het soort waar je mee mag lachen. Gewoon eigenlijk lachen om dingen die nergens op slaan, met mensen die ik graag zie. Het kan zowel in real life, maar ook in een groepschat kan ik me daar echt mee amuseren. Ik zit nog steeds in de Whatsapp groep van mijn werk (om het contact met mijn collega’s te huden) en soms zitten we echt met elkaar te lachen of elkaar te plagen en kan ik daar heel blij van worden.

⭐ Warmte op een pijnlijke plek op mijn lijf
Het verzacht daarvoor niet altijd, soms wel. Maar alleen al als ik bijvoorbeeld pijn heb in mijn benen daar mijn elektrisch deken op leggen of een kersenpitkussen dat net opgewarmd is leggen. Het ontsnapt toch wel, ondanks at het de pijn niet perse wegneemt. Dat stadium ben ik helaas voorbij.

⭐ Een liedje vol power op volle volume draaien
Ik doe dat meestal met mijn koptelefoon. Niet goed voor mijn oren, ik weet het. Maar dat doe ik ook niet hele dagen door. Als ik eens een ambetant momentje heb helpt dat wel eens. Vooral ‘A Million Dreams’ maar dan de versie door P!NK is daar een hele goeie voor. Er zijn er nog hoor, maar soms is dat het enige wat ik nodig heb om een klein beetje energie te krijgen of een schop onder mijn kont om verder te kunnen met de dag.

⭐ Mijn jongere zus horen lachen – gelukkig zien
Eigenlijk is dat geen klein gelukje maar iets wat heel mijn hart verwarmt. Natuurlijk ben ik altijd blij als de mensen om me heen gelukkig zijn. Maar mijn zus is een van de belangrijkste mensen in mijn leven. Ze heeft het ook niet altijd gemakkelijk en als ik haar dan hoor lachen dan ben ik gelukkig. Ik ben ook dankbaar voor die band want niet iedereen heeft zo’n goeie band met zijn broers of zussen. Natuurlijk zie ik mijn twee broers ook graag. Als ik een kutdag heb en weet dat zij wel een goeie dag heeft, dat verzacht altijd een beetje mijn verdriet.

Wat zijn kleine dingen die jou altijd gelukkig maken?

Hi allemaal! Ik vertel vaak in weekoverzichtjes dat ik veel kleine gelukjes meemaak. Al een tijdje wilde ik weer eens een lijstje opmaken voor mijn blog maar het kwam er maar niet van. Kleine gelukjes zijn altijd goed, zeker in tijden als deze. Maar voor mij is het ook een mooie manier om mezelf eraan te herinneren dat ondanks wat ik nu doormaak of tijdens slechte dagen, er altijd gelukjes zijn. Ondanks de dagen dat ik soms in bed lig van de pijn of soms denk dat ik niet meer kan, er is altijd iets waar ik blij van wordt. Regelmatig weet ik nog te lachen of glimlachen om iets wat me raakte.

• Mini pannenkoeken met fruit

De laatste tijd eet ik heel veel van die mini pancakes. Met fruit. Meestal niet zelf gebakken trouwens. Ik wil het wel ooit een keer doen, maar daar heb ik ’s morgens niet altijd de energie voor. Die komt meestal pas na het ontbijt. Maar toen, ik weet met lekker fruit en poedersuiker er altijd wel iets lekkers van te maken. En de aardbeien zijn ook weer op hun best dus dat is dubbel geluk!

• Mario Bros games

Het is ondertussen een tijdje geleden (eigenlijk niet, vanaf het moment dat ik aan het typen ben) dat ik nog echt lang en uitgebreid gespeeld heb, maar ik word heel blij van de Mario games. Nooit verwacht. Had je dat een paar jaar geleden tegen mij gezegd, ik had je heel raar aangekeken waarschijnlijk. Toch is het zo. Voor de mensen die mij al langer volgen, die weten dat ik op de Switch speel. Mijn favoriete games op dit moment zijn Mario Galaxy & Mario Odyssey. Sowieso vind ik van die platformgames in 3D echt fantastisch en de games van Mario zitten ook gewoon heel goed en mooi in elkaar. En als ik een slechte dag heb gehad dan helpt het ook heel goed om mijn frustraties op Bowser uit te werken :p

• Wandeling door het centrum van de stad

Bijna elke donderdag heb ik een sessie bij mijn fysiotherapeut. Wat ook echt helpt trouwens, ik merk dat zelf. Meestal neem ik de bus terug naar het station, maar ik besloot dat van de week anders te doen. Het was lang geleden dat ik door het centrum was gewandeld, echt door de winkelstraten. Mede door corona. En het was fijn. Ik heb niks gekocht of geen winkels bekeken of binnen geweest. Gewoon echt door de straten gewandeld. Het was lang geleden en juist daardoor voelde het zo tof. Mijn fysiotherapeut zit in de stad waar ik werk, vandaar dat ik zo zeg van lang geleden. In onze eigen stad ben ik eigenlijk nog niet zo heel lang geleden in de winkelstraten geweest.

• Afspreken met mijn beste vriendin

Nog niet zo lang geleden hadden mijn beste vriendin en ik een gat vrij op dezelfde dag. Daar maakten we maar direct gebruik van en we gingen samen de stad in. Normaal mag dat niet, maar we hebben ons netjes aan de regels gehouden, handen ontsmetten. En zelf ben ik echt alleen maar in de winkels geweest waar ik ook echt binnen moest zijn. Ik had het ook gewoon nodig om haar nog eens te zien, en om echt te gaan wandelen was het eigenlijk niet zo’n heel goed weer. Voor de rest hou ik me praktisch altijd aan de regels.

• Just Dance spelen

Ondanks dat ik een chronische ziekte heb met veel pijn soms, moet ik blijven bewegen. Want anders maak je het nog veel erger. Bij de fysio beweeg ik al vaker, ook door sommige dingen al wandelend te doen in plaats van met de bus. Maar ik heb een paar maand geleden Just Dance aangeschaft. Eigenlijk gekregen van mama. En daar probeer ik nu elke week minstens een of twee keer mee te spelen. Ik ken lang nog niet alle dansjes dus niet alles gaat even vlot. Maar de dansjes die ik wel ken doe ik met volle overgave mee en dan kan ik daar ook echt heel erg van genieten. En de bonus is dat ik ook aan het bewegen ben ondertussen.

• Engelse boeken lezen

Normaal lees ik altijd Nederlands omdat ik van mening ben dat mijn Engels niet sterk genoeg is om altijd Engels te lezen. Dat ga ik ook nooit doen. Om de simpele reden dat er heel veel Nederlandse auteurs zijn die ik ook heel leuk vind. Maar de afgelopen tijd las ik wat meer Engels en het was allemaal middle grade. Dus het niveau ligt niet heel hoog. Aangezien het niet mijn moedertaal is leer ik automatisch bij. En besides, lezen is pas leuk als je leest wat je zelf wilt. Ik ben nu eenmaal een jeugdlezer of young adult lezer. Het gaat ook echt vlot de laatste tijd, lezen in het algemeen. En daar word ik zeer gelukkig van. 100 boeken per jaar zoals vroeger zal nooit meer terugkomen, maar ik wil toch proberen die 55 te halen dit jaar. Ondertussen zit ik aan de 18.

• Koopjes doen op Vinted

In mijn omgeving zijn er altijd gemengde meningen over, ik ben fan. Natuurlijk moet je altijd opletten wat je doet met online shoppen. En soms klinken dingen te mooi om waar te zijn, dat zijn ze soms ook. Tot nu toe heb ik altijd geluk gehad en ondertussen zijn er zelfs al een paar dingen nieuwe favoriete kledingstukken. Misschien is dat ook eens leuk om te laten zien. Ik scoor meestal geen verbazingwekkend hoge koopjes (hoewel, onlangs een hele mooie gehad) maar ik ben toch altijd blij met wat ik weet te scoren. Ik vind de mode die in de winkels hangt niet zo mooi, en bovendien is via Vinted het veel goedkoper. Zie het als kringloopshoppen, maar dan online. Ik ga zelf soms wel eens naar de fysieke kringloopwinkel, maar daar heb ik niet altijd succes want het gedeelte met kleding is niet zo heel groot bij ons. Er is wel een andere kringloopwinkel die een grotere keus heeft, maar die is iets verder weg.

Wat waren jouw gelukjes de afgelopen tijd?

Hi allemaal. Het is al een hele lange tijd geleden dat ik weer eens mijn gelukjes deelde. Dus ik vond het vandaag wel weer eens tijd om dat te doen. Juist omdat we nu wel wat positiviteit kunnen gebruiken. En om te leren dat er in elke donkere wolk, er gouden puntjes zijn. En omdat ik juist nu leer naar de kleine gelukjes leer te kijken. Met name door een virus dat ons allen bekend is, maar natuurlijk omdat ik zelf ook onzekerheid heb over mijn toekomst. Let’s go!

► Fijne gesprekken met mensen
Veel van mijn sociaal leven verloopt op twee plekken. Op mijn werk, en op mijn telefoon. Je kan nu eenmaal weinig anders op dit moment, en dat mis ik ook wel. Maar gelukkig heb ik heel veel toffe gesprekken waar corona of mijn eigen situatie niks mee te maken hebben. Ik had nooit gedacht dat ik echt ‘small talk’ zo zou waarderen, want ik ben normaal niet voor zulke gesprekken. De echt diepe gesprekken blijven wel mijn favoriet. Echt dingen over het leven, wijsheden, lessen, gevoelens. Al die dingen die niet zijn zoals een praatje over het weer vind ik echt geweldig. Gelukkig heb ik die ook nog steeds heel vaak.

► Mijn doorzettingsvermogen en trots
Afgelopen week werd mijn doorzettingsvermogen en geduld wel een paar keer op de proef gesteld. Ik ben een doorzetter, ook als het moeilijk gaat. Maar na die brief dat mijn onderzoek verplaatst was naar mei was ik het eventjes kwijt. Ondertussen gaat het gelukkig weer beter, maar ik blijf het echt moeilijk vinden. Want dat betekent dat het eindgesprek pas echt in juli of augustus zal zijn waarschijnlijk. Toch ben ik trots op mezelf dat ik blijf doorgaan, en zelfs de lichtpuntjes leer zien in een tijd die voor niemand vanzelfsprekend makkelijk is. Het is wat het is en dat moet ik leren aanvaarden. Maar dat is niet altijd gemakkelijk. Ik denk dat ik nog nooit zo trots ben geweest op mezelf als nu. In mijn hele leven. Op twee komt wel echt mijn middelbare schooltijd, die in publiciteit.

► Praten over Animal Crossing met J.
Ik heb een vriendin die ik heb leren kennen dankzij The Sims. Doordat we allebei zo weg waren van het spel zijn we hele goeie vriendinnen geworden. Ondertussen gaan onze gesprekken allang niet meer alleen over wat er nu weer gebeurd is in onze game. Nu hebben we toevallig allebei Animal Crossing in huis gehaald zonder dat we het wisten van elkaar. Voortaan zijn we echt een hele tijd aan het hypen over Animal Crossing en wie we op ons eiland willen hebben wonen. Voor de mensen die Animal Crossing niet kennen klinkt dit heel raar, voor de mensen die het wel spelen is dit waarschijnlijk een bekend gespreksonderwerp. Sowieso was Animal Crossing tijdens de pandemie echt mijn redding.

► Shadowhunters : The Mortal Instruments
Veel mensen kijken echt heel veel series door elkaar, ik heb dus ontdekt dat ik daar het geheugen niet voor heb. Vanaf nu kijk ik ook maar een serie per keer. Ik hoop dat ik niet de enige ben met dat probleem haha. Momenteel kijk ik Shadowhunters dus. Ik ben al een paar keer opnieuw begonnen omdat ik het plot niet onthield omdat ik te veel series door elkaar keek. Nu ik maar een serie kijk kan ik alles wel onthouden. Ik ben nu eind het tweede seizoen en het wordt steeds spannender. Naast Clary is Magnus Bane trouwens mijn favoriet personage. Ik weet niet of dat nog gaat veranderen, maar ik hou van zijn humor en de manier waarop hij in het leven staat. Maar oke, misschien doet hij in komende afleveringen wel iets waar ik het niet mee eens ben.

► Wandelen met mijn beste vriendin
Er kwam een dag dat ik en mijn beste vriendin op dezelfde dag niet moesten werken, en daar hebben we heel snel gebruik van gemaakt. Zij kwam mijn richting uit en we hebben een hele lange wandeling gemaakt. Ik zag ook een heel stuk van het bos/park waar ik normaal wandelde dat ik nog nooit had gezien en dat was een heel mooi stuk. Het was fijn om bij te praten, we werken allebei in de supermarkt dus we kunnen heel vaak verhalen delen en dan lachen we altijd. Ik hou ervan. Het was ook in de week van mijn slaaponderzoek en ik was toen heel emotioneel en had veel moeilijke momenten. Dat lachen en babbelen als vanouds heeft me zoveel deugd gedaan.

► Alle lieve berichtjes, vragen en gebaren
Ik heb de afgelopen tijd wel echt ontdekt wie er voor me duimt en supportert. Alleen al dat geeft me zo’n warm gevoel en zo’n grote glimlach op mijn gezicht. Al die mooie mensen die er voor mij zijn, ik kan niet in woorden uitdrukken hoe dankbaar ik daar voor ben. Dus wie je ook bent, wat je ook hebt gedaan, bedankt. Voor de lieve berichtjes, de vragen uit bezorgdheid en de gebaren om mij te helpen. Thanks allemaal ♥

► Het lachen op de werkvloer
Ik heb een job die gewoon doorgaat en wel buitenshuis. Supermarktwerk doen vanuit huis is een beetje lastig. Toch vind ik dat niet erg. Het is voor iedereen een zware tijd, en juist doordat we een goeie teamsfeer hebben en veel lachen met elkaar ben ik daar heel dankbaar voor. Het lachen en dom doen op de werkvloer zou ik niet willen missen. Mijn collega’s zijn echt helden nu. Ook omdat ze me zoveel steunen en helpen. Maar ook dat gelach en dat plagen onderling maakt altijd weer mijn dag. Ik ben blij dat ik zulke goeie collega’s om me heen heb.

► De treinritjes helemaal alleen
We leven in een tijd waar thuisblijven meer dan ooit gevraagd wordt. Daardoor ben ik weinig alleen en daar heb ik het soms moeilijk mee. De treinritjes zijn de enige momenten dat ik echt helemaal op mezelf ben, en daar geniet ik altijd van. Vooral omdat ik vaak tot laat werk, en dan heb ik de treinwagon vaak voor mezelf. Raamstaren met muziek, ik hou er zo van. Ik kan daar echt van opladen. En hoe graag ik mijn werk of doe of hoe graag ik ook naar huis wil als ik moe ben, ik vind het altijd een beetje jammer als er wordt afgeroepen dat de trein zijn bestemming binnenrijdt.

► De aankondigingen van nieuwe seizoenen op Netflix
Onlangs heeft Netflix bekendgemaakt van welke series er nieuwe seizoenen komen. En daar zaten twee van mijn favorieten tussen. Ondertussen heb ik Stranger Things al helemaal uitgekeken, maar nu komt er dus een seizoen vier van. Er zijn mensen die vinden dat het genoeg is en dat het al uitgemelkt werd, maar dat vind ik niet. Ik kijk heel hard uit naar dat nieuwe seizoen. Ook van The Babysittersclub komt er een tweede seizoen. Die serie is meer iets voor jongere kijkers denk ik, maar ik vind het een hele fijne serie en ik heb enorm genoten van het eerste seizoen. Ik kijk uit naar het tweede seizoen!

► Mijn broertje blij maken met koekjes
Ik hou van versgebakken cake of koekjes, maar ik heb niet altijd de energie of te veel pijn om hem echt vers te bakken van het begin. Dus dan zijn de kant en klare deegjes in de winkel mijn redding. Op de eerste dag van het nieuwe jaar bakte ik zo ook koekjes. Gewoon kant en klaar deeg dat in stukjes moest gebroken worden en de oven in. Mijn broertje vond ze zo lekker en hij vroeg direct of ik dat nog een keer kon doen. Andere mensen blij maken, ik word er zo blij van!

► Uitkijken naar een nieuwe armband
Via Instagram leerde ik de webshop ‘ZOX’ kennen. ZOX maakt armbanden en andere sieraden. Het zijn geen sierlijke gouden dingen, niet echt vrouwelijk. Maar juist hun armbanden passen meer bij wie ik ben. Het bijzondere aan hun sieraden is dat de bandjes aan twee kanten kunnen gedragen worden. Aan de ene kant zijn er kleuren of een patroon, en aan de andere kant staat dan een boodschap. Iedere armband heeft een eigen boodschap, en die kan je uit hun aanbod kiezen als reminder voor jezelf. Hij komt helemaal uit Californië, waardoor ik er al eventjes op wacht. Maar met liefde! Ze zijn ook altijd bezig met een betere wereld en het milieu, en dat is ook mooi meegenomen. Ik koos voor deze toepasselijke armband.

► Thuiskomen en horen dat er nog eten in de koelkast staat voor je
Ik woon nog thuis, maar ik kook zelf mijn eigen potje en betaal ook zo goed als alles zelf. Maar als ik na een drukke of vermoeiende dag ’s avonds thuiskom en dan hoor dat er nog een restje in de koelkast staat dat ik mag hebben, ben ik altijd blij. Dan kan ik gewoon meteen eten en na een vermoeiende dag is dat echt fijn. En sowieso, thuiskomen en meteen de voeten onder tafel kunnen schuiven vindt iedereen toch leuk? Al geef ik toe dat ik zelf koken ook echt superleuk vindt. Dat is het goeie wat de lockdown me heeft opgeleverd.

Wat waren jouw gelukjes de afgelopen tijd?

Hier ben ik dan weer met een lijstje. Ik zag in de reacties dat het blijkbaar leuk is om deze lijstjes te lezen. Ik lees ze zelf ook wel graag, en het doet me ook altijd nadenken. Want eigenlijk is het al een luxe dat we in een land zijn opgegroeid waar de maatschappij vrij goed zit. Ik denk dat dat alleen al iets is om dankbaar voor te zijn. Vandaag weer een lijstje met kleine gelukjes!

★ Nieuwe receptjes proberen

Ik zeg altijd vol zelfspot dat ik niet kan koken. Maar soms breek ik mezelf daar in af, want ik kan het wel. Ik vind het af en toe echt leuk om nieuwe dingetjes te proberen en zelf hier en daar iets te veranderen in een gerechtje. Ik wil komende tijd ook proberen wat meer te koken en nieuwe dingen te proberen. De voldoening als iets gelukt is is altijd heel groot. Ik maak vaak geen hele ingewikkelde dingen eigenlijk, maar het hoeft ook geen drie gangen diner te zijn om lekker te zijn. Simpel is vaak nog het beste

★ Video’s met halsbandparkieten

Veel mensen zoeken puppy-video’s op of kattenvideo’s als ze een keer een oppepper kunnen gebruiken. Ik doe dat ook, maar met een ander dier. Ik heb natuurlijk zelf een halsbandparkiet die je ongetwijfeld al eens hebt zien passeren. En ik kan me echt plat leggen van het lachen met video’s op Youtube over halsbandparkieten. Als er iets is wat mijn goeie mood de lucht in helpt, is het wel dat.

★ Tekenen zonder perfectionisme

Ik ben een perfectionist. En dat weten jullie ook. Ik heb er vaak genoeg over gezeverd en geklaagd. Inmiddels zie ik dat ook niet als een vloek, maar als een hulpmiddel en zegen. Alleen niet als ik aan het tekenen ben. Want dan verandert mijn brein in een kritische betweter. En dat blokkeert mijn creativiteit en plezier. Er zijn al veel momenten geweest dat ik rustig aan het tekenen was zonder vervelende stemmetjes van ‘dat kan beter he’. Zalig! Ik geniet altijd van die momenten. En zeker als het om tekenen gaat.

★ Mama die haar laptop uitleent

Van de week begaf mijn laptop het. Althans, nee. Hij is niet helemaal kapot want hij kan nog steeds aan en uit en ik kan erop doen wat ik wil. Alleen is de helft van mijn scherm zwart nu. En staan er allerlei kleurtjes en streepjes in. Normaal gezien kan ik hem wel laten herstellen, maar dat gaat een tijd duren. En ik ben blogger, dat is de hoofdreden dat ik die laptop nodig heb. Mama bood meteen aan om haar laptop af en toe uit te lenen. Onder het motto dat ik haar ook altijd help als zij een probleem heeft. Dat raakte me wel, zowel haar compliment als gebaar.

★ Dat wij een goeie huisarts hebben

Een goeie gezondheid hebben is nog beter, helaas duiken er bij mij wel al eens kwaaltjes op. Ik hoor van zoveel mensen dat hun huisarts of dokter niet vriendelijk is of dokters hun niet serieus nemen. Het is niet vanzelfsprekend om een goeie dokter te hebben. Wij hebben die wel en ik ben daar dankbaar voor. Hij staat altijd voor ons klaar.

★ Meteen in een keer mijn haar kunnen doorkammen

Dit klinkt heel raar, dat weet ik. Maar ik heb veel haar en best wel dik haar. Ik krijg daar zo nu en dan ook eens een compliment over en ik ben ook heel blij met mijn haar. Het nadeel is alleen dat het heel snel klit of knopen maakt. Ik slaap sowieso al met mijn haar vast omdat dat helpt. Maar soms word ik ‘s morgens wakker en weet ik niet wat ik aantref op mijn hoofd. De ochtenden dat ik geen tien minuten sta te borstelen zijn de beste. Voor mijn pols onder andere.

★ Gratis shows van komieken op YouTube

Ik zei al eerder dat humor en comedy mij nu heel erg helpt. De een vindt stand up comedian stom, sommigen vinden het geweldig. Ik behoor tot de tweede soort, dat is duidelijk. Humor verlicht en zeker nu. Als ik een keer mijn dag niet heb (binnen of buiten Corona) is een goeie show opzoeken van een komiek altijd een goed idee. Het lost mijn problemen niet op, maar het is zalig om met iets anders bezig te zijn dan mijn hoofd dat overuren draait. Niet alle komieken zetten hun shows online en voor mij hoeft dat ook niet. Maar de meeste van mijn favorieten doen dat wel en dus ben ik blij!

Deze keer weer een lijstje met kleine gelukjes. Ik probeer steeds meer op de kleine alledaagse dingetjes te letten, want we hebben dat nu gewoon nodig. En dus dacht ik, laat ik er weer een lijstje van maken. Heel veel meer kan ik hier ook niet over vertellen denk ik, het spreekt vanzelf.

★ Zingen met mijn zusje op kamer

Laat ik duidelijk zijn. Ik kan niet zingen, mijn zusje ook niet. Maar toch doen we het. Soms liggen we mee te kwelen op liedjes die we kennen van toen we zelf klein waren, soms met de nieuwe hits die we allebei leuk vinden. Maar hoe dan ook maakt me dat blij. En van zingen komen er effectief endorfines vrij dus give me more zou ik zeggen. Het gaat ook niet om onze zangkunsten want we kunnen geen toon houden allebei en we zingen vals. Maar het gaat om leute maken.

★ Mensen om me heen hebben die me steunen

Ik vind zoals velen de crisis en lockdown niet altijd gemakkelijk. Ik zie veel bloggers die er het beste van maken en er wel goed doorheen komen. Ik probeer er ook het beste van te maken, want we kunnen niet anders. En ik heb een essentiële job te vervullen dus. Maar er zijn altijd mensen om me heen die me nieuwe moed inspreken als ik die kwijt ben, hoop geven. En af en toe om eens goed tegen te zagen. Soms is dat een keer nodig. We all need it sometimes.

★ De slappe lach hebben om mezelf

Ik kan soms echt mezelf uitlachen. Niet gemeen bedoeld, maar ik doe gewoon soms echt domme dingen. Alleen al als ik er aan denk tijdens het typen krijg ik alweer een grijns op mijn gezicht. Zelfs mijn dromen slaan door soms. Al doet dat bij iedereen wel. Maar ik weet niet wie er ooit in Brugge is geweest, daar staat een gebouw. Het Belfort. Een heel hoog gebouw. Ik droomde een keer dat er iemand kwam vragen hoe de derde toren van het Belfort heet. Het punt is, die heeft maar een toren. En ik weet het, ik heb er mijn diploma-uitreiking gehad. Niet in de toren zelf trouwens. Maar ook in mijn dagelijks leven doe ik domme dingen, en ik zou er een boek over kunnen schrijven. Misschien wel een ideetje voor een nieuwe blogpost. Kunnen jullie meelachen met me.

★ Een iPad met Apple Pencil overkopen

Dit is een duur gelukje. Maar ik vertelde al vaker dat ik last heb met mijn pols. Bij het tekenen voornamelijk. We zitten in Corona-crisis en iedereen heeft stress. Velen maken er het beste van. Maar ik heb mijn hobby nodig, vooral nu. De Apple Pencil is daar een oplossing voor want die ligt lichter in de hand en ik hoef ook geen duizend stiften open en dicht te doen. Mijn iPad is te oud daarvoor, en ineens een nieuwe iPad kopen was me een beetje te veel. Tot mijn collega afgelopen tijd kwam dat haar vader een iPad plus de Pencil verkocht voor een hele mooie prijs. Inclusief hoesje, oplader. Ik kon dit gewoon niet laten schieten en vooral omdat dat zou betekenen dat ik weer meer kan tekenen. Ik heb hem al heel veel gebruikt en ik ben zo blij ermee. Die opluchting en rust die ik voelde toen ik in mijn flow zat was geweldig. Die heb ik gemist. Jullie gaan wel eens dingen zien passeren op mijn blog, als ik de techniek wat in de hand heb. Ik had een stylus, maar die is minder goed. De Apple Pencil wel en hij vereist ook een andere aanpak. Maar dat vind ik helemaal niet erg.

★ Blotebenen weer

Het was al heel vaak warm weer waarin je in blote benen buiten kon en ik hou daar ook van. Maar vaak als het warm genoeg was voor een short moest ik werken. Ik heb alleen maar korte shortjes en daarin werken is not done. En toen kwam er eindelijk een dag dat ik wel vrij was en ik in short naar buiten kon. Ik was zo blij. We mogen dan nog niet buiten zitten, maar zelfs gewoon in short boodschappen doen was heel fijn.

★ De bibliotheek die terug open mag

Op het moment van schrijven is hij nog niet open. Maar ze zijn zich wel aan het voorbereiden op de heropening. En ik ben blij. Dat betekent niet dat ik nu constant naar de bib ga lopen. Maar ik lees nu via Kobo en ik ben ook heel dankbaar dat dat bestaat. Maar ik mis dat wel, dat snuisteren tussen de boeken, de sfeer van de bib. Natuurlijk zal alles anders zijn door de maatregelen, maar dat maakt me niet uit. Ik ben dankbaar voor de technologische oplossingen. Maar het is gewoon zo dat sommige dingen nu eenmaal niet door een apparaat kunnen vervangen worden. Simpel.

★ Netflix

Ik ben altijd dankbaar voor Netflix. Maar nu tijdens Corona extra. Omdat ik heel vaak na een werkdag eventjes Netflix opzet om mijn hoofd leeg te maken. En weet je, dat is vaak alles wat je nodig hebt nu. Ik ervaar veel stress door mijn werk, en ik doe mijn werk nog steeds heel graag. Maar ik moet kunnen ontstressen. En in combinatie met Netflix en mijn iPad en Pencil komt dat hopelijk wel in orde.

★ Op mijn gemak een spelletje spelen

Ik ben 22 maar soms vind ik het zalig om een spelletje te spelen op mijn telefoon of op mijn iPad. Voornamelijk op mijn iPad eigenlijk. Dan ben ik net als met tekenen of Netflix gewoon eventjes niet bezig met heel de crisis en het virus. Ik denk dat je zelf wel kan invullen hoe zalig dat is.

Met welke actie van jezelf had jij laatst de slappe lach?