Iets wat ik terug moest leren en eigenlijk afgeleerd was, was complimenten leren geloven. En ik ben er nog altijd niet helemaal goed in, want soms ben ik een halve dag later alweer aan het twijfelen. Ik denk niet perse dat de mensen om me heen liegen, maar ik zie het soms zelf niet in. Toch heb ik de afgelopen tijd wel een paar keer beseft dat we als mensen zoveel impact op een ander kunnen hebben en dat zelf niet doorhebben.
Een van mijn dromen is om mensen te inspireren. Ik denk niet dat ik ‘the greatest’ ben of de God die alles weet, totaal niet. En niemand is dat ook. Iedereen probeert maar iets en we ‘sukkelen’ allemaal wel wat af in ons leven. Zonder die periodes ook geen lessen en leerpaden. Maar ik wil wel met mijn verhaal tonen dat hoop mogelijk is en dat een pijnlijk verleden niet hoeft te betekenen dat je niet meer kan worden wie je wilt zijn. Dat een pijnlijk verleden niet het einde is. De wereld heeft mij al redelijk wat donkere kanten getoond, tot op een moment dat ik het zelf bijna voor bekeken wilde houden op onze planeet. Maar ik heb er wel altijd mijn ‘missie’ van gemaakt om te helen en te blijven kiezen voor het goede van de mensheid. Dat geloof heeft af en toe gewankeld op zijn sokkel, maar elke keer als het eraf gevallen is heb ik het er min of meer weer terug op kunnen zetten. Want ik weigerde om mijn trauma te laten bepalen wie ik ben en ik weigerde al helemaal om mijn trauma gewoon door te geven aan een ander. Het stopt hier.
Afgelopen maanden kreeg ik een paar complimenten of mooie woorden van allerlei mensen die mijn sokkel deden wiebelen. En dan niet van onzekerheid, maar van ontroering. Mensen die me zeiden hoe een mooi persoon ik ben, dat ik trots mag zijn op mezelf. Dit komt uit gesprekken met familie, met collega’s, oud-collega’s, klanten en zelfs oud-leerkrachten. Ik ga nooit meer vergeten toen ik eind april op mijn oude school was hoe lovend mijn leerkrachten over me spraken tegen me. Er waren leerkrachten die zeiden hoe fijn ze het vonden dat ik zo dankbaar ben voor mijn schooltijd en dat het voor hen ook deugd doet om te horen dat ze iets goeds hebben gedaan. Tot voor dat moment had ik er eigenlijk geen idee van dat mijn dankbaarheid zo hard mensen raakte en dat zorgde er wel voor dat ik eventjes stil was. En dan kreeg ik ook nog allerlei mooie woorden van mijn klanten terwijl ik aan de kassa stond. Ik ben dankbaar voor al die mooie complimenten, maar ik besef soms heel weinig dat wat ik zeg of doe mensen raakt. In de positieve zin wel, want als het negatief is ben ik er vaak dagen mee bezig. Het is iets wat me al een tijdje bezighoudt en het raakt mij ook. Maar aan de andere kant als ik die dingen hoor, kan ik alleen maar trots zijn op mezelf en ik weet ook dat er ergens een jongere versie aan het juichen is nu. Want dat is wat zij ook wou. Al sinds kinds af aan zat het in mijn bloed om de wereld een beetje beter te maken en lief te zijn voor alles om me heen. Misse geslaagd denk ik, en healing succeed.
Dus spreek complimenten uit naar mensen, en vertel het ze als je iets waardeert. Niet alleen de wereld heeft dat nodig, maar soms kan je iemand die heel onzeker en bang is er een beetje meer doen mee stralen. Schijn je licht op de wereld lieve mensen, want je weet nooit wie je aan het inspireren bent of wie er een licht uit haalt.