Hoi allemaal! Gek hoe ik een week geleden aankondigde dat ik ging detoxen voor een jaartje en die eerste week alweer voorbij is. Het was een hele interessante week maar ook een rustige week. Mede door mijn werkrooster, maar ook door die social media. Ik had ’t niet verwacht, maar ik heb er sinds dag een al deugd van. Dus alleen maar goed! Ik ben echt heel benieuwd of ik er over een half jaartje ook zo zal instaan of ik dan gefrustreerd zal worden. We zullen het allemaal zien. Een verslagje van de eerste week!
Ik zal de verhalen over de eerste dag laten, die heb ik al verteld op mijn blog. Vandaag ga ik het over de verdere week hebben. Want de eerste dag is leuk en makkelijk, maar de verdere week is meestal wel een uitdaging. Ik merkte eigenlijk dat de meeste dagen vlotjes gingen zoals mijn eerste dag. De tijd die er vrijkomt doordat ik nu geen social media moet (of ja moet, het is nooit een moetje geweest) onderhouden is eigenlijk verbazingwekkend. In de positieve zin. Mis ik het momenteel? Nee. De mensen die ik normaal dagelijks spreek via app of Messenger hoor ik nog steeds en genoeg zodat ik tijd voor mezelf heb maar hun ook vaak genoeg hoor. Dus momenteel geen struggles ermee.
Heel veel rust
Er is heel veel rust teruggekeerd. De dingen die ik doe, doe ik met een rust die ik niet altijd heb. Ik merk dat ik als ik bijvoorbeeld Netflix lig te kijken mijn telefoon wel bij me ligt uit gewoonte, maar ik raak hem niet aan. Zelfs als ik een appje krijg van mijn vrienden blijft hij soms gewoon liggen omdat ik het zo fijn vind eventjes van de wereld weg te zijn met hetgene waar ik mee bezig ben. Ik denk dat het donderdagmiddag was, ik was rustig (moe van de vroege shiften) en lag op bed Youtube te kijken. En terwijl ik aan het kijken was, besefte ik me ineens hoe rustig en kalm ik was. Ik schrok er best wel van, omdat het lang geleden was dat ik zo relaxed en rustig met iets bezig was. Normaal ben ik met een half hoofd bij andere zaken. Vaak bij social media. En dat had ik nu niet. Heerlijk.
Ook mijn leesconcentratie is echt geweldig. Ik las op een avond een keer 104 pagina’s in 35 minuten. Ook als ik op de trein zit op mijn werk of naar huis zit ik een kwartiertje en vaak lees ik iets van pagina’s. Als ik dat vertel aan mijn naasten zijn ze daar niet eens verbaasd meer over omdat ik vrij veel lees. Maar zelfs voor mij is dit nieuw. Ik geef toe, ik lees veel en enorm snel. Maar 104 pagina’s in 35 minuten? Holy shit. Zelfs voor mij is dat best wel heavy. Echt wel.
Missen en drang?
Natuurlijk zou het mooi zijn als alles zo mooi gaat en alles rustig en vrede is. Maar een verslag over dit experiment schrijven zou niet echt nuttig zijn als ik er niet de lastige kant ook bij betrek. Die is er ook wel, hij overheerst gelukkig niet. Ik merk niet echt dat ik het mis, vooral niet als ik bezig ben. Nu bijvoorbeeld ben ik aan de slag met dit verslag en heb ik geen drang om ineens mijn telefoon te pakken en Instagram open te trekken bijvoorbeeld. Wat ik vroeger wel had. Mijn telefoon ligt ook naast me, dus de drempel is vrij laag. Ik heb wel al een paar keer drang gehad. Als ik mensen hoor praten over iets wat ze bijvoorbeeld hebben gezien op social media, dan ben ik wel eens benieuwd en is mijn nieuwsgierigheid aangewakkerd. Tot nu toe heb ik altijd kunnen weerstaan. Donderdagavond had ik wel een enorme drang om te kijken en ik weet niet meer waardoor ik geprikkeld werd. Het kwam eigenlijk best wel uit het niks. Ik weet niet meer wat ik toen heb gedaan, maar ik heb me ergens mee beziggehouden en het is weggetrokken. Ik heb er ook over gepraat met mijn vriendin via Whatsapp en ik heb toen ook gezegd dat ik niet ging toegeven. Omdat als ik dat deed, heel mijn detox om zeep was want dan ging ik het volgende keer sowieso ook doen.
Er is echter een terugkerend moment waarop ik altijd last heb. Ik ben een van de vele mensen die tijdens het wachten op de bus social media checkt om de tijd te doden. Ook bij het wachten op de trein. Die tijd kan ik weinig anders doen dan wachten. En als ik dan niks om handen heb word ik gek en als ik op de bus wacht kijk ik echt duizend keer in vijf minuten over hoeveel minuten mijn bus komt. Bij ons in België is er een app van de maatschappij zelf die realtime aangeeft wanneer de bus komt. En het klopt ook altijd dus ik klamp me daar ook aan vast dan. Ik denk dat dat wel betert hoor op den duur. Nu ja, ik klampte me de laatste dagen ook wel vast aan die realtime app vanwege het weer, dat speelt ook mee natuurlijk. Niemand wordt echt vrolijk van in de gietende regen op de bus wachten.
Tot zover mijn avonturen zonder social media! Mijn weekoverzichtje was in elk geval goed voorzien van beeld gisteren. Een mooie meevaller!
Hoe lang zou jij zonder social media overleven?