Hoi allemaal! Een paar weken was mijn blog leeg. Zelfs de wekelijkse foto-updates kreeg ik niet meer online. Is dat een slecht voorteken? Niet helemaal. Ik ben een studentje, zoals jullie wel weten. Maar het waren examens. Het is niet de hoofdreden dat ik zo weinig blogde. Ik had er de fut en energie eventjes niet voor. Maar ik licht je dat graag verder toe. Pak een koekje en thee, en babbel gezellig mee!
De blok. Of voor de Nederlanders (geen haat of iets tegen), de examenperiode. In België noemen wij dat altijd de blok. Of blokperiode. Het is de periode waarin je studeert en examens hebt. Hij was vermoeiend. Natuurlijk ligt de druk hoger dan de middelbare school. Vanzelfsprekend. Na een dag studeren had ik vaak de fut niet meer om er een blogpost uit te stampen. Het verdween een beetje naar de achtergrond. Niet uit mijn wereld, want ik blog nog steeds heel graag. Ik had het ene idee na het andere, omdat het ook een hele leerrijke periode was. Hoort ook wel, als je aan het studeren bent. Maar niet enkel op schoolgebied heb ik veel geleerd. Ook over mezelf heb ik veel geleerd. Ik wilde die lesjes en beseffingen met alle liefde delen. Ik wil mensen inspireren en soms dingen proberen te voorkomen. De drie jaartjes haat waar ik door moest, ik wil ze echt niemand toewensen. Inmiddels kijk ik daar ook met een andere visie naar, maar dat is voor een andere keer. Maar ik had gewoonweg de energie niet om die dingen te delen. Ik kan je verzekeren, als je een hele dag over lettercategorieeën of computeronderdelen hebt gelezen en het hebt gestudeerd heb je geen energie meer om er ook nog eens een goede blogpost uit te stampen. Dan ben je moe.
Daarnaast heb ik veel breakdowns en paniekaanvallen gehad. En die had ik al, maar ze volgen zich steeds sneller op. Ik heb mijzelf soms -bij manier van spreken- van de vloer bij elkaar geschraapt en mezelf terug in elkaar gezet toen ik gebroken was. Om zo goed en kwaad mogelijk de boeken open te slaan. Ik haat het inmiddels als ik mezelf hard moet behandelen of moet dwingen als ik kapot ben. Maar in een examenperiode is het helaas niet anders. Het was dus niet alleen een vermoeide periode of zware tijd vanwege de kilo’s leerstof die we voor de kiezen kregen. Ook mentaal was dit geen gemakkelijke. Maar he, het komt wel goed. Dat weet ik zeker. Als ik het zo moeilijk heb, heb ik vooral mezelf nodig. Een uurtje lezen met kaarsjes en lichtjes of ik was bijna getrouwd met mijn fantastische tekentablet. Go illustration! Ik zou niet weten wie ik was zonder die topper van een hobby. Vandaar dat ik het niet kon opbrengen om zoals ik normaal doe wekelijks een paar keer van mij te laten horen. Ja, ik geef toe. Mijn Instagram en Facebook bleven actief en goed lopen. Maar er is een verschil tussen eventjes een status updaten of een fotootje maken en een volledige lap tekst uit je vingers toveren. En er zijn ook dagen geweest dat mijn Instagram Story gewoon leeg was. Omdat ik gewoon niks te vertellen had. Of omdat ik het moeilijk had. Ik wil dat niet op Instagram gooien. Omdat ik daar te veel persoonlijke volgers heb of mensen die daar gewoon misbruik van maken. Al denk ik dat dat inmiddels wel meevalt. Ik hoor je denken, je blog is volledig openbaar. Toch voelt dat helemaal anders, omdat niet iedereen mijn blog kent.
Zijn er dan alleen negatieve dingen gebeurd de afgelopen tijd? Nope! Gelukkig niet. Ik had zoals ik al zei gewoon de energie niet om ze te delen of ze waren net iets te persoonlijk voor Instagram of Facebook. Mijn therapie slaat goed aan. Al na twee sessies. Ik begin mezelf terug te accepteren, mezelf terug lief te hebben. Oke, dat laatste klonk een beetje arrogant misschien. Maar ik was niet in staat om mezelf recht in de spiegel aan te kijken. Dat was vooral het eerste jaar zo, later werd dat beter. Nu is het veel beter. Om eventjes de context goed toe te lichten. Maar ik slaag er ook in om terug lief voor mezelf te zijn. Als ik een baaldag heb gehad ben ik mild voor mezelf, geef ik mezelf een (denkbeeldige) knuffel en ga iets liefs doen voor mezelf. Dat kan van alles zijn, hangt er een beetje van af waar ik zin in heb op dat moment. Als een studienamiddag niet gegaan is zoals gehoopt, dan beloonde ik mezelf alsnog. Zei ik heel vaak tegen mezelf ‘Je hebt je best gedaan, pak je tekentablet en ga tekenen’. En dat deed ik dan ook! Ik was daar niet altijd toe in staat. Ook kan ik makkelijker benoemen wat ik wel leuk vind aan mezelf. Mijn gevoeligheid. Mijn bril op mijn neus. Het feit dat ik een lezer ben. Mijn uiteenlopende maar zo schattige kledingstijl. We hebben allemaal verbeterpuntjes, maar daarvoor hoef je ze nog niet aan de grote klok te hangen en ze uit te vergroten. Ze zijn er bij iedereen. Niemand is perfect en dat maakt ons allemaal uniek en echt. Ik probeer altijd de beste versie van mezelf te zijn, en aan die verbeterpuntjes probeer ik altijd iets te doen. Ik kan eigenlijk amper geloven dat het moment zo ver is dat ik eindelijk met een beetje meer liefde naar mezelf kijk. Ik heb hier zolang naar uitgekeken, zolang voor gevochten. En zal ik iets vertellen? Het voelt zo goed! Maar ook hierover licht ik in een latere blogpost iets meer toe! Ik heb jullie (en mijn blog) gemist. Dus ik hoop weer wekelijks te posten!
Hoe gaat het inmiddels met jou?
Begrijpelijk dat je tijdens de blok minder actief was op bloggebied, en al helemaal als het niet altijd van een leien dakje loopt. Maar kijk, je hebt jezelf er toch maar weer door geworsteld! Kijk al uit naar je nieuwe schrijfsels ^^
Dankjewel! Ik ben nog bezig met concepten uit te werken, maar ik hoop wel weer te kunnen bloggen als voorheen Mijn blog is mijn kindje en ik mis het eigenlijk wel. Dankjewel voor je lieve reactie! 🙂
Ik snap je helemaal! Ik had ook examens en ook op mijn blog heerste er radiostilte. Zo’n stressvolle periode zuigt als het ware al je energie uit je, het is heel logisch dat je dan niet meer de fut vond om te bloggen. 🙂
Snap ik! Bloggen en studeren is geen makkelijke combinatie. Ze vragen allebei vrij veel hersencapaciteit. Bij mij speelde er meer mee dan mijn examens, maar het is oke. Het komt wel goed. Dankjewel voor je reactie! 🙂
Geen makkelijke tijd, dat kan ik me heel goed voorstellen! Goed dat je een pas op de plaats hebt gemaakt door je blog tijdelijk te laten rusten in die drukke examenperiode! En nog veel mooier vind ik het om te horen dat je wat liefde voor jezelf voelde en het jezelf gunt om lief voor jezelf te zijn in zo’n tijd, zeker wetende wat er allemaal speelde <3 Je mag hartstikke trots zijn op jezelf!