Hoi allemaal! Ik weet dat er vaak discussies zijn of geld nu wel of niet gelukkig maakt. Ik heb daar ook zo wel mijn eigen bedenkingen over, maar ik ga die clichés vandaag niet opschrijven. Ik wil het over iets anders hebben, wat ook met geld te maken heeft. Want ik had een paar weken terug een discussietje (geen zorgen, zonder ruziemaken) met mijn vader over de kringloopwinkel. En een paar weken daarna viel dat onderwerp tussen mij en mijn tante. Ik heb gewoon een hele andere visie op de kringloopwinkel dan mijn vader blijkbaar, en je vraagt je waarschijnlijk af wat dat allemaal met geld te maken heeft. Ik leg het je uit, en hoe ik erover denk.
Het ging het er hem namelijk om dat toen we verhuisden in de zomer van 2016 we al het oude speelgoed van mijn twee broers en mijn oude speelgoed terugvonden in de kasten. We hebben dat toen gewoon meeverhuisd, omdat dat eventjes het makkelijkste was. Maar ik ben 20 en geen kind meer (ik geef toe, vanbinnen wel nog haha) en mijn zusje houdt zich ook meer met meisjeszaken bezig. Waar een normale 13-jarige mee bezig is. Mijn broers zijn beide bijna game-verslaafd. Dus naar al dat speelgoed wordt niet meer gekeken gewoon. We zijn er allemaal uitgegroeid. En de technologie heeft het soms ook gewoon overgenomen, dat geef ik ook toe. Papa wou dus al die dozen met speelgoed weg hebben, want het staat stof te vangen. Ik zei toen dat het naar de kringloopwinkel kon. Daar begon de discussie.
Papa vond dat het niet naar de kringloopwinkel mocht omdat hij er geen geld voor in de plek kreeg. En dat het geld dat er aan werd verdiend toch maar naar de stad zelf ging. En die opmerking vond ik niet zo leuk. Ik ben namelijk iemand die altijd verder zal kijken dan geld alleen. En ja, ik geef toe: je hebt geld nodig om te overleven. Om een huis te kopen/huren, eten en drinken en kleding te kopen. Maar er zijn dingen die geld niet kan vervangen. Of wat geld niet kan oplossen. Het is zoals mijn tante zei: ‘Wat heb je aan 10.0000 euro als je ongeneeslijk ziek bent?’. Alleen ging de discussie tussen mij en papa daar niet echt om. Hij vond namelijk dat als je wat binnenbracht, je een stukje van de winst moest krijgen als het verkocht werd. Daar ben ik het dus niet mee eens. En mijn visie werd niet echt geaccepteerd, maar dat maakt mij niet zo heel veel uit. Het is mijn mening. En die blijft waarschijnlijk zo.
Ik moet altijd denken aan de paasvakantie in 2017. Ik ging samen met zus een wandeling door de stad doen, we hadden elk een tientje mee om iets te kopen als we wilden. Ik was oorspronkelijk van plan dat op te sparen tot de zomer om het dan pas uit te geven. Maar toen ik even in de kringloopwinkel kwam die boeken verkocht, zag ik na een vijftal minuten dat dat niet zou lukken. Je moet weten, ik had een paar jaar geleden een eerste boek in de serie gekocht en dat boek was fantastisch. Maar ik heb toen op een of andere manier nooit de drie volgende delen gekocht. En je raadt het al, die volgende drie delen stonden daar voor 7,50 (alles samen wel). Ik denk dat het niet veel gescheeld had of ik had die hele winkel bij elkaar geschreeuwd van blijdschap. Ik kon me nog net inhouden. Man, wat was ik blij op dat moment. De glimlach die ik had toen ik betaalde, was onbetaalbaar en kon er niet meer af voor de rest van de dag. Het is een van mijn favoriete series inmiddels, de schrijfster is ook een toppertje trouwens. En telkens ik iets binnenbreng denk ik terug aan dat moment. Hoe blij en dankbaar ik toen was, was onbeschrijfbaar. Dat gevoel ga ik zelfs niet eens proberen om over te brengen, want denk dat dat niet mogelijk is.
Papa vindt dus dat hij geld moest krijgen. Ik niet. Ik vind de gedachte als ik iets binnenbreng dat ik op een dag een kind misschien dolgelukkig maak en zijn hele dag goedmaak, al zo fijn. Dat ik iemand op de wereld weer een beetje blijer heb gemaakt of dat er iemand zijn dag beter is. Of dat ik een persoon in een moeilijke periode een lichtpuntje heb gebracht. En weet je, dat gevoel kan je met geen geld ter wereld betalen. Geluk, het is niet te vergelijken met geld. Toen ik erover praatte met tante, besefte ik dat maar weer eens. Wat heb je aan al dat geld als je ongelukkig bent of niet weet wie je kan vertrouwen? Wat heb je aan duizenden gezelschapsspelletjes als je niemand hebt om samen een spelletje te spelen? Wat heb je aan een overvolle kledingkast als je ziek bent en misschien de volgende maand niet haalt? Niks. Gewoon niks. En daarom vind ik dat het geluk van geld soms een beetje moet gerelativeerd worden. Want weet je, de beste dingen in het leven zijn gratis. En ik weet dat die uitspraak zo verschrikkelijk cliché klinkt. En toch is het zo. Waarom denk je anders dat bij ons een lidmaatschap bij de bibliotheek gratis is? 😉
Hoe denk jij over geld?
Ik volg jou hierin. Eigenlijk vind ik het ook een heel fijne oplossing als je snel van je spullen af wil. Ik heb wel een keer m’n halve kledingkast op 2dehands gezet bijvoorbeeld maar daar haal je dus bijna niets uit en je stopt er giga veel tijd in. En ik ben ook van mening dat je er dan beter iemand anders happy mee kan maken dan dat het jaaaaren ongebruikt in je kast staat te verstoffen.
Dankjewel! Ik vind dat ook, ben het helemaal met je eens!