Persoonlijk – Hoogsensitieve Held

Geen categorie · 30 mei 2022

Dingen die ik (opnieuw) leerde over mezelf

Hi allemaal! Na jaren survival (dit klinkt of ik in de wilde bossen heb gezeten voor zeven jaar ofzo), ben ik aan het leren wat ik wel of niet wil, wie ik wil zijn. Los van overleven, people pleasen en andere dingen die tot stand zijn gekomen tijdens mijn trauma. Het is geen gemakkelijke taak, maar tegelijkertijd ook wel een hele mooie. Om mezelf wat te helpen maakte ik dit lijstje. En ter inspiratie voor andere mensen die in hetzelfde schuitje zitten; je bent niet je trauma, jij bent vooral jij. En die gedachte helpt mij ook om mezelf niet kwijt te raken in het proces van verwerking.

⭐️ Dat ik gevoelig zijn nog steeds amazing vind

Ik heb er op mijn blog nooit echt een groot geheim van gemaakt dat ik gevoelig ben. De naam van mijn stukje internet duwt het zelfs recht in je gezicht. Ik schreeuw het ook vaak van de daken dat ik daar trots op ben. Het zal mij waarschijnlijk vaker een gebroken hart opleveren dan de gemiddelde mens, maar toch zou ik het niet willen ruilen. Het maakt me wie ik ben. Ik was ook heel bang dat ik die gevoeligheid te danken had aan mijn trauma, en ik ben denk ik nog te verdrietig of te boos om daar dankbaar voor te zijn. Maar ik denk dat als ik na alle dingen die ik heb doorgemaakt met de mensheid nog altijd zo gevoelig kan zijn, dat dat juist een kracht is die ik aan mezelf te danken heb.

⭐️ Happy Socks is een van de beste ontdekkingen van het afgelopen half jaar

Als je mij een jaar geleden had gevraagd welke kousen ik aan had dan had ik eens mijn wenkbrauw opgetrokken en waarschijnlijk was het antwoord dat ik grijze, witte of zwarte sneakersokken aan had. Heel lang heb ik die heel graag gedragen omdat ik dat heel mooi vond in combinatie met bepaalde broeken. Ik denk dat iedereen zijn mening heeft over Happy Socks en sommige vinden het afschuwelijk om felle kleuren of patronen te zien onder broeken maar ik vind het heel erg leuk. Ze zijn vrolijk en vaak maken ze mijn dag als klein lichtpuntje. Ergens gezien probeer ik dat ook mee te geven aan de wereld. Dat er altijd iets is om mee te lachen en dat er altijd dingen zijn om dankbaar voor te zijn. Het is begonnen met drie paar dat ik vond in de Zeeman en nu heb ik ondertussen 86 paar sokken. Ongeveer dan, ik heb ze nooit echt geteld natuurlijk.

⭐️ Ik hou van koken

Koken en bakken vind ik beide heel erg leuk om te doen. Ik deel het dan wel niet zoveel op mijn blog omdat ik niet van plan ben hier recepten te delen (zeg ik nu, we gaan zien over zoveel jaar). Maar ik geniet er oprecht van en zeker sinds ik manieren heb gevonden om spoonie-vriendelijk te koken (koken op moeilijke dagen, fysiek of mentaal bedoel ik dan). Ik kook ook niet elke dag vers, maak u geen illusies. Maar experimenteren in de keuken en dan ontdekken dat ik een nieuw succesrecept heb gevonden is heel leuk. Als er iemand mee eet krijg ik ook altijd te horen dat ik goed kan koken dus ook dat is heel leuk. Vroeger in school had ik een haat liefdesverhouding met de kooklessen, toen ik nog niet in publiciteitsgrafiek zat. Maar dat was omdat ik wist dat er ergens een leerkracht in de buurt was om te oordelen. En niks daartegen, maar ik functioneer een stuk minder onder zulke omstandigheden. Thuis kan ik vrij koken op mijn eigen tempo.

⭐️ Sushi is mijn nieuwe favoriete take-away

Sinds kort heb ik een sushi-restaurant ontdekt dat hele lekkere vegetarische sushi maakt. De sushi waar kip in zit eet ik nog wel, maar ik lust geen vis. Best wel grappig voor iemand die geboren en getogen is aan de zee en een stad waar vis echt een delicatesse is. Ik wist dus niet dat het sushi-restaurant in de buurt zulke lekkere vegetarische sushi had. Van een restaurant wist ik het wel want daar ben ik al geweest. En nu heb ik dus om tien uur ‘s avonds goesting in sushi en gyoza. Goed gedaan Nikita.

⭐️ Talen leren gaat me goed af

Nu heb ik denk ik ook wel een taal gekozen die heel erg op de onze lijkt, ik ben via Duolingo Duits aan het leren. Natuurlijk ga ik het pas echt beter kunnen spreken verder in de cursus en door later eventueel ook Duits te gaan lezen. Maar ik merk wel dat in tegenstelling tot wiskunde het veel sneller in mijn hersens gaat en ik veel sneller verbanden leg tussen dingen. Dat is altijd zo geweest maar tis een mooie herinnering dat ook ik talenten heb. Een gedachte die ik wel eens durf te vergeten. Los van het goed kunnen amuseer ik me er ook mee, ik merk dat als er Duitse toeristen in de winkel zijn ik altijd extra mijn oren spits om te kijken of ik iets herken. Nog niet gebeurd tot nu toe helaas. Tegelijkertijd ben ik ook Frans en Engels aan het volgen, maar mijn Engels is al vrij goed. Ik heb zelfs al complimenten gehad van toeristen erover.

⭐️ Dat ik social media blijkbaar toch niet zo belangrijk vind als ik ooit dacht

Het kan goed zijn omdat ik twee jaar geleden bijna iets van elf maanden zonder socials heb gedaan. Maar ik denk dat het ook los daarvan staat. Ik heb nu ook terug die momenten ingeschakeld dat ik maar op bepaalde tijdstippen mag kijken en ik dacht echt dat het een grotere strijd ging worden. Maar het gaat me best gemakkelijk af om me daaraan te houden. Ik vind stories onderhouden heel erg leuk en ik doe dat ook omdat ik het heel leuk vind om na een tijdje terug te blikken daarop en de veranderingen te zien of gewoon glimlachen om kleine herinneringen. Maar verder. Waar ik vroeger zo veel bezig was met een matching feed en de juiste filters boeit het me een stuk minder. De grootste grap van allemaal is sinds ik het losgelaten heb mijn feed ineens qua kleur en stijl keigoed bij elkaar klopt.

⭐️ Praten over mijn problemen is moeilijk, maar het lukt wel

Mensen die mij volgen op mijn socials weten ook dat als ik door trauma (of door mijn ziekte) een stomme dag heb ik dat vaak ook deel. Niet onder het mom van ‘ik heb aandacht nodig’. Al moet ik zeggen dat er altijd wel iemand is die me dan een digitale knuffel stuurt of goeie moed en dat doet me wel altijd goed dan. En ik denk dat dat ook gewoon menselijk is, die nodig hebben. Maar het open zijn over mijn struggles is nog altijd een heel grote drempel. Die ik stilletjes aan aan het bewandelen, beklimmen (?) ben. Voor de mensen die zoals younger me in die situatie zitten en hen hopelijk te kunnen leren dat het oke is om over je problemen te praten. En voor mezelf, want ik hoef dit niet alleen op te lossen. Al hou ik me die gedachte wel heel vaak voor. Iets met de superheld willen zijn die iedereen redt, maar zichzelf niet willen laten redden.

⭐️ Dat volledig Studio 100 me erg gelukkig maakt

Dat ik een enorme liefde heb voor K3 is ook geen geheim. Maar ik heb de afgelopen tijd ontdekt dat het verder zit dan dat. Tis niet zo dat ik nu elke dag op de trein het Ploplied zit te luisteren natuurlijk. Maar vooral Samson en Gert en K3 zijn heel populair sommige dagen. Ik denk dat dat ook wel een beetje een nostalgie dingetje is. Toch bij Samson en Gert. Bij K3 is er weinig nostalgie aan want ik ben niet met HMJ opgegroeid natuurlijk. Ik denk dat Marthe zelfs een leeftijdsgenoot is en anders zeker een generatiegenoot. Ik betrap mezelf er soms op dat ik de afspeellijst van Studio 100 opzet en dat altijd voor een goeie mood zorgt.

⭐️ Series kijken is toch niet zo mijn ding

Ik denk dat ik series kijken vooral heb gedaan als ik geen energie had voor andere dingen en ik denk ook niet dat ik niet nooit meer series ga kijken. Maar waar ik bij sommige van jullie zie dat er elke week eventjes Netflix opstaat of een nieuw programma op VTM (ik zeg maar iets) wordt getest heb ik dat heel weinig. Ik moet zelfs bekennen dat ik het nieuwe seizoen van Stranger Things nog niet aangeraakt heb. Lezen kost me meer energie dan dan een serie, maar in the end merk ik wel dat dat hetgeen is wat me het blijste van al maakt. Begrijp me niet verkeerd, als ik een serie heb die me inpakt (Heartstopper is daar op dit moment een goed voorbeeld van) ga ik echt wel kijken. Maar mijn leesliefde zal waarschijnlijk altijd de overhand hebben.

⭐️ Ik heb een liefde voor (gebreide) truien

Toen ik pas begon met werken had ik een hoodie-verslaving en die was merkbaar in mijn kast. Nog steeds draag ik regelmatig een hoodie. Die dingen zijn gewoon heel comfortabel. En ik heb er sinds maart ook eentje met een lijntekening van mijn zus en ik (als eerbetoon van onze goeie band) dus die is wel het speciaalst van al, samen met mijn 100 dagen trui van het middelbaar. Maar ik merk ook dat ik nu vaker gebreide truien of normale truien draag. Meer nog, ik ben nog steeds bezig met mijn kast meer naar mijn stijl te halen en ik moet mezelf op de vingers tikken als ik een nieuwe toffe trui tegenkom op Vinted want hij past er gewoon niet meer bij.

⭐️ Dat er altijd hoop is ♥️

Jarenlang heb ik (wellicht zoals velen in soortgelijke situaties) gedacht dat dit iets zou zijn waar ik mee zou moeten leven. Dat mijn leven altijd zou bestaan uit overleven, trauma ontwijken. En voel je niet slecht als je dit leest en het jou niet lukt om erover te praten of iets te doen. Ik oordeel absoluut niet. Maar voor mij is het een hele opluchting om te bedenken dat het misschien met heel veel tijd, geduld en liefde wel een beetje beter kan worden. Dat er hoop is. En hoop is soms het enige wat je nodig hebt. En met deze mooie woorden sluit ik dit postje ook af.

Wat is iets wat jij over jezelf hebt geleerd? Het kan zo groot of klein zijn als jij zelf wil delen.

Afgelopen week · 20 juli 202019 juli 2020

Week in beeld | 22

Om eerlijk te zijn was afgelopen week niet zo’n boeiende week. Toch hoort dit er ook bij. Al is het maar om de illusie van het wilde leven als blogger nog maar eens te doorbreken. Ik weet ook niet exact meer wat er allemaal gebeurd is, dus het wordt een saai overzichtje. Maar zoals ik al zei, het hoort er bij 🙂

★ De week startte sportief, ik moest nog een brief wegbrengen en dat deed ik met de fiets. Omdat de bus nemen weer een heel gedoe zou zijn en daar had ik geen zin in. Het was met mama haar fiets en nu is hij dus kapot, band is plat. Terwijl ik me niet kan herinneren dat ik door iets scherps ben gereden. Ik ging werken en na het werk werkte het OV niet mee waardoor ik mijn trein mistte en een halfuur mocht wachten. Just another manic monday. Nee grapje, er zijn wel ergere dingen om te gebeuren. Ik heb me een halfuurtje in het station geparkeerd met mijn boek en het ging nog zo snel.

★ Ik kan me niet meer herinneren wat ik dinsdag heb gedaan. Zoals ik al zei, het was geen bijzondere week. Ik ging werken en that’s it denk ik. Meer kan ik er niet van maken 🤷‍♀️

★ En woensdag stond ik moe op. Ik was te vroeg op mijn werk voor de late shift en mijn ene collega zag het meteen. Gelukkig waren de zware dingen al klaar, waardoor ik die niet meer hoefde te doen. Ik ben er het beste van gemaakt, maar ik was wel heel blij dat ik naar huis kon. Onderweg naar huis sms’te ik met mijn beste maat en het was een fijn gesprek. Zo dankbaar daarvoor. En de complimenten zijn voor altijd in mijn geheugen gegrift.

★ Ook donderdag had ik pijn, maar ik besloot er het beste van te maken. Ik rustte wat uit, en in de namiddag ging ik naar de bib. Doordat hij lang gesloten, is geweest zijn er volgens mij weinig nieuwe boeken bijgekomen, of ik lees te snel. Ik heb maar liefst drie Engelse boeken mee ter compensatie. Je moet iets doen als snellezer. Ik ging ook naar Media Markt om eindelijk mijn laptop weg te brengen die kapot is. Ik had nog een half jaar garantie, helaas valt mijn probleem niet onder garantie. Ze gingen nog mailen met de reparatiekosten, ik kan nog altijd weigeren. Dus we zien wel. Het is een vrij dure laptop dus ik vermoed dat de reparatie een betere optie zal zijn. Zo niet, dan ga ik gewoon een tijdje zonder laptop. Het is stom, maar het is een luxeprobleem. ‘s Avonds las ik nog eventjes buiten, wat een momentje van relaxen was

★ De laatste werkdag van de week. Ik ging ‘s morgens de stad in voor een kaartje. Ik teken die normaal zelf maar daar heb ik nu de energie niet voor. Desalniettemin hoop ik alsnog dat het kaartje goed aankomt en de persoon er blij mee is. Ik ga niet vertellen voor wie het is, want dan is m’n verrassing naar de knoppen. Maar er was iemand die ik wilde bedanken. Ik wilde ook nog voor nieuwe broeken kijken, maar daar was de tijd te kort voor. Anders had ik niet genoeg tijd om mijn middageten te eten en dat heeft prioriteit. In de namiddag ging ik werken, het ging best goed.

★ Weekend! Zaterdagochtend heb ik niet veel uitgespookt. In de namiddag wel, ik ging buiten lezen. Dat is alsnog een vrij luie bezigheid. Maar he, tis weekend voor iets. Mijn boek is bijna uit trouwens. Ondanks alles is mijn leesconcentratie wel goed, waar ik dankbaar voor ben. Dankzij mijn inlevingsvermogen vergeet ik de wereld om me heen en dat is welkom op die momenten. In de namiddag deed ik boodschappen, ik ben me ervan bewust dat er alleen maar ongezond spul in de kar ligt. Maar ik heb ook gewoon fruit en ‘echt eten’ mee natuurlijk. Ik ontdekte ook dat Rollercoaster Tycoon blijkbaar een iPad-game heeft. Het spel is exact zoals vroeger op de computer en ik heb veel uurtjes gespeeld. En het was nostalgisch, zelfs het gamemuziekje is exacht hetzelfde. Ik voelde me meteen weer tien jaar haha.

★ Zondag! Tegen de middag ging ik op missie om broeken te scoren. Ik heb er best wel veel, maar het zijn allemaal skinny jeans die vrij strak zitten. Op mijn pijn-dagen verdraag ik dat niet meer altijd. Ik irriteerde me aan de mensen maar heb wel een broek en nieuw shirt gescoord. Dat tweede was niet de bedoeling, maar oke. Voor een keer dan. De mensen luisteren niet en dat is gewoon stom. Na de middag las ik buiten en toen ik thuiskwam was ik doodmoe. Maar we survived the week. Tijd voor de volgende. Het was al bij al wel een goeie week dus ik hoop dat dat komende week ook zo mag zijn.

Afgelopen week · 22 juni 202021 juni 2020

Week in beeld | 19

Het ging mentaal een heel stuk beter van de week. En dat is een opluchting. Lichamelijk was het iets anders. Maar ik ben blij dat het zo is. Mentale problemen zijn veel lastiger om mee te vechten. Wil ik daarmee zeggen dat ik hele dagen moe en vol pijn wil lopen? Nee, maar tegen lichamelijke pijn kan je meestal een pijnstiller nemen. Het liefst van al gaat het allemaal goed, maar het is wat het is.

★ Een nieuwe week, nieuwe kansen. Ik hou van de frisse start op maandagochtend, niet veel mensen zijn het daarmee eens denk ik. Ik begon de dag met mijn nieuwe verslaving, de nieuwe Danilo’s met chocolade en hazelnoot. En ik tekende wat op mijn iPad. Ik ben nog wat aan het experimenteren met kleuren, brushes, paletten. Maar deze week heb ik een brush gedownload waar ik heel blij mee ben. Ik vind het zo leuk om te doen, maar het vraagt wel oefening. Maar dat komt wel goed. In de namiddag ging ik werken. Sinds de horeca weer open is, is het werken voor mij aangenamer geworden. Ik ga weer met meer plezier werken.

★ En zo startte er maar weer eens een dag met een doktersbezoekje. Ik weet dat het erger kan. Maar ik was de afgelopen week extreem moe, was duizelig en nog een paar klachten. En ik begon me zorgen te maken want het werd steeds erger. Dokter heeft bloed afgenomen om mijn vitamines te controleren, omdat hij vermoedde dat er daar iets scheef zat. Ik ook. Het is niet de eerste keer dat ik vitamines tekort heb. Ik was na het doktersbezoek ook uitgeput, terwijl ik nog moest werken. Maar dat kwam goed. Het was lastig, maar het is gelukt. Voornamelijk pijn en vermoeidheid.

★ En toen stond ik woensdag op met opnieuw vermoeidheid en pijn. In de ochtend las ik mijn boek, in de namiddag ging ik werken. Ik tekende op de trein omdat ik dan tot rust kom en dat ook energie geeft. In de namiddag regende het meerdere keren, en echt stortregenen. Daardoor was het een rustige middag en ik was daar blij mee. ‘s Avonds kwam ik compleet uitgeput thuis. Hoofdpijn en dood, doodmoe. Ik had moeite om wakker te blijven haha. Ik heb toen ook resultaat gehad van mijn dokter, paar vitamines tekort. Daar kwam het dus vandaan. Het kan alleen weer beter worden nu. Hoop ik

★ En toen was mijn vrije dag daar. Kun je geloven dat ik twee dagen later me weer amper iets herinner van wat ik deed? Ik weet wel dat ik ‘s morgens naar de winkel ging en naar de bakker. En in de namiddag heb ik niet zo veel gedaan, wel kleine broer opgehaald van school. Het voelt raar dat dat weer kan en moet. Maar ik denk vooral dat we voorzichtig moeten blijven.

★ De laatste werkdag van de week brak ook aan. Ik weet nog dat ik vrij down opstond en dat vond ik niet zo leuk. Tijdens Corona heb ik nu al zo vaak dipjes gehad en ik wil dat niet meer. Maar soms kan je weinig veranderen aan je mood, zo werkt het gewoon niet altijd. Ik heb er wel een goeie dag van gemaakt. Maar er speelde weer vermoeidheid en pijn mee. Ik had ook mijn flow in mijn tas gestoken om te lezen op de trein maar uiteindelijk werd het raamstaren met muziek. Wat ik overigens zalig vind. Geef mij een lange busrit of treinrit en ik ben gelukkig. Toen ik wilde vertrekken naar het werk begon het ineens keihard te regenen, echt stortregenen. En ik had echt zoiets van; dat meen je niet. Ik kon er wel mee lachen. Er zijn ergere dingen in ‘t leven dan als een verzopen kat op je werk toekomen.

★ Zaterdag was een chilldag, ik heb ook geen foto’s gemaakt omdat ik letterlijk een hele dag op bed heb liggen lezen. Mijn lichaam had dat eventjes nodig en mijn brein ook. Ik ga niet zeggen dat mijn dipje van vrijdag al over is, maar het betert. Ik deed ook boodschappen trouwens bij Albert Heijn. Maar meer stelde mijn zaterdag ook niet voor

★ De laatste dag van de week. Duh, hadden jullie ook wel kunnen bedenken. Wel een hele fijne zondag gehad. Ik stond vroeg op en las mijn boek uit. Dan worden het er toch drie deze maand, ik vreesde er al voor. Lezen is geen race. Ik ontbeet rustig, ging mee naar de bakker en in de namiddag las ik en keek ik YouTube. En om 15u30 zag ik eindelijk mijn beste maat terug. Na alle lockdown en niet mogen afspreken. Ik was zo blij daarmee! We hebben elkaar niet heel lang gezien, anderhalf uur denk ik. Maar we hebben bijgepraat, ik at een wafel met chocolade en banaan. Waar ik geen foto van heb want ik had honger haha. Maar nee, het was gezellig en dat is de reden dat ik geen foto heb. ‘s Avonds zat ik nog eventjes buiten en deed ik nog eens een poging in tekenen met mijn linkerhand. Ik heb nog veel bevende lijnen, maar ik was best wel verrast eigenlijk. Met mijn iPad en Pencil ben ik gered natuurlijk. Maar er gaat een dag komen dat mijn hand en pols te veel pijn gaan doen om te kunnen tekenen. En tegen die tijd wil ik graag mijn ‘wapen’ achter de hand hebben. Zal heel veel tijd, frustratie en oefening kosten. Maar eerlijk? Alles beter dan een leven zonder tekenen.

★ Hoe ging het met jou afgelopen week?

Afgelopen week · 20 april 2020

Week in beeld | 11

Hoi allemaal! Ondertussen zitten we al een maand in lockdown. Eigenlijk gek om te bedenken hoe snel de tijd gaat. Ook in lockdown. Ik geef wel toe dat ik mezelf steeds beter leer kennen tijdens deze tijd en ik doe echt wel waardevolle inzichten op die ik ook na Corona kan toepassen. Daarnaast heb ik deze week echt actief naar positieve dingen gezocht en geprobeerd mezelf aan die dingen te herinneren door foto’s te maken. Dat zorgt er ook voor dat ik een gevuld overzichtje heb voor jullie. Want ik heb ook de week bijgehouden. Zo zou het elke week moeten zijn haha. Let’s go!

★ Bij de start van de week kon ik al meteen zien dat het gedaan was met de warmere dagen. Helaas, het was van korte duur. Maar we hebben ze toch maar mooi gehad, dus daar ben ik wel blij mee. Ik startte mijn dag met een ontbijtje en thee, en doorlas mijn eigen blog eens. En ik voelde me best wel trots op mijn blog hoe die nu is. De overzichtjes, de lay-out, de dingen die ik schrijf. Ik denk dat ik in de 2,5 jaar dat ik nu blog nog nooit zo blij ben geweest met mijn kleine stukje internet. Mooi om te voelen natuurlijk. Ik deed een poging tot tekenen met mijn linkerhand op papier, wat me beter lukte dan gedacht eigenlijk. Ik viel bijna uit de zetel van verbazing.

★ In de namiddag ging ik werken, ik had de late shift. Doordat het een feestdag was en er nog minder winkels open waren, was het heel erg druk. Het was een pittige shift. De laatste keer dat het zo was, was letterlijk eind december 2019. Dus dat zegt wel iets. Maar we did it together en ik was heel trots toen we de deur sloten. En doodmoe, maar dat terzijde.

★ Voor het eerst in drie weken heb ik nog eens de vroege shift. Ik denk dat sinds de uitbraak echt in ons land is, ik nog geen vroegen had gedaan. Dat kwam door mijn peesontsteking. Hij herstelt prima, maar ik kan mijn collega niet blijven laten opdraaien voor mijn shift. Ik doe natuurlijk wel zijn late shift, maar ik wil niet profiteren van mijn collega’s. Dus ik ging er weer voor. Ik was best wel een beetje bang voor de inslag op mijn energie, maar al bij al viel het mee. Net zoals altijd vloog hij voorbij en was ik dus al snel weer klaar met werken. In de namiddag deed ik weinig speciaals, vooral in de zetel hangen met Netflix en Jacqueline.

★ En toen kwamen we aan bij woensdag. Mag ik zeggen dat de week snel gaat ondanks alles? Ik doe het lekker toch. Woensdag voelde ik wel al vanaf ik opstond dat de vermoeidheid begon toe te slaan. Gelukkig heb ik donderdag een dag vrij. Ondanks alles en de drukte ging het wel goed vooruit. Ik wandel tegenwoordig ook van en naar het station als ik in de stad van mijn werk kom. Met die lockdown is die beweging wel welkom en meestal krijg ik er ook energie van. En dat paadje loopt tussen een stukje natuur, dus dat staat in bloei nu. Ook dat is heel mooi om te zien. In de avond deed ik nog vrij weinig, want ik was echt kapot. Ik denk dat ik nog nooit zo blij ben geweest met de gedachte dat ik een dag vrij voor de boeg heb.

★ Op mijn vrije dag startte ik rustig op, met een ontbijtje en ik ben zeker tot 11u in pyjama gebleven. Uiteindelijk zag ik welk mooi weer het was, dus toen ben ik met mama langs de dijk gaan wandelen. Wat heel fijn was. Eventjes stoom uitlaten en langs de zee. We hebben veel langer gewandeld dan dat ik verwacht had, maar het was gewoon fijn. Dus ik heb er zeker van genoten en dat was wat ik nodig had. Normaal ga ik altijd mee om boodschappen, maar nu iedereen een kar moet nemen vind ik het nogal stom om dan mee te gaan. Want dan ga ik mijn geld toch weer uitgeven aan eten dat ik niet ga opeten. Dus dan kan ik het maar laten. En daarnaast wordt er gevraagd om zoveel mogelijk alleen te gaan winkelen. En gezien ik zelf in de supermarktbranche werk, geef ik graag het goeie voorbeeld. Na de wandeling heb ik heel lang liggen lezen in mijn bed en verder weinig speciaals gedaan.

★ Bijna weekend! Ik stond heel moe op en met pijn, helaas. Dus ik heb er het beste van gemaakt. ’s Morgens relaxen en bloggen, en in de namiddag werken. Het enige wat ik heb van foto’s zijn die van Jacqueline. Ik kan er niet veel over vertellen, het was geen spectaculair spannende dag. Ik ging werken en ’s avonds deed ik blogwerk en schreef ik. Ik vond wel mijn dagboek terug en voor ik het wist was ik alweer een halfuur aan het doorlezen. Het was van de periode toen ik in het zesde middelbaar zat en ik heb toen al die grappige momentjes in de klas ook opgeschreven. Het meest geweldige vond ik dat ik toen ik ze las, ik ze nog allemaal voor me zag. Pure nostalgie.

★ Weekend! Ik heb heel weinig gedaan tijdens de dag (niet dat er veel zottigheden te doen zijn maar goed). Ik typte een paar blogjes, werkte aan het weekoverzichtje van vandaag en toen besloot ik een abonnement te nemen op Apple Arcade. Voorlopig loopt de proefmaand nog en ga ik kijken of ik het iets vind, zo niet zet ik hem op tijd stop. Maar ik word wel enorm ontspannen van een spelletje zo nu en dan. En nu we toch allemaal in ons kot moeten blijven. In de namiddag ging ik inkopen doen, zoals bijna altijd de zaterdag en keek ik weer uit naar alle lekkere dingen die ik kan eten deze week. We moeten het van gelukjes als deze hebben voorlopig. Eigenlijk altijd, want eten op je bord hebben is een geluk dat niet iedereen in dit land heeft. Ook niet in Nederland. Onderweg naar de winkel spotten we een prachtige bloesemboom waarvan ik niet eens wist dat die daar stond. In de avond besloot ik tegen het spierpijn een warm bad met een van de bruisballen van Lush te nemen. En geloof me, dat heeft zijn effect gehad. Zo fijn!

★ Ik was deze week ook op zondag thuis dus ik had echt een volledig vrij weekend. Ik heb het gevoel dat ik geen al te productieve dag heb gehad, maar eigenlijk valt dat wel mee. Ik heb wel een paar nuttige dingen gedaan vandaag. Na het ontbijt heb ik in mijn telefoon een lijst gemaakt van wat ik allemaal in huis heb. Omdat ik nog thuis woon deel ik de kasten en koelkast natuurlijk met mijn ouders en de rest van ons gezin. Maar ik betaal mijn eten echt volledig zelf. Tussen dat allemaal verlies ik soms overzicht en vind ik ineens dingen terug waarvan ik niet wist dat ze er lagen. Dat is leuk in je kleerkast, maar niet met eten. Vooral niet als het eten is dat snel vervalt. Daardoor doe ik soms ook te veel inkopen en dat wil ik niet meer. Dus nu heb ik een checklist en als ik iets heb opgegeten dan vink ik het af. Op die manier maak ik dan ook een boodschappenlijstje waardoor ik niks moet weggooien. Dus daar heb ik me mee bezig gehouden. Na de middag heb ik heel kort gesimst maar dat heb ik opgegeven en toen ben ik Stranger Things gaan kijken. Met frambozen erbij. Laten we het een beetje gezond houden als ik dan toch een hele middag in de zetel hang met mijn laptop.

★ Ik merk ook dat ik het moeilijk begin te krijgen met de lockdown. Ik ga niet zeggen dat ik de afgelopen weken het een feestje vond, maar het gevoel beklemde me niet. Nu begint het te komen. Ik moet vaak al veel rusten waardoor ik al veel thuis ben. Maar dan heb ik nog steeds de vrijheid om naar buiten te gaan of in de zon te zitten als die schijnt. Die hebben we nu niet. Ik mis ook gewoon mijn vrienden en familie. Ik heb altijd gezegd dat ik introvert ben en dat is zo. Ik heb tijd nodig om op te laden en dingen alleen doen in mijn bubbel vind ik geweldig. Maar ik mis mijn vrienden, die uitstappen, dat gezever onder elkaar als we dingen samen doen. Mijn beste maat werkt in de zorg waardoor skypen ook niet altijd evident is, want hij is moe. Terecht, want hij doet heldenwerk nu. Ik heb echt duizend respect voor hem. Maar ik mis die dingen wel. Toen ik donderdag gaan wandelen was met mama gingen we over de dijk. Maar daarvoor moet je onze bibliotheek passeren. In alle drukte heb ik meestal geen tijd of energie om daarover na te denken. Toen ik ineens op dat rustige moment die bibliotheek zag voelde ik ineens wat ik allemaal mistte door de lockdown. Ik weet dat we moeten volhouden en blijven gaan, maar het is soms lastig. Dat betekent niet dat ik nu als een gek om de vijf botten naar de winkel ga lopen om een fles melk of chocolade. Ik werk zelf in een winkel en ik heb het goeie voorbeeld te tonen. Maar ik heb het er gewoon eventjes lastig mee. Het valt me ook op, normaal werk ik de overzichtjes pas af tegen zeven uur ’s avonds of iets. Maar nu weet ik gewoon dat er geen zottigheden meer gaan gebeuren en ik dus helemaal niet moet wachten. Het is nu vier uur in de namiddag en ik plan het overzichtje in. Heel raar.

Heb jij veel gewandeld deze week?

Afgelopen week, Geen categorie · 13 april 202012 april 2020

Week in beeld | 10

Hoi allemaal! We hebben er alweer een week in quarantaine opzitten. Het was een heel wisselvallige week. De ene dag ging het goed en had ik energie. De andere dag was het dan weer anders. Dus zoals ik zeg; een heel wisselvallige week. Ik heb ook niet heel erg bijgehouden wat ik heb gedaan, maar dat ga ik volgende week wel weer doen. Verder heb ik ook niet heel veel te vertellen, dus het wordt vrees ik een kort overzichtje. I’m sorry.

★ Ik trok een nieuwe outfit uit de kast om te beginnen en besloot vrolijk te doen door Mickey aan te doen. Ik hoopte op mijn gemak net zoals vorige week weer heel wat mooie liedjes te ontdekken, maar deze keer was Spotify minder in form dan anders. Maar oke. Toen ik aan het Whatsappen was met mijn beste maat besefte ik ineens hoe hard ik mijn vrienden en familie mis door de quarantaine. We besloten daar snel iets aan te doen. Uiteindelijk was het een rustigere shift doordat het best wel koud was maandagmiddag. In de avond at ik pizza en verder deed ik niks meer. Normaal ging ik Facetimen met mijn maat, maar hij was naar iets aan het kijken en we hebben het toen verzet. Niet zo heel erg, want dan had ik ook wat tijd voor mezelf.

★ Voor de laatste keer de late shift op dinsdag. Volgende week is mijn normaal rooster weer van kracht. Ik kreeg mail dat mijn pakketje van Bol twee dagen eerder zou zijn dan gepland dus daar was ik heel blij mee! In de avond had ik op mijn werk een lastig momentje, maar de radio draaide net de juiste liedjes om me een duwtje in de rug te geven en dat was heel fijn. Een van mijn favoriete nummers waarin gezongen wordt dat je nooit mag vergeten dat je een vechter bent. Dat liedje heeft me ook al heel vaak geholpen. In de avond pakte ik mijn pakketje uit, waar ik al een tijd naar uitkeek. Ik heb nu een stylus om op mijn iPad te tekenen, omdat hij al iets ouder is. De Apple Pencil werkt niet met mijn iPad, en om na een jaar meteen te gaan vernieuwen vind ik overdreven. Dus dit is de oplossing. Ik heb er nu al heel veel plezier van. Na het beginnen met experimenteren kon ik wel Facetimen met mijn beste maat en dat heeft heel veel deugd gedaan. Hij staat zelf in de zorg dus het is voor ons beide een hele drukke periode nu. Enorm veel respect voor. De mensen die in de zorg werken zullen altijd helden zijn, ook na Corona en dat waren ze ervoor ook al.

★ Op woensdagochtend liep ik zelf naar de bakker en stapte ik door naar de supermarkt omdat ik zelf ook nog een paar dingen nodig had. Ik werk zelf in een winkel natuurlijk, maar het was fijn om nog iets langer buiten te zijn. Ik bracht ook aardbeitjes mee want het zijn dezelfde als in onze winkel en ik weet dat ze echt superlekker zijn. Ik at mijn lunch en sprong toen op de trein. En toen besloot ik te beginnen met linkshandig leren tekenen. Ik heb ontdekt dat de pijn in mijn pols heel vaak voorkomt door tekenen en bloggen. Voor bloggen heb ik nu eenmaal mijn twee handen nodig, maar ik wil wel proberen te leren tekenen met mijn andere hand. Ik kan het zelf ook niet geloven dat het zo goed ging. Straks heb ik echt nog een geheim talent haha. Woensdag ging een stuk beter qua shift en gemoed.

★ Vrije dag! Zoals altijd op donderdag. Ik had van de week besloten om terug te beginnen lopen, omdat ik mijn sport wel mis. Maar alles is dicht dus het werd buiten lopen. Nog voor de echte grote warmte er was ging ik een toertje lopen op de dijk. In de namiddag at ik mijn aardbeitjes op en deed ik samen met mama boodschappen. En daartussen heb ik gefacetimed (is dat een woord?) met mijn nichtje, wat ook al lang geleden was. Zij studeert nog en nu heeft ze vakantie. Dus dat komt goed uit. Het was heel gezellig en we hebben ook gelachen. Het zijn nu die simpele dingen die we moeten koesteren.

★ Ik stond energiek op en dat was heel fijn. Na het ontbijt waren ik en een goeie vriendin van me aan het Whatsappen en het was fijn om haar nog eens te spreken. Uiteindelijk tekende ik op de trein, wat heel fijn was. Ik voelde al tijdens de tijd dat ik niet mocht tekenen hoeveel ik het mistte, maar ik denk dat ik het nu pas echt besef. En het was een opluchting toen ik voor het eerst weer die heerlijke tekenflow voelde. Ik tekende zowel heen als terug. In de avond deed ik niks speciaals meer. Op naar het weekend.

★ Zaterdag stond ik zo goed als zonder motivatie op. Ik had een to do lijstje gemaakt omdat ik weet dat als ik iets te doen heb op mijn vrije dag, dat wel motiveert. Dat liep deze zaterdag dus anders dan verwacht. Uiteindelijk heb ik mezelf wel een oppepper gegeven en ben ik dingen gaan doen. Ik bedacht een paar kleinigheidjes om mijn artikels een extraatje te geven (sterretjes dus) en schreef het begin van mijn weekoverzichtje. En om mezelf te herinneren hoe trots ik mag en kan zijn, publiceerde ik gisteren een lijstje met momenten die mijn leven veranderden. Het zijn dingen die ik doorstaan heb en zelf beslist heb. In de namiddag deed ik met mama en zus inkopen bij Albert Heijn waardoor de halve frigo nu vol staat met mijn eten. Maar mijn ouders doen dagelijks boodschappen, iets wat voor mij niet mogelijk is. Vandaar dus het extreme contrast.

★ De laatste dag van de week! Als je de foto’s ziet zou je denken dat ik een chille dag heb gehad. Ik moest werken haha. Maar natuurlijk wel met een goed ontbijtje. Ik wilde wel weer eens iets anders dan standaard yoghurt of boterhammen, dus ik heb eens in de koelkast gekeken en daar knutselde ik mijn ontbijtje uit. Smaakte zeker naar meer moet ik zeggen. Rond 9u zat ik op de trein naar mijn werk. En zoals ik al twee of drie weken (of misschien al langer) roep, vloog de zondag weer voorbij. Maar deze keer was het echt erg. Ik hoorde ineens op de radio dat het al drie uur in de middag was en ik kon het niet geloven. Na mijn shift bleef ik iets te lang babbelen met mijn collega waardoor ik bijna mijn trein mistte. Dus ik ging te voet naar het station in plaats van de bus te nemen en daardoor was ik sneller. En haalde ik dus netjes mijn trein! Ik ga deze avond niet veel meer uitspoken. Het was een snelle shift, maar het blijft vermoeiend. Maar we blijven gaan.

Heb jij deze week genoten van het zonnetje?