Hoi allemaal! Vroeger zou ik nooit gedacht hebben een blog te hebben. Laat staan een blog die persoonlijk is. Ik kan wel zeggen dat er vrij veel gedachten en stromen daarvan online staan op mijn eigen stukje internet. Vroeger was ik boekenblogger, maar inmiddels niet meer zoals je ziet. Al blijft lezen natuurlijk wel een grote rol spelen in mijn leven. Toch heb ik door dat anderhalf jaartje dat ik nu blog wel enkele mooie redenen ontdekt om mijn blog te blijven doorzetten. Naast de reden dat ik het natuurlijk enorm leuk vind. Ik denk ook niet dat je een blog kan starten zonder dat plezier. Dan val je uiteindelijk toch door de mand. Mijn blogredenen!
- Mensen inspireren
Ik geloof het vaak niet, of het komt heel lastig mijn hersenpan binnen. Maar de eerste keer dat ik hoorde dat ik mensen inspireerde geloofde ik mijn oren niet. Ik geloof mijn ogen nog steeds niet als ik dat lees in een reactie. Maar onlangs kreeg ik van een vroeger schoolgenootje een lang bericht op Messenger dat ik haar ogen had opengedaan en hoe inspirerend mijn schrijfwerk is op mijn blog. En ik kan geen mirakels doen en ik kan ook niet de wereld verbeteren. Maar als ik iemand toch een beetje kan helpen met mijn blog, dan ben ik heel blij. Er is al genoeg ellende en er zijn al genoeg problemen op de wereld. Als ik mijn steentje door te bloggen kan bijdragen, graag. In het oplossen dan, niet in het veroorzaken 😉
- Mijn eigen uitlaatklep
Zoals ik al aangaf aan het begin van deze post, ik schrijf vrij persoonlijk. Je kan er ook wel geld op leggen dat alles wat ik schrijf wel echt gebeurd is. Er zijn ook dingen die ik niet ga aankaarten op mijn blog. Zoals sollicitaties, problemen waar anderen bij betrokken zijn die me dierbaar liggen of als ik een ruzie heb met iemand. Dan ga ik die feiten niet hier laten weten. Voor dingen zoals mijn studiebeslissing en andere problemen en angsten, gebruik ik graag mijn blog. Ik haal er vaak inzichten uit, maar ook lucht het vaak op om die warboel van gedachten in een tekst te gieten. Vaak ben ik achteraf opgeluchter. Meestal zijn dat de blogposts die gelinkt zijn aan de categorie ‘gedachtenstromen’. Niet altijd hoor, maar heel vaak wel.
- Ik mistte het schrijven
Schrijven heeft altijd in mijn bloed gezeten, al als kind. Mijn juffrouwen in het lager (zo zeggen we dat dan in het lager) waren altijd onder de indruk van mijn fantasie en schrijfstijl. En nog krijg ik heel vaak dat compliment. Toen we vorig jaar in het middelbare een schrijfopdracht hadden, was mijn leerkracht altijd in de wolken. Ik ook hoor. Als de hele klas dan zuchtte omdat er weer een schrijfopdracht kwam, was ik al weer opgewonden. Altijd. En mijn cijfers waren -zonder opscheppen- torenhoog als ik de nagekeken versie terugkreeg. Ik schrijf enorm graag, mijn droom is om een boek uit te geven. Helaas ben ik vaak te onzeker over mijn schrijfstijl daarvoor. Toen ik mijn boekenblog stopzette een paar jaar terug, was dat omdat ik geen plezier meer had in het bloggen. Maar ook omdat ik merkte dat er een drempel vormde tussen mij en mijn leesplezier. Als ik een boek uithad, betekende dat dat ik weer een nieuwe recensie moest schrijven. Lezen is wel iets wat mij gelukkig maakt. Maar toen ik andere blogs actiever volgde en reageerde, merkte ik zelf ook wel dat die schrijfdrang niet weg was. Ik had gewoon een ander soort blog nodig. En tadaa, in augustus 2017 werd Sensitive Soul geboren! Ik heb geen idee of Sensitive Soul ooit een naamsverandering krijgt, dat zien we dan wel weer. Voorlopig ben ik heel tevreden met de naam.
- Schrijven geeft me inzichten
Door te schrijven krijg ik wel meer dan eens nieuwe inzichten, ook door mensen die reageren op mijn blog. Waar ik altijd heel dankbaar voor ben trouwens! Ik ben sowieso een denker. Dat ga ik niet ontkennen. Sommige dagen verbaast het me dat ik nog niet in die emoji ben veranderd met een ontploft hoofd. We kennen hem allemaal wel. Er zijn ook wel momenten dat ik dankbaar ben voor dat niet stoppende brein. Voor mijn blog is dat heel handig, want ik wil altijd alles analyseren daardoor. Levert me vaak inzichten op. Maar ook doordat ik veel nadenk tijdens het bloggen (om iets over te brengen) ontdek ik soms nieuwe paden of inzichten die ik ook weer kwijt kan op mijn blog. Het is gewoon door ermee bezig te zijn voor mijn blog (als ik een blogpost met gedachtenstromen uitwerk bijvoorbeeld) dat ik het vaak ontdek. Het zijn vaak inzichten die voor mijn verdere leven heel handig zijn, maar ook voor anderen.
- Opluchting en herkenbaarheid in reacties
Mijn blog is niet wereldberoemd en ook niet populair. Of een van de meest bekeken blogs ter wereld. Maar dat vind ik niet zo erg. Ik blog tenslotte voor mijn voldoening. Dat er mensen geinspireerd raken, vind ik heel erg mooi. Maar soms kaart ik echt een persoonlijk onderwerp aan, en krijg ik daardoor hele herkenbare reacties of zelfs tips. Alleen al het idee dat ik niet gek ben of niet de enige ben, is een fijn iets. Zeker als ik iets moet verwerken op langere tijd.
- Een fijne terugblik voor later
Eigenlijk heb ik dat nu al een beetje. Ik blog anderhalf jaar nu, toch ongeveer denk ik. Vorig jaar zat ik nog in het middelbare en struggelde ik ook met problemen. Zoals perfectionisme, onzekerheid. Dat zijn dingen die ik nog niet onder controle heb, maar ik sta wel verder dan ik toen stond. Ook is het voor mij de bevestiging dat alles goedkomt, en ik hier wel doorheen kom. En stiekem is het soms ook wel grappig om te lezen hoe ik er toen over dacht. Dat heb ik momenteel als ik mijn dagboek teruglees van toen ik een jaar of 17/18 was. Op een dag heb ik dit sowieso ook met mijn blog.
Voor de bloggers: Waarom startte jij je blog?
Voor de niet-bloggers: Wat trekt jou aan in een blog?
Leuk om te lezen! En wel herkenbaar ook 🙂 ik wou vooral schrijven omdat ik een soort van uitlaatklep miste en ik heel graag schrijf en dingen deel. Dus een blog was een logische beslissing maar wel eentje waar ik lang over moest nadenken. Iets met faalangst 😉
Ik ook! Op een gegeven moment reageerde ik dagelijks op Romy haar blog (wat ik nog steeds doe) en ik merkte tijdens het reageren dat ik dat wel mistte, bloggen. Maar ook ik heb heel lang last gehad van faalangst, en nog steeds wel. Sommige artikels ben ik nog steeds bang dat ze stom of dom overkomen. Maar gelukkig heb je toch een blog nu, want hij is echt superleuk! 😉
Bij mij was het eigenlijk een leerkracht uit het tweede middelbaar die me aanraadde een blog te starten. Destijds was ik er nog niet klaar voor, maar een paar jaar later begon ik dan toch en ik do ehet nog steeds met veel plezier! Ik herken me heel erg in jouw redenen, het is manier om frequent te schrijven en tegelijkertijd mezelf beter te leren kennen. Heel waardevol, als je ‘t mij vraagt. 🙂
Bijzonder om dat te horen van een leerkracht! Maar tegelijkertijd een compliment, want een leerkracht zal dat niet zeggen als hij of zij vindt dat je niet kan schrijven. Bij mij was het omgekeerd, ik had mijn blog al een paar jaar vooraleer ik hem benoemde in een schrijfopdracht. En je hebt gelijk trouwens! Je schrijfvaardigheid blijft op peil en verbetert zelfs met de tijd dat je blogt. Want je blijft toch schrijven, zonder schrijfsels geen blogcontent! Toch niet in ons geval, er zijn andere blogmanieren ook natuurlijk. Dat een blog waardevol is, ben ik zeker met je eens!
Schrijven vooral, meerdere soorten blogs gehad. Tot persoonlijke tot auteurs blog tot nu toe de langste m’n boekenblog
Fijn om te horen! Graag schrijven is inderdaad wel een must als je een blog wilt beginnen. En het is mooi om te horen dat je via je blog je schrijfvibes kwijt kan. En ook dat je al veel dingen op bloggebied geprobeerd hebt! Dankjewel voor je reactie 🙂
Graag gedaan ☺️
Wat leuk om te lezen! Eigenlijk kan ik mij in al jouw punten herkennen! Daarnaast heb ik zelf ook echt het gevoel dat ik leer van mijn blog. Ik vind het leuk om bezig te zijn met het schrijven van teksten en heb het idee dat ik daar nog zoveel in kan leren. Gewoon door het doen. Ik leer te genieten van het proces zonder dat dingen perfect te hoeven zijn 🙂
Bloggen is een leerzaam proces inderdaad. Zowel voor jezelf (als je persoonlijk blog hebt) en voor je schrijfvaardigheden. Ik geniet ook van bloggen, maar ik wil te vaak dat het perfect is. Helaas zal dat altijd mijn vloek en zegen blijven. 🙂
En trouwens, je doet het heel goed als blogger hoor, neem dat maar van me aan. Ik lees hem altijd met plezier! 😉
Ja precies, schrijfvaardigheden dat woord zocht ik haha! En ja, perfectionisme heeft z’n voor en nadelen.
Super lief, dank je wel! ☺