Hoi allemaal! Ieder jaar weer zie ik op sociale media of in mijn omgeving mensen dimmen omdat ze ouder worden. Mensen die oude hobby’s of gewoontes weggooien omdat ze er volgens hen ‘te oud voor zijn’. Ik geef eerlijk toe, ik ben er ook wel eens mee bezig. Maar eigenlijk is je leeftijd slechts een getalletje, van hoe lang je al op de aardbol rondloopt. Dus als je als 25 jarige zin hebt in een Happy Meal, waarom niet? We zijn nooit te oud om te doen waar we gelukkig van worden.
En dat zeg ik terwijl ik op mijn bed lig te bloggen. Aan mijn voeten liggen er even tellen 8 minions te lachen. Of staan eigenlijk. En hoewel ik als 21-jarige geen minions op mijn bed meer hoor te hebben, wil ik ze toch niet wegdoen. Net als die trui van de minions die in mijn kast ligt. Ik heb toen ik 18 was een enorme obsessie gehad ermee. Mijn obsessie is geslonken door andere interesses, maar stiekem vind ik ze nog steeds wel heel schattig. En normaal pieker ik daar vaak over. Gedraag ik me wel naar mijn leeftijd of is dat shirtje niet veel te kinderachtig? Toch gaat het daar niet om. Ik word heel gemakkelijk voor een 17 of 19 jarige aangezien. Ik vind dat ook helemaal niet erg.
Ik weet dat het mensen soms tegenhoudt om de dingen te doen die ze willen omdat de maatschappij hun daar te oud voor bestempelt. Maar je bent nooit ergens te oud voor. Om te genieten ben je nooit te oud. Op welke manier dat ook is. Al ontspan je als 50-jarige van kijken naar Dora. Dat was nog wel heel extreem, maar zo snap je wat ik bedoel. Als jij in de winkel dat shirtje met die bloemen zo mooi vindt, niemand houdt je tegen om het te kopen. Enkel dat stemmetje in je hoofd misschien. Of in het ergste geval je bankkaart of portemonnee natuurlijk. Maar daar gaat het nu eventjes niet over.
Dat getalletje hoeft ook niet te bepalen wat jij wel of niet doet. Echt niet. Voor de kinderglijbaan in een indoor speelpark ben je als volwassene inderdaad echt wel te groot. Maar doe vooral waar jij gelukkig van wordt. Want echt, op gelukkig zijn staat geen leeftijd. Dat verdienen we allemaal.
Laat jij je soms tegenhouden door je leeftijd?
Ik word volgende week 28 en dat vind ik eigenlijk wel al oud. Haha. Ik voel mij totaal geen 28 en ik denk dan soms ook vaak van oei, moet ik dat als bijna dertiger wel dragen / doen / zeggen? Maar ach, als we allemaal hetzelfde zouden zijn, zou het ook maar saai worden hé 🙂 Ik zit er dus soms wel over te denken maar ik probeer het me ook niet aan te trekken.
Ik betrap mezelf ook wel op die gedachtes. Vooral vanmorgen in de bibliotheek eigenlijk. Ik lees Young Adult, maar dat staat meestal op de jeugdafdeling, tussen alle andere jeugdboeken. Boeken waar mijn interesse echt niet meer ligt. En soms voel ik me dan eens gegeneerd. Maar aan de andere kant, moet lezen niet iets zijn waar ik gelukkig van word? En maakt het uit dan dat ik loodzware literatuur lees of simpelwel YA en boeken van 14+? Dit maakt mij gelukkig, dus waarom zou ik dat veranderen vanwege dat ene getalletje? Ik denk er ook wel over na, maar ik lees nog steeds YA en vandaag was ik ook op de jeugdafdeling te vinden. Meer nog, denk dat ik enkel jeugdboeken meeheb. Op die ene reservatie na dan. Volwassenheid is ook gewoon doen wat je leuk vindt, en je leven opbouwen. En doen wat jou gelukkig maakt.
Helemaal waar. Ik moet zeggen dat ik het meer andersom heb, maar dat ik voor mijn gevoel niet de energie heb die andere 22-jarigen hebben. Waardoor ik dingen doe die misschien beter passen bij een oudere leeftijd. Weetje wat ik trouwens altijd het leukste vind van oppassen op kinderen, dat ik zelf letterlijk kan spelen hahah! Daar geniet ik volop van en dat weten de kinderen ook gewoon haha 😀
Enorm herkenbaar! Ik heb ook de energie niet die een 21-jarige zou moeten hebben, al kan ik daar heel veel redenen aan plakken hoor. Mijn kleine broertje houdt me dan jong (allee ja, niet dat ik stokoud ben natuurlijk). Een hele tijd terug, net na het laatste examen dat ik gehad had lag er nog wat sneeuw. Genoeg om mee te gooien, en ik was mee om boodschappen met mama en hem. En op een gegeven moment deed hij midden op de stoep een sneeuwballengevecht met me. En de mensen keken naar een 21-jarige die haar broertje aan het bekogelen was. Maar eerlijk, dat voelde zo goed. Zeker na al die uren die ik moest studeren. Dankjewel voor je mooie reactie!