Hoi allemaal! Tegenwoordig slingert er elke dag reclame rond je hoofd voor de nieuwste technologie. Apple stelt zijn nieuwste iPhone voor, terwijl je onderweg voor andere merken weer een tablet ziet of laptop. Ik ben wel dankbaar voor al die technologie. Het maakt het leven inderdaad een stuk makkelijker. Maar het is niet het belangrijkste voor mij. Er zijn dingen die technologie gewoon iets evidenter maken. Sommige dongen kunnen nu eenmaal niet vervangen worden door een scherm voor mij.
Ik ben van de generatie die als kind nog in de bomen klom. Althans, dat deden mijn leeftijdsgenoten. Ik was zelf daar niet dapper genoeg voor. Maar ik speelde op speelpleintjes, schommelde en gleed van de glijbaan af. Daarnaast speelde ik tikkertje met vriendinnetjes en vriendjes. In de vrije buitenlucht. Thuis voetbalde ik met broer op ons klein ‘koertje’ zoals wij toen zeiden. Het klinkt misschien heel cliché of net ouderwets. Toch was dat zo toch ik klein was. Een heel verschil met nu.
Nu hebben de kinderen een tablet, laptop, smartphone en daarbovenop nog eens spelconsoles. Ik geef toe, ik ben zelf ook opgegroeid met computer en televisie. Ik was ook vrij vaak spelend aan de computer te vinden en later al sims spelend. Helemaal onschuldig was ik inderdaad niet. Maar het contrast is wel vrij groot. Toen de eerste iPads op de markt kwamen en later andere fabrikanten dat ook deden, wilde ik er ook eentje natuurlijk. Er waren mensen in mijn omgeving die een tablet hadden en daarmee konden ze al die spelletjes spelen. Mijn ouders waren vastbesloten. Veel te duur, en niet nodig. Als kind viel mijn ‘droom’ in duigen. Nu besef ik natuurlijk dat dat een firstworld problem was. Maar later kreeg ik toen ik naar het middelbaar ging mijn eigen mobieltje. Geen smartphone. Die kwam effectief pas toen ik naar mijn nieuwe opleiding ging. Met het motto dat ik veel verder van huis zat, en het dus ook fijner was. In 2015 heb ik uiteindelijk toch een iPad gekregen van mijn ouders, waar ik heel dankbaar voor was. Inmiddels is die al versleten. Hij heeft vrij lang dienst gedaan. Hij is nog niet zo heel lang geleden vervangen eigenlijk. In december 2018 kwam de iPad mini 4 in huis. Ook daar ben ik dankbaar voor. Ik vind technologie heel leuk, ik ben er ook graag mee bezig. Toch zijn er keerzijdes aan al die technologie. Er zijn echter dingen die technologie niet kunnen overnemen.
Misschien klinkt het hierboven alsof ik tegen technologie ben. Laat dat duidelijk zijn, dat is niet het geval. Ik ben heel graag met technologie bezig. En op bepaalde gebieden verbetert het ons leven ook echt. Door mijn smartphone kan ik contact houden met mensen die ver weg van me zijn en die ik toch niet kwijt wil. Door technologie kan ik bloggen, kan ik weten wat er speelt op mijn school waar ik de afgelopen drie jaar zat. Allemaal hele fijne dingen. Maar net als sociale media hoeft het je leven niet over te nemen. Er zijn nu eenmaal dingen die nooit vervangen zullen worden. As we speak, naast me ligt een vrij recente young adult. Een boek dus. En ik lees vrij veel, ook vrij dikke boeken. Mensen vragen me soms eens of een e-reader niet veel gemakkelijker zou zijn voor mij. Ik geef toe, die dikke boeken zijn zwaar als ik ze mee wil nemen onderweg naar ergens. En met een heleboel boeken op zwier zijn van de bibliotheek naar huis, is soms ook zwaar. Maar toch zou ik geen e-reader willen. Die geur van dat boek die je neus indringt voor je de andere wereld ingaat, zalig. Het gevoel van een echt boek in handen te hebben. Je ogen die over letters op papier gaan, fijn. Ik zou geen e-reader willen. Boeken zijn voor mij niet te vervangen. Door heel de community die graag leest is dat een ‘discussie’ die altijd doorgaat. Er zijn heel veel mensen die wel een e-reader hebben. Dat vind ik prima. Maar ik? Geef mij maar een papieren exemplaar in handen. Maakt niet uit of het een hardcover of paperback is. Maar graag een echt boek.
Net zoals tekenen. Sinterklaas bracht me afgelopen december een Wacom tekentablet. Gebruik ik hem nooit? Dat is een leugen. Ik vind het heel erg leuk om digitaal te tekenen en te experimenteren. Het is absoluut een aanvulling op mijn tekenstijl. Maar toen ik mijn nieuwe schetsboekje uitkoos (en ik er direct een band mee voelde, dat terzijde) en nieuwe stiftjes, kon ik terug vol aan de slag op papier. Stiften zijn nu eenmaal mijn favoriete materiaal. Ook andere materialen zal ik gebruiken, maar stift het allerliefst. De geur van mijn favoriete markers die door de kamer danst, terwijl ik op mijn papier bezig ben met de perfecte schaduw en tint te maken. Heerlijk. Dat zijn dingen die een tekentablet niet kan bereiken. En zelfs al gaat de technologie later zover dat dat wel zo is, dan nog kies ik graag voor het ‘ouderwetse’ exemplaar. Technologie is goed en leuk, maar echter niet alles. Helaas helpt de technologie af en toe onze wereld meer en meer naar de vaantjes. Maar dit is wat ik erover denk.
Welke dingen zal de technologie nooit voor jou kunnen vervangen?
Ik ben ook super blij met mijn jeugd, die zich afspeelde buiten en niet achter een scherm. Iets wat ik onze kleine frummel met opvoeding zeker wil meegeven. Er is wel meer dan het online leven, hoewel dat tegenwoordig blijkbaar anders wordt bekeken. Alles is tegenwoordig online en alles wordt gedeeld. Iets waardoor ik juist heel bewust bezig ben met wat ik wel en niet deel, immers is het offline leven een stuk leuker dan (alleen maar) online 🙂
Ook herkenbaar! Ik snap ook wel dat je dat in de opvoeding van je kindje wil steken. Het is ook belangrijk want inderdaad, er is meer dan het online leven. Ik deel vrij veel op sociale media, maar het is alsnog niet het belangrijkste. Want waar ik vroeger alles deelde, deel ik nu de helft minder. Offline leven is het waardevolst. Dankjewel voor je mooie open reactie!
Ik ben een stukje ouder dan jou en dus opgegroeid zonder computer enzo. Heel lang hadden we zelfs geen tv in huis, dus daardoor ben ik zo’n lezer geworden. Buiten spelen inderdaad, of anders met Lego en ander creatief speelgoed, en ook tekenen en knutselen natuurlijk.
Nu zou ik mijn computer niet meer kunnen missen (wel een tijd hoor, op vakantie vb). Maar ik merk dat dat soort technologie en dingen zoals een smartphone toch constant prikkels meebrengen. Dat heb je met een ‘echt’ boek veel minder. Ook minder afleiding als je op papier tekent denk ik.
In tegenstelling tot veel van mijn collega’s tuinarchitecten ontwerp ik nog op mijn tekentafel. Dan teken ik gewoon de lijnen die ik wil in plaats van met de computer te moeten nadenken hoe ik die lijn erop kan krijgen. Ook zijn de ontwerpen van uitstraling wat warmer, niet zo clean, niet zo stijfjes. Sommige klanten weten dat wel te waarderen want ooit vroegen mensen mij of ik nog een extra versie kon maken die ze graag wilden inlijsten. Zo fijn 🙂
Tja, inderdaad hebben we hier wel een verschil. Toen ik opgroeide werden computers net interessant en ontwikkelde zich het internet. Later smartphones en tablets. Dus ik heb het zien gebeuren. Ondanks de technologie blijf ik trouw aan een echt boek. Ik kan mijn smartphone en laptop missen, maar niet de rest van mijn leven. En dat is oke. We leven nu eenmaal in een moderne tijd en het is niet allemaal negatief.
Inderdaad, ontwerpen en tekeningen op papier hebben warmte en persoonlijkheid vooral. Op de computer kan je al snel eens een vlekje wegwerken. Maar een leerkracht zei ooit eens dat de imperfecties aan mijn tekeningen, net hetgene is wat mijn tekening extra kracht geeft. Die warmte en uitstraling kan je niet faken met computer. Ik hou van mijn tekentablet. Maar het allerliefst heb ik een potlood in de hand. Dat compliment over een extra versie is fantastisch. Je werk wordt zeker gewaardeerd in dat geval 🙂