Week in beeld | 126

Ik heb een hele fijne maar ook drukke week achter de rug. Maar na deze week zit de zomervakantie er ook officieel op en daar wilde ik ook eventjes van profiteren. Ik werk natuurlijk al, dus voor mij maakt het in mijn dagelijks leven niet zo heel veel verschil. Maar mijn siblings hebben wel vakantie en de moment om dingen samen te doen is tijdens vakanties. Ondanks dat was het wel een hele fijne week, dus ik heb er zeker van genoten. De rust van de zomerdrukte dondert nu ook wel op me neer in het algemeen, dat voel ik ook wel. Ik ging deze week voor het eerst in twee jaar nog eens naar een pretpark en daar heb ik de tijd van mijn leven gehad, en de zomer werd ook in stijl afgesloten op het strand in de zon. Of ja, niet pal in de zon want dat was toch iets te warm, maar we hebben wel geluk gehad met het weer.

lezen voor ik begin met werken – bookshoppen in mijn middagpauze – lezen met mijn buddy – wachten voor Heidi The Ride in Plopsaland

Op zondag had ik dagshift, ik at thuis een ontbijtje en toen ik op het werk kwam en gereed was om te beginnen had ik nog een klein kwartiertje dus ik heb er nog eventjes mijn boek bij gepakt. Ik ben mezelf aan het aanleren om ook in die kleine momentjes te lezen, want ik hou van lezen en die kleine beetjes helpen wel mee op den duur om een boek uit te lezen. Voor ik het goed en wel besefte was het tijd voor de lunch, en ik ging een pakketje ophalen in de buurt en kocht meteen ook de nieuwe editie van psychologie magazine (die ik nog steeds moet lezen trouwens). Ik was er deze week niet echt voor in de headspace. En ik had ook de urge om eventjes binnen te springen in de boekhandel. En de drie boeken die mijn interesse trokken vielen binnen een twee plus een gratis actie, dus ik had geluk. Ik word altijd heel blij van promo’s en kortingen, maar nog het meest als het over boeken gaat. De rest van de dag vloog ook weer voorbij, en na het werk las ik nog een stukje in ‘The Charm Offensive’ van Alison Cochrun. De afgelopen week was ik een ander boek aan het lezen waar ik me een beetje doorheen heb geforceerd en ik heb het idee dat ik daardoor een kleine leesdip heb, maar dat lost zichzelf met de tijd wel op. Ik heb genoeg (eigenlijk teveel) hobby’s om de tijd door te komen. En mij kennende zal het geen lange leesdip zijn.

Ook maandag had ik dagshift, al was het geen lange werkdag. Verder herinner ik me eigenlijk niet echt wat ik na het werk heb gedaan. Ik denk dat ik vooral rustig aan heb gedaan want dinsdag stond er een leuke maar drukke dag op de planning en daar wilde ik ten volle van kunnen genieten.

in de nieuwe zone van Bumba – wachten in de Wickie zone – mijn twee nieuwe vriendjes die mee gingen naar huis

De dag erna was mijn vrije dag en stond er een dagje Plopsaland op de planning. Iets waar we allemaal al eventjes naar uitkeken, maar daarvoor moesten we wel iets vroeger opstaan. Van waar ik woon ligt Plopsaland niet om de hoek, maar het is prima bereikbaar. Ik heb vroeger nog gewerkt in het zwembad naast het park dus voor mij duurt die rit eigenlijk niet zo lang want ik ben het kind of gewend. We kwamen aan een tiental minuutjes na openingstijd, en daarna was het direct tijd voor de eerste attractie. We hebben niet het hele park kunnen doen, maar wel veel en het was ook niet zo heel druk. We wilden eigenlijk ook heel graag in de Dinosplash, maar die was defect toen we er aankwamen en die is pas later open gegaan en op de app stond toen ook dat er een wachtrij van meer dan een uur was. Ik heb echt wel geduld, maar op die momenten maak ik liever de keuze om later terug te keren of gewoon de volgende keer op de attractie te gaan.

Een dag pretpark vraagt heel veel van mijn lichaam, dus ik ben al blij dat het weer nog redelijk goed was. Maar alsnog, attracties geven veel schokken en stoten dus tegen de avond was ik ook wel echt kapot. Maar het is het helemaal waard want ik leef helemaal op in een pretpark. En zeker tussen Studio 100 figuren want dat is mijn jeugd. We hebben ook eventjes de Bumba zone bekeken, uiteraard staat daar niks meer voor ons want de jongste die mee was is vijftien. Maar ik was wel benieuwd want de zone is nog niet zo heel lang open. Het is heel mooi aangekleed, en ik ben blij dat de kinderen ook iets meer hebben. Want de laatste jaren had ik het idee dat er vooral coasters en wilde dingen bijkwamen, wat niet ideaal is voor de kleinste bezoekertjes. Toen we op de Grote Golf zaten voelden we ook ineens een waterstraal langs onze voeten. Naast die attractie zit er een attractie met bootjes waar je elkaar eigenlijk moet nat spuiten, en als toeval goed uitdraait kan je inderdaad ook slachtoffer worden als je op de Grote Golf zit. Was wel grappig. Ik keerde ook met Blathers en K.K Slider terug naar huis. Ik had nooit verwacht dat ik daar Animal Crossing merch zou vinden, en ik ben bezweken. Ik speel niet meer zoveel als vroeger, maar het spel was wel mijn houvast tijdens alle lockdowns.

Over de rest van de week kan ik eigenlijk heel kort zijn, want die was heel gewoon en ik had zoals gewoonlijk de late shift, vroege shift en daarna terug de late shift. Meestal zijn dat hele gewone dagen, maar ik heb het zeker wel naar mijn zin op het werk. Ik denk dat ik me nog nooit zo goed en geaccepteerd heb gevoeld op een werkplek als nu. Mijn helingsproces is vooral iets wat ik zelf in de hand heb en waar ik zelf het meeste voor moet werken aan mezelf, maar dat ik zoveel lieve mensen om me heen heb daar helpt zeker mee.

Zaterdagochtend had ik ineens een enorme urge om te gamen. Ik heb mijn Switch meer dan een half jaar niet aangeraakt en ineens heb ik daar dan zin in. Het is ook een deel omdat ik vrijdagavond een heleboel TikToks over gamen heb gezien, en eigenlijk omdat ik dat ook gewoon leuk vind maar dan geen tijd voor maak omdat dat niet ‘nuttig’ is. Maar daarvoor is het dan ook een hobby. Ik heb na mijn ontbijt echt bijna twee uur Disney Dreamlight Valley gespeeld, en zo van genoten. Wel een paar honderd keer het terrein doorgelopen want ik moest allerlei dingen zoeken en verzamelen, maar het heeft een beetje Animal Crossing vibes dus dat ben ik gewend. Het enige verschil met Animal Crossing is dat daar alles vrij voor de hand liggend is en uitgelegd wordt, terwijl je hier iets meer je plan moet trekken. Na de middag ging ik met mama, zus, haar lief en kleine broer iets drinken om de zomer af te sluiten. Ik ben totaal geen alcohol mens, maar dit is dus een van de zelden een op de duizend momenten dat ik een cocktail drink. Af en toe moet het kunnen, maar in verband met mijn ziekte drink ik er ook echt maar eentje. Mijn lijf kan al genoeg trucjes op zichzelf dat ik het niet wat extra brandstof moet geven. Onderweg naar huis kwamen we ook een soort reclame stunt van Samsung tegen met schommels die vrij waren dus ik heb mijn inner child ook weer eens ruimte gegeven en nu heb ik zin om terug te schommelen. De mooiste dingen in het leven zijn echt de simpelste. Maar dat was de afsluiting van een heel fijn weekoverzichtje.

Heb jij een leuke week gehad?

Geef een reactie

One thought on “Week in beeld | 126

%d bloggers liken dit: