Hoi allemaal! Ik wil het vandaag eventjes hebben over een ontdekking die ik deed. Veel mensen zijn materialistisch aangelegd en willen meer spullen en worden gelukkig van materiaal en spullen. En hoe dankbaar ik ook ben voor onbetaalbare dingen en liefde en vriendschap, toch is dit iets wat moeilijk ligt. Als ik geld bijeen heb gespaard en ik veel spulletjes of kleding zie die ik leuk vind, kom ik ook met volle shoppingbags thuis. Om vervolgens alles een fijn plekje te geven en mijn kledingkast weer wat te vullen. Want als ik eerlijk ben, aan kleding heb ik geen tekort. Aan andere spullen ook niet trouwens. Het is gewoon zo, ik ben materialistisch. En daar is niks mis mee.
En ik ben ook vrij goed in me hechten aan spullen. Terwijl dat niet altijd de ideale vorm van geluk is. Ik probeer vaak om blij te zijn met andere dingen in het leven. De natuur, mijn eigen ontwikkelingen. Maar soms ben ik ook gewoon blij dat ik goed geshopt heb of dat ik weer nieuwe kleren heb. En soms wint die blijheid het nu eenmaal van een mooie zonsondergang. Als ik opruim merk ik ook vaak dat ik het altijd jammer vind om spullen weg te doen. Dat heeft wel nog een tweede reden, sommige dingen heb ik al zo lang dat ik er gehecht aan ben geraakt. Bijvoorbeeld knuffels. Die heb ik al sinds mijn kindertijd en vind ik daarom moeilijk weg te doen.
Ik geef mensen altijd mee dat ze blij moeten zijn met de kleine dingen in het leven en het niet allemaal draait om die gevulde kledingkast of een gevulde portemonnee. Maar ik geef zelf toe, ik maak mezelf ook soms gelukkig met spullen. Of ik kan na een down-momentje mezelf ook wel eens proberen op te vrolijken met een nieuwe trui of iets wat ik al lang wil hebben. Op dat gebied ben ik ook wel materialistisch. Je zal mij niet horen roepen dat ik op een dag al mijn spullen wegdoe omdat ik dan innerlijk geluk kan ervaren of omdat geluk vanbinnen komt. Daar geloof ik ook wel in. Maar tot op een bepaalde grens. Er zijn wel dingen die een nieuwe trui of een nieuw boek niet kan vervangen. Een besneeuwd landschap is daar eentje van. Dan mag je mij echt duizenden truien kopen, maar die witte wereld? Die zal mij sprakeloos maken. Er zijn dingen die je niet kan kopen met geld, en die vind ik zeker nog veel mooier. Of toen de examens met Kerst eropzaten, toen ik mijn rapport kreeg. Ook dat gevoel van blijdschap zou geen enkel spulletje kunnen vervangen. Die blijdschap was magisch. Het feit dat ik bijna mijn iPad op de grond liet vallen omdat ik zo aan het trillen was, zei meer dan genoeg. Bij mij is gewoon een combinatie van de twee nodig. Mooie momenten, mensen die ik liefheb maar ook soms een keer iets nieuws om aan te doen tot een goed boek. En ik denk dat we allemaal wel een beetje zo in elkaar zitten. En he, het is oke om verdrietig te zijn dat je favoriete broek kapot is en je hem niet meer kan aandoen. Mijn favoriete broek is bijna tot dat punt aan het komen en ik ben me al een beetje aan het voorbereiden. Maar zolang je dat kan relativeren is dat prima. Wat ik wil vertellen is dat het prima is om blij te zijn met wat je hebt of krijgt (materialistisch dan), maar dat er ook daarnaast nog heel veel mooie dingen in het leven zijn. En zolang je dat in gedachten houdt, denk ik dat je een heel gelukkig leven kan hebben.
Dus ik ben van mening dat het oke is om een beetje materialistisch te zijn, zolang dat je leven maar niet overheerst! Go happy life!
Ben jij erg materialistisch?
Ik ben het helemaal met je eens! Natuurlijk zijn er veel fijne kleine dingen, maar soms kunnen spullen mij ook wel degelijk een beetje blij maken. Zolang je het niet overdrijft en ook blij kan zijn met niet materialistische dingen, denk ik dat een beetje materialisme zo erg nog niet is 🙂
Dankjewel! Ik ben het ook met jou eens trouwens. Met ke reactie dan. Als je maar gelooft dat er meer is dan de spullen die je hebt 🙂
Ik ben het weinig, hoewel er zeker wel wat dingen zijn waar ik niet zonder kand en heel blij van wordt. Vooral mijn waterkoker bijvoorbeeld<3
Ik vind dat knap, want zelf zou ik het lastig vinden. Ja, huishoudelijke apparaten zijn nu eenmaal nodig wil je een beetje een goed leven hebben 🙂
Ik ben het ook met je eens! Ik heb echt een zwak voor mooie spullen. Vroeger toen ik nog thuis woonde kocht ik maar gewoon zonder er echt over na te denken. Nu ik samenwoon is dat veel minder. Ik koop minder en meer doordacht maar ik word er nog altijd even happy van en op die manier is het eigenlijk beter. Ik verzamel een mooie mix van spullen en momenten. Hihi 🙂
Ik koop ook minder, maar de dingen die ik koop gebruik ik meestal wel veel. En die mix van jou klinkt ideaal! 🙂
Ik dacht vroeger altijd dat ik niet materialistisch was vermits ik zo veel waarde hecht aan kleine geluksmakers als een zonnige dag, een leuke ontmoeting, een kaartje of post, gezellige gesprekken, lieve vrienden, knuffelen met mijn nichtje of neefje. De laatste tijd valt het me echter steeds meer op dat ik mezelf ook troost wanneer het wat minder gaat en dan doe ik dat wel eens door iets te kopen dat me gelukkig maakt. Door een boek te bestellen of die ene funko pop te kop die ik al een hele tijd leuk vind. Toen ik mijn Hogwarts-tas cadeau kreeg was ik ook super blij al kwam dat beide keren ook voort uit het feit dat iemand aan me had gedacht en me verraste door die tas mee te nemen voor me terwijl daar helemaal geen reden (kerst of verjaardag) voor was. Zolang ik de producten die ik koop ook effectief gebruik (boeken lezen, knutselen met washi-tape, kleding dragen ipv ze in de kast te laten liggen) probeer ik er me niet al te schuldig om te voelen.
Ik dacht dat ook altijd van mezelf. Maar soms is het gewoon fijn dat als je een dipje hebt, je jezelf kan troosten met een cadeautje. Van die tas, ik denk dat niet alleen de tas je zo blij maakte, maar ook het feit dat iemand aan je dacht. En ja, als je de dingen die je koopt daadwerkelijk gebruikt, dan is er helemaal geen schuldgevoel nodig. Soms moet een cadeautje naar jezelf gewoon kunnen 😉