Persoonlijk – Hoogsensitieve Held

Afgelopen week · 20 juli 202019 juli 2020

Week in beeld | 22

Om eerlijk te zijn was afgelopen week niet zo’n boeiende week. Toch hoort dit er ook bij. Al is het maar om de illusie van het wilde leven als blogger nog maar eens te doorbreken. Ik weet ook niet exact meer wat er allemaal gebeurd is, dus het wordt een saai overzichtje. Maar zoals ik al zei, het hoort er bij 🙂

★ De week startte sportief, ik moest nog een brief wegbrengen en dat deed ik met de fiets. Omdat de bus nemen weer een heel gedoe zou zijn en daar had ik geen zin in. Het was met mama haar fiets en nu is hij dus kapot, band is plat. Terwijl ik me niet kan herinneren dat ik door iets scherps ben gereden. Ik ging werken en na het werk werkte het OV niet mee waardoor ik mijn trein mistte en een halfuur mocht wachten. Just another manic monday. Nee grapje, er zijn wel ergere dingen om te gebeuren. Ik heb me een halfuurtje in het station geparkeerd met mijn boek en het ging nog zo snel.

★ Ik kan me niet meer herinneren wat ik dinsdag heb gedaan. Zoals ik al zei, het was geen bijzondere week. Ik ging werken en that’s it denk ik. Meer kan ik er niet van maken 🤷‍♀️

★ En woensdag stond ik moe op. Ik was te vroeg op mijn werk voor de late shift en mijn ene collega zag het meteen. Gelukkig waren de zware dingen al klaar, waardoor ik die niet meer hoefde te doen. Ik ben er het beste van gemaakt, maar ik was wel heel blij dat ik naar huis kon. Onderweg naar huis sms’te ik met mijn beste maat en het was een fijn gesprek. Zo dankbaar daarvoor. En de complimenten zijn voor altijd in mijn geheugen gegrift.

★ Ook donderdag had ik pijn, maar ik besloot er het beste van te maken. Ik rustte wat uit, en in de namiddag ging ik naar de bib. Doordat hij lang gesloten, is geweest zijn er volgens mij weinig nieuwe boeken bijgekomen, of ik lees te snel. Ik heb maar liefst drie Engelse boeken mee ter compensatie. Je moet iets doen als snellezer. Ik ging ook naar Media Markt om eindelijk mijn laptop weg te brengen die kapot is. Ik had nog een half jaar garantie, helaas valt mijn probleem niet onder garantie. Ze gingen nog mailen met de reparatiekosten, ik kan nog altijd weigeren. Dus we zien wel. Het is een vrij dure laptop dus ik vermoed dat de reparatie een betere optie zal zijn. Zo niet, dan ga ik gewoon een tijdje zonder laptop. Het is stom, maar het is een luxeprobleem. ‘s Avonds las ik nog eventjes buiten, wat een momentje van relaxen was

★ De laatste werkdag van de week. Ik ging ‘s morgens de stad in voor een kaartje. Ik teken die normaal zelf maar daar heb ik nu de energie niet voor. Desalniettemin hoop ik alsnog dat het kaartje goed aankomt en de persoon er blij mee is. Ik ga niet vertellen voor wie het is, want dan is m’n verrassing naar de knoppen. Maar er was iemand die ik wilde bedanken. Ik wilde ook nog voor nieuwe broeken kijken, maar daar was de tijd te kort voor. Anders had ik niet genoeg tijd om mijn middageten te eten en dat heeft prioriteit. In de namiddag ging ik werken, het ging best goed.

★ Weekend! Zaterdagochtend heb ik niet veel uitgespookt. In de namiddag wel, ik ging buiten lezen. Dat is alsnog een vrij luie bezigheid. Maar he, tis weekend voor iets. Mijn boek is bijna uit trouwens. Ondanks alles is mijn leesconcentratie wel goed, waar ik dankbaar voor ben. Dankzij mijn inlevingsvermogen vergeet ik de wereld om me heen en dat is welkom op die momenten. In de namiddag deed ik boodschappen, ik ben me ervan bewust dat er alleen maar ongezond spul in de kar ligt. Maar ik heb ook gewoon fruit en ‘echt eten’ mee natuurlijk. Ik ontdekte ook dat Rollercoaster Tycoon blijkbaar een iPad-game heeft. Het spel is exact zoals vroeger op de computer en ik heb veel uurtjes gespeeld. En het was nostalgisch, zelfs het gamemuziekje is exacht hetzelfde. Ik voelde me meteen weer tien jaar haha.

★ Zondag! Tegen de middag ging ik op missie om broeken te scoren. Ik heb er best wel veel, maar het zijn allemaal skinny jeans die vrij strak zitten. Op mijn pijn-dagen verdraag ik dat niet meer altijd. Ik irriteerde me aan de mensen maar heb wel een broek en nieuw shirt gescoord. Dat tweede was niet de bedoeling, maar oke. Voor een keer dan. De mensen luisteren niet en dat is gewoon stom. Na de middag las ik buiten en toen ik thuiskwam was ik doodmoe. Maar we survived the week. Tijd voor de volgende. Het was al bij al wel een goeie week dus ik hoop dat dat komende week ook zo mag zijn.

Afgelopen week · 22 juni 202021 juni 2020

Week in beeld | 19

Het ging mentaal een heel stuk beter van de week. En dat is een opluchting. Lichamelijk was het iets anders. Maar ik ben blij dat het zo is. Mentale problemen zijn veel lastiger om mee te vechten. Wil ik daarmee zeggen dat ik hele dagen moe en vol pijn wil lopen? Nee, maar tegen lichamelijke pijn kan je meestal een pijnstiller nemen. Het liefst van al gaat het allemaal goed, maar het is wat het is.

★ Een nieuwe week, nieuwe kansen. Ik hou van de frisse start op maandagochtend, niet veel mensen zijn het daarmee eens denk ik. Ik begon de dag met mijn nieuwe verslaving, de nieuwe Danilo’s met chocolade en hazelnoot. En ik tekende wat op mijn iPad. Ik ben nog wat aan het experimenteren met kleuren, brushes, paletten. Maar deze week heb ik een brush gedownload waar ik heel blij mee ben. Ik vind het zo leuk om te doen, maar het vraagt wel oefening. Maar dat komt wel goed. In de namiddag ging ik werken. Sinds de horeca weer open is, is het werken voor mij aangenamer geworden. Ik ga weer met meer plezier werken.

★ En zo startte er maar weer eens een dag met een doktersbezoekje. Ik weet dat het erger kan. Maar ik was de afgelopen week extreem moe, was duizelig en nog een paar klachten. En ik begon me zorgen te maken want het werd steeds erger. Dokter heeft bloed afgenomen om mijn vitamines te controleren, omdat hij vermoedde dat er daar iets scheef zat. Ik ook. Het is niet de eerste keer dat ik vitamines tekort heb. Ik was na het doktersbezoek ook uitgeput, terwijl ik nog moest werken. Maar dat kwam goed. Het was lastig, maar het is gelukt. Voornamelijk pijn en vermoeidheid.

★ En toen stond ik woensdag op met opnieuw vermoeidheid en pijn. In de ochtend las ik mijn boek, in de namiddag ging ik werken. Ik tekende op de trein omdat ik dan tot rust kom en dat ook energie geeft. In de namiddag regende het meerdere keren, en echt stortregenen. Daardoor was het een rustige middag en ik was daar blij mee. ‘s Avonds kwam ik compleet uitgeput thuis. Hoofdpijn en dood, doodmoe. Ik had moeite om wakker te blijven haha. Ik heb toen ook resultaat gehad van mijn dokter, paar vitamines tekort. Daar kwam het dus vandaan. Het kan alleen weer beter worden nu. Hoop ik

★ En toen was mijn vrije dag daar. Kun je geloven dat ik twee dagen later me weer amper iets herinner van wat ik deed? Ik weet wel dat ik ‘s morgens naar de winkel ging en naar de bakker. En in de namiddag heb ik niet zo veel gedaan, wel kleine broer opgehaald van school. Het voelt raar dat dat weer kan en moet. Maar ik denk vooral dat we voorzichtig moeten blijven.

★ De laatste werkdag van de week brak ook aan. Ik weet nog dat ik vrij down opstond en dat vond ik niet zo leuk. Tijdens Corona heb ik nu al zo vaak dipjes gehad en ik wil dat niet meer. Maar soms kan je weinig veranderen aan je mood, zo werkt het gewoon niet altijd. Ik heb er wel een goeie dag van gemaakt. Maar er speelde weer vermoeidheid en pijn mee. Ik had ook mijn flow in mijn tas gestoken om te lezen op de trein maar uiteindelijk werd het raamstaren met muziek. Wat ik overigens zalig vind. Geef mij een lange busrit of treinrit en ik ben gelukkig. Toen ik wilde vertrekken naar het werk begon het ineens keihard te regenen, echt stortregenen. En ik had echt zoiets van; dat meen je niet. Ik kon er wel mee lachen. Er zijn ergere dingen in ‘t leven dan als een verzopen kat op je werk toekomen.

★ Zaterdag was een chilldag, ik heb ook geen foto’s gemaakt omdat ik letterlijk een hele dag op bed heb liggen lezen. Mijn lichaam had dat eventjes nodig en mijn brein ook. Ik ga niet zeggen dat mijn dipje van vrijdag al over is, maar het betert. Ik deed ook boodschappen trouwens bij Albert Heijn. Maar meer stelde mijn zaterdag ook niet voor

★ De laatste dag van de week. Duh, hadden jullie ook wel kunnen bedenken. Wel een hele fijne zondag gehad. Ik stond vroeg op en las mijn boek uit. Dan worden het er toch drie deze maand, ik vreesde er al voor. Lezen is geen race. Ik ontbeet rustig, ging mee naar de bakker en in de namiddag las ik en keek ik YouTube. En om 15u30 zag ik eindelijk mijn beste maat terug. Na alle lockdown en niet mogen afspreken. Ik was zo blij daarmee! We hebben elkaar niet heel lang gezien, anderhalf uur denk ik. Maar we hebben bijgepraat, ik at een wafel met chocolade en banaan. Waar ik geen foto van heb want ik had honger haha. Maar nee, het was gezellig en dat is de reden dat ik geen foto heb. ‘s Avonds zat ik nog eventjes buiten en deed ik nog eens een poging in tekenen met mijn linkerhand. Ik heb nog veel bevende lijnen, maar ik was best wel verrast eigenlijk. Met mijn iPad en Pencil ben ik gered natuurlijk. Maar er gaat een dag komen dat mijn hand en pols te veel pijn gaan doen om te kunnen tekenen. En tegen die tijd wil ik graag mijn ‘wapen’ achter de hand hebben. Zal heel veel tijd, frustratie en oefening kosten. Maar eerlijk? Alles beter dan een leven zonder tekenen.

★ Hoe ging het met jou afgelopen week?

Afgelopen week · 20 april 2020

Week in beeld | 11

Hoi allemaal! Ondertussen zitten we al een maand in lockdown. Eigenlijk gek om te bedenken hoe snel de tijd gaat. Ook in lockdown. Ik geef wel toe dat ik mezelf steeds beter leer kennen tijdens deze tijd en ik doe echt wel waardevolle inzichten op die ik ook na Corona kan toepassen. Daarnaast heb ik deze week echt actief naar positieve dingen gezocht en geprobeerd mezelf aan die dingen te herinneren door foto’s te maken. Dat zorgt er ook voor dat ik een gevuld overzichtje heb voor jullie. Want ik heb ook de week bijgehouden. Zo zou het elke week moeten zijn haha. Let’s go!

★ Bij de start van de week kon ik al meteen zien dat het gedaan was met de warmere dagen. Helaas, het was van korte duur. Maar we hebben ze toch maar mooi gehad, dus daar ben ik wel blij mee. Ik startte mijn dag met een ontbijtje en thee, en doorlas mijn eigen blog eens. En ik voelde me best wel trots op mijn blog hoe die nu is. De overzichtjes, de lay-out, de dingen die ik schrijf. Ik denk dat ik in de 2,5 jaar dat ik nu blog nog nooit zo blij ben geweest met mijn kleine stukje internet. Mooi om te voelen natuurlijk. Ik deed een poging tot tekenen met mijn linkerhand op papier, wat me beter lukte dan gedacht eigenlijk. Ik viel bijna uit de zetel van verbazing.

★ In de namiddag ging ik werken, ik had de late shift. Doordat het een feestdag was en er nog minder winkels open waren, was het heel erg druk. Het was een pittige shift. De laatste keer dat het zo was, was letterlijk eind december 2019. Dus dat zegt wel iets. Maar we did it together en ik was heel trots toen we de deur sloten. En doodmoe, maar dat terzijde.

★ Voor het eerst in drie weken heb ik nog eens de vroege shift. Ik denk dat sinds de uitbraak echt in ons land is, ik nog geen vroegen had gedaan. Dat kwam door mijn peesontsteking. Hij herstelt prima, maar ik kan mijn collega niet blijven laten opdraaien voor mijn shift. Ik doe natuurlijk wel zijn late shift, maar ik wil niet profiteren van mijn collega’s. Dus ik ging er weer voor. Ik was best wel een beetje bang voor de inslag op mijn energie, maar al bij al viel het mee. Net zoals altijd vloog hij voorbij en was ik dus al snel weer klaar met werken. In de namiddag deed ik weinig speciaals, vooral in de zetel hangen met Netflix en Jacqueline.

★ En toen kwamen we aan bij woensdag. Mag ik zeggen dat de week snel gaat ondanks alles? Ik doe het lekker toch. Woensdag voelde ik wel al vanaf ik opstond dat de vermoeidheid begon toe te slaan. Gelukkig heb ik donderdag een dag vrij. Ondanks alles en de drukte ging het wel goed vooruit. Ik wandel tegenwoordig ook van en naar het station als ik in de stad van mijn werk kom. Met die lockdown is die beweging wel welkom en meestal krijg ik er ook energie van. En dat paadje loopt tussen een stukje natuur, dus dat staat in bloei nu. Ook dat is heel mooi om te zien. In de avond deed ik nog vrij weinig, want ik was echt kapot. Ik denk dat ik nog nooit zo blij ben geweest met de gedachte dat ik een dag vrij voor de boeg heb.

★ Op mijn vrije dag startte ik rustig op, met een ontbijtje en ik ben zeker tot 11u in pyjama gebleven. Uiteindelijk zag ik welk mooi weer het was, dus toen ben ik met mama langs de dijk gaan wandelen. Wat heel fijn was. Eventjes stoom uitlaten en langs de zee. We hebben veel langer gewandeld dan dat ik verwacht had, maar het was gewoon fijn. Dus ik heb er zeker van genoten en dat was wat ik nodig had. Normaal ga ik altijd mee om boodschappen, maar nu iedereen een kar moet nemen vind ik het nogal stom om dan mee te gaan. Want dan ga ik mijn geld toch weer uitgeven aan eten dat ik niet ga opeten. Dus dan kan ik het maar laten. En daarnaast wordt er gevraagd om zoveel mogelijk alleen te gaan winkelen. En gezien ik zelf in de supermarktbranche werk, geef ik graag het goeie voorbeeld. Na de wandeling heb ik heel lang liggen lezen in mijn bed en verder weinig speciaals gedaan.

★ Bijna weekend! Ik stond heel moe op en met pijn, helaas. Dus ik heb er het beste van gemaakt. ’s Morgens relaxen en bloggen, en in de namiddag werken. Het enige wat ik heb van foto’s zijn die van Jacqueline. Ik kan er niet veel over vertellen, het was geen spectaculair spannende dag. Ik ging werken en ’s avonds deed ik blogwerk en schreef ik. Ik vond wel mijn dagboek terug en voor ik het wist was ik alweer een halfuur aan het doorlezen. Het was van de periode toen ik in het zesde middelbaar zat en ik heb toen al die grappige momentjes in de klas ook opgeschreven. Het meest geweldige vond ik dat ik toen ik ze las, ik ze nog allemaal voor me zag. Pure nostalgie.

★ Weekend! Ik heb heel weinig gedaan tijdens de dag (niet dat er veel zottigheden te doen zijn maar goed). Ik typte een paar blogjes, werkte aan het weekoverzichtje van vandaag en toen besloot ik een abonnement te nemen op Apple Arcade. Voorlopig loopt de proefmaand nog en ga ik kijken of ik het iets vind, zo niet zet ik hem op tijd stop. Maar ik word wel enorm ontspannen van een spelletje zo nu en dan. En nu we toch allemaal in ons kot moeten blijven. In de namiddag ging ik inkopen doen, zoals bijna altijd de zaterdag en keek ik weer uit naar alle lekkere dingen die ik kan eten deze week. We moeten het van gelukjes als deze hebben voorlopig. Eigenlijk altijd, want eten op je bord hebben is een geluk dat niet iedereen in dit land heeft. Ook niet in Nederland. Onderweg naar de winkel spotten we een prachtige bloesemboom waarvan ik niet eens wist dat die daar stond. In de avond besloot ik tegen het spierpijn een warm bad met een van de bruisballen van Lush te nemen. En geloof me, dat heeft zijn effect gehad. Zo fijn!

★ Ik was deze week ook op zondag thuis dus ik had echt een volledig vrij weekend. Ik heb het gevoel dat ik geen al te productieve dag heb gehad, maar eigenlijk valt dat wel mee. Ik heb wel een paar nuttige dingen gedaan vandaag. Na het ontbijt heb ik in mijn telefoon een lijst gemaakt van wat ik allemaal in huis heb. Omdat ik nog thuis woon deel ik de kasten en koelkast natuurlijk met mijn ouders en de rest van ons gezin. Maar ik betaal mijn eten echt volledig zelf. Tussen dat allemaal verlies ik soms overzicht en vind ik ineens dingen terug waarvan ik niet wist dat ze er lagen. Dat is leuk in je kleerkast, maar niet met eten. Vooral niet als het eten is dat snel vervalt. Daardoor doe ik soms ook te veel inkopen en dat wil ik niet meer. Dus nu heb ik een checklist en als ik iets heb opgegeten dan vink ik het af. Op die manier maak ik dan ook een boodschappenlijstje waardoor ik niks moet weggooien. Dus daar heb ik me mee bezig gehouden. Na de middag heb ik heel kort gesimst maar dat heb ik opgegeven en toen ben ik Stranger Things gaan kijken. Met frambozen erbij. Laten we het een beetje gezond houden als ik dan toch een hele middag in de zetel hang met mijn laptop.

★ Ik merk ook dat ik het moeilijk begin te krijgen met de lockdown. Ik ga niet zeggen dat ik de afgelopen weken het een feestje vond, maar het gevoel beklemde me niet. Nu begint het te komen. Ik moet vaak al veel rusten waardoor ik al veel thuis ben. Maar dan heb ik nog steeds de vrijheid om naar buiten te gaan of in de zon te zitten als die schijnt. Die hebben we nu niet. Ik mis ook gewoon mijn vrienden en familie. Ik heb altijd gezegd dat ik introvert ben en dat is zo. Ik heb tijd nodig om op te laden en dingen alleen doen in mijn bubbel vind ik geweldig. Maar ik mis mijn vrienden, die uitstappen, dat gezever onder elkaar als we dingen samen doen. Mijn beste maat werkt in de zorg waardoor skypen ook niet altijd evident is, want hij is moe. Terecht, want hij doet heldenwerk nu. Ik heb echt duizend respect voor hem. Maar ik mis die dingen wel. Toen ik donderdag gaan wandelen was met mama gingen we over de dijk. Maar daarvoor moet je onze bibliotheek passeren. In alle drukte heb ik meestal geen tijd of energie om daarover na te denken. Toen ik ineens op dat rustige moment die bibliotheek zag voelde ik ineens wat ik allemaal mistte door de lockdown. Ik weet dat we moeten volhouden en blijven gaan, maar het is soms lastig. Dat betekent niet dat ik nu als een gek om de vijf botten naar de winkel ga lopen om een fles melk of chocolade. Ik werk zelf in een winkel en ik heb het goeie voorbeeld te tonen. Maar ik heb het er gewoon eventjes lastig mee. Het valt me ook op, normaal werk ik de overzichtjes pas af tegen zeven uur ’s avonds of iets. Maar nu weet ik gewoon dat er geen zottigheden meer gaan gebeuren en ik dus helemaal niet moet wachten. Het is nu vier uur in de namiddag en ik plan het overzichtje in. Heel raar.

Heb jij veel gewandeld deze week?

Afgelopen week, Geen categorie · 13 april 202012 april 2020

Week in beeld | 10

Hoi allemaal! We hebben er alweer een week in quarantaine opzitten. Het was een heel wisselvallige week. De ene dag ging het goed en had ik energie. De andere dag was het dan weer anders. Dus zoals ik zeg; een heel wisselvallige week. Ik heb ook niet heel erg bijgehouden wat ik heb gedaan, maar dat ga ik volgende week wel weer doen. Verder heb ik ook niet heel veel te vertellen, dus het wordt vrees ik een kort overzichtje. I’m sorry.

★ Ik trok een nieuwe outfit uit de kast om te beginnen en besloot vrolijk te doen door Mickey aan te doen. Ik hoopte op mijn gemak net zoals vorige week weer heel wat mooie liedjes te ontdekken, maar deze keer was Spotify minder in form dan anders. Maar oke. Toen ik aan het Whatsappen was met mijn beste maat besefte ik ineens hoe hard ik mijn vrienden en familie mis door de quarantaine. We besloten daar snel iets aan te doen. Uiteindelijk was het een rustigere shift doordat het best wel koud was maandagmiddag. In de avond at ik pizza en verder deed ik niks meer. Normaal ging ik Facetimen met mijn maat, maar hij was naar iets aan het kijken en we hebben het toen verzet. Niet zo heel erg, want dan had ik ook wat tijd voor mezelf.

★ Voor de laatste keer de late shift op dinsdag. Volgende week is mijn normaal rooster weer van kracht. Ik kreeg mail dat mijn pakketje van Bol twee dagen eerder zou zijn dan gepland dus daar was ik heel blij mee! In de avond had ik op mijn werk een lastig momentje, maar de radio draaide net de juiste liedjes om me een duwtje in de rug te geven en dat was heel fijn. Een van mijn favoriete nummers waarin gezongen wordt dat je nooit mag vergeten dat je een vechter bent. Dat liedje heeft me ook al heel vaak geholpen. In de avond pakte ik mijn pakketje uit, waar ik al een tijd naar uitkeek. Ik heb nu een stylus om op mijn iPad te tekenen, omdat hij al iets ouder is. De Apple Pencil werkt niet met mijn iPad, en om na een jaar meteen te gaan vernieuwen vind ik overdreven. Dus dit is de oplossing. Ik heb er nu al heel veel plezier van. Na het beginnen met experimenteren kon ik wel Facetimen met mijn beste maat en dat heeft heel veel deugd gedaan. Hij staat zelf in de zorg dus het is voor ons beide een hele drukke periode nu. Enorm veel respect voor. De mensen die in de zorg werken zullen altijd helden zijn, ook na Corona en dat waren ze ervoor ook al.

★ Op woensdagochtend liep ik zelf naar de bakker en stapte ik door naar de supermarkt omdat ik zelf ook nog een paar dingen nodig had. Ik werk zelf in een winkel natuurlijk, maar het was fijn om nog iets langer buiten te zijn. Ik bracht ook aardbeitjes mee want het zijn dezelfde als in onze winkel en ik weet dat ze echt superlekker zijn. Ik at mijn lunch en sprong toen op de trein. En toen besloot ik te beginnen met linkshandig leren tekenen. Ik heb ontdekt dat de pijn in mijn pols heel vaak voorkomt door tekenen en bloggen. Voor bloggen heb ik nu eenmaal mijn twee handen nodig, maar ik wil wel proberen te leren tekenen met mijn andere hand. Ik kan het zelf ook niet geloven dat het zo goed ging. Straks heb ik echt nog een geheim talent haha. Woensdag ging een stuk beter qua shift en gemoed.

★ Vrije dag! Zoals altijd op donderdag. Ik had van de week besloten om terug te beginnen lopen, omdat ik mijn sport wel mis. Maar alles is dicht dus het werd buiten lopen. Nog voor de echte grote warmte er was ging ik een toertje lopen op de dijk. In de namiddag at ik mijn aardbeitjes op en deed ik samen met mama boodschappen. En daartussen heb ik gefacetimed (is dat een woord?) met mijn nichtje, wat ook al lang geleden was. Zij studeert nog en nu heeft ze vakantie. Dus dat komt goed uit. Het was heel gezellig en we hebben ook gelachen. Het zijn nu die simpele dingen die we moeten koesteren.

★ Ik stond energiek op en dat was heel fijn. Na het ontbijt waren ik en een goeie vriendin van me aan het Whatsappen en het was fijn om haar nog eens te spreken. Uiteindelijk tekende ik op de trein, wat heel fijn was. Ik voelde al tijdens de tijd dat ik niet mocht tekenen hoeveel ik het mistte, maar ik denk dat ik het nu pas echt besef. En het was een opluchting toen ik voor het eerst weer die heerlijke tekenflow voelde. Ik tekende zowel heen als terug. In de avond deed ik niks speciaals meer. Op naar het weekend.

★ Zaterdag stond ik zo goed als zonder motivatie op. Ik had een to do lijstje gemaakt omdat ik weet dat als ik iets te doen heb op mijn vrije dag, dat wel motiveert. Dat liep deze zaterdag dus anders dan verwacht. Uiteindelijk heb ik mezelf wel een oppepper gegeven en ben ik dingen gaan doen. Ik bedacht een paar kleinigheidjes om mijn artikels een extraatje te geven (sterretjes dus) en schreef het begin van mijn weekoverzichtje. En om mezelf te herinneren hoe trots ik mag en kan zijn, publiceerde ik gisteren een lijstje met momenten die mijn leven veranderden. Het zijn dingen die ik doorstaan heb en zelf beslist heb. In de namiddag deed ik met mama en zus inkopen bij Albert Heijn waardoor de halve frigo nu vol staat met mijn eten. Maar mijn ouders doen dagelijks boodschappen, iets wat voor mij niet mogelijk is. Vandaar dus het extreme contrast.

★ De laatste dag van de week! Als je de foto’s ziet zou je denken dat ik een chille dag heb gehad. Ik moest werken haha. Maar natuurlijk wel met een goed ontbijtje. Ik wilde wel weer eens iets anders dan standaard yoghurt of boterhammen, dus ik heb eens in de koelkast gekeken en daar knutselde ik mijn ontbijtje uit. Smaakte zeker naar meer moet ik zeggen. Rond 9u zat ik op de trein naar mijn werk. En zoals ik al twee of drie weken (of misschien al langer) roep, vloog de zondag weer voorbij. Maar deze keer was het echt erg. Ik hoorde ineens op de radio dat het al drie uur in de middag was en ik kon het niet geloven. Na mijn shift bleef ik iets te lang babbelen met mijn collega waardoor ik bijna mijn trein mistte. Dus ik ging te voet naar het station in plaats van de bus te nemen en daardoor was ik sneller. En haalde ik dus netjes mijn trein! Ik ga deze avond niet veel meer uitspoken. Het was een snelle shift, maar het blijft vermoeiend. Maar we blijven gaan.

Heb jij deze week genoten van het zonnetje?

Persoonlijk · 12 april 202011 april 2020

Momenten die mijn leven beter maakten

Hoi allemaal! Geïnspireerd door twee andere bloggers ging ik nadenken over de momenten die mijn leven veranderden. Uiteindelijk besefte ik daardoor wie ik ben geworden en waarom. Eigenlijk is dat tegelijkertijd heel confronterend, maar ook heel mooi. Ik ben niet meer datzelfde meisje uit het middelbare. En nee, ik ben zeker nog niet waar ik wil zijn en er zijn nog zoveel dingen waar ik in kan groeien. Maar ik ben alsnog trots op de persoon die ik de dag van vandaag ben en hoe ik door de jaren heen ben gegroeid. Vandaag deel ik graag die momenten die mijn leven voorgoed veranderden. Normaal ben ik niet van veranderingen, maar vele van deze waren de juiste beslissing. Lenneke en Romy gingen mij al voor! Hun blog is van beide zeker de moeite waard om eens van dichtbij te bekijken.

olia-gozha-9A_peGrSbZc-unsplash — Photo by Olia Gozha on Unsplash

★ Compleet impulsief van opleiding wisselen

In 2015 zat ik nog braaf achter de schoolbanken in mijn opleiding voeding verzorging. Ik dacht altijd dat ik zou afstuderen in kinderzorg want dat vertelde ik ook altijd aan iedereen. Maar toen kwamen de stages. En dat is meestal het moment dat je beseft of je in de juiste opleiding zit. En daar liep het niet helemaal zoals verwacht. Ik was doodongelukkig, ik weet ook nog hoeveel moeite het me kostte om alleen al uit mijn bed te komen om naar stage te gaan. Er zijn momenten geweest dat ik me na het omkleden echt een peptalk moest geven en mijn tranen moest wegvegen en gaan. Toen ik besliste om van opleiding te wisselen was het al mei of juni, dus ik heb gewoon mijn jaar afgewerkt. En toen ik zei dat ik naar een kunstopleiding wilde gaan, verklaarde iedereen me voor zot. Dat ik zonder ervaring of enige achtergrond ineens ging tekenen. Heel veel mensen dachten ook dat ik na een schooljaar weer van opleiding zou mogen wisselen. Ik was zelf ook bang, maar iets in mij zei dat ik het moest doen. En dat heb ik ook gedaan. Ik heb toen keihard gewerkt en uiteindelijk kreeg ik op het einde van mijn eerste schooljaar daar te horen dat ik over mocht. Ik was het gelukkigste meisje van de hele wereld toen. Daardoor heb ik niet alleen drie hele mooie jaren gehad op school, maar heb ik bovendien ook ontdekt waar ik het allergelukkigst van word. En daar ben ik tot op vandaag nog steeds heel dankbaar voor.

★ Hoogsensitieve Held opstarten

Vroeger had ik al een blog, ik denk dat ik die vier jaar gehad heb. Ik zou eens in mijn archieven moeten duiken daarvoor. Maar dat was een boekenblog, puur gebaseerd op boeken. Recensies, wat ik had gelezen in een maand, bibliotheek-bezoekjes. Alles met boeken, dat had je wel al door. Die blog staat ook niet meer online, dus die zal je niet meer terugvinden. Ik begon het bloggen na een tijd wel te missen. Wat normaal is, want ik schrijf gewoon echt heel graag. Ik startte toen deze blog op, maar dan onder Sensitive Soul. Er zijn heel veel mensen die mijn blog ook nog onder die naam kennen, want het is pas sinds begin dit jaar dat ik onder mijn huidige naam blog. Er zijn ook al heel wat lay-out’s en veranderingen gepasseerd, maar nu ben ik oprecht heel blij met mijn blog en content. En sindsdien is het bloggen alleen maar leuker geworden natuurlijk.

★ Andere bloggers volgen

Dit is geen levensbeslissend ding. Andere blogs volgen is gemakkelijk. Maar ik leerde door de jaren dat ik nu blog heel veel andere mensen kennen. En ik ben daar zo dankbaar voor. Niet alleen voor de lieve reacties onder mijn artikels en het contact. Maar ik heb er fantastische mensen door leren kennen. Om te beginnen leerde ik natuurlijk Romy kennen en dat is echt een fantastisch lieve vrouw. Ik kijk zo naar haar op. Ik kan niet op twee handen en voeten tellen hoe vaak Romy haar blog of haar berichten mij net dat duwtje in de rug hebben gegeven dat ik nodig had. Daar ben ik echt zo dankbaar voor. Maar daarnaast leerde ik ook Liesbet kennen, voor de meesten gekend als Zwartraafje. Haar boekenblog is een van mijn favoriete omdat er zoveel persoonlijkheid en eigenheid in zit en dat vind ik zo mooi. Dat is iets wat ik altijd waardeer. En daarnaast is het ook superleuk om met haar te babbelen. En natuurlijk zou ik ons Ireneke ook niet kunnen vergeten. Irene is iemand die mij altijd inspireert en haar blog is zeker een van mijn favoriete blogs. Zeker wanneer het weekoverzichtje eraan komt ben ik de eerste om haar blog op te zoeken. Maar ook gewoon naast haar blog is Irene ook een superlieve vrouw. Iemand waar ik mezelf bij kan zijn en waar dat altijd veilig voelt. Dus shout out naar al deze prachtige mensen. Natuurlijk zijn er nog zoveel andere bloggers die ik leuk vind, maar misschien kan ik daar beter eens een apart artikel aan wijden haha. Anders wordt dit echt veel te lang.

★ Stoppen met mijn studie

Na de middelbare ging ik verder studeren aan de hoge school. Ik had dromen en die heb ik nog steeds. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik steeds meer stress kreeg. Ik was mezelf niet meer, zag ook de persoon die ik was langzaam aan verdwijnen. In iemand die ik totaal niet ben. En dat maakte me zo bang. Ik had geen energie meer. Er was een dag dat ik thuiskwam en ik zag mijn tekenmateriaal. En in plaats van dat mijn hart een sprongetje maakte, deed het niks. Zelfs niet een klein beetje hoger springen. Niks. En toen ik de dagen daarna merkte dat de dingen die me normaal altijd zo blij maken niks deden, wist ik dat er iets moest veranderen. Dat dit niet zo verder kon. Ik was mezelf kapot aan het maken. Ik had nog een gesprek met de school zelf en natuurlijk ook met familie en vrienden. Maar dat leek mij op het moment zelf de beste beslissing om te maken. Nu zijn we een jaar later en weet ik dat ook. Ik heb een job, ik ben mezelf aan het ontwikkelen en volwassen. Natuurlijk moet ik nog veel leren, maar dat is oke. Ik besef meer dan eens dat ik gelukkig ben met hoe mijn leven nu is. Dus stoppen met mijn studie was het beste dat ik kon doen.

★ Terug naar de psycholoog gaan

Na het overlijden van mijn opa in november besefte ik dat ik het nog met veel moeilijk had en dat ik er ineens ook een overlijden bij had gekregen maakte het er niet makkelijker op. Ik schraapte dus al mijn moed bij elkaar en ging terug aan de slag met een psycholoog. We zijn nu een half jaar later en ik merk zoveel verschil. De dingen die in het verleden zijn gebeurd ben ik nu eindelijk op een nette manier aan het verwerken. Eentje die de wonden misschien voorgoed gaat helen. En ik besef zelf ook wel dat ik het nog wel eens moeilijk zal hebben in de toekomst en dat er altijd een litteken zal zijn. Maar dat hoort bij het leven. Uiteindelijk hoop ik alles gewoon een plekje te geven.

★ Een jaartje detoxen met social media

Eind september 2019 kondigde ik zowel op mijn social media als op mijn blog aan dat ik een jaartje offline ging. Dat telt voor social media alleen zoals je ziet. Ik zit ook nog midden in die detox. En ik denk dat ik nu tijdens de bizarre tijd waar we in leven wel het dankbaarst van al ben dat ik niet overspoeld word door al het nieuws. Ik denk dat ik daar nog verdrietiger van zou worden. Ik heb in combinatie met mijn sessies bij de psycholoog en deze detox ook een soort rust ontwikkeld. Het is dus heel goed voor mijn stress. Er zijn echt wel al dagen geweest dat ik het begon te missen. Maar die zijn voorlopig van korte duur. En anders hou ik mezelf voor dat de tijd snel gaat en het zo voorbij is. En dat is, want ik vind het echt ongelooflijk om te weten dat ik al een half jaar bezig ben. Ondertussen al bijna zeven maanden.

★ Spotify Premium nemen (lang geleden)

Ook deze is iets minder groot. Maar in 2015 begon ik voor het eerst met Spotify Premium en nog steeds na al die jaren heb ik mijn abonnement op Spotify. Ik zou niet meer weten hoe ik dat zonder zou doen. Ik doe bijna alles met muziek. En het is de afgelopen jaren ook zeker een steun geweest. Ik vind het ook heerlijk om te bloggen terwijl mijn koptelefoon op mijn hoofd staat. En ja, dat doet hij op dit moment ook. Ik vond dat hij wel waardig was om te noemen. Spotify heeft niet perse baanbrekende veranderingen gebracht aan mijn leven, maar ik heb al die momenten wel voor een groot stuk doorstaan doordat ik altijd kon terugvallen op mijn muziek. Het is niet te beschrijven hoe vaak muziek mij net dat duwtje in de rug heeft gegeven. En daarom ben ik dus blij met Spotify

★ Flexitariër worden

Ik werd ook door andere bloggers geïnspireerd om minder vlees te eten. Ik heb toen een hele lange tijd geprobeerd om echt volledig vegetarisch te worden. Ik heb een hart voor dieren en onze wereldbol heeft ook liefde nodig. Maar volledig vlees schrappen maakt mij ongelukkig. Ik eet nog steeds meer vegetarisch dan dat ik vlees eet, dus op zich ben ik nog steeds goed voor de dierenwereld. Maar het was een beslissing die wel echt opluchting gaf. En alle kleine beetjes helpen.

Welk moment maakte jouw leven beter?