Hoi allemaal! Al maanden spreek ik over mijn schetsboek. Af en toe verschijnt er wel eens iets in een weekoverzichtje, maar het is er nog niet van gekomen. Best jammer, want tekenen is iets wat mij oprecht gelukkig maakt. Graag sloot ik deze week af met een rondleidingkje door mijn schetsboekje. Ik hoop dat jullie het leuk vinden! Ik heb dit al eerder gedaan, maar dat was in een ander schetsboek. Inmiddels heb ik een nieuwe waar ik een paar werkjes uit geselecteerd heb om te tonen hier op mijn blog.
In juli kocht ik een steviger schetsboek. Allee, ‘t is te zeggen. Een schetsboek met dikker papier. Ik teken bijna altijd standaard met promarkers, dat zijn speciale stiften op alcoholbasis. Dat is niet echt uitdagend want ik werk altijd met hetzelfde. Maar voor nu voelt het heel goed en fijn. Toen ik nog naar school ging was ik ook de enige in de klas die daar echt hele illustraties in maakte en zoveel plezier in had. En dat is nog steeds zo. Meeste van mijn tekenkosten gaat naar nieuwe stiften. Promarkers zijn ook best duur, maar ik gebruik wel elke stift tot er letterlijk niks meer uitkomt. Dus ze zijn het zeker waard. Genoeg gekletst, ik laat jullie mijn illustraties zien!
Dit is een van de eerste tekeningen die ik maakte in het schetsboekje. Als ik geen inspiratie heb voor een tekening dan neem ik er een willekeurig woord bij. Vandaag was dat ‘picknick’. Dus het werd een schattige kat in een picknickmand. Deze lieve kat is ergens begin juli getekend, echt in het begin. Het was de tweede tekening in mijn boekje. Ook toen was ik helaas in de rouw, en tekenen hielp mij daar doorheen.
Toen het zomers weer werd, kreeg ik een ideetje. Ik wilde heel graag een dier in een strandstoel tekenen en dat werd dus een nijlpaard. Volgens mij was het die dag zelf geen schitterend weer, maar regenachtig en koud. Dus ik hield er de zomersfeer nog in in mijn schetsboek. Stiekem verlang ik alweer terug naar de zomer. Maar helaas, nog twee seizoenen geduld.
Lady & The Tramp was als kind mijn favoriete film en dat heb ik al eens eerder verteld. In mijn vorige schetsboek tekende ik dit iconische duo al een keer, maar dan in waterverf. Nu een jaar of twee later wilde ik weten wat er nu van zou worden en in stift. The Tramp is nog best wel gelijkend aan het origineel, maar Lady is dat niet. Eerst was ik er niet zo’n fan van, maar nu wel. Ze is in mijn eigen stijl. Het is het beeld van de bekende scene bij het spaghettirestaurant.
Een klassieker die nog niet zo lang geleden prijkte aan de bovenkant van een artikel. Dit is Jacqueline als superheld. Ik kreeg het idee en was benieuwd wat ik ervan kon maken. Ik ben eigenlijk echt heel blij met het resultaat. Hij is trouwens mijn achtergrond op mijn iPad dus ik zie hem elke dag.
Ook dit lieve katje prijkte nog niet zo lang geleden boven een blogartikel. Ik wilde iets met Halloween doen maar wist maar niet wat. Ik weet ook dat ik nog heel veel gevloekt heb op dat katje en er eerst helemaal niet blij mee was. Ondertussen gelukkig wel. Meer nog, inmiddels is dit een van mijn favoriete werken in mijn boekje.
Ik weet niet meer hoe ik op deze tijger ben gekomen, maar ineens zag ik het voor me dat een tijger op cafe zou zitten. Met limonade. Ik drink zelf niet dus ik vond het een beetje raar om dan bier op een tekening te zetten. Ook met de tijger was ik eerst niet zo blij, maar ondertussen wel. Ik vind hem wel iets grappigs hebben.
Op Halloween zelf tekende ik Frankenstein, natuurlijk ietsje minder eng. Mijn tekeningen hebben altijd wel iets schattigs en liefs over zich, maar zo teken ik ook het liefste. Frankenstein staat bekend als een harteloos monster dat iedereen kwaad doet. Met mijn Frankenstein zou je liever vrienden worden denk ik. Hij ziet er nog wel sympathiek uit vind ik zelf.
Ook deze is in een weekoverzichtje verschenen. Ik heb deze vorige week getekend op de dag dat opa is gestorven. Tekenen is mijn medicijn en het voelde net zo fijn als anders. Eventjes weg van onze wereld en alleen ik en mijn stiftjes. Ik vroeg me met al die regen af wat er zou gebeuren als je ons konijn Bonny in een regenjas steekt. Dit was dus het resultaat.
Deze is vers van gisteren! Ik zag op Pinterest een wasbeer die viool speelt, maar natuurlijk doe ik niet aan klakkeloos overtekenen. Daar leer je wel van, maar daar leer je geen tekenstijl door ontwikkelen. Dus ik maakte er mijn eigen wasbeer van. In het begin twijfelde ik enorm aan die kop, maar toen was hij af en ik kon echt niet anders dan glimlachen. Nu ik erover aan het vertellen ben heb ik net hetzelfde. Ik had gisteren een zwaar momentje en kon maar een ding bedenken om te doen. En dat was tekenen. En het was zeker een opluchting.
Doe jij iets creatiefs in je vrije tijd?