Ik geef eerlijk toe: Paniekaanvallen

Hoi allemaal! Afgelopen dinsdag was een vrij zware dag. Maandag was het ergste tot nu toe, maar dinsdag was daar een klein vervolgje op. De reden dat ik deze blogpost uitwerk, is omdat ik mezelf zo kan analyseren. Maar ook omdat ik eerlijk wil zijn op mijn blog. Welk nut heeft het om te vertellen dat alles toppie gaat als daar geen woord van waar is? Ik wil ook geen valse inspiratie de wereld ingooien. Dat zou niet goed voelen, maar wat heb ik aan mijn blog als ik er niet eerlijk op ben? Natuurlijk zijn er altijd zaken die je niet online kan zetten. Mijn blog helpt me ook daarnaast om dingen te vertellen, zodat ik ze aan familie en vrienden kan duidelijk maken. Het zal allemaal vaag klinken, maar de afgelopen dagen waren ook vrij vaag. Dus in dat opzicht past het wel. Ik ga ergens gewoon mijn gedachten neerpennen denk ik.

Dinsdag begon mijn examenperiode. Allee, hij was al lang bezig. Maar dinsdag was mijn eerste examen. Websites programmeren. Iets waar ik geen expert in ben, maar ik kan ook gepast zeggen dat ik geen sukkel ben op dat gebied. Ik snap wel het een en ander. Gewoon niet genoeg denk ik. IK heb in elk geval mijn best gedaan. Voor dat examen kan ik enkel afwachten op de uitslag. Je moet ook weten dat ik de afgelopen nacht (van het examen) maar 3 uur en een kwartier slaap heb gehad. Normaal is het aangeraden goed te slapen in zulke periodes en ik heb het geprobeerd. Ik heb wakker gelegen van de stress van de maandag en gewoon de gedachte aan de examens. Ik heb enorm mijn best gedaan om tot rust te komen en er niet meer aan te denken. Het is helaas mislukt zoals je ziet.

Dinsdag heb ik alles gedaan om een goed examen neer te zetten. Of dat gelukt is, laten we in het midden. Ik ging uiteindelijk naar huis en thuis at ik iets. Mijn volgende examen is komende vrijdag, dus er zitten twee vrije dagen tussen mijn examens. Dinsdagnamiddag nam ik er mijn boekje met samenvattingen bij. En ik was vrij gemotiveerd om te studeren, maar het lukte niet. En het was nochtans niet zo onduidelijk of ingewikkeld, de leerstof. Het waren vooral zaken die ik in het middelbaar voor een groot stuk had gezien. Maar de gedachte ‘wat doe ik hier, of waar ben ik mee bezig’ ontging me niet. Hij kwam er een paar keer bij. En blijkbaar was het echt erg, want die schat van een Jacqueline (ons vogeltje) is bij me komen zitten in stilte. Af en toe een schattig geluidje.

Op zich is dat niet zo raar, want ze zit altijd bij me als ik in huis ben. Maar normaal doet ze dat met de nodige aandacht en geluid. Meestal fluit ze keiluid bij je oor, waardoor ze zeker wil weten dat je haar gehoord hebt. Deze keer niet, ze was stil. Alsof ze besefte dat baasje het lastig had. En ik vond dat zo mooi. Het gaf me moed. Uiteindelijk heb ik het overige deel van mijn samenvatting kunnen blokken en ging dat vrij goed. Dankzij die lieve Jacqueline. Huisdieren zijn schatten en ik word er terug warm van als ik bedenk hoe lief ze was. In de avond heb ik getekend (waar ik enorm veel rust uit heb gehaald) en ze bleef bij me. Ze had het echt door dat er iets mis was met baasje.

Wat ik wil vertellen met dit hele verhaal, is dat ik dus enorm twijfel. Ik heb ook iets zitten bedenken. Ik ben normaal niet de meest stressbestendigste persoon. Of de meest relaxte persoon. Ik ben vaak stressy en perfectionistisch. Maar die paniekaanvallen zijn toch echt pas begonnen toen ik op de hogeschool begon. In het begin waren ze rustig, getemperd. Ik kon ze prima aan. Vandaag de dag krijg ik een paniekaanval die mij omver slaat gewoon. Al doe ik alle moeite van de wereld om het te kalmeren of te accepteren, het helpt niet. Soms wel hoor, maar niet altijd. En ik merk dat ik het enkel en alleen rond schoolwerk heb. Als ik een hele dag niet aan school denk, dan ben ik rustig en relaxed. Alleen soms in drukke omgevingen ben ik wel eens onrustig, maar dat ligt niet aan paniekaanvallen. Ik ben hoogsensitief en introvert, dat hoort er gewoon bij. Overprikkeling. Hetzelfde voorbeeld kan ik geven als ik op mijn werk ben. Als het volledige onthaal vol staat, dan ben ik ook wel eens in paniek. Maar eens de meute weg is, dan ben ik terug rustig. Sommige dagen overweldigt het me niet eens meer. De laatste keer dat het echt druk was (toen ik werkte wel) was in oktober en ik toch wel een tijdje rustig gebleven. Niet constant, maar ik ben een beginnend kassierster en ik leer dat wel. Ik heb na de examens een week vakantie, waarin ik geen blokperiode heb of taken. Ik denk dat de aap dan uit de mouw gaat komen. Ik doe mijn opleiding wel graag, het praktische vind ik geweldig. Maar de druk en het niveau ligt torenhoog, en dat beangstigt me heel vaak. Anyways, ik hou jullie op de hoogte. Ik deel deze week ook nog mijn voornemens voor 2019, want blijkbaar ben ik die vergeten op te stellen haha.

Hoe heb jij jouw studies ervaren?

%d bloggers liken dit: