Afgelopen week | 19

Goeiemorgen! Wanneer jij dit leest is de nieuwe week weer aangebroken. Hopelijk moge dit de start zijn van een fijne week, zowel voor jou als voor mij. Wanneer ik dit aan het uitwerken ben is het echter nog zondagavond, dus we zullen het zien. Het klinkt cliché, maar er ging weer een week heel snel voorbij. Het was wel een toffe week, helaas eentje waarin ik over m’n grenzen ging. Daar draag ik dus ook de gevolgen van, maar ik doe mijn best. Ik zag familie terug deze week en deed ook hele toffe dingen. Let’s go!

Maandag 9 september 2019 | Ik begon de nieuwe week door mijn nieuwe inspiratie in een artikeltje te gieten, dat inmiddels al online staat trouwens. Het gaat voornamelijk over de rust van dingen aanvaarden. Ik had eigenlijk nog wel meer blogvibes, maar ‘t is maandag. Dus dat betekent dat ik in de namiddag een shift heb tot sluit. Het ging vrij goed eigenlijk, het was niet zo heel druk denk ik. Mijn geheugen is echt nog slechter als dat van ‘n goudvis… Ook slaagde ik erin om me te snijden aan een kartonnen doos. Don’t ask me how want ik weet het zelf ook niet. Lomp zijn zeggen we daar dan tegen. Achja, ‘k zal het ooit  wel leren denk ik haha. Op de trein naar huis at ik mijn avondeten zodat ik sneller kon gaan slapen. Want ja, dinsdag zit ik natuurlijk met die vroege shift en moet ik al vrij vroeg opstaan.

Dinsdag 10 september 2019 | Hoera voor vroege shiften en lekker vroeg klaar zijn. Ik nam trouwens de trein die naar Gent-Sint-Pieters rijdt (om in Brugge af te stappen natuurlijk) en door de plaats waar ik zat kreeg ik flashbacks naar de hogeschool. Gelukkig is mijn bestemming nu elders. Na een snelle ochtend ging ik rond 13u mijn bestelling ophalen in de Standaard Boekhandel. Mijn kast is nu officieel vol, maar er is nog een boek op komst via de post. Dat belooft. Het boek dat ik ophaalde is Engels trouwens, maar dat vind ik niet zo erg. Talenkennis vergroten is altijd goed. Uiteindelijk kwam ik thuis en werd Jacqueline kwaad en begon te bijten in de zak van de Standaard Boekhandel. Volgens mij was dat een teken dat ik wel genoeg boeken had nu. In de namiddag heb ik niet zoveel meer gedaan.

Woensdag 11 september 2019 | Een dag waarop ik niet veel bijzonders deed. Daar is ook geen ruimte voor op werkdagen, niet voor mij. Maar dat vind ik niet zo erg. Het leven bestaat niet alleen uit toffe dingen doen, werken hoort er ook bij. Ik ging in de namiddag dus werken. ‘s Avonds ging ik na lange tijd nog eens aan de slag met mijn promarkers. Zo fijn! Ik genoot er zo hard van en merkte hoe hard ik het gemist had. Gezien ik donderdag thuis was hoefde ik ook niet op de tijd te letten. Ik maakte mijn tekening helemaal af. Het idee achter de illustratie is dat Jacqueline een superheld is en de wereld redt. Een grappig idee vond ik zelf, dat wel een tekening verdiende.

Donderdag 12 september | Een dagje thuis! Fijn, want dat kon ik wel gebruiken. Nadat ik rustig aan mijn dag begon en me had aangekleed, was het tijd om een stukje van mijn kamer op te ruimen. Gezien mijn energie niet altijd optimaal is, heb ik dat ook rustig aan gedaan. Uiteindelijk was ik wel heel trots toen er een stukje van de kamer al rommelvrij was! In de namiddag ging ik met de trein naar Brugge, alleen deze keer niet om te gaan werken. Mijn nichtje zit namelijk nu op de hogeschool in Brugge en gezien ze een vrije middag had en ik ook, besloten we af te spreken. We gingen eerst pasta eten en daarna zijn we door de stad gegaan. Ik heb hier en daar wel een paar toffe dingen gekocht. Mijn kledingstijl is aan het veranderen dus er vliegt ook wel vrij veel uit mijn kast. ‘s Avonds nam ik samen met haar de bus. Met deze bus ging ik vroeger ook soms naar huis van school en het was echt al heel lang geleden dat ik deze route had gezien. Dus het deed heel gek, maar ook lekker nostalgisch.

Vrijdag 13 september | Ik kan deze vrijdag meteen dopen als de dag waarop ik de meeste foto’s maakte denk ik. Het was ook een vrij drukke dag en daar ben ik denk ik de mist in gegaan. Maar ja, alles leer je met vallen en opstaan. Ik begon de dag met ontbijt en ging daarna richting mijn oude werk. Ik moest namelijk mijn materiaal nog indienen daar. Het deed heel gek en ik heb ook mijn collega’s eventjes opgezocht om te zeggen dat ik niet meer terugkom. Helaas, maar aan alle mooie liedjes komt een einde. Gelukkig heb ik altijd mijn broer en zus die in zijn voor een dagje zwemmen, dus ik zal er nog vaak genoeg komen. Toen ik thuiskwam was mijn armbandje geleverd van Kaya Sieraden. Nee, dit is geen gesponsord artikel. Helemaal uit eigen keus. Maar die armband is zo mooi en ik ben er zo blij mee! Echt, alleen al het zien ervan maakt me blij. Ik heb in eigen handschrift erop ‘I won’t be lost forever’ laten graveren omdat dat me hoop geeft. In de namiddag ging ik mee om kleine broer en speelde ik sims, en ruimde ik mijn kledingkast volledig op. En in de avond tekende ik lieve Simba! Eerst was ik er niet blij mee, maar dat ben ik nu wel. Iets met perfectionisme denk ik 😀

Zaterdag 14 september 2019 | Door een shiftwissel was ik vrijdag thuis, maar dat betekende wel dat ik het hele weekend moest werken. Ik begon de zaterdagochtend met de ontdekking dat ik een nieuwe verslaving heb aan Milka met caramel. En nee, ik heb niet de hele reep opgegeten op mijn nuchtere maag. Ik vind het af en toe gewoon fijn een klein stukje chocolade te eten bij mijn ontbijt. Uiteindelijk moest ik me door de bus haasten om mijn trein van 9u09 te pakken te krijgen. Dus ik loop als een gek over het station en ben blij als ik neerplof. Zie ik uit het raam een andere trein vertrekken. Ja, je leest het goed. Ik ben als een gek naar het verkeerde perron gerend. Al een geluk dat alle treinen in Brugge stoppen, anders had ik een probleem. Dat betekende wel extra leestijd, en met een kleine inspanning was ik alsnog zonder opjagen op tijd op mijn werk. Gelukkig maar. ‘s Avonds kreeg ik door een misverstand een boete op de bus. Tot zover mijn zaterdag met het ov. Ik ging er op tijd in, want ik was echt heel moe.

Zondag 15 september 2019 | En ja, op zondag werd ik ook een hele dag verwacht. Doordat ik vrijdag zoveel heb gedaan. Dat voelde ik dus. Mijn verstand zei vrijdag al dat mijn kast opruimen na al die inspanning al geen goed idee was. Koppig als ik ben, heb ik niet geluisterd. Wie zijn gat brandt, moet op de blaren zitten. Uiteindelijk ging ik werken met een pols in steunverband want ik had zaterdag bij het sleuren in het magazijn en met mensen helpen een trek in mijn spieren gekregen. Ik heb in het middelbaar ooit een peesontsteking gehad en dat blijft altijd gevoelig. Meteen kwamen er vrij bezorgde reacties toen ik dat op mijn story zette, waarvoor dank. Het is dat niet zo erg, maar die bezorgdheid raakt me wel. De dag ging nog redelijk vlot ondanks ik moe was, maar ik heb gegeven wat ik kon. In mijn kleine pauze rond 16u zei mijn collega dat het misschien een goed idee was om in de zon te zitten. En dat heb ik gedaan! Wat heb ik daarvan genoten. Nieuwe energie! Toen ik in mijn eigen stad kwam, was de zon al onder aan het gaan. Wat een hele toffe lucht opleverde.

Spreek jij vaak af met je familie om iets leuks te gaan doen?