Hoi allemaal! Vorige week publiceerde ik een niet al te positief bericht. Een bericht dat ik liever niet deel. Niet omdat ik niet wil dat jullie het weten, maar omdat het gewoon echt geen leuk nieuws was. Sensitive Soul is een plek waar ik vrolijk en positief wil zijn. Maar helaas zijn er periodes zoals deze en dan deel ik dat ook op mijn blog. Al is het maar om de taboe rond slecht nieuws delen te breken. Want we zijn er met zijn allen vrij goed in om te doen alsof alles toppie gaat. Terwijl dat in werkelijkheid misschien niet zo is. Dus vandaar.
Er kwam afgelopen week geen content online. Afgezien van maandag dag, waarin ik vertelde waar het weekoverzicht van de week was gebleven. Daarnaast was mijn content ook gewoon op. En ik wilde wel dingen schrijven, maar ik wist eventjes niet hoe. Daarnaast heeft forcerend schrijven helemaal geen zin. Er komt dan alleen maar onzin uit en mensen voelen al snel dat je aan het forceren bent. Een blog is juist goed als je schrijft vol inspiratie en op momenten dat je zin hebt. Afgelopen week nam ik dan ook tijd voor leuke dingen (niet dat mijn blog niet leuk is) en veel afleiding. Dat resulteerde in uitjes, tekenen en werken. In de week probeerde ik voorzichtig een paar keer te bloggen. Gelukkig voor mij ging het geen blogdip worden en dansten mijn vingers al snel terug over mijn toetsenbord. Heerlijk vind ik dat. Wanneer Spotify voor de goede muziek zorgt en daarnaast mijn vingers over de toetsen te laten glijden. Terwijl ik daarbij het getik van al die knopjes hoor. Het zijn kleine geluidjes die mijn hart net iets blijer maken. Het leven van een blogger.
In een mum van tijd had ik content waar ik tevreden over was, maar ik besloot het te laten tot het einde van de week. En pas de volgende week terug te beginnen publiceren. Dus here I am. Ik merk zelf dat het nog op plekken gevoelig ligt. Maar ik doe mijn best. Tijden zijn niet altijd makkelijk, maar ik doe mijn best om er het beste van te maken met de dingen die ik heb. En dat is niet elke dag even makkelijk. Gelukkig heb ik heel veel lieve mensen om me heen en het fantastische tekentalent. Wat pijn kan verzachten als geen ander. Ik kom hier wel doorheen. Met veel tijd en boterhammen (zoals een van mijn oudleerkrachten zou zeggen).
Ik neem mijn blog vrij serieus. Het blijft echter wel een hobby. Mocht ik er ooit heel hard mee groeien en er ooit een verdienste van maken zou ik dat heel tof vinden. Maar het is niet de essentie. De essentie dat ik bijna dagelijks een stukje aan het schrijven ben, is omdat ik dat doe met liefde en plezier. En dat zijn nu eenmaal belangrijke ingrediënten voor een blog die goed draait. Juist doordat ik zo graag blog, heb ik eventjes een stapje achteruit gezet vorige week. Als ik dat forceer, dan is mijn plezier misschien wel weg en verpest ik mijn blog. Dus nee, ik deed die week zonder content niet alleen uit eigenbelang. Ook in het belang van mijn lieve volgers en mezelf. Ik hoop komende tijd weer netjes dagelijks iets te publiceren. Niet omdat het moet, maar omdat ik dat leuk vind.
Nam jij als blogger wel eens een pauze? En voor de niet-bloggers, zette jij al eens een hobby op pauze voor bepaalde redenen?
Natuurlijk dat dat slechte nieuws nog steeds door je hoofd spookt. Het is tenslotte nog maar een week geleden, gun jezelf tijd om het een plaats te geven. Als dat al niet meer kan, wat moet een mens dan? Om op je vraag te antwoorden: ik neem weleens een pauze van het bloggen, wanneer er ik examens heb (zoals nu). Meestal blog ik dan alsnog, omdat ik het niet kan laten, maar dan heb ik in ieder geval niet de druk dat er van mij verwacht wordt dat ik een artikeltje plaats. Hte is zoals je zegt: Je moet voorkomen dat het plezier van bloggen zou verdwijnen, het mag voor mij nooit als een verplichting aanvoelen.
Dat is inderdaad wel logisch. Het gaat allemaal stapje voor stapje. Ook dit.
Ik begrijp heel goed dat je tijdens examens een pauze neemt. Het is zo al druk genoeg denk ik dan. Maar ik herken het ook wel dat je alsnog blogt. Mijn blog is ook mijn digitale kindje, en ik blog ook veel te graag. Bloggen mag geen verplichting worden. Het is iets wat je met plezier en je hart moet doen. En als die ontbreken, dan moet je eens nadenken
Het leven bestaat helaas niet alleen uit fijne dingen dus ook minder leuke of trieste dingen maken er deel van uit. Ook van je blog dan, die over je leven gaat, lijkt me gewoon logisch toch? Dus goed dat je ook deze zorgen deelt en het taboe doorbreekt. Alleen positief bestaat niet, ook niet in blogland 🙂
En schrijven mag zeker geen verplichting zijn, doen wat voor jou goed voelt en wat je al dan niet wil delen.
Ik heb momenteel een blogstop op mijn tuinblog. Niet dat er geen mooie dingen zijn nu, integendeel, ik geniet elke dag van al dat kleurrijk moois, maar ik heb even geen zin om erover te schrijven. Mijn hobbyblog staat ook even op een lager pitje maar dat is omdat ik door werkdrukte weinig creatieve tijd overhou, en dus weinig om over te vertellen heb :). Maar dat komt later wel weer.
Dankjewel voor je lieve reactie! Je hebt wel gelijk. Alleen positief bestaat nergens. Ook niet in bloggersland. Schrijven voelt trouwens niet als een verplichting. Mijn blog is me dierbaar, als ik lang niet schrijf dan mis ik hem. Eigenlijk wel een goed teken.
En goed dat je zelf ook een blogstop hebt. Je zei het net al zelf. Schrijven hoeft geen verplichting te zijn dus ook voor jou niet. En dat bloggen komt wel weer, vanzelf. Heus wel